Tíminn - 27.05.1967, Blaðsíða 8

TÍMINN
LAUGARDAGUR 27. maí 1967.
...... ............—- -
Minning þriggja flugmanna
í dag minnumst við þriggja
elaga okkar, sem hafa verið
:vaddir til starfa handan við
andamæri lífs og dauða.
Her verður ekki rakin ævi-
»aga pessara ungu manna; mig
angar aðeins til að tjá þeim
pakkir mínar fyrir samstarfið.
Við Egill kynntumst fyrst
»em hálfgerðir keppinautar,
)g siðar sem samstarfsmenn.
'<ynr:i okkar voru góð, ég man
;kki til þess að missætti kæmi
ípp á milli okkar, heldur var
rar nlýja og það hygg ég að
rann hafi verið góður vinur
/ina sinna.
Ásgeir Einarsson byrjaði í
Hugsýn sem nemandi en varð
úðan kennari og flugmaður
á áætlunarleiðum. Hann var
prúður maður og umgengnis-
góð»ar og rækti starf sitt vel.
Finnur Finnsson var nem-
jandi i flugskólanum og hafði
J lokið námi. Kynni ökkar voru
minrst en þau voru góð. Hann
var gæfulegur maður, sem
geku að starfi sínu með vask-
leik og festu.
Það er mikið áfall og sorg-
legt fyrir Flugsýn að missa
Iþesja góðu menn, en hvað er
i það njá missi foreldra þeirra
og ástvina og á þessari minn-
ingarstund langar okkur Flug-
sýnarmenn til að flytja þeim
okkar innilegústu samuðar-
kveðjur og ósk um það, að
kærlefkurinn — ástin mildi
sorgina; vonbrigðin eru sár,
að missa af samfylgd þeirra
og ástúð.
i /• ■
Egill Benediktsson, flugstjóri
bróðurkveðja
Nú sveipast tindar gullnu geislavafi,
og grænum lit fer vor um moldarslóðir.
En ég sé aðeins hjarta þitt í hafi
og hendur þínar týndar, Egill brúðir."’,,‘ -’“
Ei þekkti ég, bróðir, annað hreinna hjarta.
Úr heiðri lind þess fram þín góðvild streymdi.
Það kveikti á vör þér brosið hlýja og bjarta
og bjarma í auga — en dular sinnar geymdi-
Og betri hendur, bróðir, vissi ég eigi
né hetri dygð en verkin handa þinna,
sem sterkar léttu steini úr annars vegi
— og struku þýðar höfuð drengja minna.
Ég flyt þér þakkir fyrir hreinleik þinn
og fyrir manndáð þína — og trega minn.
Egill Benediktsson
Að vísu eru þessir vinir
horfnir sjónum okkar
flestra, en við trúum
því að lífið sé eilíft — við
trúum á eilíft líf — þó að
hugur okkar yfirbugist stund-
um í sorginni, þá er þó í undir
vitund okkar vissan um það
að v:nir okkar séu ávallt ná-
lægir, og hver sá sem hefur
opinn huga, getur varla kom-
izt hjá því að reyna ýmislegt
sem styður eilífðartrúna. Þann
ig verður vinamissir og margt
af því sem við köllum erfið-
leika, til þess að styrkja trúar-
vissu okkar, og við öðlumst
trúarreynslu. — Við vitum að
vinir okkar hafa verið kvaddir
til starfa á öðrum vettvangi.
Þaðan fylgjast þeir með okk-
ur og hjálpa okkur til þess
að vera góðir menn.
Ásgeir Einarsson
Finnur Th. Finnsson
Ég óska ykkur ástvinum
þessara manna sem hér eru
blað skilur bakka og egg, kvaddir, blessunar Guðs svo
„Háa skilur hnetti
himingeimur,
en anda sem unnast
fær aldregi
eilífð að skilið“.
sem ég bezt get beðið.
Magnús Stefánsson.
Finnur Thomas Finnsson
Ég vil fyrir hönd bekkjarbræðr
anna í menntaskólanum flytja þér
hinztu kveðju, kæri vinur og
þakka þér fyrir samverustundirnar
á liðnum árum. Jafnframt viljum
við láta þig vita, að hugljúfar minn
ingar um þær stundir munu seint
fyrnast í hugum okkar.
Það var vegna mannksota þinna,
trúmennsku og drenglyndis, að
við kusum þig umsjónarmann
bekkjarins. Þann starfa ræktirðu
af stakri prýði og með mesta
sóma og við virtum þig fyrir þá
ræktarsemi og alúð, er þú sýndir
starfanum.
Það var ekki einungis í þessu
starfi, sem mannkostir þínir komu
í Ijós. í öllu samstarfi mátti sjá,
að hjálpsemi og greiðvikni voru
þér í blóð borin og vafalaust hafa
fleiri notið góðs af þeirri fómfýsi
en við.
En því kallaði guð endilega þig
til sín? Þig, sem varst í blóma
lífsins og áttir glæstan flugmanns
feril framundan. Aðeins guð get
ur svarað því og hans vegir eru
órannsakanlegrir.
Okkur er það huggun hversu
sæll og glaður þú varst í hjarta
þínu, er guð kvaddi þig á sinn
fund. Okkur er það einnig huggun
að mega njóta minninganna um
þig. Þær lifa í hugum okkar og
ekkert vald megnar að nema þær
á brott.
Hvíl í friði, kæri vinur.
H. Z.
MINNING

ÞÓRÐUR KRISTJÁNSSON
Breiöabólsstað
í dag verður til moldar borinn
að Staðarfelli Þórður Kristjánsson,
bóndi á Breiðabólsstað á Fells-
strönd í Dalasýslu. Varð hann
bráðkvaddur á heimili sínu að
morgni 19. maí, 77 ára að aldri.
Þoröur er fæddur á Breiðabóls
stað Z6. marz 1890, sonur hjón-
anna Kristjáns Þórðarsonar bónda
þar og konu hans Sigurbjargar
Jónsoóttur. Á Breiðabólsstað stóð
hann föstum rótum. Þar hefur
sami karlleggurinn búið á þriðju
öld. Var Þórður fimmti ættliður-
inn og er nú sá sjötti tekinn við,
sem er Halldór sonur hans.
Tí) rvítugs aldurs dvaldist Þórð-
ur a heimili foreldra sinna og
vandisi þá öltum þeim störfum,
vem til falla í sveit. Var hann
elztm 12 systkina.
En á árunum 1910—12 var hann
að miklu leyti á höfuðbólinu Stað-
arfelii hjá Magnúsi bónda Frið-
rikssyni. Veturinn 1913—14 fór
Þórðar í skólann á Hjarðariholti t Sturla, bifreiðarstjóri, kvæntur
til sera Ólafs Ólafssonar og hlaut | Þrúði Kristjánsdóttur.
þar góða viðbót við það veganesti, í Haiidór Þorgils, bóndi, kvæntur
sem hann hafði úr foreldrahúsum. j Ólafu’ Ólafsdóttur.
Á Hóli í Hvammssveit hóf Þórð j
ur oúskap 1916 og var þar um j
tveggja ára skeið en 23. júní 1918!
steig Þórður sitt mesta gæfuspor, j
þegar hann kvæntist eftirlifandi'
konu sinni, Steinunni Þorgilsdótt- j
ur .* Knarrarhöfn. Fluttist hann
þá að Knarrarhöfn og bjó þar til
1921 en þá fluttist hann aftur að
Breiðabólsstað, þar sem hann b]ó
til dauðadags. Þeim Þórði og Stein
unn) varð sex barna auðið. Þau
eru:
ingibjörg Haildóra, dó 17 ára.
Huðbjörg Helga, gift Ástvaldi
Magnússyni.
Friðjón, sýslumaður, kvæntur
Kristmu Sigurðardóttur.
Sigurbjörg Jóhanna, gift Gísla
B. Kristjánssyni.
Sambúð þeirra Þórðar og Stein-
unnai einkenndist af gagnkvæmri
ásf »jg virðingu og voru þau bæði
samtaka að koma börnum sínum
sem Lezt til manns. Barnabörnin,
sem nú eru orðin tuttugu, fjöl-
menncu á hverju sumri til afa og
ömmu á „Breiða“ ásamt foreldr-
um sínum.
Snemma voru Þórði falin trún
aðarstörf fyrir sveit sína og söf a-
uð. Strax á fyrstu búskaparárun-
um . Hvammssveit tók hann sæti
í hreppsnefnd þar, og í Fells-
strandarhreppi srat hann óslitið i
hreppsnefnd frá 1922 og jafnlengi
í sóknarnefnd. Forsöngvari var
hann ' Staðarfellskirkju frá 1927
og um 20 ára skeið einnig við
Dagverðarneskirkju. Hreppstjóri
í Fellsstrandarhreppi síðan 1936.
Fleiri trúnaðarstörfum hefur Þórð
ur gegnt fyrir sveit sína, þótt ég
kunni ekki að telja það allt.
Af þessari upptalningu má öll-
um »era ljóst,- að Þórður hefur,
auk sinna staría seni bóndi, sinnt
mikium störfum fyrir sina sveit.
Hefur hann reynzt farsæll á þeim
! vetÞ/angi og notið um leið trausts
og trúnaðar sveitunga sinna.
Sóknarnefndarformaður og með
hjálpari var hann þau ár, sem ég
þjónaði Hvammsprestakalli 1958
—66. Þessi ár áttum við mikið
' og goft samstarf utan og innan
kirkju. Þótt ærin væru störfin
heima fyrir, lét Þórður það aldrei
aftra sér frá því að sækja kirkju
og búnaðist honum ekki verr en
öðrum nema síður væri, þótt hann
gæfi sér tíma til guðsdýrkunar og
félagslegra starfa.
Allt dagfar Þórðar einkenndist
af rósemi og trausti og lét hann
fátt fða ekkert koma sér úr jafn-
vægi. Hann var glaðlyndur og víl-
laus, skemmtilegur félagi í kirkju
ferð-im og/góður heim að sækja
sem gestgjafi. Naut ég þess að
fræðast af honum um menn og
málefni og lífshætti þeirrar kyn-
slóðar. sem nú er komin á áttunda
tugini). Var hann jafnan sann-
gjam og hófsamur í ummælum um
menn, enda bar hann hlýjan hug
til ailra manna.
Þorður var gæfumaður, því aó
han'i eignaðist framúrskarandi eig
inbonu og mannvænleg börn og
var f.rsæll í störfum, bæði sem
bóndi og forsvarsmaður sveitar
sinnar.
I dag verður hann borinn í
hinz’:-) sinn til Staðarfellskirkju,
þar sem hann hefur svo oft áður
lofs'ingið Drottni og nú seinast a
annar í hvítasunnu. þá gl ður og
hress.
Votta ég ekkju hans og börnun
samúð mína og fjölskyldu minn-
ar..
Blessuð sé minning oans
Ásgeir Ingibergsson
i