Gaman og alvara - 25.01.1900, Blaðsíða 1

Kemur út
óákveðið.
GAMAN
OG
SKEMTIBLAÐ MEÐ MYNDUM.
1. árg.
Reykjavík, 25. janúar 1900.
1. blað.
Aldamótasöngur.
Lag\ Ut gekk það boð fiá Agústó.
Það yaldboð gekk frá Vilhjálmó
um veröld alla, lönd og sjó,
að öldin ný sé alstaðar
upprunnin fyrsta janúar.
Um sömu mundir barzt út blað
og boðskap nýjan flytur það:
að eilifðin sé eins og korn,
á ári hverju er missi horn.
Nú er eg orðin grettin og grá
og gömul jafnt sem öldin;
fyrrum var eg fríð og smá,
flestir sögðu hún Nipurtá
drotning væri dansleikjanna’ á
kvöldin.
Valsaði eg um holt og hól,
hóaði saman smala;
úti var eg öll um jól,
en eitt sinn mig á nefið kól,
er drógst eg heim frá dansleiknum
á Bala.
Siðan er eg svört og ljót, —
svona’ er að vera í ralli —
ekki’ er holt fyrir unga snót
oft að fara’ á stefnumót,
en verst er þó að vera’ of lengi
á balli.
Um aldamótin.
Ccesar: Nú er klukknn 12.
Merkator: Og nýja oldin byrjuð.
C. Já, og nýja öldin byrjuð;
nú ættum við líka að hrópa hundr-
aðfalt húrra fyrirhenni. (Þeirhrópa
99 sinnum húrra).
M. Jeg held það hafi nú ekki
verið nema 99 sinnum.
C. Það gerir ekkert til; 99 er
sama sem sem 100.
M. Já, þegar þér segið það,