Helgarpósturinn - 03.09.1982, Blaðsíða 20
20
Föstudagur 3. september 1982
_J~lelgBi--
-Posturinn.
Eru „sannir íslendingar
Ingólfur Arnarson landnámsmaður: Stuðla
ber að þvi, að landsmenn verði alltaf eins og
afkomendur hans og annarra garpa er hér
námu land.
„Teljum það
varasamt ef öllu
er sleppt lausu”
haft einhvern áhuga á mannfræði og sögu lands og þjóðar.
Ég held að það sé dálitið útbreitt, að menn séu farnir að
verða dálitið uggandi um framtið þjóðarinnar. Eins og
þarna kemur fram, teljum við það varasamt, þegar litið
er á smæð þjóöarinnar, ef þvi er öllu sleppt lausu, sem
hingað kynni að vilja leita.
Það er oft talað um, að það sé mjög æskilegt að Græn-
lendingar og Lappar haldi við sinum sérkennum, og við
erum ekkert stærri gagnvart hinum stóra heimi heldur en
þessar litlu þjóðir”.
— Hafiði einhverja ástæðu til að óttast það, að Islend-
ingar séu að hverfa, eða muni i framtiðinni hverfa af
sjónarsviðinu?
„Þúhefur nú kannski komið til Danmerkur og það er að
verða töluvert ólikur litur og svipur á mannfjöldanum þar
viða, heldur en var þegar þú varst barn. Ef allt fer á sama
veg og sömu stefnu er haldið, eða sama stefnuleysi, getur
ekki hjá þvi farið, aðþaðknýi viðar aðdyrum”.
Hingað og ekki lengra
— Þið talið um að takmarka innflutning fólks af óskyld-
um kynstofnum til landsins, hvernig viljið þið gera það?
„Þetta er fyrst og fremst sett fram sem markmið. Það
er byrjunin, að þetta markmið kemur fram og það getur
vakið umræður, og það getur auðvitað vakið nýjar hugs-
anir. Framkvæmdin erekkiaðýkjamikluleyti byrjuð. Ég
er sannfærður, að ef rétt væri á málum haldið, mundu
finnast ráð, þó ég geti nú ekki gert grein fyrir þeim i stuttu
máli”.
— Ertu þá að meina að það ætti kannski að banna fólki
sem ekki hefur hvitan litarhátt, að búa hér á landi?
„Við erum ákaflega fjarri öllum einstrengingshætti i
þessu. Við viljum marka heildarstefnu, sem gæti haft
áhrif á þróun málanna, en við erum frábitnir nauðung
gagnvart einstaklingum”.
— En hvaða augum litið þið þá aðra útlendinga?
„Ég get sagt það i stuttu máli. Þó að flytjist inn eitthvað
af fólki af mjög likum eða skyldum þjóðum, breytir það
ekki mynd eða gerð þjóðarinnar að neinu ráði. En ef það
flyst jafn mikið eða miklu meira af annars konar fólki, þá
breytir það þjóðinni og hún verður óþekkjanleg”.
— En erum viö það sérstakir, að það þurfi að stuðla að
varðveislu islenska þjóðstofnsins?
„Hvað finnst þér um það, er þér alveg sama þótt hann
hverfi? Við viljum, að menn fari að mynda sér skoðanir á
þessum hlutum, að þaö verði málfrelsi um þá og að menn
geti farið að ræða þessi mál. Það er ekki lýðræði ef menn
mega ekki ræða mál”.
Lýðræðislegur hugsunarháttur
— Maður heyrir það i fréttum, að á siðustu árum
hafikomiðuppmikiðkynþáttahatur iEvrópu. Er það eitt-
hvað slikt, sem þið eruð að predika?
„Ég tel það vera allt að þvi sams konar hugarfar gagn-
vart okkur að bera okkur slikt á brýn. Við leggjum áherslu
á það, að við byggjum þetta á lýðræðislegum hugsunar-
hætti, eins og þú sérð, ef þú kynnir þér stefnuskrána, og
við teljum það frumlegt af okkar hálfu að hafa getað sett
þetta fram á grunni lýðræðislegs hugsunarháttar”.
„Gamlar islenskar
grillur og
botnlaust
þekkingarleysi"
segir Gisli Pálsson
mannfræöingur um stefnu
Norræns mannkyns
Eitt er vist, að ekki eru
allir sammáia þeim
sjónarmiðum, sem koma
fram i viðtalinu við Þor-
stein Guðjónsson, forsvars-
mann Norræns mannkyns.
Helgarpósturinn sneri sér
þvi til Gisla Fálssonar
mannfræðings og bað hann
að segja álit sitt á stefnu-
skrá félagsins.
„Félagið Norrænt mann-
kyn hvetur til þess að tekið
verði mið af mannfræöi-
legri þekkingu og viöur-
kennd nauðsyn þess að
halda erfðafræðilegri gerð
þjóðarinnar óbreyttri. Við
þetta er margt að athuga.
Erfðir Islendinga er ár-
angur af blóðblöndun, sem
gerst hefur á löngum tima.
Ef þessi blöndun.hefur orðið
til góðs eins og félagar i
Norrænu mannkyni ætla,
er erfitt að sjá hvernig
frekari blöndun hlýtur að
vera af hinu illa. í öðru lagi
er það ekki rétt, að þekking
segi fyrir um aðgerðir.
Menn geta notað margvis-
lega þekkingu til að ná
ákveðnum markmiðum, en
þekkingin sjálf þröngvar
ekki upp á okkur markmið-
unum. Til að mynda segir
fiskifræðin ekkert um það
hvernig við eigum að nýta
fiskistofna við strendur
landsins, þótt hún geti leið-
beint okkur að ná mark-
miðum, sem við höfum sett
okkur. Þetta gildir lika um
erfðafræðilega og mann-
fræöilega þekkingu, að
sjálfsögðu. En það er þó al-
varlegasti misskilningur
Norræns mannkyns að
erfðafræðileg gerð mann-
hópa beini samskiptum
þeirra I ákveöinn farveg.
Þarna er ruglað saman
erfðum og menningu. Það
er gefið i skyn, að blöndun
fólks af ólikum kynstofnum
hljóti að Ieiða til vandræða.
Vist eru vandræöin til, og
etnisk átök, eða átök ólikra
þjóðernishópa og kynþátta,
eru stórt vandamál bæði i
þriöja heiminum og i þró-
uðum löndum. En tog-
streita af þessu tagi, stafar
ekki af erfðafræðilegri gerð
Gisli Pálsson
fólksins, sem á i hlut. Rót
vandans liggur miklu
fremur hjá félögum á borð
við Norrænt mannkyn.
Mannfræðileg vitneskja
leiðir i ljós, að erfðafræði-
leg skil eru sums staðar
falin og sums staðar ýkt.
Það er með öðrum orðum
háð félagslegum og menn-
ingarlegum skilyrðum
hvort samskipti „ólikra”
þjóðernishópa eru friösam-
leg eða ekki. Þvi má svo
bæta við, að hér á landi er
búsett fólk af öðrum kyn-
þætti en þeim norræna og
málflutningur Norræns
mannkyns er ekki til að
auðvelda sambúð þessara
hópa. Ekki er ósennilegt að
fleiri erlendum hópum
verði veitt landvist i fram-
tiðinni, og ef haft er i huga,
aö vandi flóttamanna er
gjarnan af alþjóðlegum
toga, er vafasamt að við
getum skorast undan þeirri
ábyrgð, sem fylgir þegn-
skap i samfélagi þjóðanna.
Börn þeirra aðkomu-
manna, sem hingað koma,
kunna að verða fyrir að-
kasti i skólum i vaxandi
mæli. Ef svo fer, veröa þau
einhvers konar annars
flokks þegnar i augum
sjálfs sin og annarra. Og
ef atvinnuleysis á eftir að
gæta hér i jafn rikum mæli
og t.d. I Vestur-Evrópu,
kann það að torvelda sam-
búö meirihlutans og minni-
hlutans. En vel að merkja,
það hefur ekkert með
erfðafræðina að gera,
heldur helgast það af
félagslegum skilyrðum”.
— En er þetta heilbrigð
þjóðernisstefna eða
kannski fasismi?
„Ég veit ekki hvað heil-
brigð þjóðernisstefna er, en
ég þykist vita, að þetta er
ekki heilbrigö þjóðernis-
stefna. En ég mundi ekki
nota svo sterk orð eins og
fasisma. Ég held aö þarna
séu gamlar islenskar
grillur á ferðinni, botnlaust
þekkingarleysi. Vandinn er
ekki stór, eða alla vega
ekki ljós, eins og stendur.
Það getur vel verið, að
Vietnamarnir, sem komu
hingað á sinum tima eigi
við vandamál að striða, en
það hefur ekkert veriö
kannað hvernig aölögun
þeirra hefur gengið, eða
hvers konar viðbrögðum
þeir hafa mætt. Mig grunar
að við eigum eftir að fá
fleiri hópa inn i landið og
kannski fengjum við
vandamál á borð við þau,
sem eru i nágrannalönd-
unum, en eins og ég undir-
strikaði áðan, hefur það
ekkert meö erfðafræðina
að gera”.
að
j* íV ^ &
Þorsteinn Guðjónsson: „Ef flyst inn jafn
mikiðeða miklu meira af annars konar fólki,
þá breytir það þjóðinni og hún verður óþekkj-
aníeg."
hverfa?
„Norrænt mannkyn” heitir félag, sem stofnað var fyrir
nokkru austur i sveitum. 1 lögum félagsins segir að i nafn-
inu felist, að hinn norræni þáttur megi ekki hverfa úr lit-
rófi mannkynsins. Tilgangur félagsins er að stuðla að
varðveislu hins islenska þjóðstofns, sem kominn er af
landnámsmönnum, meðal annars með þvi að stemma
stigu við innflutningi fóiks af óskyidum kynstofnum. Að-
ferðir félagsins skulu vera i samræmi við menningararf-
leifð islendinga og þar af leiðandi lý.ðræðislegar og mann-
úðlegar.
Félagið hyggst starfa á islandi og meðal tslendinga er-
lendis og hvetur til sambands við þá sein vinna að likum
markmiðum meö öðrum þjóöum.
Lög félagsins minna mann óneitanlega á hugmynda-
fræði, sem réði rikjum i Mið-Evrópu fyrr á þessari öid,
Itugmyndafræði sem leiddi miklar hörmungar yfir mann-
kynið, og gerir enn i dag.
Félagsmenn „Norræns mannkyns” eru unt tiu talsins
og hitti Helgarpósturinn einn þeirra, Þorstein Guðjónsson,
til þcss að fá nánari upplýsingar um nauðsyn félags sem
þessa á islandi árið 1982.
— Hvað kom til, að þið fóruð út i að stofna félag sem
þetta?
„Ég held að allir, sem þarna koma nærri, hafi um tima