Morgunblaðið - 16.09.2001, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. SEPTEMBER 2001 37
Elsku mamma mín.
Undanfarið hefur
sorgin og söknuðurinn
brotist um í hjarta
mínu. Þessar sterku til-
finningar hafa blandast þakklæti
fyrir það að nú sértu laus undan oki
sjúkdóms sem oft var ofviða stolti
þínu. Ég fann oft á tíðum fyrir því
hve alzheimer-sjúkdómurinn lagðist
illa í þig þó svo að þú hafir ekki talað
beint um það heldur gefið það í skyn
með hegðun sem rekja mátti til van-
mættis. Það var svo að morgni laug-
ardagsins 25. ágúst sem okkur voru
færðar þær fréttir að þú værir komin
með krabbamein og ættir aðeins
örfáa daga eftir ólifaða. Þessa dagar
sem við fengum að njóta með þér
notuðum við fjölskyldan til að kveðja
þig og við erum þér þakklát fyrir
þann tíma sem þú veittir okkur til
þess að við gætum áttað okkur á því
sem var að gerast og kvatt þig á okk-
HULDA
GÍGJA
✝ Hulda Gígjafæddist í Reykja-
vík 29. ágúst 1925.
Hún lést á Landspít-
alanum-Landakoti
föstudaginn 7. sept-
ember síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Grafarvogs-
kirkju 14. septem-
ber.
ar hátt. Þessa daga
hittumst við systkinin
oft hjá þér og óneitan-
lega hafa þessar stund-
ir okkar hjá mömmu
síðustu dagana fært
okkur nær hvert öðru.
Minningarnar
streyma í gegnum huga
minn og það sem er
mér efst í huga nú er
þakklæti fyrir að hafa
veitt mér yndislega
æsku vestur á Ísafirði
þar sem ég sleit barns-
skónum. Mér eru einn-
ig minnisstæðar þær
stundir sem við áttum í einrúmi og
töluðum um lífið og tilveruna og þú
sagðir mér frá æsku þinni,lífi og
draumum. Elsku mamma mín, þú
hefur verið mín helsta stoð í gegnum
lífið og fyrir þann tíma sem þú hefur
veitt mér er ég þér ævinlega þakklát.
Ég veit að þú ert nú komin á ynd-
islegan stað þar sem friður og sátt
umvefja þig, elsku mamma mín.
Aldís Bára.
Elsku amma mín.
Ég vil kveðja þig með því að þakka
þér fyrir allar yndislegu stundirnar
sem við áttum saman. Mér er minn-
isstæðastur sá tími sem þú bjóst í
Hveragerði, þaðan á ég mínar ljúf-
ustu minningar úr barnæsku. Ég
man ekki eftir Dynskógum 6 öðruvísi
en fullum af krökkum, lífi og fjöri.
Mér fannst húsið hennar ömmu svo
stórt og ævintýralegt, það tók mig
óratíma að hlaupa endanna á milli og
við frændsystkinin gátum endalaust
fundið upp á nýjum leikjum í stóra
húsinu hennar Huldu ömmu. Á vet-
urna dró Hringur okkur krakkana á
snjóþotu í garðinum og á sumrin
stálum við okkur rabarbara og sykri
og borðuðum í leyni með bestu lyst
og dulúð því við héldum að við vær-
um að gera eitthvað sem við ekki
mættum.
En það var ekki bara gaman að
vera úti því að inni var oft kátt á
hjalla þegar við amma elduðum sam-
an, hlustuðum á plötu með strump-
unum og dönsuðum, mér til mikillar
gleði. En elsku amma mín, það er
einn hlutur sem mig langar sérstak-
lega að þakka þér fyrir og það er að
hafa kennt mér að hlusta á gríska
músík. Ég man það sem hafi það
gerst í gær þegar við sátum í garð-
skálanum eða dönsuðum í stofunni
við Zorba og aðra gríska tónlist sem
þér þótti svo skemmtileg. Við hlust-
uðum saman á þessa yndislegu tón-
list og þú fórst með mig í ferðalag í
huganum um Grikkland og sagðir
mér frá því sem þú hafðir séð og lesið
um þetta land sem þú hélst svo mikið
upp á. Elsku amma mín, ef ég hugsa
til þess hvar þú sért nú þá er ég
sannfærð um að til Grikklands ertu
komin og dansar við Zorba, þú dans-
ar einn dans fyrir mig og tekur svo á
móti mér þegar minn tími kemur.
Jóhanna Íris.
Í dag kveð ég með
söknuði góða, hjarta-
hlýja móðursystur
mína, hana Þóru á
Arnarvatni.
Sem barn var ég töluvert í henn-
ar umsjá einkum á vetrum. Það var
óskaplega spennandi að fá að fara
upp í Arnarvatn af og til viku í
senn því skólaganga mín var önnur
hver vika. Það var alltaf margt í
heimili hjá Þóru, samt virtist nóg
hjarta-pláss fyrir litla frænku neð-
an úr Reykjadal.
Hún kenndi mér svo margt á
þessum tíma sem ég bý enn að og
er svo þakklát fyrir. Þóra hafði
ekki skólagöngu að baki en var fróð
og víðlesin, notaði lífið til að
mennta sig á sem flestum sviðum
en bókmenntir og málrækt voru
hennar áhugamál. Hún var kona
sem var tilbúin að miðla til sér
yngra fólki endalaust á svo ynd-
islegan hátt. Það var svo gaman að
heimsækja hana, brosið hennar
blíða og faðmurinn hlýi, það var
líka svo erfitt að fara, því það var
alltaf svo mikið sem við áttum eftir
að tala um.
Og enn er það svo að það var svo
margt ótalað.
Þóru frænku og heimili hennar
kveð ég með þakklæti.
Margrét Haraldardóttir.
Það mun hafa verið sumarið sem
Spassky og Fisher tefldu um
heimsmeistaratitilinn í Reykjavík
að ég kynntist þeim hjónum Þóru
Sigurðardóttur og Jóni Kristjáns-
syni á Arnarvatni. Ég var þá veiði-
vörður við efsta hluta Laxár og bjó
ásamt börnum mínum hjá Eysteini
bróður Þóru og Halldóru konu
hans á Arnarvatni IV.
Næstu árin kom ég oft í eldhúsið
til Þóru, ýmist vegna þess að ég
var í pólitísku snatti, eða að veiða í
ÞÓRA
SIGURÐARDÓTTIR
✝ Þóra Sigurðar-dóttir fæddist á
Arnarvatni 16. febr-
úar 1920. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Þingeyinga á Húsa-
vík 9. september síð-
astliðinn og fór útför
hennar fram frá
Skútustaðakirkju 14.
september.
Laxá. Samtölin við
eldhúsborðið urðu mér
mörg minnisstæð, ég
man sum þeirra enn.
Umræðuefnið var oft-
ast mannlíf og pólitík í
víðum skilningi. Á
þeim árum talaði mað-
ur við aragrúa fólks
um landið þvert og
endilangt, auk þess að
skrifa í blöð og flytja
fleiri ræður en tölu
verður á komið. Þegar
svo háttar til skiptir
miklu að einhverjir í
hinum fjölmenna við-
mælendahópi hafi eitthvað það að
segja sem manni þykir skipta máli.
Þóra á Arnarvatni hafði alltaf eitt-
hvað mikilvægt til málanna að
leggja. Hún var hinn gulltryggi
fulltrúi heilbrigðrar skynsemi,
nálgaðist umræðuefnið einatt úr
átt, sem manni hafði alls ekki hug-
kvæmst. Áhugi hennar á þjóðmál-
um og lífinu í landinu var ósvikinn,
glöggskyggnin leiftrandi en auk
þess var hún miklu betur að sér en
þorri þess fólks sem maður hitti á
þessum árum – að öllum góðum
viðmælendum ólöstuðum. Þó var
starfsvettvangur hennar heimilið á
Arnarvatni og tækifærin til að
skiptast á skoðunum við fólk utan
sveitar löngum bundin við þá sem
komu í eldhúsið til hennar. Í hring-
iðu sveitarstjórnar- og verkalýðs-
mála voru samtölin við hana eins
og akkeri – héldu manni við efnið,
beindu sjónum að því sem lá gjarn-
an í augum uppi en manni hafði
sést yfir. Án þess að hún, eða yf-
irleitt nokkrir aðrir, vissu af því
hafði hún áhrif á skrif mín um
þjóðmál. Hún var ein af þeim sem
gáfu manni jarðsamband, tengdi
saman samfélag bænda og þann
heim verkalýðshreyfingarinnar sem
ég hrærðist og starfaði í. Að þeim
lærdómi mun ég búa lengi enn.
Ég kynntist börnum þeirra
hjóna, einkum Sólveigu og Hólm-
fríði. Þær eru meðal þeirra vina
minna sem ég met mest og hugsa
oft til þótt fundum okkar beri
sjaldnar saman nú orðið en ég hefði
kosið. Ég sendi þeim og systkinun-
um öllum, afkomendum og vanda-
mönnum mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Helgi Guðmundsson.


 



 



  
  !
 
     


 
 

  !!
"   
  #   
# #$
%  &  
"  #$

# %&
$
#' #$ (

 


 
 

 


  

          

    
 
!   "     "##$
 !"# $ %&! #' ('!)%*+ 
#, $  %%&!
#, $  !+%%&!
&'"$ $% !*!* -

 


 



 
    !"#  !" ! 
  
        
$ %"& !'(
) "& !'(
&$*"'""+



 

  




 

 
 
    
    
 !!"
     
 !" #
 ! ! $


 
   
            
         

 
 

 
 
 !

"#$ %&'
(&
!) '& *  +& &%++,*
-.$' + %&'

"#$ ! %&' /01$ 2$&+'.##$
0$*01$*,0$*0$*01$*!


 
  
        
           
 

   
  
  !" #$  %&&
$'(#)(*
 
   ! "
+ $, 
-  . . 
/ $
  .  0 * * 1  " 
2 
  .  +  /  " 
+ , ($
  "  3  ) 4* 0 . 
- -5 " - - -5 *



 



    



 
  
 

  
   !
"#

$%
# 

! "# $
"!#% "# $
  "#&'! ( !)!$'*
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: Í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. Í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
Skilafrestur
minning-
argreina