Tíminn - 17.02.1950, Blaðsíða 7

40. blað
TÍMINN, föstudaginn 17. febrúar 1950
7
ísracl cr rski
barnanssa
(Framhald af 5. siau)
standa upp fyrir sér í strætýs-
vögnum, ef þau rísa ekki á
fætur af sjálfsdáðum. í Tel
Aviv hefi ég séð unga menn
víkja úr sæti fyrir 6 og 7 ára
félagi, — við ókunnan gest
og biðja hann að leika sér
með þeim. En ef maður verð-
ur þreyttur og leggur sig í
grasið og segir að nú sé nóg
komið, eru óðara fimm eða
sex litlir ólátabelgir ofan á
manni og vilja veltast utan
um gestinn og fá hann í á-
flog við sig. Og það er ekki
gömlum börnum. Það er annað að gera en verja sig
vegna barnanna, að hingað þangað til einhver gæzlu-
var komið, og þau skulu hafa
allt, frjálst land og sætin í
yfirfullum strætisvagni og
annað eftir því.
Hvergi í heiminum er eins
mikið gert fyrir börnin og í
ísrael. Ef til vill er eldra
fólkið nokkuð lengi að festa
rætur í nýja landinu. Ef til
vill minnist það með söknuði
liðinna ára og vera má, að
foreldrar kennj tómleika og
saknaðarkenndar við þá til-
hugsun, að börnin þeirra
muni aldrei tileinka sér mál
og menningu og bókmenntir
hins gamla föðurlands.En um
þetta heyrist naumast nokk-
urn tíma talað. Ekki var það
til þess, að börnin yrðu Þjóð-
verjar, Pólverjar, Rússar,
Búlgarar eða Marokkómenn,
sem farið var hingað til
ísrael. Og svo mikið er víst,
að unga fólkið í ísrael er
þjóðrækið í mesta lagi. Þjóð-
in hefir nú þegar varið land
sitt með blóði sínu og hún
vill ekki vita af öðru föður-
landi, enda hefir landið helga,
land Abrahams, ísaks og
Jakobs, alltaf verið hið fyr-
irheitna land þessarar ódauð
legu þjóðar.
„Hann er sabré“.
Og þeir, sem ekki koma
vegna barnanna, sem þeir
áttu, komu til að eignast
börn. Að vera fæddur í ísrael
— að vera s a b r é, eins og
það heitir á tungu landsins,
— það er aðalstign, sem veitt
er mikil virðing, þó ekki með-
al sabréanna sjálfra, en með-
al innflytjendanna. — Þið
hafið verið hér i tvö ár, sagði
ég við unga konu, sem lék
við smábarn. Er sá litli fædd-
ur hér?
stúlkan
leikinn.
kemur og skakkar
Frjálsleg börn við guðs-
þjónustu.
Menn halda, að það sé ef
til vill annar bragur við
guðsþjónustur og þar sé meiri
strangleiki. Hin gamla trú
Gyðinga er ströng og á því
sviði eru árekstrar milli
gamla og nýja tímans með
þjóðinni. En viðhorfið til barn
anna er jafnt, hvort sem
menn hafa trúarbrögð sín
frá Móses eða Maxx.
Eg var við guðsþjónustu í
Sede-Eliahu. Hún fór fram í
borðsalnum og börnin hlupu
fram og aftur um allt og
létu sem þau vildu, meðan
bænir voru lesnar og sálmar
sungnir. í öllum löndum öðr-
um hefðu börn, sem þannig
létu, verið rekin út frá guðs-
þjónustu. Ég held, að þeir
fullorðnu hefðu fyrr farið út
þarna. En var þetta ekki
sjálfu sér samkvæmt? Hér
var verið að lofa guð og þakka
honum hverja góða gjöf, og
voru ekki börnin bezt allra
gjafa? Hvernig var þá hægt
að lofa guð með heilli hug og
hreinni þökk i hjartanu held-
ur en með börnin fyrir aug-
um glöð og hraust, frjálslega
og spræka ólátabelgi, eins
og þau sannarlega voru?
I»ar scim maimgöfg-
In ræður
(Framháld af 3. slOu).
frændi hennar á næsta bæ,
með mörg bcrn í lélegu hreysi
við sára fátækt og heilsu-
leysi. Hann var of stórlátur
Hún kinkaði kolli og svar-j til þess að þiggja sveitar-
aði með djúpu stolti: ' ! styrk eða biðja nokkurn
— Já. Hann er sabré. Ævi j mann liðsinnis. Sú fjölskylda
hans verður öll önnur en mín. j mun síðast allra hafa liðið
— Hvað ég er dásamlega: sult hér um sveitir. Eina
hamingjusöm, segir sængur- ( hjálpin, sem hann þáði, var
konan unga í bráðabirgða- frá Ólínu á Granastöðum. Ef
þorpinu. Fyrir tveimur mán-
uðum, þegar v:ð hjónin fór-
um frá Strassburg vissum við
einu sinni ekki hvað sabré
var. Og nú — nú eigum við
sjálf son, sem er sabré.
— Það er íitið niður á mig,
sagði ung stúlka frá Marokkó
með særðum metnaði hinna
stórlátu Arabaþjóðar vegna
sambýlisins við innflytjendur
frá Evrópu, sem líta niður á
aðrir vildu hjálpa, varð Olína
að vera milliliður. Hún ein
gat unnið bug á stórlæti
frænda sins.
Fáviti nokkur háfði verið
á hreppsframfæri frá æsku og
í misjöfnum sveitum. Eftir
miðjan aldur sinn kom hann
loks til Ólínu. Eina gleðin
hans var góður matur og gott
atlæti. Ólina varð honum
móðir. „Góða kona“, „Fallega
ur, giftist að Granastöðum og
hóf þar búskap og umbæt- (
ur með manni sínum. Nú búa
niðjar þeirra mæðgna þar í
þríbýli. Þar er margt ungt
fólk, sem helzt í hendur til
umbóta. Með dugnaði og verk j
snilli reisir það staðinn. Tún
ið teygist norður og suður
með fjallinu undir hamra-
gnípunni háu. Skurðgrafa
ræsir víðáttumkilar engja-
mýrar á sléttunni. Miklar og
hvítar stórbyggingar rísa, ein
af annarri, ár eftir ár. Vél-
tæknin hefir haldið innreið
sína. Allt er heyjað með vél-
um. Það er til dæmis um hag
virkni og hugvitssemi hinnar
yngstu kynslóðar, að áður en
bílvegur kom, var byggingar-
efni flutt þannig, að hafgola
var látin blása í segl og bera
ferjubátinn suður að þjóð-
vegi eftir Skjálfaridafljóti.
Þar var hann hlaðinn, og
straumurinn bar hann norð-
ur í kveldkyrrðinni. Allur við
ur var síðan unninn heima,
húsgögn, hurðir, gluggar og
annað. Þegar stórhríðar geis
uðu á vetrum, hreyfði vind-
mylla vélsög og hefil. Mikið
var unnið úr rekatrjám. Nú
er vegur að koma heim og all
stór vatnsrafstcð í byggingu
til allra heimilisþarfa og iðn-
aðar.
Það þarf ekki að taka það
fram, að reisn staðarins og
hinar miklu framkvæmdir
voru að skapi „ömmu gömlu“,
sem fylgdist með öllu fram til
85 ára aldurs. Hitt skilja og
allir, að mikils er misst, þeg-
ar hinar fornu eikur falla,
sem lengi geta skýlt, þó að
hættar séu að bera blóm og
barr.
Hér hefir verið rakin stutt-
lega saga merkilegrar konu.
Hún var af göfugu bergi brot
in, svo sem maður hennar.
Hún var alin upp sem gustuka
barn. Alla æfi bjó hún við
þröngan efnahag. En þau
hjón báru samt að aðals-
merki það stórlæti, sem mest
er, að leggja göfgi sína í
hvert starf, jafnt smátt sem
stórt. Þau áttu það ríkidærhi
að vera veitandi alla sína sefi,
öllum sem þau náðu til. Þess
vegna áttu þau óskipta ást og
virðingu sveitunganna. Það
vildi hreppsnefnd Ljósa-
vatnshrepps votta, er hún
j sýndi Ólínu þá einstæðu virð-
ingu að kosta útför hennar
og gera hana sem veglegasta.
Yztafelli 21. jan. 1950.
Jón Sigurðsson.
fólk frá öðrum heimsálíum. 01ína“ var jafnan ávarpið til
— En börnin mín. Þau verða I hennar.
sabréar.
Barnaheimili fyrst.
Innflytjendurnir
búa
! Ótaldir voru _ þeir gripir,
I sem Ólína sendi um sveitina,
j bæði það, er hún vann sjálf,
í og smíðisgripir með listahand
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir
tryggja strax hjá
Samvin.nutryggin.gum
1 Landsspítalinn I
I? óskar eftir íbúð eða stökum herbergjum 1 nágrenni 3
U
4« ♦*
spítalans. g
♦♦
ú
Uppl. gefur forstöðukonan. «
•UNGLING*
vaníar til að bera út Tímann í Vesturbænum.
H Sími 2323.
!:
::
::
Mikið um verkföll
í Frakklandi
í dag hefst tveggja daga
allsherjarverkfall franskra
járnbrautarmanna, en sam-
bandi þeirra ráða kommún-
istar. Er verkfallið gert til
þess að mótmæla aístöðu
stjórnarinnar til Indó-Kína
og vopnasendingum þangað,
svo og til að leggja áherzlu
á nauðsyn launabaráttunnar.
Á morgun verður fjögurra
stunda mótmælaverkfall með
al kolanámumanna í Norður-
Frakklandi og víða í hafnar-
borgum hafa verkamenn á-
kveðið að „vinna hægt“ næstu
daga til að mötmæla vopna-
sendingum og þeirri ákvörð-
un stjórnarinnar að láta
hermenn skipa út vopnum,
sem verkamenn hafa neitað
að skipa út. Franska stjórn-
in hefir lýst yfir, að hún telji
cll þessi verkföll ólögleg.
Tíminn
::
s
::
..
H
Davis samþykkur
tillögum Churchills
Davis formaður frjálslynda
flokksins hefir lýst yfir því,
að hann sé samþykkur tillög
um Churchills um að reynt
verði að koma á friðar- og
afvopnunarráðstefnu milli
stórveldanna, og brezka
stjórnin ætti að leita hófr
anna um slíkt og hafa sam-
starf við Truman Bandaríkja
forseta um það mál.
SKIPAUTG6KO
RIKISINS
„Herðubrei5“
austur um land til Siglufjarð
ar hinn 21. þ. m. Tekið á
móti flutningi til Horna-
fjarðar, Djúpavogs,, Breið-
dalsvíkur, Stöðvarfjarða,
Mjóafjarðar, Vopnafjarðar,
Bakkafjarðar og Flateyjar á
Skjálfanda á laugardag. Far
seðlar seldir á mánudag.
„ESJA“
vestur um land til Akureyr-
ar hinn 22. þ. m. Tekið á
móti flutningi til Patreks-
fjarðar, Bíldudals, Þingeyr-
ar, Flateyjar, Súgandafjarð-
ar, ísafjarðar, Siglufjarðar
og Akureyrar á mánudag.
Farseðlar seldir á þriðjudag
mn.
LOGUÐ
fínpúsning
send gegn póstkröfu um allt
land. Sýnishorn í flestum
kaupfélögum.
Fínpúsningsgerðin
Reykjavík — Sími 6909
bráðabirgðaþorpum, tjaldbúð, bragði, er hún fékk hjá
um og óvönduðum skólum. | manni sínúm. Ef hún vissi, að
Það fyrsta, sem byggt er var- j vinkonur hennar vantaði ein
anlegt í þessum bæjum er | hvern hlut, Sem hægt var að
vatnsturn, því að án þess verð j vinna heima á Granastöðum,
ur ekki búið í borgum. En var hann óðara sendur.
næst eftir vatnsturninum eru ! Það má geta nærri, að mik
ævinlega barnaheimili og síð ils hafi með þurft til slíks
an koma barnaleikvellir. j heimilis og að efni hafi aldrei
Börnin eru frjáls og óbeygð safnazt. En það bjargaðist
og hin skorðaða, hefðbundna allt, af þvl hjónin voru bæði
látprýði sænskra barna sézt hagsýn og ótrúlega afkasta-
þarna ekki. En ósköp mega mikil. Míhningin um þetta
menn vera grónir fast við heimili er enn ljcslifandi, þó
gamlar uppeldisvenjur, ef að nú séu nær þrjátíu ár síð-
þeir geta neitað þessum fjör- , an Ólína lét af búskap.
kálfum um nokkra bæn, j Nú eru senn 100 ár liðin
þegar þau segja: Chavera — síðan móðir Ólínu, Álfheið-
\
BRASOL Salatolje
MARKOL Hermetikkolje
frá JOHAN C. MARTENS & Co., Bergen
Þessar olíur eru þekktar um all-
an heim til niðursuðu á alls-
konar sjávarafurðum og til sal
atgerðar. Lækkað verð af-
greiðsla strax gegn gjaldeyris-
og innflutningsleyfum.
Einkaumboð fyrir ísland:
BERNHARD PETERSEN,
Reykjavík — Sími 1570.
„Skjaldbreið“
til Snæfellsnesshafna, Gils-
fjarðar og flateyrar hinn 22.
þ. m. Tekið á móti flutningi
á mánudag. Farseðlar seldir
á þriðjudag.
,Skaftfeilingur‘
j til Vestmannaeyja í kvöld.
i Tekið á móti flutningi í dag.
Aðalfundur
Búnaðarfélags Digarnesháls
verður haldinn í baðstofu
Iðnaðairmanna, Vonarstræti,
fimmtudaginn 23. febr. 1950,
kl. 20,30. Venjuleg aðalfund-
arstörf.
Fram til aðalfundar og á
aðalfundi er tekið á móti
áburðarpöntunum frá félags
mönnum hjá formanni fé-
lagsins (símar 3110 og 4399).
Á sama stað liggur frammi
til febrúarloka kjörskrá til
'oúnaðarþingskosninga og
er kærufrestur til 5. marz
Félagsstjórnin
Köld borð og licit-
ur matur
sendum út um allan bæ.
SlLD & FISKlíR.