Tíminn - 14.07.1951, Page 5

155 blaff.
TÍMINN, laugardaginn 14. júlí 1951.
5.
Laugard. 14. jiílt
Svik kommúnista
við Berg
Ekkert blað hefir tekið
kosningaúrslitin í Mýrasýslu
eins nærri sér og Þjóðviljinn.
Ýmsir kynnu að ætla, að það
stafi af því, að hin „voiduga
þjóðfylking“, sem Þjóðviljinn
talaði um að ætti að rísa þar,
hafi farið út um þúfur. Svo
er þó ekki. Það, sem veldur
harmi Þjóðviljans og kemur
í veg fyrir, að blaðið geti dul-
ið hann, eru vonbrigðin yfir
því, að frambjóðandi Sjálf-
stæðisflokksins skyldi ekki ná
kosningu.
Þótt Þjóðviljinn talaði með
miklum gleiðgosabrag um
hina „voldugu þjóðfylkingu“
1 upphafi kosningabaráttunn
ar, var það aldrei alvarlega
meint hjá honum. Foringjar
kommúnista vissu, að fram-
boð Bergs Sigurbjörnssonar
myndi ekki skapa neina „þjóð
fylkingu". Þeir vissu það og
enn betur, að engin þjóðfylk-
jng getur skapast hér á landi,
ef hún er á einn eða annan
hátt bendluð við þá. Til-
gangur þeirra með framboði
Bergs var ekki heldur sá að
skapa einhverja þjóðfylkingu,
heldur að reyna með slíku
sprengiframboði að ná fylgi
frá Framsóknarflokknum og
auðvelda þannig frambjóð-
anda Sjálfstæðisflokksins
sigurinn. Það, sem á vantaði,
ætluðu svo forsprakkar komm
únista að lána af sínum at-
kvæðum og fara þannig aft-
an að Bergi, er þeir höfðu
ginnt út í sprengiframboð
fyrir sig.
Lengi vel reyndu forsprakk
ar kommúnista að dylja þessa
fyrirætlun sína, en daginn
fyrir kosningarnar sprakk
blaðran, því að þeir voru þá
farnir að óttast, að leikurinn
m'yndi ekki heppnast. Þann
7. júlí (kosið var 8. júlí) birt-
ist í Þjóðviljanum stór þrí-
dálka grein með svohljóðandi
yfirskrift:
„Ráðherrar Framsóknar
hafa lýst yfir því, að óvin-
sælasta óstjórn á íslandi sé
fallin, ef Andrés skjalavörð-
ur kemst ekki að.“
Engum gat dulist, og sízt
liðsmönnum .kommúnista,
hvað Brynjólfur Bjarnason
og Einar Olgeirsson voru að
fara með þessum uppspuna
sínum. Eina leiðin til að fella
Andrés, var að tryggja kosn-
ingu Péturs Gunnarssonar.
Liðsmönnum kommúnista í
Mýrasýslu var hér, talin trú
Þjóðardrykkur Islendinga
Kaffið hefir um tugi ára Eftlr Björn L. Jónssmi veðurírieðing'
verið þjóðardrykkur íslend-
inga. Innflutningsskýrslur
sýna, að fram yfir aldamótin
1800 er kaffineyzlan aðeins
100 gr. á ári að meðaltali á
hvert mannsbarn, innan við j
1 kg. til 1840 og fer svo smá- j
vaxandi til aldamóta. Síðan
hefir hún lítið aukizt og hald- J
manTEr^and nú 3* mesta ’ fig 1 Því skfniað hleypa þeim gefa, er 20 senf.grömm (0,2
kaffiland Evrópu, næst á eft 1 gegnunif ^emsunartækt lik gr.). Nu eru í tvemiur bollum
ir Sviþjóð og Danmörku, og | amans lifur, nyru, nst.l, huð, af meðalsterku kaffi um 0,2
jafnframt njótum við þess slímhuðir og ondunarfæn, og gr. af koffeím svo að þe.r
vafasama heiðurs að v<-ra með Ut ur llkamanum, eru Serð sem ^rekka kaffi tv.svar t.l
ai mestu svkurneytenda Evr- 1 afturreka, þegar kaffieitrið , þrisvar á dag, og tvo bolla í
^ ^ lrpmRt irm í hlnifiiA rpk"in nft- i hvprt Q.nn fá cpm ctrcírar 9
Meðfylgjandí grein birtist nýlega í „Heilsuvernd“,
tímariti Náttúrulækningafélags íslands. Þar sem hún
ræð.r um efni, sem marga varðar, hefir Tíminn tekið
sér bessaleyfi til að birta hana.
ópu (Danir, Englendingar og
Svíar efstir).
Almennt er litið á kaffi sem
kemst inn í blóðið, rekin aft- i hvert sinn, fá sem svarar 2
ur inn í liðamót og fleiri j til 3 inntökum af sterkasta
líkamsvefi. Hressingin af kaff 1 kóffeínsskammti, sem lækn-
inu er þá fólgin í því, að það \ um er leyft að gefa. Sem lyf
nauðsynjayöru, og jafnvel hrejnsar blóðið um stundar-j ef koffeínið ekki potað nema
sem matvöru-. Það fyrra er sakjr) en bár er bara farið aft, um stundarsakir í vissum
rétt í þeim skilningi, að fólk an ag sjöUnum, ef svo má að sjúkdómstilfellum. En í kaffi
hefir vanizt svo kaffinu, að orgj komast( þannig að í stað j er það „tekið inn“ daglega ár
fæstir geta hugsaö ser nokk- þesg að vejta óhreinindunum um og áratugum saman, og v,j„, +ail,„ „„ ..
urn dag án kaffidrykkju, eða j t>ióginu út úr líkamanum, þá' sjá allir, hve „ósaknæmt" það1 hillfi , rthl- a
asrar gúSgJörSir handa eest- rek„r kafflð þau lnn f u^-'er. si, sem drekkur 5 b„Ua af I ^ nZ
um. En hvort tveggja, aö kafí ann aftur, likt og ef stofu- kaffi á dag, neytir bvi ðriega ;...._
Fyrirspurnir tii Mbl.
um landbúnaðarmál
Morgunblaðið er enn að
klifa á því, að Sjálfstæðis-
flokkurinn sé hinn einj sanni
stuðningsflokkur landbúnaðar
Jafnframt skorar það á
Tímann að afsanna þetta, ef
hann geti!
Man ekki ritstjóri Mbl. eft-
ir baráttu Sjálfstæðisflokks-
ins gegn jarðræktarlögunum
og byggingar- og landnáms-
sjóði?
Man ekkj ritstjóri Mbl. eft-
ir baráttu Sjálfstæðisflokks-
ins gegn afurðasölulögunum,
er björguðu hag bænda á
kreppuárunum fyrir síðari
styrjöldina?
Man ekki ritstjóri Mbl. eft-
ir því, hvernig landbúnaður-
inn var hafður útundan á
stjórnarárum nýsköpunar-
stjórnarinnar á allan hátt?
Vill ritstjórj Mbl. kannske
(„wvaa ~ va~&, , k --Jg,
stúlka legði það í vana sinn að, um 180 gramma af þessu , , ,
I ---- .. . ^ I Vill Mbl. kannske gera sam
„. , , . . ... .. . .. * anburð á byggingum í sveit-
Nu er ekki þ 1 að heilsa, að um Gg. íúxusbyggingum I
ið sé nauðsynjavara og mat
vara, er rangt frá því sjónar- sópa öllu ryli;1 og nrgangj inn' sterka eitri.
miði, að í því eru engin nær- undir gólfábrejður> rum og’
ingarefni, svo að orð sé á
gerandi,- né heldur nokkur o^Tfrv^ S^ápa’ mynclir; koffoínið sé það ema, sem Reykjavík á þeim tíma?
önnur efnl, sem nauðsynleg Vetta er þá leyndardómur- ÍTvi ert^um'V'íníS?*og'. Man ri*s«»rl Mbl- f'
geti talizt til daglegrar neyzlu.|,nn vjð hjn „dásamíegu" áhrif | mjnna ^ skaðleg efnl, ' suml£0f e,t* a‘
A hinn bóginn er í katíinu kaffisopans. Danskur yfirlækn þeirra sterk eiturefni. Gurt1 sfMv„
fjölskrúðugur flokkur skað- ir, dr. Jarlöv að nafni, seg- Ler.zner segir: „Auk koffeíns
ir: „Kaffið flytur likamanum jns er j kaffinu „trigonellin“,
enga orku, heldur má líkja sem er Skylt koffeíninu og er
því við svipuhögg, sem kemur sterkt eiturefni. Þá vill olían
líkamanum, líkt og hestinum, f kafflbaununum, sem gefur
til að gleyma þreytunnj um kaffinu hina sérkennilegu
legra efna, sem sum eru sterk
eiturefni. Kunnast þeirra er
koffeínið. Þýzkur vísindamað-
ur, Curt Lenzner, segir svo í
bók sinin „Gift in der Nahr-
ung“ (Eiturefni i matvælum):
„Koffeínið er eitur, sem verk-
ar fyrst og fremst á hjartað
og háræðarnar. Hjartsláttur-
inn örvast, háræð&rnar víkka,
og öndunin verður tíðari. Önn
ur einkenni eru ofurvið-
kvæmni á taugum, ákafur
hjartsláttur, svefnleysi og
yfirlið“.
Kaffið hefir þá eiginleika,
sem gerir það svo eftirsóknar
vert, að það eyðir um stundar
sakir þreytu, sleni og svefn-
þörf. Þessir eiginleikar eru m.
a. fólgnir í því, að „kaffið
drekkir i liðamótum útlim-
anna hinum lamandi þreytu-
og úrgangsefnum, sem safn-
azt hafa í blóðið“, eins og
dr. Heinrich Edouarr Jacob
kemst að orði. Þetta þýðir m.
ö. o það, að úrgangs- og eitur
efni, sem blóðið hefir tekið í
stundarsakir.“
Kaffið er því ekki eins ó-
saknæmt eins og flestir ætla.
lykt eða kaffiilm, leysast upp
og mynda oitruð efnasam-
bönd. Þegar kaffið e” brenot,
Og i rauninnj er þetta viður- myn(jast t. d. ammóniak, pyri
kennt af almenningi, þótt din) edikssýra, valeriansýra,
fæstir játi það berum orðum. furfurol; fenol og fleiri efni,
Viðurkenning almennings á
skaðsemi kaffis kemur fram
i því, að börnum er ekki gef-
ið kaffi, fyrr en þau eru orð-
in nokkuð stálpuð. Og sams
konar viðurkenning heil-
brigðisyfirváldanna á skað-
semi koffeíns lýsir sér í því,
að framleiðendum coca-cola
hér á landi hefir verið gert
að skyldu að láta koffeíns-
innihaids drykkjarins getið á
umbúðunum.
Læknar nota koffeín sem
lyf. í venjulegum skammti eru
ekki nema 5—6 sentigrömm
(0,05—0,1 gr.), og mesti
skammtur, sem leyft er að
inn stuðningur þeirra. Þeir
voru enn drengskaparmenn,
þótt þeir hefðu sýkst nokkuð
af hinni austrænu ofsatrú.
Forsprakkar kommúnista víl-
uðu það hinsvegar ekkj fyrir
sér að svíkja hin hátíðlegu
loforð, er þeir höfðu gefið um
stuðning Bergi til handa.
Og nú eru forsprakkar
um, að stjórnin mýndi falla,! kommúnista reiðir, sem von
ef Pétur kæmist að. Þetta ^ er til. Þeir hafa oröið uppvís-
voru því raunar ekki annað ir að svikum og mun því
en fyrirmæli til þeirra frá | reynast erfitt hér eftir að fá
foringjunum um að svíkja! sprengimenn í framboð fyrir
Berg og kj ósa Pétur. Á há- j sig. Það þykir þeim þó enn
punkti kosningabaráttunnar
brugðust forsprakkar komm-
únista þannig sprengimanni
sínum og ráku rýtinginn í
bakið á honum, er honum
kom það verst. En þannig fer
jafnan fyrir þeim, er blekkj-
ast til aö treysta kommúnist-
um.
verra, að leikurinn misheppn
aðist. Andrés Eyjólfsson náði
kosningu, þrátt fyrir sprengi-
framboð Bergs og stuðning
kommúnistaforsprakkanna
við Pétur.
Það eina, sem forsprakkar
kommúnista hafa ástæðu til
j að brosa að eftir þessa út
A. m. k. 20—30 kommúnist- komu, eru sigurlæti Morgun-
ar urðu við þessum fyrirmæl- blaðsins. Forsprakkar komm-
um flokksstjórnarinnar. Meg-
inhluti liðsmannanna neitaði
hinsvegar að svikja Berg, þar
sem honum hafði verið heit-
únista vita bezt, hvernig „sig
ur“ Sjálfstæðisflokksins að
þessu sinni er tilkominn!
sprakkanna í sambandi við
kosninguna í Mýrasýslu sýn-
ir það, að þeir vilja gjarnan
efla íhaldið á kostnað um-
bótamanna. Þeir telja sér
betur henta, að Sjálfstæðis-
flokkurinn sé sterkur en að
Framsóknarflokkurinn sé
sterkur. Þetta er sama sagan
sem öll hafa eiturverkanir á
m annslikamatm.‘ ■
Þá má ekki gleyma að geta
þess, að í kafíibaununum eru
4 til 8% af barksýru, sem er
ein af orsökum lystarleysis,
meltingartrut'lana, maga-
bólgu og magasára. Sænskur
efnafræðingur, Ivan Bolin,
segir svo: „Þegar kaífi or
fcrennt, mynciást ý::.s efna
eambönd, stui verra ertandi
á slímhúð' magatu-. I‘r.r þvi
sem kaííið stendui cða sýi'ur
ienguv. fer r. -n'a al þessum
efrrum út i kaffið og srria er
að segja um barksýruna, sem
einnig ertir slímhúð'ina. Af
þessum sökum er kaffið ó-
heppilegur drykkur fyrir
magaveikt fólk, og engmn
ætti að drekka kaffi á fast-
andi maga, því að þá er slim-
húð magans viðkvæmust.“
Astæða er til þess að benda
konum og mæðrum á það,
að tllraunir hafa sýnt, að eit
urefnin í kaffinu fj.ra inn í
, , . . . . i brjóstamjólkina og geta skað
og þegar komnmmstar kusu &ð barn.Jð Þ&3 hefir einni
heldur að exga samvmnu viö, sannazt> ag kaffið verkar á
nazista en jafnaöarmenn í
Þýzkalandi rétt fyrir nazista-
byltinguna. Þetta er sama
sagan og virðist nú vera aö
endurtaka sig í Frakklandi,
þar sem samdráttur er milli
forsprakka kommúnista og
Gaullista. En þótt forsprakk-
ar kommúnista dansi eftir
þessum nótum, gera hinir ó-
breyttu liðsmenn þeirra það
ekki. Þess vegna lét megin-
hluti þeirra í Mýrasýslu ekki
siga sér til að kjósa ihaldið.
Svipuö verður reynslan ann-
arsstaðar. Því meira, sem for-
sprakkar kommúnista verða
uppvísir að aðstoð við íhaldið,
því fleiri kjósendur munu
Framferði kommúnistafor- snúa við þeim baki.
kirtlastarfsemi líkamans, m.
a. á þann hátt, að blóðsykur-
inn eykst. Þá má leiða líkur
að því, að kaffjð stuðli að
myndun krabbameins, m. a.
sérstaklega að brjóstakrabba
í konum. Loks er talið full-
víst, að heitur matur og heit-
ir drykkir séu ein aðalorsök
að bólgum, sárum og krabba-
meini í vélindi, maga og sér-
staklega í skeifugörn.
En hvað á þá að nota í stað
inn fyrir kaffið, spyrja menn.
Koffeínlaust kaffi? Korn-
kaffi? Te? Kakó?
í koffeínlausu kaffi eru
sömu efni og í venjulegu
(Framhald á 6. siðu.)
sköpunarstjórnarinnar var að
áburðarverksmiðju-
málið?
Vill ritstjóri Mbl. kannske
taka upp það fyrirkomulag
frá tímum nýsköpunarstjórn
arinnar, að stjórnskipuð
nefnd, þar sem bændur eiga
enga fulltrúa, ákveði afurða-
verðið?
Vill ritstjóri Mbl. bera á
móti því, að síðan Framsókn-
armenn komu í stjórn at'tur
1947 hafa framlög til land-
búnaðar stórhækkað, lánsfé
til hans verið aukið, stórfelld
ræktaralda hafizt í sveitum,
byggingarframkvæmdir stór-
aukist og fólksflóttinn þaðan
stöðvast að verulegu leyti?
Þegar Mbl. hefir svarað
þessum spurningum verður
tækifæri til að ræða nánara
um „landbúnaðarvináttu“
Sjálfstæðisflokksins.
Söluskatturinn
Það reyndist eins og vænta
mátti, að krafa stjórnarand-
stæðinga um afnám sölu-
skattsins er ekkert nema al-
vörulaust glamur. Bæði Þjóð-
viljinn og Alþýðublaðið hafa
nú játað það, að flokkar
þeirra getj ekki bent á neina
færa leið til að afnema hann,
því að annaðhvort verður þá
að benda á aðra haganlegri
tekjuöflun eða möguleika til
að lækka ríkisútgjöldin. Ann-
ars tekur við hallarekstur,
sem enginn ábyrgur maður
mun óska eftir.
Það er því Ijóst orðið, að
takist fyrr eða síðar að draga
úr söluskattinum eða afnema
hann, verður það ekki hug-
kvæmni stjórnarandstæðinga
að þakka. Þeir eru jafn úr-
ræöalausir í þessu máli eins
og öðrum. Þvert á móti er
þess helzt af þeim að vænta,
að þeir komi með nýjar, stór-
felldar útgjaldatillögur, er
gerðu ekki aðeins söluskatt-
inn óhjákvæmilegan, heldur
nýja viðbótarskatta, ef á þær
væri fallist.
Stjórnarandstæðingar segja,
að hægt sé að afnema sölu-
skattinn vegna þess, að rekst
ur ríkisins verði hagstæður i
(Framhald á 4. síðu.) ,
‘ 'Safeft_