Tíminn - 15.05.1945, Síða 6

6
Guðmundur
Magnússon
vélvirki frá Ólafsvík.
„Þeir deyja ungir, sem guð-
irnir elska.“ Þessi orð komu ó-
sjálfrátt fram í hug minn, þeg-
ar mér barst fréttin um það, að
Guðmundur Magnússon vélvirki
frá Ólafsvík væri dáinn. Dánar-
fregnin kom til min á þeim stað,
þar sem ég átti hinar mörgu og
góðu endurminningar um hinn
ágæta unga mann. Ég settist
hljóður í sæti mitt og lét hug-
ann reika um liðnar stundir.
Ein af annari komu myndir
minninganna fram. Þær voru
mildar og ljúfar eins og andvari
vorsins.
Þannig voru æskuár Guð-
mundar sáluga. Yfir_þeim sveif
unaðsleiki og ljúfur vorblær,
sem svo gott er minnast*Vor-
blær, sem boðaði komu sólar og
Guðmundur Magnússon
sumars, og þeirrar hamingju,
sem þeim einum má auðnast að
ná í lífinu, sem hlotið hefir náð-
argjafir í vöggugjöf. Þannig
birtist strax í æsku hins unga
manns óvenjuleg fyrirheit um
mikla mannkosti og göfugt hug-
arfar til allra og alls.Og eftir því,
sem árin liðu og þroskinn óx,
sköpuðu þessir eiginleikar heil-
steyptan atgervismann, er varð
sönn fyrirmynd í öllu dagfari
sínu.
Guðmundur sálugi var fæddur
í Ólafsvík 15. des. 1922, sonur sr.
Magnúsar Guðmundssonar og
konu hans Rósu Th. Einarsdótt-
ur. Eftir barnaskólanám fór
Guðmundur í Reykholtsskóla og
stundaði þar nám í tvo vetur.
Nokkru síðar fór hann að stunda
vélvirkjanám, fyrst í Ólafsvík
og síðar í Reykjavík. Hafði hann
nýlokið námi i þeirri iðn, þegar
hann dó þ. 17. apr. síðastl., af
afleiðíngum bifreiðaslyss, að-
eins 22 ára gamall.
Hin stutta lífssaga Guðmund-
ar Magnússonar er venjuleg
saga ungs manns, sem býr sig
undir lífið. Æskuár mannsins
eru venjulega ekki saga um af-
rek og sigra, heldur fyrirheit og
vonir. En við Guðmund sáluga
urðu snemma tengd stærri fyr-
irheit og meiri vonir, en ai-
menn gerist um unga menn. í
honum birtist sá efniviður, sem
mikils mátti af vænta, ef líf og
heilsa yrði leyfð. Eg minnist
þess vart, að hafa kynnzt jafn
heilsteyptum ágætismanni, sem
þó enn stóð á æskuskeiði. Hann
var hugljúfinn, sem öllum vildi
gera gott. Drengskaparmaður-
inn, sem ekki mátti vamm sitt
vita. Hann hafði þegar helgað
krafta sína störfum á vettvangi
þeirra málefna, sem miða að
því að bæta og göfga mannlífið.
Mér dylst ekki, að þá væri bjart
yfir framtíð íslands, ef allt
æskufólk ætti yfir að ráða þeim
góðleik, heilindum og mann-
kostum, sem Guðmundur Magn-
ússon var svo ríkur af. Sannar-
lega þörfnumst vér slíkra æsku-
manna. Vér þörfnumst þess, að
þeir fái að lifa og starfa og
verða fullþroska menn.
En hönd drottins er voldug
og sterk. Hans alskyggna auga
sér það, sem vér sjáum ekki. Og
því verður oss oft svo erfitt að
skilja tilgang þess, að þeim er
svo snögglega burtu kippt, sem
mestar vonir eru bundnar við,
og sem oss finnst svo mikil þörf
á, að fái að lifa og starfa 1 þágu
lands og þjóðar. Þá er það, að
auðn og tómleiki fyllir sálir
okkar yfir hverfleika lífsins, því
að við hrundar borgir og rústir
fagurra vona, er sárt að dvelja.
En þetta er lífið, og hví skyldi
TÍMKVN, þrlðjndasínn 15. mai 1945
36. blall
BORG
1895
10. maí
1945
Sendum okkar mörgu og góðu víðskíptavinum
é * /
hugheílar kveðjur, og þökkum þeim viðskiptin
á liðnum 50 árum
Terzlnnin Edinborg
Knýta þarf hin
rofnandi tengslin
Félagsmálaáhugi og félags-
þátttaka er eitthvert ljósasta
vitnið um menningarþroska al-
mennings. Því almennari og
virkari sem félagshyggjan er,
því betur er allur almenningur
á vegi staddur.
Sú félagsmálahreyfing, sem
vakið hefir flesta íslenzka al-
þýðumenn og hrifið þá til starfa,
er samvinnuhreyfingin. Gætti
styrks hennar mest í verzlunar-
átökunum, þegar íslenzkt
bændafólk velti erfðabjargi
höndlunarinnar af herðum sér.
Sérhvert félagslegt átak, sem
menn sjá og muna af því að það
olli breytingum á aðstöðu og
háttum mannanna, er ekki
alltaf markverðast fyrir það,
hverju það fékk áorkað, heldur
engu síður vegna þess, að það
nokkru sinni skyldi öðlast á-
orkunarmáttinn. Því að í flest-
um tilfellum eru menn seinni til
að uppgötva getu sína og skilja
skyldur sínar en neyta getunn-
ar og uppfylla skyldurnar, þeg-
ar þeim er orðið hvort tveggja
ljóst.
í öllu félagslifi er þvi starfs-
undirbúningurinn engu þýðing-
arminni þáttur en athafnirnar j
sjálfrar; sá undirbúningur, að j
gera hina félagsbundnu menn •
nógu hugreifa og starfreifa, svo j
þeim svelli móður í brjósti.
Stundum eru verkefnin sjálf I
svo örvandi að þau kveikja í
hverjum manni. — Slikt átti-sér
stað í verzilunarbaráttu sam-
vinnumanna, en stundum ná
þau ekki að vekja hina væru
og þá þarf rödd hrópandans að
gjalla.
Þótt ég hafi minnst á breyt-
ingu verzlunarháttanna sem
vitni um átakamátt almennings,
fer því þó fjarri, að það sé eina
dæmið um félagsþrótt hans.
Á síðari árum hefir þátttaka
kaupstaðarbúa í. samvinnufé-
lögunum einnig aukizt mjög, og
er það gleðilegt. Af eðlilegum
ástæðum hefir starfsmönnum
kaupfélaganna fjölgað mikið.
Flestir eiga þeir heima í bæjum
og kauptúnum. Þar eiga einnig
heima nú, flestir af leiðandi
mönnum
þeir geti skipað sitt rúm með
heilbrigði og réttiæti.
Sanngildi þessarar boðunar
stendur og mun standa óhagg-
að. Því fremur ber samvinnu-
mönnum sjálfum að fylgja
henni á sínum vettvangi. Þess
vegna er það, sem starfandi
framleiðendur til landsins mega
ekki aðskiljast foringjaliði sam-
vinnumálanna.
Leiðimar eru fleiri, þær eru
margar til þess að draga úr
hættu hinna rofnandi tengsla
milli samvinnufólksins innbyrð-
is í byggð og bæ.
Sambandið hefir nú stofnsett
sérstaka félagsmáladeild og má
vænta mikils styrks frá henni.
Það væri mikils um vert, að
Sambandið sendi fulltrúa út um
byggöirnar, ekki aðeins til þess
, . að skýra og kynna starfsemi
?Íl:mv/nnnh,!'eyfinFa!i"! þess og stefnu, heldur engu sið-
iimar Afieiðingin af þessu hef-j ur m þess að kynnast og hlusta
ir orðiö su, að nokkuð hafa á hjartslátt þess fólks sem ís_
rofnað tengslin mi li almenn- lenzkar sveitir b ^r
mgs til sveita, er fylgja þjóðfé- j Með auknum skilnlngi sam.
lags hugsjónum samvinnunnar i vinnumanna á hugsUnum og
og hinna, sem í bæjum búa, en
telji þó ríki samvinnunnar það,
sem koma skal.
Hér í liggur mikil hætta fyrir
öll samvinnusamtökin í landinu,
hætta, sem minnka verður, eigi
ekki illt af að hljótast.
Ein af megin boðunum sam-
vinnumanna hefir verið sú, að
þegnar þjóðfélagsins þyrftu all-
ir að vera sem tengdastir af-
komu framleiðslunnar, svo að
högum hvers annars, hvar svo
sem þeir eru búsettir, munu
knýtast hin rofnandi tengslin
og minnka sú hætta, sem nú
ógnar framtið samvinnunnar.
Fulltrúar frá félagsmáladeild
Sambandsins geta greitt götu
þeim skilningi, og geri þeir það,
þá verður starf þeirra ómetan-
lega þýðingarmikið.
Jónas Baldursson.
möglað, þótt syrti um stund og
saknaðartár bliki í auga? Ást-
vinirnir eiga líka mikinn fögnuð
og huggun hið innra með sér.
Það eru minningarnar, sem ekki
verða frá þeim teknar. Þær lýsa
og verma á raunastundunum.
Þær hugga og gleðja. Þær þerra
tárin og græða sárin. — Og í
ljóma þeirra minninga svífur nú
sál hins framliðna æskumanns
inn í landið fyrirheitna til æðri
starfa.
Vertu sæll, ungi vinur, og
hafðu þökk fyrir allt.
Blessuð sé minning þín.
J. Þ.
Vegna vöntunar á áburði
minnum við á að reynsla hefir sýnt að fiskimjöl er góður
áburður í garða og tún. Fiskimjöl hefir aðeins tvöfaldazt í
verði siðan 1939 og mun því vera ódýrasta' innlendra vara.
Við flytjum mjölið ókeypis heim í hlað allt að 50 kílómetra
leið, ef um heilan bílfarm er að ræða. — Talið við
Magnús Þórarinsson, sími 4088 og 5402.
HfJÖL & BEIIV H. F.
Raítækjavinnustofan Seliossí
framkvæmir allskonar rafvirk j a's törf.
ORÐSEIVDEVG TIL KAIJPENDA TÍMANS.
Ef kaupendur verða fyrir vanskiluxh á blaðinu, eru þeir vin-
samlega beðnir að gera afgreiðslunni þegar aðvart. '
TtMINN er víðlesnacita auglýslngablaðifS!
Samband ísl. samvinnufélaga.
SAMVINNUMENN ATHUGIÐ:
Með því að verzla í kaupfélagi, fáið þér eins
mikið fyrir hverja krónu og unnt er.
Segðq mér hvað þú lest, þá skal ég segja þér hver þú ert.
Fólk út um land finnur sinn eigin hag í að skipta við
Bókabúðina í Kirkjustr. 10
Ef þú maður mikið lest
við Mímisbrunninn hefir sezt. .
Hjá mér eru fræðin flest,
færðu bókavalið mest.
Stefán Rafn.
Múrhnðnnarnet
(í plötum)
Asbestplötnr
(sléttar, 1^” Jiykkar)
Þakasbest
§lípað gler
10 m/m. 220X180 cm.
Veggjagler
Ve^flísar
Almenna byggingariélagíð h.L