Tíminn - 29.06.1956, Page 6

5
TÍ BII N N, fðstuðaginn 29. júní 1956.
ÞJÓDLEIKHÚSID
Káta ekkjan
sýning í kvöld kl. 19.00
laugardag kl. 20.00.
mánudag kl. 20.00
" ,.i: . Uppselt.
Næstu sýningar miðvikudag kl.
19.00 og íöstudag kl. 20.00
Rosario ballettinn
sýning í kvöld kl. 23.00
Uppselt.
Næstu sýningar laugardag kl.
16.00 sunnudag kl. 16.00 og kl.
20.00.
Ekki svarað í síma fyrsta klukku
timann eftir að sala hefst.
ABgöngumiðasalan opin frá kl.
13.15—20.00. — Tekið á móti
pöntunum, sími: 8-2345, tvær
ifnur.
Pantanir sækist daglnn fyrir sýn-
tngardag, annars seldar öðrum.

eftir Terence Rattigan.
Þýðandi Skúli Bjarkan.
Leikstjóri Gísli Halldórsson
Frumsýníng n. k. sunnudag kl. 8
Aðgöngumiðasala í Iðnó frá kl.
2 í dag. — Sími 3191.
Sími 819 36
Ó$urinn frá Bagdad
(slren of Bagdad)
Bráðskemmtileg og viðburðarík
ný amerísk ævintýramynd i
Teknikolor.
Paul Henreid,
Patrica Medina.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIP0LI-BÍÓ
Sími 1182
Vitni aS mor Si
(Witness to Murder)
Framúrskarandi spennandi, vel
gerð og vel leikin, ný, amerísk
sakamálamynd gerð eftir sam-
nefndri sögu eftir Chester Er-
skine. Þeir, sem sáu myndina
„Glugginn á bakhliðinni", ættu
ekki að missa af þessari.
Barbara Stanwyck,
George Sanders,
Gary Merrill.
Sýnd kl. 5, 7og 9.
BönnuS bðrnum.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Simi 1384
Martröfl minninganna
(So lange du da bist)
MjÖg áhrifamikil og spennandi,
ný, þýzk stórmynd, byggð á
sögu eftir Willy Corsari, sem
komið hefir út í ísl. þýðingu. —
Danskur texti. — Aðalhlutverk:
Maria Schell
(vinsælasta leikkona Evrópu)
O. W. Fischer,
Hardy Kruger.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Afar spennandl ný amerísk
kvikmynd um harða viðureign
lögreglunnar við smyglara. —
Aðalhlutverk:
John Ireland,
Richard Denning,
Susanne Dalbert.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
NÝJA BÍÓ
Sími 1544
Viva Zapata
Hin tilkomumikla og spennandi
stórmynd um ævi og örlög bylt
ingarforingjans Emiliano Zap-
ata. — Aðalhlutverk:
Marlon Brando,
Jean Peters.
Bönnuð börnum innan 14 óra.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Sími 6485
Niðdimm nótt
(Night without stars)
Spennandi, viðburðarik ensk
leynilögreglumynd. — Aðalhlut-
verk:
David Farrar,
Nadia Gray.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Sala hefst kl. 4.
HAFNARBÍÓ
Simi 6444
0r djúpi gleymskunnar
— Hulin fortíð —
Hrífandi ensk stórmynd eftir
skáldsögu Theresu Charles, er
kom út í ísl. þýðingu s. 1. vet-
ur undir nafninu „Hulin fortíS"
Phyllis Calvert,
Edward Underdown.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síðasta sinn.
GAMLA BÍÓ
Sími 1475
Glæfraför í Hundúras
(Appointment in Honduras)
Bandarísk kvikmynd í litum. —
Aðalhlutverk:
Glenn Ford,
Ann Sheridan,
Zachary Scott.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Háfnarfjarðarbfó
Sími 9249
Litla dan-smærin
Hrífandi ensk úrvalskvikmynd
í litum. Kom sem framhalds-
saga í Fam. Journal í fyrra,
undir nafninu, Brittede Dröm-
mer. — Aðalhlutverk:
May Zetterling,
Terenge Morgan,
og Mangy litla.
Sýnd kl. 7 og 9.
síðasta sinn ,
Fflir
JENNlFER
AME5
16
— Taktu nú ekki allt of
nærri þér, ef svo er ekki, var
svar hans.
Þau fengu sér leigubifrsið
inn í borgina. Útsýnið átti all-
an huga Fay. Þau cku gegij
um kínverska hveríið, íram-
hjá markaðstorgi au, inn í
gamla evrópíska hverfið :neð
mannmörgum götum, bönkum
og ferðaskrifstofum. Fólkið á
götunum var af öllu hugsan-
legu þjóðerni. Gulir Kínverj-
ar, ljósbrúnir Malayar, dökkir
Indverjar og ljósir Evrópu-
menn. Sumir ferðamenn, aðr-
ir búsettir hér.
Einkennisklæddur dyra-
vörður bauð þau kurteislega
velkomin á hið þekkta Raffles
gistihús. Eftir hávaðann á göt
unum virtist vera dauðakyrrð
í gistihúsinu. Skrifstofumaö'ur
inn var vingjarnlegur, en rödd
hans var eins og hvísl. Jú, þau
höfðu verið tekin frá herbergi
fyrir þau. Hann vonaði, að
þau yrðu ánægð með þau.
Hanp ýtti til þeirra gestabók-
inni; og Alan skrifaðí stöðugri
hönd: Alan Farnsworth kap-
teinn og frú, London.
Fay leit í bókina. Hvernig
sem á því stóð, fannst henni
óviðkunnanlegt, að sjá nöfn
þeirra rituð á þennan hátt.
Skyndileg óttatilfinning fór
um hana. En skrifstofumaður-
inn hafði þó talað um fleiri en
eitt herbergi. Hún dró and-
ann léttar, þegar hann hélt á-
fram: — Tvö herberg, með sam
eiginlegu baðherbergi.
— Þakkir, það er ágætt. Það
er líka allt of heitt til þess
að sofa hjá nokkrum — jafn-
vel eiginkonu sinni, svaraði
Alan brosandi.
Skrifstofumaðurinn brosti
kurteislega, og rétti lyftu-
dreng, sem beið hjá honum,
lyklana að herbergjunum.
Fay sagði hraðmælt: —
Ekki vænti ég, að komið hafi
skeyti eða einhver skilaboð til
okkar?
Skrifstofumaðurinn fletti
gegn um stafla af bréfum og
skeytum, en sagði síðarr. —
Nei, svo er ekki, frú.
Herbergin voru loftgóð og
vinaleg. Hún var nýbyrjuö að
taka upp úr töskum sínum,
þegar Alan barði á huroina,
sem var á milli herbergja
þeirra, opnaði og rak höíuðið
inn.
— Ég fer niður í barinn. Get
um við hitzt í pálmasalnum
eftir hálfa klukkustund?
Hún kinkaði kolli, og hélt á-
fram að taka upp úr töskun-
um. Hún hafði þörf fyrir að
fá sér bað og skipta um föt.
Varla hafði hún þurrkað sér,
þegar barið var á dyr. — And
artak, hrópaði hún, fór í bað-
slopp og gekk berfætt til dyra.
— Hér er bréfmiði til frú-
arinnar, sagði rödd, og um
leið stakk brún hönd miðan-
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI —
Simi 9184
Odysseifur
Sýnd kl. 7 og 9.
um inn um dyrnar. Miðinn
var krypplaður, og á honum
stóð:
— Ef þér þykir vlent um
mig, þá farðu strax aftur til
Englands. Undirskriftin var
„Eva“.
Hún starði á miðann. Sums
staðar var blýantsskriftin ill-
læsileg. En það var enginn
vafi á, að þetta var skrift
Evu. Hún sat nokkrar mínút-
ur á rúmstokknum, og kom
sér ekki til aö skipta um föt.
En svo herti hún upp hugann,
fór í fötin, stakk miðanum i
handtösku sína og gekk niður.
Alan var ekki í pálmasaln-
um — en hins vegar .var frú
Dickson-Smith þar. Fay
þekkti háa, skerandi. rödd
hennar löngu áður en. hún
kom inn í salinn.
— Ekkert af skemmtilegu
fólki í flugvélinni, sagði hún,
— hræðilega leiðinlegt saman-
safn, ef ég á að segja eins og
er. Aðeins ein ung frú. hún
var hjúkrunarkona og á brúð-
kaupsferð með manninúm i
þeim tilgangi líka, að. kaupa
gúmmíekru hér. Hún- hefir
samband við hin hráeðiíegu
Mantesa-hjón, vegna þess að
systir hennar vinnur hjá
þeim.
— Talaðu hljóðlega,' mín
kæra, sagði karlmannsrödd. —
Það liggur við, að hægt sé að
heyra til þín alla leiö út á
gúmmíekru Mantesa.
— Það er rétt hj á þér, góði
minn. Ég gleymi alltaf hínni
opinberu stöðu þinni. Suss..
suss.... Hún lagði fingurinn
á munninn og hló.
Fay stóð kyrr stundarkorn
í ganginum. Hún hafði ekki
komizt hjá að heyra samtalið,
en vildi ekki ganga strax inn,
og láta þá frú Dickson-Smith
komast að því, að hún hafði
heyrt það. Þegar hún gekk
inn nokkrum mínútumiSíðar,
sat frúin við hornborðið, og
var að biðja þjóninn um að
færa sér sítrónuvatn. Samt
sem áður kom frú Dickson-
Smith þegar í stað auga á
hana. Hún hröpaði þvert yfir
salinn:
— Nei, þarna eruð iþér; og
síðan hélt hún áfram, og/snéri
sér að borðfélögum sinumý —
Þetta er einmitt litla brúour-
in, sem ég var að segja ykkur
frá. Síðan sagði hún við Fay:
— Komið og setjizt hjá:pkknr.
Ég var að enda við að segja
fólkinu, að við hefðum hitzt
í flugvélinni.
Fay átti sér einskís annars
úrkosta en að setjast við þorö
ið. Annars féll henni ágætléga
við frú Dickson-Smith, þrátt
fyrir hávaðann í hennh'Og
henni geðjaðist einnig þegar
í stað að eiginmanni hennar,
er hann dró fram stól vlð borð
ið og bauð henni sæti viö hlið
sína. Hún var kynnt fyrir öll-
um við borðið, en orðsénding-
in frá Evu hafði komiðíÉlgnni
svo úr jafnvægi, að hún tók
ekkert eftir því, sem sagt var.
Dickson-Smith ofursti var
kubbslegur náungi með grátt
hár og loðnar augnabrúnir.
Andlit hans var fremur rautt
en sólbrúnt, en Fay virtust aug
un vera vingjarnleg. Meðan
•hitt fólkið við borðiö skemmti
sér við að segja hneykslissög-
ur, hallaði hann sér að Fay og
mælti:
— Kona mín kvað yður vera
systur hjúkrunarlconunnar,
ungfrú Richards, sem býr hjá
Mantesa hjónunum.
— Já, við komum hingaö til
þess að iieimsækja hana.
— Það myndi ég einnig
vilja geri, sagði hann.
Hún leit hvasst á hann. —
Vilduð þér hitta hana? En
hvers vegna.
Rödd hans varð að hvísli.
— Ég hitti hana lcvöld nokk-
urt í klúbbnum. Hún virtist,
hvað ég skal segja, nokkuð
þreytuleg, og kvaðst gjarna
vilja tala við mig einslega. Við
ákváðum, að hún skyldi koma.
á skrifstofu mína næsta dag.
En hún kom ekki. Daginn eft-
ir fór hún meö Mantesa-fólk:
inu út á gúmmiekruna. Er
hún.... hann hikaði ........
mislynd, eða á hún það til, að
fá skyndilegar hugmyndir?
Fay hristi höfuðið. — Eva
hefir alltaf staðið báðum fót-
um á jörðinni. Hún er reglu-
lega skynsöm og úrræðagóö.
— Ég hefi verið dálítið á-
hyggjufullur. Ekra Mantesa
er nefnilega á hættusvæöinu,.
sagði hann.
— En hvers vegna fara þau
þá þangað?
— Plantekrueigendurnir eru
neyddir til að líta eftir eign-.
um sínum, eftir því sem þeir
framast geta. Margir þeirra,
sem hafa ekki gert það, hafa
orðið gjaldþrota. í sannleika.
sagt er Mantesa-fólkið ekki
vinsælt hér í Singapore, og það
hefir alltaf undarð okkur, hve
föst tök hann hefir á verka-
fólki sínu. Ef þér hafið raun-
verulega í hyggju að fara til
„Happy Harmony“ .... hann
þagnaði, en bætti svo viö enn
lægri rómi, — þá vil ég ráð-
leggja ykkur að fara varlega.
Mér hefir alltaf fundizt John
Mantesa vera eíns og eitur-
slanga, en hann leggur víst
ekki til atlögu nema við þá,
sem standa í vegi fyrir honum.
Nú bættist einn við i hóp-
inn, og andartaki síðar stóð
Alan bak við stól Fay.
— Sæl góða mín, ég er
hræddur um, aö ég hafi látiö
þig bíða, sagði hann í léttum
tón. — En ég lenti í samræð-
um um jaröeignir. Hann hló
og bætti við: — Það getur ver
ið, að ég misskilji þetta, en
mér virtust allir, sem sátu við
barinn, vera reiðubúnir að
gera mér tilboö um jarðir,
hvert öðru betra.
Dickson-Smith ofursti stóð
upp og heilsaöi Alan, og bað
hann síöan að setjast. Fay
haföi á tilfinningunni, að þeir
heföu sézt fyrr, eða að minnsta
kosti væri eitthvað á milli
þeirra. Eftir þetta snérust
samræöurnar um ekruna, sem
Alan haföi í hyggju að festa
kaup á, en þegar hann minnt-
ist á svæöið í kring um Peccan,
hristu allir höfuöið.
— Það er allt of nálægt höf
uðstöövum bölvaðra kommún-
istanna. í guðanna bænum,
maður, ekki viljið þér ganga
út í opinn dauöann með konu
yðar, sagði einn kalmann-
anna.
Alan hallaði sér aftur í stóln
um og hló. — Fari það og veri.
Ég er ekki aldeilis jaræddur við
þessa skæruliöa. Ég skyldi
taka að mér að sjá fyrir tíu