Tíminn - 01.07.1954, Qupperneq 3

TÍMINN, fimmtudaginn 1. júlí 1954.
3
143. blaff.

RITSTJÓRAR: ÁSKELL EINARSSON • INÐRIÐI G. ÞORSTEINSSON
Jákvæð þjóð-
varnarbarátta
Nú eru uppi raddir margvís
legar í stjórnmálaheiminum,
sem telja sig boðbera hinnar
scnnu þjóðvarnarstefnu. Hóp
ur manna hefir bundizt sam-
tökum, sem nefnast „Þjóð-
varnarflokkur".
Þessi „flokkur“ hefir enga
sérstaka meginstefnu í þjóð
félagsmálum og getur því
ekki talizt sérstakur stjórn-
málaflokkur f þess orðs
beztu merkingu. Samtök
þessi skoða það „Þjóð-
varnarstefnu“ sína að lýsa
landið varnarlaust, neita því
að þjóðin taki á sig samá-
byrgð að dæmi hinna vest-
rænu þjóða fyrir helgustu
mannréttindum vorum og
, vilja gefa kommúnistum
færi á landinu, sem þeir
gætu notað til að ógna með
öðrum þjóðum. Þessi stefna
er þjóðhættuleg og stefnir
þjóðvarnarstarfi þjóðarinn-
ar í voða.
Afstaða „Þjóðvarnar-
manna“ dæmir þá þegar úr
leik í hinni jákvæðu þjóðvarn
arbaráttu íslenzku þjóðar-
jnnar.
Grundvallaratriði þjóð-
frelsisbaráttu þjóðarinnar
(þjóðvarnarbaráttunnar) er
að hyrningarsteinar stjórnar
farslegs lýðræðis séu traust-
i ir og staðinn vörður um
, mannréttindin.
Áð sjálfsögðu þarf að
etanda vörð um móðurmál og 1
menningu þjóðarinnar. Þetta
etarf krefst sívakandi starfs’
þjóöarinnar i heild. í þessu'
efni verður þjóðin að standa'1
saman i baráttunni, hvað sem1
öðrum ágreiningsatriðum
iíður.
Smáþjóð á krossgötum
í heimsálfanna verður jafnan
að eiga vökumenn, sem
halda fullri vöku um allt
það, sem lýtur að menningu
hennar, ef séreinkenni henn
i ar eiga að haldast.
Gifta þjóðarinnar hefir ver
ið sú, að hún hefir átt traust-
p,n hóp ágætra forustumanna
sem haldið hefir upp merki
Jaennar um mál og menningu.
, - Staxf þessara manna er
I raunvérulegt þjóðvarnar-
i starf, sem aldrei má niður
falla. íslenzk menning hefir
i aldrei staðið jafn traustum
fótum og nú. Tunga þjóð-
arinnar er gróandi mál, sem
sífellt eykur orðaforða sinn,
án þess að verða alsett er-
í lendum slettum að dæmi
I tungna frændþjóðanna.
Þessar staðreyndir eru gleði
legar og merkar í senn og í
sannleika undraverðar, ef at-
3b.uíguö er saga annarra
þjóða, sem hafa orðið fyrir
holskeflu erlendra ’áhrifa aö
dæmi okkar íslendinga.
Það er á vaidi þjóðarinn-
ar sjálfrar að viðhalda menn
ingararfi sínum og auka á
marga lund. Þetta menn-
ingarhlutverk verður æskan
að láta sig skipta miklu, ef
i menningarséreinkenni vor
Lýsa ánægju sinni yfir endur-
skoðun herverndarsamningsins
Aðalfundur Félags ungra
Framsóknarmanna í V.-
Skaftafellssýslu var haldinn
í Hrífunesi sunnudaginn 13.
júní s. I. Fundurinn var
mjög fjölsóttur og kom fólk
úr öllum hreppum sýslunn-
ar og 25 nýir félagar bætt-
ust við á honum. Auk venju
legra aðalfundarstarfa var
rætt um skipulagsmál fé-
lagsins og samþykkt m. a.
að taka upp félagsgjöld.
Einnig var samþykkt að
halda samkoniu síðar í sum
ar. —
Erindreki Sambands ungra
Framsóknarmanna, Kristján
Benediktsson, var mættur á
fundinum og flutti erindi um 1
stjórnmálaviðhorfið. Urðu
umræður allmiklar og álykt-
anir gerðar í ýmsum málum.
Stjórnarkjör fór þannig:
Formaður Jón Helgason, Segl
búðum. Ritari Jón Sveinsson,
Reyni. Gjaldkeri Vilhjálmur
VaJSdiinarsson, Kirkjubæjar-
klaustri. Meðstjórnendur:
Böðvar Jónsson, Noröurhjá-
leigu og- Jónas Gunnarsson,
Vik.
Varastjþrn: Erlingur ís-
leifsson, Sólheimum. Ingólf-
ur Magnússon, Kirkjubæjar-
klaustri. Endurskoðendur:
Tómas Gíslason, Melhól. Ól-
afur Jónsson, Teigingalæk.
Að fundi loknum buðu
hjónin i Hrífunesi, Elín Árna
dóttir og Jón Pálsson, öllum
til kaffidrykkju og var þár
veitt af mikilli rausn og
myndarskap.
Tillaga þess efnis samþykkt á aðalfuncli
F.U.F. að Hrífnnesi í V.-Skaftafellssýslu
ciga ekki að skolast fyrir
borð í þjóðahringiðuna.
Hinar efnislegu hliðar þjóð
varnarstarfsins jafngilda því
að ræktað sé brotið land. í
vitund margra manna er
þessi þáttur þjóðfrelsisbar-
áttunnar ekki gildur.
Engum manni voru þessi
sannindi frekar Ijós en Jóni
Sigurðssyni. Þess vegna
hvatti hann menn mjög til
dáða um allar framkvæmd-
ir á íslandi og átti hlut að
ýmsum þeirra.
Það leikur ekki vafi á því,
að hin stjórnarfarslega og hið
menningarlega þjóðvarnar-
starf hefði verið unnið fyrir
gýg, ef ekki hefði komið í
kjölfarið innlend verzlun
(kaupfélögin), ræktunar-
menning, skútuöldin og tog-
araöldin, svo fátt sé nefnt.
Þjóð, sem ekki kemst af
nýlendustiginu um fram-
leiðslu, verzlun, iðnað og
samgöngur er ekki sjálfstæð
í -efnahagslegri merkingu
þess hugtaks.
Þessi sannindi verða að
vera öllum þeim íslendingum
ljós, sem í sannleika láta sig
nokkru skipta raunverulegt
sjálfstæði.
Framtíðarverkefni þau, er
nú gnæfa hæ6ft j þjóðvarnar
Óvíða hór á landi stendur samvinnufélagsskapurinn eins
traustum fétum og í V.-Skaftafellssýslu. Myndin hér fyrir
ofan er frá Kirkjubæjarklaustri og sýnir nýreist verzlun-
arhús Kaupfélags V.-Skaftfellinga, en á Kirkjubæjar-
klaustri er útibú frá Vík í Mýrdal.
Eftirfarandi tillögur voru samþykktar einróma:
1. Fundurinn ivsir anægju sinni yfir þeim oreyting-
um, sem gerðar hafa verið á hververndarsamningnum
við Bandaríkin, og telur þær mjög til bóta. Vill fund-
us-inn sérstaklega færa hinum nýja utanríkisráðherra
þakkir fyrir gott og árangursríkt starf og væntir þess,
að allir þjóðhollir íslendingar styðji hann í því vanda-
* «\»ma starfi að framkvæma þær breyíingar, sem gerðar
hafa verið á herverndarsamningnum. Telur fundurinn
ástæðu til að benda á að framkvæmd herverndar-
snmmngsins hlýtur ávallt að nokkru leyti að vera ujjd-
ir þjóðinni sjálíri komin og heitir á alla landsmenn
aff hafa það jafnan í huga í þeim samskiptum, sem
hafa verður við herinn.
2. Fundurinn þakkar þingmönnum Framsóknar-
flökksins fyrir ötult starf á síðasta þingi og vill í því
sambanði sérstaklega benda á tvenn lög, sem sett voru
fvrir tilstilli Framsóknarmanna:
a) Lög um aukningu veðdeildar Búnaðarbarkans með
það fyrir augum, að Iána bændum til jarðakaupa, t.
d. þeim, sem eru að hefja búskap.
b> Lög um viðauka við raforkulög frá 1946, þar sem
ákveðið er, að á næstu 10 árum verði varið a. m. k.
250 milljónum króna til að koma upp raforkuver-
um rafmagnsveitna ríkisins utan orkusvæðis Sogs-
og Laxárvirkjana.
Sex ár Eiðin frá
stofnun F. U.F.
í V.-Skaftafells-
sýslu
Félag ungra Framsóknar-
manna í V.-Skaftafellssýslu
var stofnað sumarið 1948 á
Kirkjubæjarklaustri. Stofn-
endur voru rúmlega hundr-
að, bæði piltar og stúlkur,
og hefir félagatalan haldist
svipuð þar til nú á þessu
ári, að félögum hefir fjölg-
að nokkuð. Munu félagar
nú vcra um 120. Félagið
hefir árlega beitt sér fyrir
samkomu og hafa samkom-
ur þess ætíð verið mjög
fjölsóttar, enda ávallt vand
að til þeirra. — Fyrstu árin
var Júlíus Jónsson, Norð-
urhjáleigu í Álftaveri, for-
maður félagsius, en núver-
andi formaður er Jón Helga
r:

JÓN HELGASON
núverandi formaður
scn, Seglbúðum í Land-
broti. Jón varð stúdent frá
Menntaskólanum í Rvík
1950, en stendur nú fyrir
búi móður sinnar í Segl-
búðum.
* ~***iZT J2 «■»* J*r' *

baráttunni er að viðhalda
nuverandi lífskjörum af af-
rakstri atvinnuvega þjóðar-
innar.
Það eru óþægileg sannindi,
að núverandi velgengni þjóð-
arinnar er í verulegum mæli
að þakka varnarliðsvinn-
unni.
Vonandi er sú stund
skammt undan, að þau störf,
sem nú eru unnin fyrir.varn
arliðið hverfi ú(r sögunni.
Þegar verður að gera ráð-
stafanir til þess að sá hluti
vinnuafls þjóðarinnar, sem
nú er bundinn við varnarliðs
vinnuna, eigi vísa vígstöðu í
atvinnulífinu á ný. Þetta
verkefni þarf fousnar víð
innan skamms. Fullnýting
auðlinda landsins er verk-
eínið íramundan.
Þjóðvarnarbaráttan er í
senn menningarleg og efna-
hagsleg, þrotlaust starf, sem
ætíð krefst fultair vöku af
þjóðarheildinni.
Það, sem í daglegu tali .er
kallað Seaweed, suður á
Keflavíkurflugvelli, er sá
samastaður, þar sem Hamil-
tonféiagið hefir bækistöðvar
sínar, þar sem bæði innlent
og erlent verkafólk býr í
bröggum og myndar hverfi í
kringum aðalskrifstofur og
mötuneyti félagsins.
Vegna óánægju islenzkra
starfsmanna með amerískt
mataræði myndaðist brátt
grundvöllur fyrir verzlanir,
sem selja þessu fólki brauð
log mjólk og hvers konar mat;
jásamt fleiri nauösynjum. Er
jþarna um gríðarlegan fjölda
fólks að ræða, sem dvelur
eða á leið sína um þennan
stað á hverjum degi og mun
vart ofreiknað, að .það sé um
tvær þúsundir manna. Það
má heita kaldhæðni örlag-
anna, að þeir, sem grípa fyrst
ir tækifærið og aka einn
bjartan vordag fyrir ári síð-
an, söluvagni sínum inn í
þetta hverfi og staðfestast
þar, það er fasteignabrask-
ari að nafni Jón Finnboga-
son og raftækjasali að nafni
Lúövík Guðmundsson. Seinna
kemur inn í fyrirtækið fram
kvæmdastjóri Þvottamiðstööv
arinnar, Oktavíus Ágúst Sæ-
mundsson og hefir nú rutt
(Framhald k ö. tJSiU