Tíminn - 07.11.1957, Side 9

Tíminn - 07.11.1957, Side 9
TÍMIN N, fimmtudaginn 7. nóvember 1997. 8 INTERMEZZO SAGA EFTIR ARTHUR OMRE 3 WO,a 35 ég kaupsýslumaður. Get að vísu lagt saman 100 og 200. Sonur hans réði ekki held ur við stærðfrœöina og átti nú aö ganga undir miðskóla próf. Mundi Strand geta hjátp að þar upp á sakirnar? Bárð ur sýndi prófskírteini sín og stóri maðurinn sló á heröar hans og blístraði. Við reynum Strand, mælti hann. Vlst reyn á að gizlca rúmlega þritug. um viö. ÞaÖ var víst ekki vert Maöur hennar gat verið sex að þvinga hann oítar en tvisvUugur. Sambandið milli þeirra ar í víku, eina stund i hvcrt 'gat víst varla betra veriö. Bárð eftir góðan mat í notalegu og hlýju stofunni hjá Óskari. Hann raulaöi lagstúf og iagöi niöur fyrir sér hverskonar hús gögn hann ætti að hafa i nýja húsinu í Steinnesi. Frúin sat einatt inni í her- bergi Óskars á kveldin og tal aöi glaöiega. Hún var lagleg kona og ánægð með sjálfa sig skipti. Hvaö mikið á tímann. Bárður hafði hugsað sér 2 kr. Nei, viö segjum að minnsta kosti þrjár. Annars dreg ég af yður. Síðan kall aöi hann á drenginn. Þaö var hávaxinn geöugur piltur, vel uppfæröur, eins og móðir hans. Osló-drengur, meö vest urlandshreim. — Nú skalt þú talcast í hnakkann. Hérna er kennar inn Strand. Óskar sonur minn. Hann rétti fram hendina og brosti. Báröi leizt vel á hann Hann kom frjálsmannlega fram. En bak við hressilegt viðmót hans, merkti Bárður þó uppburöarleysi drengsins. Viö fáum okkur drykk uppá góðan kunningsskap. Þér þigg iö ofurlítiö. Bái’ður var á báð- um áttum. Víst fáum við okk- ur ofurlítið. Þökk fyrir sagði Óskar. Komdu þér út, nei Steinnes? Ég heyri að þér teiknið. Það er nú víst ekki það versta. Hafið þér þaö gott hérna í borginni? Milberg hneigði sig, sneri sér við í dyrunum eins og hann ætlaði eitthvaö aö fara aö segja. — Já, já, góöa nótt, sagði harin svo. — Þekktuð þér hann, spurði frúin. Nei, Bárður kannaðist ekki við hann. — Hann er við skiptavinur mannsins mins, mælti hún og lagöi áherziu á viðskiptavinur. Hún sótti skál og fyllti hana af ávöxt um. Hún var mjög vingjarn ur hugsaði: — Já, en ef þau hefðu nú haft þröngt um hend ur? En þaö var öryggi i loft inu, ró og ánægja hvíldi yfir leg. heimilinu og jafnvel gleði. Líf j Hún mælti. Hafið þer ið hafði þó látið þau kenna á bað, þar sem þér leigið? Bárð sorginni. Þau höfðu misst j ur kvaðst baöa sig í baðhúsi efnilega dóttur sína fimmtán bæjarins. ára gamla. I Baðherbergið var á afvikn- Þér megið gjarnan koma um stað í húsinu og hann gat hérna inn og setjast Strand. Lítið inn á hverju kvö'di, ef yður þóknast. Viö höldum ald rei samkvæmi og förum mjög sjaldan út. Þaö er maður inni í stofunni, sem kemur til að notað það aö vild. Hann gat nú samt ekki notað bað í ó- kunnu húsi, en hann þakkaði mikillega góðvildina. Klukkan varð tíu. Margrét var út með vinstúiku sinni (Frambald af 6. síðu). Enn várð um hraða framleiðslu aukningu að ræ'öa á sviði land- búnaðarins. Og enn varð reyndin sú, að valdhafarnir fóru að hafa áhyggjur af því, að efnahagsleg brevting til batnaðar á kjörum bænda myndi leiða til hugarfars- breytingar i þá átt, að einstak- lingsframtak efldist í þarpunum. Var því eigin land aftur takmark- að. Efling landbúnaðar höfuð- nauðsyn Eftir andlát Stalins voru ýmsar breytingar gerðar, en þó hefir ekki verið hróflað við ýmsum meg- in slefnuatriðum. En það er mikil væg staöreynd, -sem vert er að veita nána athygli, að valdhafarnir telja nú höíuðnauðsyn að cfla land búnnðinn. Miklu fé liefir á síðari árum verið \’arið til landbúnaðar- framkvæmda — þar er um mjög aukin framiög að ræða, svo og tii framleiðslu landbúnaðarvéla. Enn fremur sýna hin risavöxnu ný- ktaráform í Mið-Asíu, að stjórn- in telur það eitt sinna höfuð við- fangsefna, að auka landbúnaðar- framleiðsluna, hver svo sem hinn endanlegi árangur þeirrar baráitu verður. Það er einnig um breytingar að ræða í þá átt, að búrakstur verði frjálslegri — losa hann undan hinu lamandi fargi fjarlægrar skrif stofusljórnar, en hér er þó ekki um neinar stórbreytingar að ræða, og áhrifin fremur lítii enn sem komið er, sennilega aðallega vegna þess, að flokksstjórnin tregðast við að hverfa frá þeirri rótgrónu venju, sem hún telur sjálfsagða, að i búskapnum sé fylgt áætlun, sem hún heíir samið og telur rétta. spila við manninn minn. Þér í um kvöldið. Hann stóö í port hafið kannske séö hann. Hann heitir Milberg, maöur sem flestir þekkja. Þér eruö vel- kominn til aö fá glas. Þér get iö setið hérna inni hjá mér, ef þér viljið. Spiliö þér? Hann hló feiminn og upp- buröarlaus viö þessari spurn ingu svona laglegrar konu. biddu ofuriítið. Þið verðið að; Fötin hans, útbrotin í andlit- tala saman um stærðfræðina. I inu .... Hvaða dagar hentar yöur, Strand? Bárður hafði hugsaö sér þriðjudaga og föstudaga. Hentar það, Óskar? — Á- gætlega. Gef mér ofurlítið glas. Bárður talaði við drenginn tim stæröfræðina meðan hús bóndin-n sótti visky og há glös. En Óskar fékk ekkert, jvíni. og hann tantaði að þetta væri i — Þá sting ég af, mælti Ósk heintska i pabba, og þaut á ar. dyr. I Móðir hans ógnaöi bonum Bárður vann sér inn þarna Jmeð vísifingrinúm og lék lag sex krónur um vikuna. Hann eftir Gorodin. •— Þekkið þér Einu sinni lék á harmoníku eins og unglingstelpa, skiljiö þér þaö Strand? Það er ekki Strand einn, sem iðkar slíkt. Iiún hló glaðlega. — Þið eruö nú eitthvaö skrítin, 'skaut Óskar inn í. Þau fóru inn í stofuna. Bárð Strand fékk ávexti og glas af hvert svo sem ólit bænda cr. Þain ig haía komið til ýmsar áætlanj:. sókn til aukinnar maísframieiðslu til dæmis. Það var látið heita svc, að bændur ættu að hafa frjáist val, — en fyrirmælunum um maís- framleiðsluna varð að hlýða. Nú gerir Krúsjoff alveg furðulegar kröíur um aukna kjötframieiðs) u •— bændur eiga að þrefalda kjör framleiðsluna á 3 árum, og kon - ast fram úr Bandaríkjamönnurai á því sviði. Það var ckki ótílt stjórnartíma Stalíns, að slík fyrir- mæli vær.u gefin. Eins og á valdatíroa hans c r miðað að því, að efla samyrkji:- búin ,á kostnað bændamia, þóri nokkrar tiislakanir hafi verið geri- ar, eins cg þegar bætt er efnura í rammt lvf, til þess að gera þa \ bragðbetra. Stalín muridi haí'a fa.i izt á sumt af því. sem á döfinr j er. Ráðstafanir hafa verið gerðí r til auðveidara eftirlits með bt'- rekstri á ríkisjörðunum, og þsS er ekki farið dult með, að ráfi- stafanir eru gerðar, sein miða s .'•? því að draga úr viðieitni bænda til einkaframtaks, svo sem mefS undirboði á frjálsum markaði. A síðari mánuðum hefir í vaxandi mæli komið í Ijós, að stefnt er að því að gera samyrkjujarðir a'5 ríkisjörðum, og vel má vera, a.l þróunin verði áfram í þá átt. Beiskjan En hvað sem þessu líður <r víst, að framtíðin er að verulegu leyti undir viðhorfi og afstöðu bændanna komin. Saga sam- yrkjubúsJkaparins leiðir í ijós. að arfur hans er beiskja í hug- um bænda og búuliða, sem erfitt verður fyrir arftaka Stalíns a5 uppræta. sat þarna í viðhafnarmiklu drengjaherbergi frá sjö til átt-a. Þar var skrifborö úr rauðviði, bókahylla með rnörg itm bókum, lágir hægindastól ar og teppi á gclfinu. Kiukki.i stundin leið fljótt og stund um varö kennslustundin hálf ur annar klukkutími og jafn vel meira.. Frúin kom inn meö te og gott smurt brauð, og eitthvað heitt lika. Bárður hlakkaði til hennslustundanna hjá Ósk- ari. Iiann var langt á eftir í stærfræöinni, en heimskur var hann ekki. Þeri byrjuöu dæmum, sem hann haföi lært fyrir þremur árum og það gekk hægt, en örugglega fram á leið. — Þú verður að skríða áð- ur en þú getur gengiö. Óskar hélt nú að þetta þarna væri létt, oíurauðvelt og hann gæti þetta. Þegar Báröur fór um níu- leytiö gekk hann framhjá, þar sem Henrichsen-hjónin bjuggu og gægðist upp í glugg ana. Hann var í góðu skapi hann? Jú, Bárður kannaðist viö hann. Vinur hans einn, Gustaf Engelsen lélc hann oft. Einnig Chopin. Hann hélt nú mikiö upp á inu og beið og svo kom hún hlaupandi stuttum skrefum, ofurlítið álút. Lögregluþjónninn gekk þar framhjá meö hendur á baki og brosti. Hann hafði víst að undanförnu nokkrum sinnum séð Bárö standa meö upp- brettan frakkakragann þarna í portinu. Margrét var í sjöunda himni eftir göngutúrinn og góöa bíó mynd. Hann f-ann ferskt og svalt andlit hennar snerta sig. Iiann varö að segja frá heimili Óskars. Já, þessi frú. Báröur var víst skotin í henni áreiðanlega. Hún vissi þaö. Neitaðu því ekki. — Ó, heimskinginn þinn, mælti Margrét Just. Allt var rólegt og gott og [dásamlegt fyrir Bárö Strand. I Hann lá í rúminu og heyr§i Spindlershjónin tala saman í næsta herbergi. Legubekkir stóðu andspænis hver öftrum ;viö veggina. Hún varð að að- stoða hann úr ruggustólnum og í legubekkinn viö þilíö Báröar meginn. Spindler tal vals eftir Chopin. Annars viidi aöi venjulega lítillega aðeins hann líka giarna þlusta á eitt' að morgni til og stundum að hvað eftir Godard. Hann bar kveldi, er hann lagöist út af. að vísu ekki mikið skyn á þetta. Frúin hafði lika ánægju aí Hún talaði mikiö, en þá kinkaöi hann víst bara kolii. Báröur heyrði hann hvísla á Godard, hinu sérstæöa í tónjnæturna. verkum hans. Copin er j Margrét Just vill ckki koma stærri og voldugri — en --,upp í litlu kompuna til Bárð Íesíð jbessa auglýslngu Neftantaldar bækur eru iriikill fengur fyrir alla þá er leita sér ánægju og hvíldar við lestur góðra skemmtibóka. Bækur þessar voru gefnar út rétt eftir aldamótin síðustu, valdar sögur og vel þýddar eftir góða höfunda og hafa þam ekki verið á bókamark- aðinum í áratugi. Jú, þér hafið eyra fyrir hljóÖ færaslætti. .Þér eruö mjög til finninganæmur, er ekki svo? Maður hennar kom út úr hliðarstofunni, og meö hon- um gildvaxinn, eldri maður. Hann var á förum. Hann var stór /vexti og myndugur á að sjá, og staröi rannsakandi augum á Bárö. Frúin kynnti þá. — Luis Milberg, Bárður Strand. Milberg greip í höku toppinn. — Svo ungi maður, mælti hann stutt cg horföi á hann. — Getið þér ráðið við drenginn, Bárður? Það er jú gamalt nafn. Þér eruð írá ar, þorir ekki að hætta á að húsmóðirin gruni hana, og það gæti komiö óorði á BárÖ og þau bæöi. Hann veröur að virða það. Hún er gætin og reglusöm stúlka. En hann þrá ir að vera einn með henni. Maður er aldrei öruggur á göt unni eða í portinu. Hann liggur og hugsar um litla bæinn og skógarlund- inn með bekknum og tjörn- inni og klettasillunni. En eft ir nokkra mánuöi þegar voriö og sumarið er horfiö . . . Ilann brosir og fellur í svefn og er glaöur þegar hann Spegil'inn í Venedig. 76 bls. Kr. 7,00. Spaðadrottningin o. fl. sögur 204 bls. kr. 15,00. Ht ingurinn helgi 212 bls. kr. 15,00. GuSsdómur o. fl. sögur 192 bls. kr. 15,00. Kortan mín svonefnda. 192 bls. kr. 15,00. Dagur hefndarinnar. 212 bls. kr. 15,00. Erfinginn. 118 bls. kr. 8,00. Verzlunarhúsið Elysíum. 96 bls. kr. 7,00. Kitty Hawk kletíurinn. 204 bls. kr. 15,00. Hver vissi hvað sannast var? 94 bls. kr. 7,00. Siifurspegillinn. 66 bls. kr. 7,00. Skugginn. 44 bls. kr. 5,00. Hvítmunkurinn. 130 bls. kr. 10,00. Mynd Abbotts. 40 bls. kr. 5,00. Leyndarmálið í Cranebore. 238 bls. kr. 16,00. Morðið í Mershoie. 76 bls. kr. 7,00. Vitnið þögla. 142 bls. kr. 10.00. Leyndarmál frú Lessíngham. 42 bls. kr. 5,00. Gorillaapinn o. fl. sögur. 76 bls. lcr. 7,00. Eigandi Lynch-Tower. 232 bls. kr. 16,00. Allar ofantaldar bækur eru óbundnar, þéttprent- aðar og því mjög drjúgar aflestrar. Ivlipprð auglýs- inguna úr blaðinu og merkið x við þær bækur, er þér óskið að fá. Nafn.............................................. Údýra bóksaian Box 196, Reykjavik

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.