Tíminn - 04.06.1953, Blaðsíða 6

TÍMINN, fimmtudaginn 4. júní 1953.
122. blaff.
filÓDLEIKHÖSID
i AUSTU áBÆÍARBÍÓ

Koss í haupbœti
Sýning í kvöld kl. 20.
Að'eins tvær sýningar eftir á
þessu vori.
LA TRAVIATA
ópera eftir G. Verdi
Gestir: Dora Lindgren óperu-
söngkona og Einar Kristjáns-
son óperusöngvari.
Sýningar föstudag og sunnudag
kl. 20.00
Pantanir sækist ciaginn fyrir
sýningard. annars seldar öðnun
Ósóttar pantanir seldar sýning-
ardag kl. 13.15
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13.15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum í síma 80000 og 8-2345.

Síml 81938
Syngjutn og hlaejum
Bráðskemmtileg, létt og fjörug;
ný, amerísk söngvamynd. í
myndinni koma fram margir
þekktustu dægurlagasöngvarar
Ba^gcíþjanna, meðal annarra
Jerome Courtland, Frankic
Laine, Bob Crosby, Mills-bræður,
Modemaircs, Kay Starr og Bill
Daniels.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

NYJA BIO
Synir banha-
stjórans
(House of Strangers)
Tilkomumikil og afburðavel leik
in amerísk stórmynd.
Bönnuð bömum innan 12 ára
Sýnd kl. 9.
Kvenskassið
og harlarnir
. af þeim allra hlægilegustu
5:
Abbott og Costello.
Sýnd kl. 5 og 7.
BÆJARBfÓ
— HAFNARFIRÐI —
Ævintýralegur
flótti
Sérstaklega spennandi, ný, ensk
stórmynd, byggð á samnefndri
metsölubók eftir Eric Wililams.
Aðalhiutverk:
Leon Genn
David Tomkinsson
Anthony Stell
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
MÖM
HAFNARBÍÓ
Státnir stríðsmenn
(UP FBONT)
Sprenghlægileg og fjörug, ný,
amerísk gamanmynd, byggð á
samnefndri metsölubók eftir Bill
Mauldin. — Allir hafa gott af
hressandi hlátri og allir munu
geta hlegið að stríðsmönnunum
Willie og Joe.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
1
. . SADKO
Óvenju fögur og hrífandi, ný,
rússnesk ævintýramynd, byggð
á sama efni og hin fræga sam-
nefnda ópera eftir Rimsky
Korsakov. Tónlistin í myndinni
er úr óperunni. — Skýringar-
texti fylgir myndinni.
Aðalhlutverk:
S. Stolyarov
A. Larinova
Kvikmynd þessi, sem er tekin
á s. 1. ári, er einhver sú feg-
ursta, sem hér hefir verið sýnd.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦•♦•♦»»«♦♦♦♦♦♦<
Á víðavangi
TJARNARBfÓ
CARRIE
Framúrskarandi vel leikin og
áhrifamikil ný amerísk mynd
gerð eftir hinni heimsfrægu
sögu Systir Carrie eftir Theo-
dore Dreiser.
Aðalhlutverk: Sir Baurence
Olivier og Jennifer Jones.
Sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
Lajla
Sænsk stórmynd frá Finnmörk
gerð eftir skáldsögu A. J. Friis
sem hefir komið út í íslenzkri
W’ðingu og hrifið hefir jafnt
unga sem gamla.
Aðalhlutverk:
Aino Taube,
Áke Oberg.
Sýnd kl. 5 og 7.
(Framhald af 5. síðu).
flokkur. Virðist hann I þetta
sinn einnig hafa haft heppn '
ina með sér, því að hinir
nýju „óvinir“ leggja einkum
áherzlu á, að afla sér at-
kvæða frá Framsóknar- eða
Alþýðuflokknum í kjördæm
um, þar sem iitlu munar, að
flokksmenn Bjarna haldi
velli. Styðja þeir því Bjarna
eftir því sem þeim endist
afl til. En vonleysi Þjóðvarn
armanna I kosningunum
veldur því, að Bjarni mun
hafa minni gleði af þessum
„óvini“ sínum en hann
hafði af kommúnistum á sín
um tíma.
MARY BRINKER POST! "
\ fTgSm t/ m ♦ S ) ■ XtitiSSMwk Anna | Jórdan | 116. dagur. 1

GAMLA BÍÓ
Risaapiim
(Mighty Joe Young)
Óvenjuleg og framúrskarandi
spennandi amerísk kvikmynd,
tekin af sömu mönnum, er
gerðu hina stórfenglegu mynd
„King Kong“ á árunum.
Aðalhlutverk:
Terry Moore
Ben Johnson
Aukamynd:
Friðarræða Eisenhowers fors.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn innan 12 ára fá ekki aðg.
TRIPOLI-
Um ókuiia stigu
(Strange World)
Sérstaklega spennandi, ný, am
erísk kvikmynd tekin í frum-
skógum Brasilíu, Bolivíu og
Perú, og sýnir hættur í frum-
skógunum. Við töku myndarinn
ar létu þrír menn lífið.
Aðalhlutverk:
Angelioa Hauff
Alexander Carlos
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð bömum.
Þúsundir vita að gæfan
fylgir hringunum frá
SIGURÞÓR, Hafnarstr. 4.
Margar gerðir
fyrirliggjandi.
Sendum gegn póstkröfu.
♦jgnr^iw- i --
Ræða Raimveigai*
(Framhaid af 6. Biðu).
talin sérlega vel fær leið
vegna þess, að kona á í hlut,
sem ætla mætti, að Iéti frem
ur undan síga heldur en karl
maður í sömu aðstöðu.
Og einn aðalþátturinn í
áróðrinum er að ég hafi logið
og að ég hafi svikið og til
þess að gera það sennilegt, þá
er logið á mig kosningaloforð
um og ég kölluð svikari fyrir
það að uppfylla ekki lygalof-
orð andstæðinganna.
Þeir verða að afsaka, and-
stæðingarnir, að ég get ekki
tekið þá alvarlega og get ekki
•einu sinni gert þeim það til
þægðar að verða taugaveikl-
uð út af þessu.
„Ég þori að ganga undir
samanburð.“
Ég hefi hér á undan gert
grein fyrir því, hvernig ég
hefi greitt mína kosninga-
víxla og ég treysti mér til sam
anburðar við andstæðingana
í þeim efnum. Mínar uppá-
skriftir er að finna í þeirri
heimild, sem ég gat um áðan,
Tímanum, og ég hefi staðið
í skilum og meira en það.
En mig langar að spyrja:
Hvað hafa aðrir einstakir
þingmenn Reykjavíkur gert
á kjörtímabilinu og hverju
hafa þeir komið fram af
kosningaloforðum sínum?
Það er rannsóknarefni, þeg
ar á að fara að níða mig fyr
ir svikin loforð.
Mergurinn málsins er þessi:
Það hefir verið barizt fyrir
því að halda því fram, að ég
hafi komizt á þing 1949 með
svikum, og að tilviljunin ein
hafi valdið því, að það tókst.
Það á að halda þessum leik
áfram, því að ef ég næ kosn-
ingu í annað sinn, þá er ekki
hægt að tala um tilviljun, þá
er komin festa í kjörfylgið í
bænum og sköpuð venja. Þá
verður ekki framar um það
deilt, að Framsóknarflokkur-
inn á öruggt þingsæti í
Reykjavík.
Það er þetta, sem barizt er
um — og hvers virði er þá
æra einnar manneskju, þegar
svo mikið er í húfi.
-: ■ 'iw p
Sannleikurinn mun sigra.
_Að lokum þetta:
Ég hefi borið saman það,
?em sagt var og gert hefir ver
ið í atvinnumálum, í verzlun
armálum, í byggingarmálum,
í málum opinberra starfs-
manna og málum kvenna.
Þetta er mitt svar við áróðri
andstæðinganna. En með
þessu hefi ég aðeins gefið tón
inn. Við eigum að halda á-
1 fram og syngja lagið til enda
í þeirri kosningabaráttu, sem
Hann stóð sorgmæödur og klunnalegur á miðju gólfi,
starði á hana og kyngdi munnvatni sínu og reyndi að nefna
nafn hennar. Augu hennar opnuðust, en hún sneri ekki
höfðinu. Hú starði éins og svefngöngumaðui- á vegginn.
„Anna“, stundi hann, en hún gaf það ekki í skyn, að hún
hefði heyrt til hans. Hún hreyfði aðeins fingurnar lítillega.
Eddy, hvers andlit lýsti óbærilegri sorg, færði sig hægt nær
rúminu og féll þar á hnéin og fól andlit sitt í höndum hennar.
Þær voru ískaldar og voru eins og steinar viðkomu. Allt í einu
brast hann í grát. Axlír hans skulfu og tár hans féllu á hendur
hennar.
Hún dró andann djúpt og reyndi að draga hendurnar að
sér, en hann greip um þær og hélt þeim föstum og kyssti þær.
„Anna, Anna, talaðu.yið mig. Þú mátt ekki hata mig. Ég get
ekki þolaö það. Þetta var ekki mér að kenna. Ég reyndi
að bj arga þeim, en þá hrakti frá mér. Þúsund sinnum heldur
hefði ég viljað, að það hefði verið ég, sem fór, þú veizt það, er
það ekki Anna? Sakfelldu mig ekki, Anna, talaðu við mig.“
Hún bærði varirnar og tár runnu hægt niður vanga hennar.
„Drengirnir mínir“„. hvíslaði hún. „Litlu drengirnir mínir.
Báðir horfnir. Báðir drukknaðir“.
Eddy stóð á fætur og staulaðist út úr herberginu. Hjúkrun-
arkonan leit snöggt til hans og hraðaði sér síðan inn til
sjúklingsins. Eddy fór niður á neðri hæðina og inn í borð-
stofuna. Það var viský á hliðarborðinu og hann hellti sér I
hálft glas og drakk það hægt. Hann studdist við borðið með
annari hendinni á meðan að hann drakk úr glasinu. „Hún
hatar mig“, sagði hann lágt. „Hún ásakar mig fyrir að vera
á lífi, en drengirnir skuli vera dánir“.
Þegar hann hafði lokið við viskýið úr glasinu, var sárs-
aukinn ekki eins bitur. Hann fyllti glas sitt á ný og fór inn
í setustofuna og settist niður, en hin hvítu og óttaslegnu
andlit drengjanna, rétt áður en aldan hreif þá fyrir borð og
sorgmædd augu Önnu, stóðu honum skýrt fyrir hugskotsjón-
um og kvöldu hann,- Hann drakk annað glas af viský í
nokkrum gúlsopum og ylgdi sig, þegar sterkur vínandinn
rann brennandi niður hálsinn. Þegar hjúkrunarkonan kom
niður og ætlaði að biðja hann að taka inn róandi lyf, lá hann
máttlaus í stólnum. Hún flýtti sér yfir til hans, þar sem hún
óttaðist að hann kynni að hafa fengið slag, en þegar hún
laut yfir hann, fann hún vínlyktina af honum og sá tómt
glasið á gólfinu. Meðaumkunarfull á svip hristi hún höfuðið
og fór út og lokaði dyrunum á eftir sér, svo að þjónustufólkið
sæi hann ekki svona á sig kominn.
Á hverju kvöldi í þrjár vikur kom hann heim og fór upp í
herbergið til Önnu, stóð þar við um stund og horfði á hana
og talaði í hálfum hljóðum við hana, til að valda henni sem
minnstu ónæði. Hann var gripinn ástríðufullri þörf fyrir að
j finna að hún elskaði hann enn og að fá hana til að láta það
jótvírætt í ljós. En ^endurtekin vonbrigði hröktu hann til
í þess eina, sem gat Íéfið honum frið, viskýsins. Ó, blessaðá
| lausn frá sekt og sorg, hlýjan streymdi um líkama hans, og
mýkti einmanakenndina og sló á sársaukann, hlýja gleymsk-
unnar lagðist yfir hug hans og dró hulu yfir hinar hræðilegu
endurminningar frá stormanóttinni og horfnum drengjun-
um. Um þær mundir, sem Anna var orðin svo frisk, að hún
gat farið að ganga um og koma niður, drakk Eddy sig dauða-
drukkinn á hverju kvöldi.
Önnu var ekki Ijóst hvað hún hafði gert manni sínum.
Kvöldið, sem hann hafði grátið við rúm hennar, hafði hún
tæplega verið fullrar meðvitundar og hún vissi ekki hvað
hún hafði sagt. Hún hafði einungis skynjað sársaukann. Svo,
þegar hún fór að ná sér, fór hún að velta því fyrir sér, hvers
vegna Eddy hefði aðeins staðið þarna og starað á hana og
spurt hana hvernig henni liði. Hún fór að þrá að hann tæki
sig í fangið, kyssti hana og að hann gæfi henni á ný þann
styrk, sem hún háfði tapað. En þegar hún reyndi að tala við
hann, og leit á hann, sneri hann sér skyndilega við og fór út
úr herberginu.
Fyrsta kvöldið, sem hún kom niður til kvöldverðar, fór hún
í ljósgrænan kjól. Hún gat ekki klæðst svörtu, og hún vissi,
að það myndi aðeins auka á erfiðleika vesalings Eddy, sem
hlaut að hafa liðið illa á meðan hún var veik. Hún vonaði
jafnvel, að það yrði til þess, að honum liði betur, ef hún kæmi
í ljósum kjól. En hann leit einkennilega til hennar, þegar
hún kom niður hirín' langa og fagra hringstiga. Hann stóð
í anddyrinu með glasr í hendi.
„Ert þú ekki glaðúr'að sjá mig loksins vera komna á stjá?“
spurði hún og reyrídi að brosa til hans.
framundan er og sýna það, að
við látum ekki setja okkur út
af laginu.
Það verður haldið áfram
með róg og Iygar úm mig í
þeim tilgangi að skaða Fram-
sóknarflokkinn og þá menn,
sem aðhyllast stefnú hans.
Ég mæti þessum lygum með
staðreyndum og það verður
m.a. ykkar á næstu vikum að
sjá til þess, að þær staðreynd
ir komist til sem flestra
þeirra, sem von er til að vilji
fremur fara eftir því, sem
satt er heldur en því, sem
logið er.
Ég geri ekki lítið úr áróðr
inum og ég veit að sannleik-
urinn á oft erfitt uppdráttar,
en núna trúi ég því, að sann-
leikurinn sigri.