Tíminn - 12.10.1952, Síða 5
231. blað.
TÍMINN, sunnuöaginn 12. október 1952.
9.
Sunntid. 12. ofct.
ERLENT YFIRLIT:
Vesturlönd og Mið-Asía
.'Kröfiir AsÍRfijéðanna ersi kröfsir ai|>ýðniin
jar sissa maimréttiiull og' frmnstæSnstu
Iþarflr. Uinkætiir orts sterkari esa fallliyss-
, .. , . ' !iir og elolfarar, kcimarar nauÖsynlegri en
Sioasta þmg fyrir kosmng- ° 7 Y 89
ar teija sumir aö muni vera j her, segir flouglas IiæsÉaréííardóaiaiT.
með nokkuS öSrum bl'æ en
önnur þing. Þá leggi þing-1 Arbeiderbladet norska birti ný- neskur jaröeigandi á t. d. 1500
menn mikiS kann á að lega grein eftir si8'riec} Tang um sveitaþorp og aila, sem í þeim búa.
bólc, sem William O. Douglas bæsta V-íða vantár framræslu, vat’.rsveitu
. . . , , réttardómari í Bandaríkjunlun hef og ræktun. En vcrst af cillu er
umhyggju 1 sambandi við þau h. skrifaö um Mið.Aslu og hilia bændaánauðin og það, að>ir oru
mal, serrL kjósendur þeirra mildu deiglu, sem þjóðmál þar éru ólæsir. Fjallabúar báðu hann að'
óska að nái fram að 'ganga. nú í. Bókin beitir „Strange Lands skila þvi til Amerjku, að þar vant-
El’fitt er urn að dæma Við pnd Priendly Peop!e“. Greinin fer aöi lækna, skóia og íramfarir i
búskáp. — Hryllilegt er að Jesa
um herv’rki Ámins Ahmadins, eem
síðar vai’ð hérmáiaráðherra i íran,
í fjallaliéruðum í Luristan 1036. Ef
hún ekki vera alveg tilefnis- 1 WiUiain OrvUle Douglas er fædd hægt Nvœn ei'.pað enn hryllilegra
nun cis.ivi vcid. diveg oiiciííiö . . ° ■ en gvðmgaofsokmr nazista.
láus, því að bæði mega al- ur an6 18S8- Hann var prófessor ), Náiega
lögum við Yale háskólann. Hann
sýna í verki áhuga sinn og
f
hver rök Þessi skoðun styðst. hér á eftir í lauslegri þýðingu.
Þó má ætla, að hún sé ekki i
dæmalaus meðal alþingis- Kunnur og vei metinn
manna sjálfra, og þá mun Bandaríkjamaður.
William Orville Douglas er fásdd
þingismenn sjálfir gert um
er demokrati. Rcosevelt hafði auga
O'. Arabaþjóðanna eru
bændur. Mehnhluti þeirra er ör-
fcirgur og vannærður og fcýr í
hreysum. Barnadauði er þar ógur-
NEIIRU
forsætisráðherra Indlands
bókar sinnar, að Austurlönd séu
annar heimur en Amer.ka, enda
skilji hvorugur annan. Vestrænar
þjóðir líti á byltingarlireyfingar
Austurianda sem kommúnisma. Það
sé skakkt. Þar sé loksins að vakna *
sá lýður, sem hurigraður hefir ver-
legur. Umbætur i búnaði eru lífs iö lra öróíi alda. Það sé sami and-
þetta vita og enginn mun stað . honllm sem varaforsetaefni
drótta þvi að þeim, að þeir ^44 og jg4g var talað um hann,
haldi síikum skoðunum á lofti sem íorsetaefni. Hann gaf engan nauðsvn bessara b1óða pud”;Ö2.Sll inn og vakti íyrir byltirigarmönn
tilefnigiaust. Ekki g§ra slík kost á sér og hafnaði lika tiimæl
ummæli veg eða virðingu Al- um Trumans um að vei-ða í kjöri
þingis meiri. jsem varaforseti.
Sízt er því að neita, að í' Dol,Sias hefir- á seinustu árum
kosningabaráttu seinni ár.a tarið tvö mikh ferða103 um fAsiU‘
hefir þess nokkuö gætt, að “ Hann vlldl kynna ser af el§'
menn væru djarfir á loforð-1
Kjötútflutningurinn
og Þjóðviljinn
Eftir Helga Pétursson
Lesendur Þjóðviljans urðu í
gær fyrir því óvænta happi
að fá að lesa i blaði sínu sánn
orða frásögn um kjötútflutn
inginn til Bandaríkjanna í
grein, sem ég sendi blaðinu
og prentuð er þar á 8. og 6.
síöu. Þetta er út af fyrir sig
glfeðileg riýjung, sem lesendur
blaðsins eiga mér að þakka,
fi'l því að hingaö til hefir leitin
að sannleikanum um þetta
mál í dálkum blaðsins reynzt
harla torveld.
Við hugleiðingar þær, sem
blaðið lætur fylgja. grein
minni, Þarf ekki margar at-
hugasemir að gera. Auðvitað
getur Þjóöviljinn óáreittur af
mér haft sínar eigin skoðanir
um þýðingu kjötútflutnings
fyrir landbúnaðinn og þjóðar
heildina. Út á það hefi ég
ekkert að setja. En ég kemst
ekki hjá að vekja athygli les
enda blaösins á annarri máls
sem
arabiskir ættarhöfðingjar við unr 1 Prakklandi og Bandaríkjun-
Douglas, að þá vantaði kennara 'en um a suilli tlð, kúgað fólk, sem
ekki peninga, — sérstaklega bún- viil ía persónuleg mannréttindi,
aðarkennara. • jarðnæði, skóla og heilsuvernd-, ger
Þar er meiri þörf á kennurum ir uPp reikninga við þau stjórnar- gTein hugleiðinganna,
en herrnömiujn. . völd, sem standa gegn þessu. Og Jnjj óöa.1' þannigi
i jafnframt þessu vilja Asíuþjóðir i
Bóndinn fái sina jörð. | binda enda- á ríki framandi þjóða ! PlhgS1. er hann sendi
.... , , Einstakir forustumenn Araba- hjá sér, því að þjóðer.niskenudin Þjóðviljanum í gær, játar
óframkvæmanlegt er, svo sem smábændum í sveitaþorpum, heim þjóða hafa beitt sér fyrir endurbót_ er.vöknuð í þés&um iöndum. Menn hann að fyrir 197.7 tonn, er
að létta af mönnum álögum sótti smala, skógarbúa og kaup-; um oft meö stðrgiæsilegum eru uppgefnir á því, að vera ný- 'send voru til Bandaríkjanna,
raun, hvernig almúgi þeirra
hugsaði. Hann dvaldi með hirð-
in og hétu jafnvel Því, sem1 ingjum uppi í fjöllum, bjó lijá
hafi engin greiðsla fengizt
enn, borgunin „brást vegna
verðlækkunar á kjöti“, svo
en auka j.afnframt opinber \ menn- Hann eistl hka ýmsa hofð- j árangri, Þar hefir orðið byiting j lenduþjóð,
framlög stórkostlega. Til slíks ln°{a °® stórmennl’ fn haíðl y ir" félagsmálum með góðum friði. Þá
grípa merin Stundum í nauð- íött mmnl ahUga a aðlf ynn breytingu telur Douglks dæmi þess, Glæpsamleg mannféiagsskipun.
um sínum, þegar annað þrýt | ^TLTa^m ££ 7™ ' Í£S5T£S TnZ'íSl' fupen^
' . . .,al’ að hændur þessaia landa hafi sinna AfhondiUg jarðanna í hend nnl leið og við leggjum fé í íram- að kjotmu . Það eiu ekki
Þessi tylhboð Oll eru eitt af (lengi verið að þokast áleiðis að ( Ur bændanna sjálfra er undirstaða kvæmdir austur í löndum fyrir líkindi til, að þeir verði fundn
því, sem reynir á þroska kjÓS.Þeirri byltingu, sem framundan se, 'Us> sem gera þarf Hin,að til hqfa iandeigendur, sem arðræna og kúgajir í bráð, ella hefði kjötsölu
enda. Hin almennu lögmál °s varði framtíð allra manna. j stjórnkrvöldill aðelns hliðað
allrar ■ lífsbaráttu ' gilda líka|. ,.v ' hagsmunt íandeigenda.
við bændastéttina. Hvað stoðar öll okk stjórinn ekki þagað um þá
I ar tœkni og verkleg kunnátta, ef j gleðifrétt“
ísraelríki er ávöxtur krossferðar. við reynum ekki að létta af glæp-
heldur velli sem hæfast er að 1 Utvarplð 1 Mokkvu kynntl Þar
neiaur veiii,, sem næiasi er ao 0OUglas sem hernaðarnjosnara frá
í kosningabaráttunni. Það
Aióöiir Rússa.
i
laga sig eftir lífsskilyrðun- Ameríku. Hann átti að koiria fall-
um. Kjörfylgið er lífsskilyrði byssum á land við Persaflóa
Landið
....... . . „ , , Þessi málflutningur er óboð
eru miklir hlutir að gerast. samlegn jarðeignaskipun? Við mok sæmilesum lesendum
ið er allt ein íilraunastöð, og um óhemju fé í afturhaldsstjórnir,! sæl e=l m les ' aum*
° i M w&r* maAnv enm crr'Oi'n
gengur þar, getur það orð'ið áhrifa kommúnismanum frá. •
alþingismanna okkar. Og ef undirbúa skæruhernað í löndun- mikið f ir’ lölldin umhverfls
4— 1----------- -----'V n ,• í 1’vi v,rr T'irvno’lcj R cooi v o 'A
. . . I hinar ýmsu þjóðir sí og æ á allt
mitt æymtyramenmrmr, sem það- sem að þeim amar. og segir ~“7 '
djaifast , lofa, hljota a3 , látlaust, að Bandaríkiri og Bret- CS 1'
hreppa þingsætin.
það irieira en á einn hátt. Ef’ vel pesar umbætur einar geta bægt j Hver maSury sem les ,Sreln
mimúnismanum frá. • j mína í Þjóðviljanum, sér, að
Ungur gáfumaður arabiskur sagði í frásögn minni af staðreynd
værijum, fellst engin játning á
manrt j neinu af Þeim rakalausum
a. en þá- ósannindum, sem Prjáls þjóð
lands af ótta við trúarofstæki. sem ílöðruðu og sknðu fynr stjorn ; lé(. gér sæma að bjóða fólki
oru þetta öreigar, sem gáf- lnnl- Bandankm ættu að hjálpa , ^ ^ fesa & mim lín_
Bandaríkin ættu að hjálpa j
ust f jölmargir upp og urðu hungur þjóðunum til að losna við slíkar erfð
land vilji halda löndum þeirra sem morða á‘leiðinnL Hræin láau'bar ir frá liðnum öldum. Hann hélt, j anna í hugleiðingum Þjóðvilj
-'-m- 1 meðfram öllum vegum. Bændur að kommúnistar hefðu aldrei náð j ans, að jafnvel hann efast
Nú þarf ekki að fjölyrða um j nýlendum heimsvelda.
það, hversu farsælt það yrði i • Þeir túlka kóraninn sem komm-
Þjóðinni,. ef hún veldi einmitt' únisina og segja, að aiit sé tii
slíka menn til þingsetu en fynrmyndar í löndum kommún- ....................._ ___________ __ „ .
raunverulegir þjóðmálamenn js,ta' Þofe,ru J3100*1 ?VIi*"'f'Slu ekki milljón manna bætist áriega við par
v .. , ? / . , . , liklegar til að hailast að kommun- Jnn
yrðu að þoka fyrmþeim. Það ismaB Þar vilja menn hafa kosn. £r«°
hlytl að koma þj comni 1 koll ( Uigarrétt, málfrelsi og prentfrelsi,
ærið ónotalega.
Indlands hlusta samt ekki á komm völdurn í Kina ef Baridaríkin heíðu ; ekki um aö ég fer með 'rétt
únisina. Þar vantar mat og i þvi Sert féiaglegar umbætur að skil- ■ mál. Upþhaf málsgreinarimi-
sambandi má geta þess, að 3hj yrði fyrir stuð.ningi viö stjórnina ar ur þegg vegna Óheiðarlegt
„ ^ , og heimskulegt yfirklór. Og
þær 400 milljónir, sem fyrir eru í Bandankjameniy hafa venð of,um niðurlagið mætti œtíai að
i r.eikvæðir og ætlað hernum of,
. Nehru sagði í viðtali við Douglas, mikinn hiut, segir Douglas. I>að j hlaðið gerði einhverja grein
Þeir hafa rika þjóðerniskennd og • að f Ki,la hefðu kommúnistarnir eru líka mistök, að hafa stutt | fyrir þeirri skoðun sinni, að
Hitt er svo hægt að gleðjast P Vilja umfram allt eiga jörðina sma gefið. kugaðrl alþýðu virðingarvert brezka pólitík í Mið-Asiu. Þar eru kjötið sé óseljanlegt. Er það
við, að margt bendir til þess, sjálfir. Þess.vegna er kommúnism- tækifæri Þelr gerðu alla kinverska , oliumálin i íran glöggt dæmi. Mill- kannske ekki lengur boðlegt
aö takmörkuð áhrif hafi að 11111 11U leymhreyfmg i fiesfmn þcss bændur-Jarðeigendur. Við rifum, að jónum punda var eytt í mútur fýrir hundunum i Bandaríkjun-
beita slíkum yfirboðum. um 101ldnm- Ef þjoðfelagsumbætur það eru ekki til verri auðmenn en]íranska embættismenn. Þess vegna 9
Lýðræði ög þingræöi getur 'œmust á 1 Þessunl iöiidum, nnsstu landeigendurnir, bætti hann við , eru Bretar • hataðir í Mið-Asíu og , . be*i_ er tiitöhile<ra
kommuiustar fljotlega allan byr. með hæglátu brosl. KomÖúnism-! Bandaríkjamenn eru hataðir með ™ a; Pe«a^jurmulega
inn í Kína er annar en í Rússlandi. j Þeim- Heimurinn verður ekki frels meinlaust, en skyggir þó oeld
Kína er í Asiu. Samkennd Asíu- ! aðm frá kommúnisma með dollur- Ur á áliægjuna yfir hinu o-
ekki þrifizt nema almennir Þeir unnu f Kína af því_ að þar
kj ósendur uppfylli viss lág-jvar afturhaldssöm stjórn.
marksskilyröi. Nógu mikill j
hluti kjósenda þarf að' hafa ’ Vantar bénnara -fremur
þroska til að líta á málin sem en peninga.
vænta happi, sem vikið var
að í upphafi.
Hitt er lakara og um það
mega lesendur blaðsins ekki
þjóða tengir Kína við’ Indland og j um meðan Þeir eru misnotaðir.
allar mongólaþjóðir traustum bönd i
! um — og frá því sambandi eru 1 Lýöræðið verður að gróa
íslendingur fl'á almennu sjón ' Allar umbætur í Mið-Asíu vevða bæði Russar, Bretar og Bandaríkja 1 af innlendri rót.
armiði, en ekki aðeins frá aS riefjast á jarðeignamálinu. Und mérin útilokaðir, bætti hann við. j Gerum það að skilyrði íyrir stuðn sak^st V1g mio- ag á 4. síðu
Þrengstu einkahagsmunum. anteynmgarlltið er bændastéttin -ingi við vatnsveitukerfið mikla við ‘ tölubiaðs er'leiðari
Og á Albinei veröur að vera Þrœikuð °K ÞJaS. Gegn landeigend- Kúgað fólk, sem vill Tigris 03 Efrat, að allt það land, umlæuc!s. tolublaös er lc.ðari
f ,,j. ■ , , n x unu.m eru bændur þessara þjóða fá mannréttindi. | sern þar vinnst til ræktunar, verði um kjotutflutmngmn, þar
ö Pi , < n yfirleitt þrælar og betlarar. Pers- Douglas segir í niðurlagskafla eign þess, sem ræktar það, og eng sem höfundurinn lætur sig
_________________________ I inn megi eiga meira en hann getur henda þau ósköp að leggja Út
ráð fyrir slíkum viöhorfum
kjósenda en miða ekki við
mútuþægar smásálir, sem 1 Það verður að trúa þvi, að
fyrst og fremst stjórnist af þjóðinni getist vel að því, að
bitlingavon í einu eða öðru við hana sé talað af fullri
formi. hreinskilni og einlægni á þeim
Fjármálaráðherra benti grundvelli, að greint sé á milli
maklega á það í fjárlagaræðu þess, sem hægt er og hins,
sinni, að virðing Alþingis ligg sem ekki er hægt. Fjárlaga-
ur við, a& það missi ekki tök ræðan er óvenjuleg drengileg
á afgreiðslu fjárhagsmála, þó og hispurslaus ræða, eins og
að kosnirigar séu framundan. þeim er samboðið, sem vill
Stjcrnendur þurfa að hafa kalla þjóðina til samstarfs
manndóm til að horfast í um raunhæf átök til að
augu við staðreyndir. Og það treysta framtíðargengi sitt.
er áreiðanlegt, að þjóðin mun Vitanlega greinir menn á um
ekki til lengdar vera Þakklát f hversu þunga skatta skuli
þeim stjórnmálamönnum, hafa og hvernig eigi að leggja
sem kynnu að vilja binda fyr. þær byrðar á borgarana eins
ir augu henni og leyna hana og hitt, hversu víða rikið eigi
raunverulegum vanda til að að hafa afskipti með beintim
ná atkvæðum hennar. > fjárframlögum. En í öllum
jnytjað sjálfur. Með slíkri skipun af óhróðursgrein Frjálsrar
umræðum um Þessi mál er, sætl Asía fætt margar, margar þjóðar rétt eins og hún væri
það eitt samboðið þineræð- | mllb°lllr auk Þeirra, sem nú búa óskeikul og enn í fullu gildi.
inu að halda sér við veruleik Þar> m°ð bættum .lífskjörum fyrir Þ tt Mð ógurlegasta áfall
ann á þeim grundvelli, aó ]if sitt efUr eigin höfði. Menn verða fyrir blaölð> Því að on3'mn
nkið þarf að afla fjar til alíra 1 ekki allir steyptir í einu móti, og heilbrigður lesandi kemst hjá
sinna gjalda, þó að ævintýra-'cioiiarar og 'faiibyssur duga ekki að gera upp við sig, hvoru
spilamenn í stjórnmálum' til að Jeysa vanda þessara þjóða. eigi að trúa, leiðaranum eða
freistist til að ganga framhjá Náigumst þessar þjóðir sem kristn grein minni. Hvorttveggja er
þvi. jlr menn i rióglátri samúð og auð- ekki hægt að meita sama dag
Sé þessa gætt, mun síðasta miukum bróðurhug og veitum þeim inn jjðr getur aöeins verið um
þing fyrir kosningar ekki afHnæJð B°ÍSarikjamia ge' m ekki tvennt að ræða' Annað^hvort
veiða neitt kviðvænlegt eða varið ÖU lönd veraidar. Lýðræöið hefir leiðarmn verið skrifað-
frabrugðið öðrum þingum. En |verður lieldur aldrei innflutnings- ui’ áður en grein mín barst
það er ástæða til að kjósend-!vara, heldur þarf það að gróiTaf blaðiriu, og þá hlýtur hann
ur taki eftir Því, ef einhvers , innlendri rót með hverri þjóð, segir að hafa verið prentaður af
staðar kemur frám viðleitni í Douglas hæstaréttardómari að lok-
þá átt að fá á þingið svip jum-
ábyrgðarleysisins. Slikum j
mönnum ætti þjóðiri aö segja
áiit sitt.á kjördegi. 1 tJtíireiðið Tímwvn
vangá, eða að hann hefir ver
ið skrifaður gegn betri vitund
síðar. Hvorugt er góð blaða-
mennska, en þó varðar það
(Framhald á 6. síðu). ,