Tíminn - 17.08.1950, Page 6

6.
TÍMINN, fimmtudaginn 17. ágúst 1950.
178 blað.
Sími 81936
Pamela
Spennandi mynd um valda- 1
baráttu og launráð frönsku |
stj órnarbyltingarinnar.
Fernand Gravey
Rene’E Saint-Cyr
Sýnd kl. 9
Ást í meinum
Douglas Montgomery
Sýnd kl. 5 og 7
TRIPOLI-BÍÓ
Fanginn í
Zenda
Hin heimsfræga amer-1
íska stórmynd byggð á I
skáldsögu eftir Anthony |
Hope.
Haraldur liand-
fastt í
| Hin spennandi og skemmti- =
| lega sænska kvikmynd um |
I Hróa Hött hinn sænska. Síð- I
| asta tækifærið til að sjá |
i þessa mynd.
| Aðalhlutverk:
George Fant
I Elsie Albiin
Sýnd kl. 5, 7 og 9
= AllimiMIMmMtlllMMIIIIMIIMIMIMIIIMIIflllMlllllllu -
: iiituimiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimmmiii >
TJARNARBÍÓ
{ ■ Whtskyfloð
| __ (Whisky Galore) <|iti|(j| !
| Mjög skemmtileg og fræg |
| ensk mynd.
1 Aðalhlutverk:
Basil Radford
Stéttabaráttan.
(Framhald af 4. slöu.)
segja má með fullum rétti að
slíkt allsherjarríki réttlætis,
friðar og farsældar sé vonar-
draumur alls mannkynsins og
hafi verið svo frá öndverðu.
Spámenn guðs hafa á öllum
öldum sagt stofnun þess fyr-
ir, heimspekingar hafa í-
grunað skipulag þess og skáld
in hafa lofsungið það í kvæð-
um sínum. En það er álíka
skynsamlegt að búast við því
að stéttabaráttan fæði af sér
slík riki og að vænta þess, að
dúfa komi úr hrafnseggi.
Stéttabaráttan eyðir ekki
stéttunum og fjandskap
þeirra; hún einmitt styrkir
þær og eflir illdeilur þeirra.
Og að lokum leiðir hún til
upplausnar og hruns — eða
til kúgunar og harðstjórnar,
sem er verra.
Nýtt landnám
Ronald Colman
Douglas Fairbanks.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
imiiimmiiiiimummiiimimimmimiimimmiiiiiiimmiiih z
IIIIMMIII.IMM.Illllllll.ItlllllllllllllllllllM :
NÝJA B í Ó |
Astir tónskáldsins |
Hin skemmtilega og fagra I
músikmynd í eðlilegum litum |
um ævi tónskáldsins Joe E. i
Howard.
Aðalhlutverk:
June Haver
Mark Stevens
Sýnd kl. 7 og 9
Braskararnir og i
bændnrnir
Hin fræga kúrekamynd |
með kappanum Rod Cameron i
og grínleikaranum Fuzzy |
Knigt.
Aukamynd: Chaplin í nýrri i
stöðn.
Sýnd kl. 5
MMMtllMMMMMMMIMMMMIMMMMIMMimiffllltllllll! -
1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111MMiI ;
BÆJARBÍól
HAFNARFIRÐI I
F u r i a
Heimsfræg ítölsk stórmynd |
um öra skapgerð og heitar |
ástríður. — Aðalhlutverk: |
Isa Pola
Rossano Brassi
Bönuð inan 16 ára
Sýnd kl. 7 og 9.
tlllMIIIMMIIIIIIIIIIIIMIMMIMIMflMMIIIIIIIIIItllllllMII -
1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 :
Vinsamlegast
greiðið
5
blaðgjaldið
til innheimtn-
=
manna
vorra.
T I M IIV Nf
•MmiiiiiikimMiiiiiiiiiiTiMiim«iiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiinia
Catherine Lacey
Sýnd kl. 5, 7 og 9
- <imiimiiim
GAMLA BÍÓ
Cass Timberlane
I Ný amerísk stórmynd frá |
1 Metro-Goldwin-Meyer, — f
| gerð eftir skáldsögu Sin- |
1 clair Lewis.
| Aðalhlutverk:
Spencer Tracy
Lana Turner
Jachary Scott
i Sýnd kl. 5, 7 og 9.
= HIIIMMIIimHIMIIIIIIMMHMIH .IIIMUIMIIIIIIMIIMIIM -
- .MMMIIIMMIIIMIMMIMMIIMMMblMMMIMMMIIIIIfMMIIi -
HAFNARBÍÓ
i Ný sænsk gamanmynd: i
f Léttlyndi sjóliðinn i
! (Flottans kavaljerar) \
| Sérlega f jörug og skemmti i
f leg ný sænsk músik- og |
I gamanmynd.
Sýnd kl. 9
KYNNDARINN
(The Stoker)
Spenandi og viðburðar-1
rík amerísk mynd.
Sýnd kl. 5 og 7.
| I
Í =
|
Gerizt
áskrifendnr.
Áskriftarsími:
2323
T f M I JY Á
ailMIIIIII|||IIMMIMIItlllMIIMMIMIM|i>ril,IMMM||ff|||ftM|M
(Framhald af 5. síðu.)
landbúnaðurinn hefir verið
hafður útundan við ráðstöf-
un Marshallfjárins. Það er
, hart, ef við þurfum að Iáta
útlendinga fara að segja okk-
ur hér fyrir verkum. Til þess
kemur vonandi ekki, heldur
verður nú drengilega tekið í
framrétta hönd bændanna og
þeim tryggt nægilegt fjár-
magn til að halda áfram hinu
nýja landnámi, er þeir hafa
hafið með svo miklum mynd-
arbrag.
Fá mál eru nú meira að-
kallandi, en að hér sé brugð-
ist við af opinberri hálfu af
fullum skilningi og mann-
dóml.
X+Y.
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. slðu.)
að hin vestræna fyrirmynd sé
ekki eins fullkomin og formæl-
endur hennar vilja vera láta.
Sérstaða kvenna í Tíbet.
Það er víðar en í Afríku, sem
þessi mál vekja umtal og deil-
ur. f Indlandi viðgangast t. d.
ýmsir siöir, er ganga mjög í ber-
högg við vestrænar kennisetn-
ingar. 1 Tíbet er það og tals-
vert algeng tilhögun, að sama
kona á marga eiginmenn. Þetta
stafar m. a. af því, að konur eru
heldur færri en karlmenn.
Efnahagsástæður valda þó
kannske öllu meira um þetta,
því að margir karlmenn hafa
ekki efni á að sjá konu og börn-
um farborða.
Lausnin á þessu vandamáli í
Tíbet er þvi sennilega fyrst og
fremst bætt efnahagsafkoma.
Sama kann og einnig að gilda
fyrir Afríku, jafnhliða því að
aukið jafnvægi skapist á þann
hátt, að konur verði álíka
margar og karlmenn.
BergurJónsson
Málaflutningsskrifstofa
Heima: Vitastíg 14.
Laugaveg 65, sími 5833
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggniir
tryggja strax hjá
Samvinmítryggmgufn
JOHN KNITTEL:
FRÚIN Á
GAMMSSTÖÐUM
--------------- BD. DAGUR -----------------------
dór Straub stæði þarna. Hún sá, hvernig hann renndi aug-
unum til himins, þangað sem augu hinna góðu og guð-
hræddu mæna ætíð.
'— Ætlið ekki, að ég sé kominn til að flytja frið á jörð,
heyrði hún hann segja. Ég er ekki kominn til að flytja frið,
heldur sverð. Því að ég er kominn til að gera mann ósáttan
við föður sinn og dóttur við móður sína og tengdadóttur við
tengdamóður sína, og heimilismennirnir verða óvinir hús-
bónda síns. Hver, sem ann föður eða móður meira en mér,
er mín ekki verður! Þannig talaði frelsarinn.
Ósegjanlegt myrkur, takmarkalaust og óendanlegt eins
og myrkur næturinnar, lagðist á sál Teresu. Eldur ástarinn-
ar var að kulna út. Henni fannst sem hana brysti þrek til
þess að ganga aftur að bifreiðinni. Hvorugt þeirra Gott-
freðs mælti orð frá vörum. Það var eins og öll bönd, sem
tengdu þau saman, hefðu skyndilega verið rofin.
Þau óku inn i borgina, og hann þorði varla að líta á Teresu.
Hann var hræddur um, að þá sæi hann tárin streyma niður
kinnar hennar. Hann hafði sært hana djúpu sári, og vopn
hans hafði verið Marteinn Lúther og Jesús Kristur. En hann
hafði ekki heldur brugðizt þeim. Hann lét bifreiðina nema
staðar skammt frá gistihúsinu, en fylgdi Teresu að dyrunum.
Þar kvöddust þau.
XXII.
Tímanum veittist torvelt að lækna það sár, sem Gottfreð
Sixtus hafði sært Teresu með sverði Jesús. En sársaukinn
rénaði smám saman og breyttist í sinnuleysi og þreytu-
kennd.
— Hver er ég? spurði hún sjálfa sig. Ég er eins og jurt, sem
ekki ber fræ. Teningunum er kastað, og ég hefi tapað. Það
hvílir ævaforn bölvún yfir ætt minni. En sá ættleggur máist
út með mér. Ef ég hefði aldrei heyrt getið um hjálpfýsi
Antons Möllers, væri ég ekki kona hans. Þá hefði ég haldið
áfram göngunni, og þá hefði ég hlotið önnur og kannske
betri örlög. En það stoðar ekki að harma örlög sín.
Hún grét sáran.
Tíminn leið. Teresa sat við glugga sinn og horfði yfir
dimman og kyrran skóginn, sem teygði sig upp hliðarinnar
hinum megin dalsins, og hún hugsaði hlýlega til Gottfreðs,
sem enn var sem þáttur af henni sjálfri.
Oft álasaði maður hennar henni fyrir það, að hún hugs-
aði of mikið um skuggahliðar lífsins.
— Ef ég vissi bára, hvað þotið hefir í þig, sagði hann
einu sinni. Hvers vegna geturðu ekki verið eins og aðrar
konur? Það er eins , og þú hugsir ekki um annað en vera
öðru vísi en annað fólk.
Honum tókst að vekja hana af sinnuleysinu.
— Vertu ekki réíður við mig, Anton, sagði hún. Ég skal
reyna að bæta ráð mitt.
— Er það eitthvað, sem þig vantar? Get ég gert eitthvað
fyrir þig?
— Nei — ekkert., Ekkert!
Hún brosti. Hvað gat hann gert fyrir hana? Hann, sem
hlekkjaði hana.
— Segðu mér þá, livað amar að þér?
— Ekkert. 'Z.
— Hvað? Ekkerifot Nú trúi ég þér ekki.
Hann komst smM saman að þeirri niðurstöðu, að ólund
hennar stafaði af því, að hún átti ekki barn.
— Nú skal ég lækna þig, og það í snatri, sagði hann hressi-
lega.
Hún leit undarnHún þoldi ekki augnaráð hans og þorði
ekki að láta hantt Vita, hve hann kvaldi hana. Og nú var
hann orðinn mifelu hressari en áður. Hann var farinn að
drekka vín á ný. Éh hún varð að umbera hann.
— Ég er ekki pógu góð kona handa þér, Anton, sagði hún.
Ég verð að gera. betur. Ég ætti að vera þér þakklát, þegar ég
hugsa um það, hvernig ástatt var fyrir mér, þegar ég kom
hingað. Það er-rétVaf þér að mirma mig á skyldur mínar.
— Þú átt ekki áð vera konan mín af eintómri skyldu-
ræknl. Ég krefst ifteira.
— Ástar minnai? En hana átt þú líka — eða finnst þér
það ekki?
— Kona góð! Nú skalt þú ekki segja meira. Vertu ekki
reiö. Ég veit vel, að það er aldursmunur á okkur, og um margt