Víkingur - 01.08.1928, Blaðsíða 1
ro
ren
o
Ég Oddur Sigurgeirsson,
konunglegur hirðfornmaður, get
nú ekki lengur orða bundist
en sé mig íil neyddan að gefa
úf blað til að hnekkja hinum
fáranalegu villukenningum sem
því miður eru alt of mikið út-
breiddar um fornmannabúning.
Fáir aðrir en ég, Haraldur hæg-
fari og Tryggvi vita hvernig
hann var.
Ég veit hvernig hann var af
því ég er hreinn og beinn for-
maður á 22 tilverustígi, á fyrsta
stígi var ég Horna Mósi á 2.
stígi var ég Biörn Hítadæla-
kappi, var þá rauðskeggjaður
og hárprúður eins og ég er
enn, Haraldur Hægfari er heif-
inn eftir Haraldi Hárfagra en
er nafnleri mikill nema í kvenna-
málum og fjáröflun en vit-
neskjuna um fornbúningin fékk
Haraldur við kaffidrykkju inni
hjá Rósenberg, nafni hans hinn
hárfagri kom blaðskellandi í
löppina á einni stúlkunni sem
sat að drykkju með Hægfara
og skrifaði hann á læri henn-
ar mikið af hjerglyffum og
esperanto. Var þá Þorbergur
sótfur og þýddi hann á íslenzku
•en Tryggvi sem var nærstadd-
ur málaði orðin jafn óðum og
þau fiutu af vörum Þorbergs
og þannig komst Tryggvi að
þessum Ieyndardómi. Nú skyldi
maður ætla að þessir menn
værusjálfkjörnir forgöngumenn
búningsins en það hefur alt
farið út um þúfur hjá þeim.
Haraldur hafði ekki tíma nema
á morgnana frá kl. 6 — 10 og
liggur því lítið eftir hann enn
LANDSBÓKASÁFN
ja !'9383
ÍSIANPS