Oddur - 01.01.1927, Side 1

Oddur - 01.01.1927, Side 1
1. TBL. 1. ÁR M Á NAfiARBIT Ræða flutt yfir Ó lafi gamla og S. Eldskörung þriðjudaginn næstan eftir tunglfyllingu í janúar 1927. Mangi sem rær tneð öðrum vanganum og Lárus nokkur, brutu samninginn. Ef menn ganga í verkamannaskýlið þá eiga þeir að taka á móti þessum mönnum til þess sko að ekki vinna með þeim, það eru þeir sem eiga að sýna skýrnina og láta þá ganga í félagið til þess að við náum í kosninguna og fáum réttinn. Flokkurinn verður þá stór, að við getum strykað alla verkamenn á öllu land- inu í öllum sýslum. Það er nefnilega það sem íhaldararnir vilja fá fólk fyrir ekki neitt kaup. Það er altaf sko meiri hlutinn í bæj- arstjórninni. Eg ætla að séu 5 menn í bæjar' stjórn og Ólafur sem er einn á móti minn1 hlutanum. Eg er alveg hissa að Alþýðublað ið skuli vera á móti Tímanum. Þeir hafa sama rétt smábændur og verkamenn, en það er ekki, en Tíminn vill hafa alla bændur jafna eins og kaupstaðamennirnir. Rikisstjórnin getur skaffað mönnum vinnu í sveit svo þeir þurfa ekki að taka vinnu frá mönnum hér. Það væru miklu fleiri tæki- færi hér ef þeir mega ekki falla í hor, held- ur vera harðari og harðari áfram. Og það má enginn verkstjóri taka utansveitamann í vinnu því hann brýtur og verður tafarlaust tekinn. Höldum fast í lögin. Bærinn má ekki taka menn sem eiga beljur sem vinna á sveitinni og eru ekki Dagsbrúnarmenn. Sam- bandsstjórnin verður að lækka húsaleiguna með sama á undan íhöldunum og verður að gefa öllum blöðum yfirlýsingu um að hún banni ekki að taka hér vinnu. Oddur Sigurgeirsson, Bergþórugötu 18. Frá Jóni snúðaskelfi. Maðr hét Jón ok var nefndr snúðaskelfir. Hann var vestfirzkr at ætt, höfðingi mikill, en engi var hann bardagamaðr. Hann hafði farit utan ok dvalizt með Þorvaldi enum helga. Sá var nefndr Stáning, sem þýðir »hinn smurði«. Réði hann ríkjum í Dan- mörku ok fylgdu hánum margir helgir menn ok boðuðu trú hans. Jón var primsigndr ok sendr upp til Islands aptr. Skyldi hann flytja mönnum boð Þorvaldr ok þar með, at hann vildi þeirra hollustu hafa, en í móti skyldi koma goll eð skýra. Tóku menn illa boð- skap hans. Söng hann helgar tíðr með þeim, er trú höfðu tekna. Er þar helzt getit Kaupa- Héðins þess, er seldi oleum, Sigurjóns garðs- kappa, Haralz ens svefnspaka ok Jóhönnu Egilsdóttur, Skallagrímssonar, Kveldúlfsson- ar, þeirrar, er gaf Agli sölvar til átu. Fylgdi Jóni óvættr sú, er Björn nefnist. Var hún í mannslíki, en gó sem hundr ef á var leitat. Var hón öllum hvimleið, þeim er ekki höfðu játað trú Þorvaldar ens danska. Svá er mælt, að Þorvaldi hafi þótt jón reka illa erindi sín við íslenzka menn. Safn- aði hann liði og stefndi til íslands. Var hán- um allstaðar vel tekit. Var hann djarfr ok snjallr í máli og hugþekkr var hann öllum frændum sínum ok kunn mönnum, kappsamr LANOSBÓKASAFN JV5 Ld 1.958

x

Oddur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Oddur
https://timarit.is/publication/765

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.