Brandur (Austurland, Brandur, Austanfari) - 30.05.1922, Blaðsíða 1

BRANDUR
1. árg.
Seyðisfirði, 30. maí 1922
1. tbl.
„BRANDUR“.
Það er venja, þegar nýtt blað
byrjar að koma út. að skýra frá
tilgangi þess, og þar af leiðandi
tilverurétti, sönnum eða ímynd-
uðum. Hvert nýtt blað óskar eft-
ir stuðningi lesenda og kaupenda
sinna, og sem þóknun fyrir þann
stuöning, skýrir það frá því,
hversu útkoma þess sé bráðnauð-
synleg fyrir velferð lands og þjóð-
ar o. s. frv. o. s. frv.
„Brandur“ gerir ekki neitt sHkt.
Hann biður ekki um neinn tilveru-
rétt; sá eini réttur, sem hann áskil-
ur sér, er að koma og fara eftir
eigin geðþótta. — Hann biður
heldur eigi um kaupendur. Menn
geta gert alveg eins og þeim
sýnist, keypt hann eða látið vera,
og verið jaíngóðir vinir hansfyr-
ir því. Undirslíkum kringumstæð-
um má engan undra þótt stefnu-
skráin sé engin. Hefur nokkur
nokkurntíma heyrt getið um
stefnuskrá, sem ekki hefur verið
borgað fyrir að halda á lofti?
Tæplega á seinni árum. Kannske
á dögum Jóns Sigurðssonar og
Skúla.
Við skulum, til að nefna dæmi,
benda á Sambandið. Það verður,
auk þess að kosta útgáfu „Tím-
ans“, að ieyfa aðal-stuðnings-
manni hans að baka sér brauð
á þess kostnað, með allskonar
sætindum í, s. s. Ílalíuferðum o. fl.
Takmarkslaus verður „Brand-
ur“ þó ekki. Hann mun gera sér
far urn að taka eins mikið af
auglýsingum og frekast er unt.
Einnig mun hann reyna að flytja
allar nýjar fréttir, sérstaklega þær,
sem við koma Seyðfirðingum,
og loks mun verða eitthvaö í
hverju blaði, setn getur komið
fólkinu til að brosa.
Afstaða blaðsins tii opinberra
mála mun, til að byrja með, verða
þessi: 1. í samgöngumálum mun
það beita sér fyrir flugferðum,
og álítur að stjórnin ætti að láta
rannsaka þessa lendingarstaði:
Horn við austanverðan Horna-
fjörð, Króardalsskarð við Mjóa-
fjörð, Dyrfjöll við Borgarfjörð
eystra, Fell í Köldukinn, mjög
vandlega, Bíldsárskarð eða Sölva-
gjá við Eyjafjörð, Staðaröxl í
Skagafirði ogjafnve! nokkra staði
á Suðurlandi. — Nauðsynlegt et
að þetta verði komið í lag fyrir
Iandskjörið.
2. í heilbrigðismálum mun
blaðið fylgja sömu stefnu og
hin árvakra heilbrigðismálanefnd
Seyðisfjarðarkaupstaðar.
3. í stjórnmáium mun verða
fylgt sömu aðferð og „Tíminn“
hefur notað, en þó mun ekki
verða leitað lengra en aftur í 4.
lið eftir brígslyrðaefnum um ná-
ungann.
4. í verzlunarmálum mun blað-
ið leggja tii að rikið taki að sér
einkasölu á embættum, þing-
mensku og sannfæring kjósenda,
en önnnr verzlun verði gefin frjáls.
5. í bánkamálum: að íslands-
banki verði seldur Jóni Dúasyni
með mjög vaegum borgunarskil-
málum.
Afstaða til fleiri mála verður
ekki tekin að sinni.
Afbragðs reiðhestur,
7 vetra gamall, til sölu. A. v. á.
ÓLAFUR FRIÐRIKSSON
ritstjóri Alþýðubiaðsins í Reykja-
vík dvelur nú hér í bænunt. í
fyrradag hélt hann fund hér. Ein-
kennilegt er það, að Itlýða á
röksemdafærslur þess prédikara,
þar sem hver mótsögrin ríður
annari á slig. Enda er þess von,
þar sem ekki getur talist heiileg-
ur þráður í öllurn hans hugsana-
gangi, því verður ræða hans full
af gít'uryrðum, fleypri og gaspri,
og kallast slík ræðulist mælgi.
Fer það mjög að líkum að sltkri
skoðun sem hans verði ekki
íundin rökyrði, þar eð hún er
bygð á skilningsleysi einu, að
því er snertir vora þjóð. Sú kenn-
ing hefur fæðst í öreiga-úthverf-
um stórborganna, getur átt þar
heima, en annarsstaðar ekki.
Spurning getur legið fyrir um
það, hvort slíkir menn sem Ól-
afur Friðriksson séu ekki hættu-
legir heilbrigðu, ótrufiuðu þjóð-
félagi sem voru. Hann fer um
og skraflar um hvernig ráða eigi
bót á öreigamensku og auðvaldi
hér á landj. En það er sannast
mála að hvorugt er til með þjóð
vorri. Þess vegna er kenning hans
ein ósannindaræpa.
En hann heíur nú með þess-
um blekkingum skapað sér at-
vinnu og lífeyrisráð. Mega þeir
af gleðjast, sem vilja.
Að lokum mæfti spyrja, hvort
Ólafur Friðriksson gæti ekki ver-
ið athugunarefni fyrirÞórð Sveins-
son lækni, og enn að hinu: hvað
má lengi ganga þar til hæstiréttur
íslandstelur virðingusinni ogsóma
misboðið? Eða er tilgangurinn að
endurvekja Sturlungatímabilið?