Tíminn - 01.03.1956, Qupperneq 9

í M I N N, fimmtudaginn 1. marz 1956
Eftir H A N S
MARTIN
50
Bernard hugsaSi um það,
hvernig hann hafði flakkað
um án þess að eiga nokkurn
fastan sama stað, þangað til
hann kvæntist Andrée og þau
fluttu inn í fyrstu litlu íbúð-
ina sína. Honum hafði fund-
izt það eins og að koma í
trygga höfn, næstum eins og
vígi. Seinna kom svo vinnu-
stofan í þakherberginu í
Haag. í íbúðinni í París hafði
hann aldrei kunnað vel við
sig, aldrei fundið til þess ör-
yggis, sem hann þráði. — Það
var annars undarlegt, hvernig
þessi hugsun um vígi, skaut
sífellt upp kollinum í huga
hans. Var hann þá svona ein-
rænn í eðli sínu, svo innilok-
aður,.að hann gæti ekki hugs
að sér heimili með öðrum
hætti en einhvers konar kast-
ala eða vígi.
— Alltaf siturðu og einangr
ar þig einhvers staðar úr í
horni, hafði faðir hans sagt
við hann, þegar hann var lít-
ill drengur. Hann minntist
þess að hann þóttist örugg-
astur um sig í horni, þar var
enginn sem ógnaði honum.
Stuntíum var hún ekki í fleti
sínu um nætur. Á kvöldin stóð
hún við hlið móður sinnar
við nafnakallið, en fór strax;; ;
að því loknu til levnilegs felu-
staðar, sem Soffía hafði ekki
kjark til að leita uppi.
fimmta höggið sá Soffía blóð-
dropa koma í Ijós.
Maríanna gaf ekkert hljóð
frá' sér. Skarplegir drættirnir
kring um munninn, sem, höfðu
skýrst eftir því sem húh eltist,
urðu aðeins dýpri. Hún héit
höndunum að sér, og fingurnir j Djúpir spi)lingardrættir um
voru krepptir saman. Japanan ’ munn Maríönnu urðu enn | H
um gramdist þögn hennar, og ’ dýpri. Hún fékk lokkandi og \ «
sló fastar. | tælandi svip hinnar spilltu
— Nóg, hrópaði yfirmaður- konu. eins og hún væri þræll jj
inn. ! drykkjar og spi'a. eins og hún H
— Upp. með brosi sínu vildi tæla menn H
Maríanna stóð snögglega j til sín. j H
upp. Og þegar Soffía nú þreifaði H
— Hormat. . á litla pokanum, sem innihélt. U
Hún beygði sig djúpt, og blóð j skartgripina, komst hún að i H
raun um, að hún hafði ekki H
haft- rangt fyrir sér viðvfkj-
ið streymdi niður eftir baki
hennar og saínaðist í poll við
fæturna.
— Áfram gakk.
Soffía reif sig lausa og
hljöp til Maríönnu. Yfirmað-
urinn sló hana fast með flöt-
um lófa.
— Aftur í röðina. Það hef-
ir enginn beðið þig að koma
fram.
Maríann tók sér stöðu við
hliö móður sinnnar. Aftur
urðu þær að standa bognar i
langan tíma.
„ . . — Jasmé, burt, skipaði
Seinna kom hann ser upp röddin lokg\ ’
afdrepi á háloftinu á bernsku
heimili sínu og notaði til þess
tré og pappa. Þar gat hann
verið í friði með drauma sina
og áform, þar kyssti hann
Mörgu í fyrsta sinn og málaði
hana. Það var fyrsta ást
beggja og fyrstu ástarkossarn
ir. Nei, íbúðin í París hafði
ekki boðiö upp á neitt öryggi,
því að þar stóðu dyrnar opnar
alla daga fyrir ókunnugum.
Það var orsök þess að þau
Soffía fjarlægðust hvort ann-
að og leiddi að lokum til skiln
aðar þeirra. Samt þráði hann
stöðugt einhvern sem stæði
við hlið hans, væri honum á-
vallt nálægur eins og Andrée
hafði veriö. Þannig var það nú
þegar hann leiddi Margot við
hönd sér og hann í hjarta sínu
óskaði af heilum hug, að taka
þátt í gleðinni með öðrum, en
samt, ...
Skyndilega sleppti hann
hönd Margot, gekk hröðum
skrefum í myrkrinu gegnum
gárðinn og til herbergja sinna.
Hann kastaði sér í rúmið og
grét óþvingað og mikið eins
og sá sem hefir veriö settur
hjá. Honum fannst hann ó-
kunnugur meðal ókunnugra
og ekki lengur í neinum tengsl
um viö mannlífið í kringum
sig.
Hann sá í huganum Marí-
önnu leika sér við ströndina,
veifa litla franska fánaum og
stappa sjálfbyrgingslega milli
myndanna, sem hún mótaði
úr sandinum.
Konurnar kölluðu á Soffíu,
og hún flýtti sér út í garðinn,*
þar sem hún sá Maríönnu
krjúpa á kné með hendurnar
í skauti sér.
Soffía riðaði við, þegar
fyrstu svipuhöggin féllu á bak
Maríönnu. Henni sortnaði fyr-
ir augum, og hún var í þaiin
veginn, að æpa upp yfir sig.
En hinar konurnar héldu
tryggilega fyrir munn henni.
Komið hafði verið að Marí-
önnu, þar sem hún stóð við
girðinguna og skipti á skart-
andi dóttur sinni. Maríanna
hafði stolið þeim fá móður j H
sinni, til þess að útvega sér; «
nokkra banana eða kókoshnet,
ur, sem hún hefði svo á eftir
skipt með dökku konunni.
Soffía hafði álitið, að lífið
í fangabúðunum yrði ágæt
lausn, þvi að Maríanna yrði
neydd til að vera hjá móður
sinni, hlýðin og þæg, og gæti
ekki strokið frá henni og kom-
izt í hættu eins og í Lembang.
Þetta var þá lausnin. Allt hið
illa í henni blómstraði aðeins
betur en nokkru sinni fyrr,
nú þegar áhrifum Walters var
ekki tli að dreifa.
Hvernig myndi Maríanna
gripum fyrir matvæli. Nú átti j Verða, þegar hún kæmi aftur
að grafa hinn litla matar
skammt kvennanna í jörð í
tvo daga í röð. Vinnuflokkur-
inn átti aö grafa gryfjurnar
sjálfur.
Maríanna lá meðvitundar-
laus á fleti sínu. Ein af eldri
konunum hafði borið mjúkan
áburö á bak hennar og rifið
niður ábreiðu til að binda um
sárin með.
Um nóttina fálmaði Soffía
eftir lausa listanum, sem hún
geymdi skartgripina bak við.
Hún snerti á þeim, og kannað
ist við þá af snertingunni. Tvö
stór men með óemöntum,
gömul listaverk, sem áður fyrr
höfðu veriö eign langömmu
hennar, voru horfin. Soffía
grét. Hún heyrði Mariönnu
bylta sér í hitasóttarmóki í
fletinu fyrir ofan.
Strax eftir fangelsunina
hafði Soffía misst allt vald
yfir Mariönnu. Hún lék laus-
um hala í fangabúðunum, og
rnargar stúlkur á hennar aldri
kenndu henni óknytti og
strákapör.
Nokkrar' kvennanna héldu
sig í hóp vegna aðskilnaðar-
ins frá mönnum sínum. Ein
þeirra hafði í byrjun komið
til Soffíu, lokkuð af fegurð
hennar, og reynt að mynda
vináttu milli þeirra, sem
Soffía var fús til að endur-
gjalda, því að henni leiddist
öfund hinna gagnvart sér
Þrátt fyrir alla reynslu sína
og gáfur, kom henni ekki í
til Walters? Hve mikið skyldu
þau bæði verða að þola henn-
ar vegna? Og ekki átti hann
skilið að hún ylli honum slíkr
ar sorgar.
Meöan Soffía horfði út í
nóttina og hlustaði eftir þung
um andardrætti Maríönnu,
hugsaði hún um Paris, um
Bernard. Áður hafði hún hald
ið, að Maríanna liktist honum,
væri ámóta viljasterk og hann.
!
Sykraðir, blandaðir
ávextir
Sykruð kirsuber
Karameiiusása
í eftirrétii
| Mintsósa
Cocktai! kirsuber
SykraSur ananas
Tertukókósmjöl
Skrautávextir
JOHN MOfR'S
BÚÐINGAR
if
H
:$
njóta nú mikilla vinsælda: H
artanasbúSingur ::
♦♦
karamellubúSingur ::
♦♦
♦♦
Créme de Cacao ::
::
mörtdlubúSingur jj
hindberjabúSingur
rommbúðingur
::
H Mikið úrval annarra buðinga: Royal Jeli-o, Honig og jj
hinir köldu MY-T-FENE og Blá band. jj
H Dr. Trigos spánskur sítrónusafi nýkominn.
j': hunang í leirvösum.
Spánskt
Alít í matinn á eirnim stat?!
Austursrtæti i
A KVENPALLI
fSvona fórum við að því:
Á að ryksuga teppi daglega?
Ýmsir halda, að skaðlegt geti
verið fyrir ný gólfteppi a'i ryksuga
þau dagleega, en það er misskiin-
ingur. Dagleg hreinsun með ryk-
sugu skemmir ekkert teppi. Ef
leggja- á áherzlu á endingu tepp-
isins, er rétt að snúa því 1—2svar
á ári svo að aðalslitstaðirnir dreif
ist um allt teppið. Menn gleyma
þessu stundum og útkoman er ljós
slitblettur í dökku teppi. —
En auðvitað dugar ekki til lengd
ar að ryksuga aðeins gólfteppi og
láta við það sitja. Annað slagið
þarf að gera betur, einkum eftir
að teppi fara að slitna.
Erlendis eru gólfteppi send í
hreinsun hjá sérstökum fyrir
tækjum, eða sérstakur teppahreins
unarmaður kemur í heimsókn. Þar
sem þess er ekki kostur, getur fólk
reynt að hreinsa teppin upp úr
hug hið rétta markmið vin-jblöndu af salmíakspíritus (1 lítr.)
áttunnar, fyrr en konan|og vatni (2 lítr.)
reyndi að faðma hana að sér,
og gerðist nærgöngul á annan
hátt. Þá sló Soffía til hennar
og bölvaði.
Maríanna var oft með eldri
ii Hvert höggið eftir annaö! dálítið drenglalegri .konú,
«WPII*KÉ1E’; iyákið,"' og' e'ftir j gránnri og dökkri yfirlitum.
Þurrkað er af teppinu með blaut
um klút, og oft farið yfir blett-
ina. Ef litir eru farnir að dofna,
má reyna að lífga þá ofurlítið upp
með því, að þurrka yfir teppið
með klút, sem er vættur í ediki
og valni. Þarf þá að fara vei yfir
| hreinum klút. Þá má reyna við
mjög óhreina bietti með benzól og
spritti. Nauðsynlegt er að vökv-
inn fái að gufa vel upp úr teppinu,
áður en gengið er á því á ný.
Má t. d. leggja gömul dagblöð yfir
það eitt dægur eða svo.
Móðir segir frá: ,.Þegar átti að
venja telpuna okkar af snuði, reynd
ist okkur það erfitt. Hún heimtaði
snuðið þegar hún var komin í rúm-
ið og við vissum ekki, hvað til
bragðs skyldi taka. Loks datt mér
ráð í hug. Ég klippti framan af
snuðinu, fyrst aðeins bláendann,
og síðan innan fárra daga meira
unz snuðið var orðið svo stutt, að >
ekki var unnt að hemja það í munn
inum. Þá varð tclpan loks reið og
fleygði því út á gólf, og þar með
var vandinn leystur. Nú hefi ég
sannreynt, að þetta dugar mæta
vel. Vinkona mín hefur reynt að-
ferðina á sínum drengsnáða, og
gekk vel. Ég leyfi mér að koma
þessu. rá'ði áleiðis. Það gæti e. e.
blettina á eftir með þurrum oglnótt.
bja^i^ð. ^ejnhverjum írá vöku-! myptSi fara m'
Ermalausir kjólar eru mikið i tizku,
en þá er líka þaegilegt að sauma
um leið lítinn jakka úr sairu efni,
svo að kjóilinn sé iafn tiltækur sem
kvöidkjöll og drgkióll. Þefta snið
striga^fni.
vpf
eSa þykku silki.