Tíminn - 08.08.1951, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, miðvSkudagitm 8. ágúst 1951.
176. bJað.
í
r.
\ -
i
1 Suronder doar
Mjög skemmtileg amerísk
dans- og söngvamynd, með
vinsælustu dægurlagakynn-
irum bandaríska útvarpsins.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Bið að heilsa
Brodway
(Give My Regards to
Broadway)
Bráðskemmtileg ný amer-
ísk mynd með músik, lííi og
Htum.
Aðalhlutverk:
Dan Dailey,
Nancy Guiid,
Charles Winninger.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
í
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐI
Nú gongur
það glatt!
(Hazard)
Afar spennandi og skemmti
leg ný amerísk mynd.
Aðalhlutverk:,
Paulette Goddard,
MacDonald Carey.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sími 9184.
Afunið
að
greiða
blaðgjaldið
| Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Slml 5833.
Heima; Vitastlg 14.

ú'uufeia$of %
Höfum eínl til raflagna.
Raflagnir 1 mlnnl og
stæri hús.
Gernm við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
UÓS & HITI H. F.
Langaveg 79. — Simi 5J184.

Ansturbæjarbíó
Moð lög'um skal
land byggja
(Abiiene Town)
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Ástir og afbrot
(So evil my love)
Afarspennandi og vel leikin
amerísk mynd, byggð á sönn
um atburðum er áttu sér
stað í Bretlandi 1866.
Aðalhlutverk:
Ann Todd.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5. 7 og 9
GAMLA BÍÓ
Dóttir miljóna-
mæringsins
(B. T.’s Daughter)
Áhrifamikil ný amerísk
kvikmynd gerð eftir metsölu
skáldsögu John B. Marqu-
ands.
Aðalhlutverk:
Barbara Stanwyck.
Van Heflin
Richard Hart.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
I æfintýraleit
(Over the Moon)
Iburðarmikil og skemmti-
■leg kvikmynd í eðlilegum lit-
,um.
Rex Harrison,
Merle Oberon.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Hans liáfgÖfgi
skommtir sér
(Hofkonzert)
Elsie Meyerhofer
Eroeh Donto.
Sýnd kl. 7 og 9.
Gissnr skemmtir
sér
Sýnd kl. 5.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutrygginguw
Baðstofnhjal
(Framhala af 3. síðu.)
Rímu kindin þessi þver,
þreytist lyndið góða.
Ýmu vindinn burtu ber,
breytist myndin Ijóða.
Þessi vísa er líka hringhend
sléttubönd, en hér kemur nýtt
til sögu, því nú eru fyrstu orð
2. og 4. hendingar rímuð sam-
an til hlítar, og 3 hringhendu-
stuðlar falla líka hver að öðr-
um. Þessari vísu má því velta
mjög oft, þó miðstuðull annar-
ar hendingar skemmi.
í Sólhvarfsvísum er þessi:
Rólar þörfin, kveða köll,
kraftur örfar tíma.
Sólar hvörfin eftir öll
aftur hörfar gríma.
Þessi vísa er hringhend, og
það dýr, að ekki munaði nema
einu orði á hvorum vísuhelming,
að ekki falli saman, en síðari
atkvæði hringhendustuöla eru
frumhend. Henni má velta
mjög oft, án þess hún glati eðli
sínu. Hér er svo að endingu al-
dýr sléttubandavísa:
Glóða eysu lifir ljóð;
— leyna hneysu hvetur, —
ljóða veisu yfir óð,
eina reisu, Pétur.
Þetta er kallað vatnsfellt. Þó
gæti þetta verið dýrara, t.d. ef
fyrstu orð allra hendinga væru
rimuð saman. En það veit trúa
mín, að sléttuböndin eru merki-
leg og ekki allra leikur með að
fara, svo vel sé,. enda skíst mörg
um vísdómurinn í meðförum
léttari braga. Einfaldasta gerð
sléttubanda er þó ekki erfiðari
en margir aðrir bragarhættir.
Bið ég svo alla góða menn, sem
þetta lesa, að afsaka leirburð-
inn og gjá í gegnum fingur við
það, sem of er, eða van.
Þórarinn hefir þá lokið máli
sínu og verður ekki fleira rætt
í baðstofunni í dag.
Starkaður.
t'.V.V.W.W.VAV.V/.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VWy
\

Bsrnltard Kordh:
>ona
VEIÐIMANNS
5
w.v.v.v.v.v.v.v.v,
84. DAGUR
.V.W.W.V.WAW.1
Síldarskýrslan
(Framhald af 3. síðu)
Vébjörn, Isafirði 1474
Vísir, Keflavík 787
Von, Grenivík 2486
Vonin II., Hafnarfirði 2254
Vöggur, Njarðvik 613
Vörður, Grenivík 3583
Þorgeir goði, Vestm.eyjum 1327
Þorsteinn, Dalvík 2864
Þristur, Reykjavík 936
Tveír um nót:
Týr/Ægir, Grindavik
ai—* v) A- .»4\íw j
815
Vaxmyndasafnið
er opið í Þjóðminjasafninu
alla virka daga kl. 1—7 og
sunnudaga kl. 8—10.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦
Úr og klukkur
sendum gegn póstkröfu um
ailt land
IflacjMA C
SalJfÍHMCH
Laugaveg 12 — Sími 7048
brjósta. Þau voru matarlítil þá, og ýmsar fleiri áhyggjur
steðj uðu að.
— En þið voruð samt ekki mjólkurlaus.
— Nei. Við áttum tvær geitur.
Ingibjörg nísti mjólkurkönnuna, svo að hnúarnir hvítn-
uðu. Tvær geitur hefðu getað bjargað barni hennar.
— Við verðum að trúa þvi, að allt sé bezt eins og það er,
sagði gamla konan. Þú ert ung og eignast fleiri börn.
Ingibjörg var farin að matast. Hún ætlaði að segja, að
hún myndi aldrei framar eignast barn, en það var eitthvað,
sem hélt aftur af henni. Hún veitti því athygli, að kominn
var þjáningarsvipur á gömlu konuna — það hafði hún aldr-
ei séð meðan hún var í Akkafjalli í fyrra skiptið. Hvað
þrúgaði heimilið í Akkafjalli? Jú — ástand Ólafs. í gær
hafði hann þó verið hinn spakasti, er hann fylgdi Ingibjörgu
i Akkafjall.
Gamla konan sótti meiri mjólk. Ingibjöf'g velti því fyrir
sér, hvort hún ætti að spyrja hana um Ólaf. Eða var betra
að láta eins og ekkert væri og bíða þess, að heimilisfólkið
segði það, sem það vildi segja?
— Júdit er úti í fjósi.
Ingibjörg hætti að tyggja.
— Júdit,...?
— Já. Hún á að verða tengdadóttir okkar. Hún var farin
að sofa, þegar þið komuð í gærkvöldi.
Það hljóp roði í kinnar Ingibjargar, og hún leit undan,
svo að gamla konan veitti því síður athygli, hve henni brá.
— Það er Árni, sem ætlar að eiga hana, hélt gamla kon-
an áfram. Hún kom hingað um páskana, og nú fara þau til
prestsins, næst þegar messað verður í Lappakapellunni.
Ingibjörg var gömlu konunni þakklát fyrir það, að hún
fór svo fljótt út. Eitthvað brann í æðum hennar, þótt það
ætti ekki að brenna þar. Brjóstið gekk upp og njður. Allt í
einu hleypti hún í brúnirnar. Lappinn Tómas hafði logið að
henni. Árni hafði ekki sagt, að hún ætti að verða konan
hans, því að hann hafði þegar konu í Akkafjalli. ‘Árnl hlaut
að hafa þótt einkennileg framkoma hennar, er hann kom
með kartöflurnar í Akkafjall — hún hafði fast að því rekið
hann öfugan brott. En hversvegna hafði hann ekki nefnt,
að komin var stúlka í Akkafjall?
IngibjÖrg hugsaði um þetta um stund. En gátan var svo
flókin, að hún gát ekki ráðið hana. Hún kreisti á sér fing-
urna. Hvað varðaði hana um Árna? Hún varð að koma
barninu sínu i jörðina og fara síðan....
Það var líkt og hugur hennar hefði rekið sig á vegg. Og
síðan? Já — hvað ætlaði hún að gera? Fara aftur í Bjark-
ardal? Aldrei. Þar gistu illar vættir. Heim í Tún gat hún
ekki heldur farið. Svo mikla hneysu vildi hún ekki leiða yf-
ir föður sinn og ættaróðal hans. Hún átti ekki annars staðar
úrkostar en gerast vinnukona, þar sem vist fengist.
Ingibjörg starði upp í loftið. Vinnukona hjá fátækum
bónda var ekki öfundsverð af hlutskipti sínu. Hún varð að
leggja saman dag og nótt. Augu hennar staðnæmdust við
bjarndýraspjót, sem hékk á þilinu yfir rúminu, og skyndi-
lega flaug henni í hug, að hún hvíldi í rúmi Árna. Heit
bylgja fór um hana, og hún bylti sér eins og hún væri að
forða sér frá einhverju, sem ekki mátti snerta hana. Hún
fann þó, hve barnalega hún hagaði sér. Skipti það nokkru
máli, hvar hún var? Rúm var rúsn Qg ekkert annað.
Við hitt þilið var rúm Ólafs. En það hafði ekki verið not-
að síðustu nótt. Ingibjörg gat sér þess til, að bræðurnir hefðu
sofið í hlöðu. Hún fór að virða bjarndýraspjótið betur fyrir
sér, og þá mundi hún eftir því, að venjulega héngu fleiri
bjarndýraspjót á þilinu yfir rúmi Árna. Og langi rýtingur-
inn hans var þar ekki, og ekki heldur byssan.
Ingibjörgu varð rórra við þetta. Hún vildi ekki hitta Árna.
Hún treysti sér betur, ef hún losnaði við að sjá hann. Og
hún mátti ekki láta á neinu bera. Árni hafði kjörið sér
konu, sem átti að standa við hlið hans frammi fyrir prestin-
um.
Nú heyrði Ingibjörg, að Júdit kom inn í'eldhúsið. Æðarn-
ar á enni hennar þöndust út, og hún reyndi árangurslaust
að halda andlitinu á sér í skefjum. Augu hennar hvíldu á
hurðinni. Skyldi Júdit koma inn til hennar? Hún kyeið því að
mæta augnaráði hennar, sem var heitmey Árna. Hún var
viss um, að hún gat ekki dulið, hve erfið henni yrði sú raun.
Konurnar í eldhúsinu töluðu saman í hálfum hljóðum. En
nú tók Ingibjörg nýja ákvörðun. Hún vildi sjá Júdit —
standa andspænis henni, og það sem fyrst. Hún sveiflaði
I