Stúdentablaðið - 01.12.1939, Blaðsíða 36

28
STÚDENTABLAÐ
ur Claessen skeiðið svo frálega að undrun
sætti. Tjóaði ekki þótt Norðmenn tefldu fram
einum bezta skautamanni sínum, Georg Kxog.
í pokahlaupinu hafði hann ekki roð við land-
anum.
IV.
Ég sé nú að grein þessi er orðin full-efnis-
mikil, allmiklu lengri en ég hafði gert ráð
fyrir í upphafi. Verð ég því að fara að slá
botninn í þessa frásögn. En þó verður að geta
þess, að einn dagur mótsins var helgaður
„Norræna félaginu". Voru í því tilefni hátíöa-
höld á baðstaðnum „Sjöstrand“. Þar var upp-
lestur skáldsins Wildenvey og ræðuhöld. Af
okkar hálfu talaði Einar Magnússon. Söng-
mót (allsangstevne) var og haldið á háskóla-
torginu. Mikil mannþyrping var samankomin
þar og var útbýtt söngheftum með þjóðsöngv-
um Norðurlanda. Stjórnaði Johan Ludvig
Mowinckel yngri samsöngnum. Þjóðsöngur
okkar var sá eini, sem sungin var tvisvar, því
hann var líka sungin í norskri þýðingu. Þá
voru og ræður fluttar og fyrir okkar hönd
ávarpaði Jónas Haralz mannfjöldann. Talaði
hann á sænsku og var gerður góður rómur
að máli hans.
Ég verð að láta margs ógetið, sem annars
er miklu merkara en margt það, sem hér er
ritað að framan. Auk ýmiskonar skemmti-
atriða voru fræðandi, faglegir fyrirlestrar,
svo sem erindi próf. dr. juris Frede Castbergs
um „Politikk og folkerett“, stórfróðlegt og
greinagott.
Á sama hátt voru og fyrirlestrar fyrir aðrar
háskóladeildir. Auk þess flutti sænski rit-
höfundurinn Sven Stolpe fyrirlestur, er hann
nefndi „Kristen radikalism". Fjöldi annarra
erinda var flutt og okkur voru sýndar ýmsar
menningarstofnanir, en það yrði of langt mál
að rekja það hér. — En þess skal þó getið, að
íslenzku og dönsku stúdentarnir voru í boði
hjá ræðismanni Dana í Oslo, Thomas Stang
og frú hans, og við íslendingarnir vorum gest-
ir Vilhjálms Finsen og konu hans og fengum
þar höfðinglegar móttökur.
Stúdentahúfan 25 ára
Á þessu ári á stúdentahúfan aldarfjórð-
ungsafmæli. Meðan embættismannaskólarnir
störfuðu, var engin stúdentahúfa notuð hér,
Jón J. Víðis.
nema hin danska, og munu fáir hafa borið
hana. En strax eftir að lögin um Háskóla ís-
lands voru staðfest, og áður en háskólinn tók
til starfa, beitti Stúdentafélag Reykjavíkur
sér fyrir því, að íslenzkir stúdentar tækju upp
sérstaka húfu. Var boðið til samkeppni um
gerð húfunnar og veitt verðlaun fleiri en ein,
en þær verðlaunuðu húfur voru hvorki fall-
V.
Um gagn og gildi slíkra móta skal ég ekki
fjölyrða, því allir munu á eitt sáttir um það>
En hitt er jafnvíst, að það er bæði hollt og
gagnlegt að kynnast stéttarbræðrum sínum
á Norðurlöndum, kynnast því, sem er líkt og
ólíkt í fari þeirra og okkar og ráðgast um
áhugamál sín. — Læt ég hér staðar numið
og bið lesendur velvirðingar á því, að mál
mitt varð svo langt.