Tíminn - 19.10.1950, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, fimmtudaginn 19. október 1950.
232. blað.
Konan frá
Shaiighai
Aðalhlutverk:
Rita Hayworth
Orson Welles.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Sími 1182
Tumi litll
(The Adventures of Tom
Sawyer)
Bráðskemmtileg amerísk
kvikmynd gerð eftir sam-
nefndri skáldsögu eftir Mark
Twain, sem komið hefir út
á íslenzku.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMitiiiMmuMiiiiiiiHiiinuimiil S
NÝJA BÍÓÍ
1
Freistingar
stórborgarinnar §
(Retour a l’aube) |
Tilkomumikil og mjög vel leik §
in mynd eftir sögu Vicki |
Baum. Aðalhlutverkið leikur |
frægasta leikkona Frakka: |
Danielle Darrieux.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára §
BÆJARBIO)
HAFNARFIRÐI I
Bróðir Jónatan
(Brother Jonatan)
Áhrifamikil og afar vel leik- |
in setórmynd byggð á skáld- \
sögu Frances Jones.
Aðalhlutverk:
Michael Dennis,
Tinlag Curreg.
Sýnd kl. 7 og 9.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér,
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
I Samvmnutryggingum ;
I Nýja fasteigna-
( salan
I Hafnarstræti 19. Sími 1518
I Viðtalstími kl. 10—12, 1—3
| og 4—6 virka daga nema
| laugardaga kl. 10—12.
| Fasteigna-, ^bif-
{reiða-, skipa- og
verðbréfasala
Gerizt
áskrifendnr.
Askriftarsírai:
3323
TIMINN
llllllll■llllll■llll■lllllllllllllllllmllMlllllllllllllllllll■lllll
| Austurbæjarbíó |
M A N O
| Ákaflega spennandi og djörf
| frönsk kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Cecile Aubry.
Bönnuð börnum innan 16
Sýnd kl. 7 og 9.
Perluræningjar
-í Suðurhöfum
Mjög spennandi amerísk kvik
mynd.
Sýnd kl. 5.
TJARNARBÍÓ
Fyrirheitna
landið
(Road to Utopia)
Sprenghlæileg ný amerisk
mynd.
Aðalhlutverk:
Bing Crosby
Bob Hope
Dorothy Lamour.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
Allra síðasta sinn
4HUMu>»mii»miiiiiiuMMiiii,-iiuuiiiiiiiiiiiiiiiwi
MIIMI—M|||in.llllllimillltMIIM-M«~MHl,l,,l|l||lltlH
GAMLA BÍÓ
Þriðji maðurinn
(The Third Man)
Gerð af London film undir |
stjórn Carol Reed.
Aðalhlutverk:
Josehp Cotten
Valli
Orson Welles
Trevar Howard
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn innan 12 ára fá ekki |
aðgang.
HAFNARBÍÓ;
Sjóliðaglettur
Bráðskemmtileg og smel
sænsk gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Ake Söderblom
Thor Modéen
Sichen Carlson
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
| Lokað nokkra daga vegna
breytinga.
Raftækjaverzlunln
LJÓS & HITI h. f.
| Laugaveg 79. — Simi 518A
| Fasteignasölu I
miðstöðin
\ Lægjarg. 10B. Sími 6530 1
i Annast sölu fasteigna, i
! skipa, bifreiða o. fl. Enn- I
| fremur alls konar trygging i
I ar, svo sem brunatrygging [
i ar, innbús-, líftryggingar i
i o. fl. í umboði Jóns Finn- i
[ bogasonar hjá Sjóvátrygg- f
| ingarfélagi íslands h. f, i
! Viðtalstími alla virka daga f
| kl. 10—5, aðra tíma eftir i
i samkomulagi.
iiimiimiiiiMiiimiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimi
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. slöu.)
ráð sín yfir aðrar þjóðir. Hún
tók upp nýja nýlendustefnun
á ráðstjórnarvísu. Þessi nýja
nýlendustefna hefir víða náð
fullum yfirráðum, og arðræn-
ir fjölda þjóða, sem áður voru
frjálsar. Einnig hefur Ráðstjórn
in neitað allri samvinnu og
meinað fylgiríkjum sínum að
hafa samvinnu við þær þjóðir,
sem hún hefur ekki náð yfir-
ráðum yfir. Á vettvangi Sam-
einuðu þjóðanna hafa Ráð-
stjórnarríkin stöðugt tafið fyr-
ir afgreiðslu mála og neitað að
taka þátt í starfsemi samtak-
anna í þágu efnahagsmála, fé-
lagsmála og menningarmála,
sem viðurkennd er í stofnskrá
samtakanna og mánuðum sam
an neituðu Rússar að taka þátt
í störfum Öryggisráðsins. Þess
ar aðfarir Ráðstjórnarinnar
hafa stefnt heimsfriðnum í
voða og stuðlað að ofbeldi og
ofbeldishótunum.
Rússar neyða lýðræðisríkin
til vígbúnaðar.
Atburðirnir í Kóreu hafa leitt
það í ljós, að ofbeldishneigðin
á miklu fylgi að fagna í heim-
inum. Ráðstjórnarríkin og fylgi
ríki þeirra hafa geysimikiu og
öflugu herliði á að skipa í Vest
ur-Evrópu og Asíu, og þessir
herir eru stöðug ógnun við
heimsfriðinn. Meðan herir þess
ir eru notaðir til að ógna öðr-
um ríkjum, hafa frjálsir menn
þann kost einan að beita afli
jgegn »fli, vilji þeir halda
frelsi sínu og þetta starf verða
frjálsar þjóðir að vinna í sam-
einingu og efla svo herstyrk
sinn, að það sé ljóst, að ofbeldi
borgi sig ekki. Við munum
halda áfram að efla herstyrk
og landvarnir okkar í fullri al
vöru og engin breyting verður
þar á, þótt vel hafi gengið i
Kóreu. Það er ekki að eigin ósk,
sem við aukum herstyrk okkar,
heldur vegna þess, að stefna
Ráðstjórnarríkjanna neyðir
okkur til þess. Ráðstjórnarríkin
geta breytt þessu ástandi með
því einu, að gefa óhagganlegar
og jákvæðar sannanir fyrir á-
setningi sínum um að vinna
fyrir friðinn. Ráðstjórnin getur
sannað friðarvilja sinn með því
að standa við skuldbindingar
Sáttmála Sameinðu þjóðanna,
með því að sameinast öðrum
ríkjum innan samtaka Samein
Norður-Kóreumenn til að leggja
uðu þjóðanna, um að hveti£.
niður vopn, með því að lyfta
Járntjaldinu, og leyfa frjálst
menningarsamband og með því
að taka fullan þátt í tilraunum
Sameinðu þjóðanna til að koma
á fót starfhæfu kerfi sameigin
legra landvarna, kerfi sem ger
ir mögulega algera eyðileggingu
kjarnorkusprengjunnar og stór
felldan niðurskurð og eftirlit
með öllum öðrum vopnum og
herafla.
J6HN KHITIEL:
FRUIN A
GAMMSSTÖÐUM
132. DAGUR

BergurJónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, síml 5833
Heima: Vitastig 14.
í

Jg
ÞJÓDLEIKHÚSID
Fimmtud. kl. 20.00.
PABBI
★
Föstudag kl. 20.00:
PABBI
Aðgöngumiðar seldir frá
kl. 13,15 til 20.00. Daginn fyr
ir sýningardag og sýningar-
dag. Sími 80000.
Tekið á móti pöntunum
lendinu, en um miðbik janúarmánaðar linnti úrkomunni
og birti í lofti. Þá var allt hulið þykkum fannafeldi — enda-
laus snjóbreiða, hvert sem litið var.
Brennihlaðarnir á bæjunum lækkuðu smám saman, og
heyið eyddist, því að gripirnir þurftu sinn sker^ daglega.
Margur bóndinn steig fast niður fæti, er hann hugði að
stabbanum í hlöðunni sinni.
Ljósgrár reykurinn lyppaðist upp um reykháfana á
Gammsstöðum. Dyrum og gluggum var vandlega lokað, og
niður úr þakskegginu héngu stórir ísdrönglar. Kýrnar baul-
uðu í fjósinu, og loðinn hundur spigsporaði nasandi á hlað-
inu. Hér virðist friður og ró yfir öllu, og hér sást hvergi
minnsti vottur eymdar, sem þrúgar heil hverfi í stórborg-
unum.
Gottfreð var á leið heim að‘ Gammsstöðum. Hann stikaði
í gegnum þorpið. Það var orðið nokkuð langt síðan hann
var hér á ferð, því að hann forðaðist þorpsgötuna, eins og
hann gat. Yfirleitt var honum illa við að verða á vegi fólks
úr þorpinu. En nú var hann hér á göngu. Honum hafði flog-
ið í hug, að fólki myndi þykja það einkennilegt, ef honum
brygði aldrei fyrir. Það gat vakið óheppilegar spurningar.
Hvað er orðið að Gottfreð? myndi það segja. Hann er hætt-
ur að sjást. Hann er þó enn á Gammsstöðum. Hverju skyldi
þetta sæta?
Fyrst gekk Gottfreð hratt. En þegar hann kom að kirkj-
unni, sá hann, að menn komu niður göturia, og þá hægði
hann á sér. Það gat verið, að þeim þætti hann ganga und-
arlega hratt. Hann hneppt* að sér dökkum írakkanum,
slangraði áfram, hneppti frakkanum frá sér aftur og reyndi
að vera eins glaðlegur á svipinn og honum var framast
unnt. En honum tókst þó fremur illa að hafa stjórn á and-
litsvöðvunum. Já, andlitið! Það var undarlega magurt og
tekið.
Þegar hann kom að búð Búhlers, sá hann, að Steiger
var þar inni. Hann var í grænum einkennisbúningi með
gyllta hnappa og sverð við hlið. Gottfreð varð hverft við.
Hann gleymdi skyndilega, hvar hann var staddur. Þarna
var lögregluþjónninn — náttúrlega! Hvað annað? En hvers
vegna skaut Steiger allt í einu upp hér? Hvers vegna varð
hann á leið hans, þá einu sinni, að hann hætti sér í gegn-
um þorpið? Það var skrítið! Og þetta var mikið vandamál.
Slík vandamál voru honum svo oft að höndum færð, þegar
hann var sízt við þeim búinn.
Steiger varð litið til hans. Hann átti enn ófarna ein
tuttugu skref að búðinni, og þó varð Steiger litið til hans.
Og hann heilsaði honum ekki -— kinkaði ekki til hans kolli.
Og þó fór það orð af Steiger, áð hann væri kurteis maður.
Það var almannarómur, að hann væri strangur lögreglu-
maður, en það bar honum enginn annað á brýn en hann
væri kurteis. Gottfreð lá við öngviti. Þó komst hann að
búðardyrunum, og þar nam hann staðar. Hann starði á vör-
urnar í sýningarglugganum — skíði, bindi, peysur, súkku-
laði og sleða. Sleðana var líka hægt að fá að láni. Enska
töluð, stóð þar á spjaldi. Hvenær hafði Buhler lært að tala
ensku?
En hvers vegna kom Steiger ekki út? Hvað var hann að
gera inni í búðinrif? Hvað skyldi hann vera að tala um? Við
þeirri spurningu þorði Gottfreð ekki að ímynda sér svar.
Það var auðvitað heimskulegt af honum að búa í sama
húsi og Teresa. Þáð var jafn heimskulegt, þótt fólk vissi,
að hún var vanfær. Hún var kona, og hann var þó karl-
maður. Hvernig gátu þau leyft sér að búa í sama húsi?
Gottfreð stakk hendinni í brjóstvasann, og þá mundi hann
skyndilega eftir bréfi, sem hann hafði fengið frá Soffíu.
Þar var eitt vandamálið enn. Hann hafði ekki enn haft
manndóm til þess áð svara bréfinu. í því var dulbúin ávítun
fyrir það, að hann skyldi búa undir sama þaki og Teresa.
Þar að auki var þar önnur vísbending: Barbara Gotsch,
ung og efnuð stúlka, var gestur hjá systur hans í Thun.
Dapurlegt bros lék um varir Gottfreðs. Barbara Gotsch!
Hvað varðaði hann um þessa Barböru?
— Nú er ég búinn að standa hér langan tíma, sagði hann
allt í einu við sjálfan sig. Því í fjandanum stend ég hér?
Þeir horfa auðvitað á mig úr búðinni. Hvað skyldu þeir
halda? Á ég að fara? Þá heldur Steiger, að ég sé hræddur.
Nei — hann má ekki halda, að ég sé hræddur....
Gottfreð gekk upp þrepin og opnaði búðardyrnar. Hann
heyrði bjöllu hringja.
— Góðan dag, sagði hann.