Íslendingaþættir Tímans - 16.02.1983, Blaðsíða 7

"reyrer;
Guðmundur Jóhannesson,
frá Fremri-Fitjum
Fæddur 10. febrúar 1899
Dáinn 15. janúar 1983
Guðmundur vinur minn lést á sjúkrahúsinu á
Hvammstanga. Hann var búinn að ganga lengi
með þann sjúkdóm sem að lokum dró hann til
bana.
Var hann oft sár þjáður og gladdist ég því mjög
svo þegar ég frétti að hann hefði fengið hvíldina
stuttu eftir að ég var í heimsókn hjá honum þann
sama dag. Við áttum oft margar skemmtilegar
stundir saman þó að 36 ára aldursmunur væri á
okkur. Hann talaði oft um heimili sitt á
Fremri-Fitjum og var hann þá ætíð brosleitur og
hafði hann ágæta frasagnar gáfu og naut ég þess
að hlusta á hann. Hann var orðinn næstum því
blindur og löngu hættur að geta lesið. Las ég því
stundum fyrir hann og var hann mjög þakklátur
fyrir. Ég hef ekki hugsað mér að skrifa neina
ættartölu í þessari grein enda aðrir betur færir um
það. Á seinni árum fékkst hann við að setja saman
V|sur sér til dægrastyttingar og kom þá greinilega
fram i þeim hvaða mann hann raunverulega hafði
jo geyma. Mörgum fannst hann bitur út í
h'fsbaráttuna og má það vel vera að það sé rétt.
En innst inni þegar maður var kominn inn úr
skelinni þá bar hann hlýhug til margra sem :■
höfðu reynst honum vel síðustu æviárin. Mér
fyndist að ungt fólk ætti að gera meira af því að
heimsækja gamalt fólk. Ég hef gert þó nokkuð af
Því og haft mikla ánægju af og ég held ég megi
segja það með sanni að þakklátari fólki hef ég
vart kynnst; og alltaf fylgja mér þvílík bænar og
þakklætis orð þegar ég kveð það. Fer því ætíð
sælustraumur um sálu mína. Guðmundur og
1 ryggvi bróðir hans tóku við búinu á Fremri-Fitj-
um árið 1932, og sá Lára systir þeirra um heimilis
störfin meðan heilsa og kraftar leyfðu, en hún er
dáin fyrir all mörgum árum síðan, en Tryggvi
dvelur ennþá á Fremri-Fitjum. Meðan Guðmund-
ur hafði fulla sjón þá las hann afar mikið af góðum
bókum, enda átti hann talsvert mikið og gott
bókasafn. Hann var sjálfmcnntaður í orðsins
fyllstu merkingu, þó mun hann hafa verið á
bændaskólanum á Hvanneyri 1924-1926 og var
síðan í eitt ár í Noregi og Danmörku og vann við
landbúnaðarstörf. Við ræddum um ýmislegt m.a.
um líf eftir dauðann og höfðum við orð á því áð
ef hann færi á undan mér þá skyldi hann taka á
roóti mér, eins skyldi ég taka á móti honum ef ég
feri á undan. Hann var mjög trúaður. Las ég
nokkrum sinnum fyrir hann úr Davíðssálmum,
sem við héldum bæði mikið upp á. Eins var hann
afar félagssinnaður og var hann einn af stofnend-
um Ungmennasambandsins í V.-Húnavatnssýslu
anð 1931 0g Var hann þá kosinn varaformaður.
seinna tók hann við formennsku, því að
formaðurinn flutti í burtu úr héraðinu. Hann
fylgdist mikið með stjórnmálum og var hann
fylgjandi Sjálfstæðisflokknum. Þó að við værum
•slendingaþættir
á öndverðum meiði í stjórnmálaskoðunum þá
skyggði það aldrei á okkar vináttu. Einnig átti
hann sæti í hreppsnefnd í all mörg ár. Hann
eignaðist marga góða og trausta vini, m.a. ræddi
hann oft um Sæmund Friðriksson frá Efri-Hólum
N-Þing, og hans draumur var að honum yrði
reistur minnisvarði hjá bændahöllinni í Reykja-
vík, en sá draumur varð ekki að veruleika.
Vonandi getur hann reist honum minnisvarða
núna þar sem þeir dvelja báðir, því ég efast
ekki um að nú hafa þeir hittst og geta rifjað upp
gamlar stundir sem þeir áttu saman hérna
á jörðinni.
Útför Guðmundar fór fram frá Hvammstanga-
kirkju 21. janúar sr. Guðni Þór Ólafsson
jarðsöng, og fór ég með eftirfarandi ljóð við
kistuna hans sem hann orti sjálfur fyrir rúmu ári
síðan,og bað mig þá um að flytja það í kirkjunni,
þessu lofaði ég með þeim skilyrðum að það skyldi
ég gera ef presturinn gæfi leyfi til þess.
Til Hildar Kr. Jakobsdóttur
Þegar llfs míns göngu hér
Ijúft mér vœrí að þú fylgdir mér
til hinstu hvílu i mæðra og feðra fold
og flyttir bæn við grafarinnar mold
Að lykla-Pétur Ijúki upp himna lilið
og heimili mér þar dvöl er þess ég bið
og Jesús sem ég kalla bróður minn,
mig kœrleiksríkum taki í faðminn sinn
I Pétursók minn syndalisti er
sjálfsagt mjög svo langur því er ver
og alltof lítið lagt hef ég þar inn
svo lakan sé ég reikningsjöfnuðinn
Dauða mínum kvíði ég ei hót
ég held mig beri þá á vegamót
og Jesús Kristur kenni mig að finna
sinn kærleiksveg til föðurhúsa sinna
Ég vona að drottinn fyrirgefi mér
öll flónskuverk sem unnið hef ég hér
og Kristur hefur syndabagga minn
á sínar herðar tekið það ég finn
Hann sagði við hinn syndumspillta mann
sem á krossi píndur var sem hann
en iðrast hafði og herrans kraftaverk
hafði séð, og drottins kœrleik merkt
Sannarlega ég segja vil nú þér
seinna í dag þú vera skalt með mér
í paradís með drottni alls sem er
og þín synd er fyrirgefin þér.
Að lokum vil ég óska tslandsþjóð
að eignast megi hún gildan varasjóð
að drengskap Kolskeggs dirfsku þori og dug
en dekri og prjáli og svikum vtsi á bug.
Ég ræddi við sr. Guðna Þór Ólafsson um þessi
mál og var alveg sérstaklega gott að ræða við hann
um þetta og ótal margt fleira sem að lá mér á
hjarta. Ég sendi öllum ástvinum Guðmundar
innilegar samúðar kveðjur.
Ég bið góðan guð að blessa minningu hans.
Hildur Kr. Jakobsdóttir
Hvoli
Hvammstanga
V - Hún.
Guðmundur Jóhannesson frá Fremri-Fitjum
lést á sjúkrahúsinu á Hvammstanga s.l. laugardag.
Andlát hans kom ekki á óvart vinum hans og
vandamönnum. Heilsu hans hafði hrakað hin
síðari ár, þrekið orðið lítið og sjónin næstum
horfin, en andlegri heilsu hélt hann til hinstu
stundar.
Foreldrar Guðmundar voru hjónin Þuríður
Jóhannesdóttir og Jóhannes Kristóferson, sem
lengi bjuggu á Fremri-Fitjum í Miðfirði. Þuríður
var áður gift Skarphéðni Finnssyni á Finnmörk en
missti hanneftirtveggjaára hjónaband. Þau höfðu
eignast tvo syni, Jakob síðar bónda að Þverá í
Núpsdal og Skarphéðin síðar bónda að Króki í
Víðidal. Þau Þuríður og Jóhannes eignuðust sex
börn. Elstur var Kristófer f. 1893, bóndi á
Finnmörk, 2. Lára f. 1896 ráðskona bræðra sinna
á Fremri-Fitjum. 3. Guðmundur, sem hér er
minnst. 4. Þuríður Anna f. 1902, húsfreyja að
Syðra-Langholti, Árn. 5. Tryggvi f. 1903, bóndi
Fremri-Fitjum. 6. Lúðvík f. 1905, bóndi Ytri-
Völlum. Ennfremur ólu þau upp Marinó Jónsson,
sem búsettur er í Reykjavík.
Til er umsögn um þau Fremri-Fitjahjón, rituð
af kunnugum manni. Um Jóhannes segir hann
m.a.:
„Jóhannes Kristófersson var maður vel í
7