Barnablaðið - 21.10.1938, Blaðsíða 1
T
OSö
J&a/i,
Sögublað með myndum.
Vikublað.
I. árg.
Reykjavík, föstud. 21. október 1938
1. blað
Ég fer úr við
sumarskálann.
Axel horfði hnugginn á móður sína. ,,Ég
veit ekki, hvernig ég á að haga því til
með afmælisveizluna. Ég verð að bjóða
Pétri, af því að mér var boðið á afmælis-
daginn hans. En fyrst hann er farinn að
ganga í skólann, þá finnst honum víst ekki
lengur hann geta látið sér nægja að fá
súkkulaði og kökur. Maður verður helzt
að finna upp á einhverri fínni og dýrri
skemmtun, annars segir Pétur eftir á, að
aðeins hafi verið um minni háttar smá-
barnagildi að ræða.“
Móðirin var mjög döpur í bragði, og
leitaði óafvitandi trausts hjá stóra drengn-
um sínum. „Hefir þú tíma til að hyggja
dálítið að þessu, Benedikt?“ sagði hún.
„Þegar heiður fjölskyldunnar liggur við,
þá verður háskólinn að bíða,“ sagði stúd-
entinn og blés frá sér reykjarmekkinum.
„Var það ekki Pétur, sem fór með alla
afmælisgestina sína út á flugvöllinn og
bauð þeim að fljúga?“
„Jú, það var einmitt, og Eiríkur leigði
fólksbíl og bauð í skógarferð, og Þorsteinn
bauð öllum sínum gestum í leikhúsið.“
„Jú, en við höfum alls ekki efni á slíku.
Samt verðum við að reyna að finna upp
á einhverju, sem tekur þessu öllu fram.“
„Já, ef þú gætir það nú,“ sagði Axel,
sem hafði ótakmarkað traust á stóra bróð-
ur sínum.
Síðan faðir þeirra dó, hafði verið dálítið
þröngt í búi með peninga í litla sumar-
skálanum, en Benedikt þreyttist aldrei á
að hugsa upp ráð. Hann vann sér inn pen-
inga, sem hann lagði í búið. Hann hjálpaði
Axel til að búa sig undir skólann. Hann
hjálpaði auk heldur móður sinni til við
uppþvottinn. Hann hafði meira að segja
útvegaði Axel frænda. Því var þannig far-
ið, að Pétur hafði gortað af frænda sín-
um, sem átti heima í Berlín, og ýmsir aðrir
höfðu gortað af frændum sínum, búsett-
um erlendis, svo að Benedikt gerði það
Axels vegna, að útnefna einn vina sinna í
París frænda hans. Þetta varð þess vald-
andi, að nokkur falleg bréf með skrautleg-
um frönskum frímerkjum bárust að. Vakti
þetta óhemju virðingu meðal bekkjar-
bræðranna fyrst í stað, en gleymdist fljótt,
er frá leið.
Og nú rann afmælisdagurinn upp. Byrj-
unin var nógu góð. Pétur var í bezta skapi,
Samt verðum við að reyna að finna upp á ein-
hverju, sem tekur þessu öllu fram.
af því að faðir hans hafði heitið honum,
að hann skyldi fá að fara til Parísar í
sumarleyfi sínu. Við þetta fékk Axel nýj-
an áhuga fyrir frænda sínum í París, og
umræðurnar gengu fjörugt til við súkku-
laði-drykkjuna. Benedikt sagði hinar