Tíminn - 09.07.1958, Síða 5

'FÍMINN, miðvikudaginu 9. ji'ilí 1958.
myndaleikara, og það, hve þau
virðist oft misheppnast. Þetta
virðist þó ekki eiga við uni
Burt Lancaster, sem á sér
marga aðdáendur hér, enda
mifeill heljarkarl að sjá. Burt
kom til Éngland's fj'rir nokkr
inn dögivm, þar sem hann
hyggst dvelja nokkurn tíma. í
förinni með honum var kona
hans og myndarltgur barnahóp
ur þeirra, James 12 ára, Billy
10 ára, Súsanna 9 ára, Joanna
7 ára og lestina rak yngsta dótt
irín, Sighle, fjögurra ára gömul.
Lancaster er því llíklega heljar-
karl bœði í sjón og raun.
SVislri og m\m\
Halldór Sigurþórsson, stýrimaður:
Hugleiðingar um hafnarbætu
önnur grein um ályktun Sambands ungra
Framsóknarmanna í sjávarútvegsmálum
Þeir í Frakldandi hafa nýlega
uppgötvað, að kynbomban
Brigitte Bardot á yngri systur,
Sjómenn eru sagðir fremur hié-
drægir menn, en leg-gi þeir góðu
máii lið, munar um framlag þeirra.
Eftt þeirra mála, sem nú um tima
hefur verið mjög til umræðti, eru
hafnarmái hinna ý'msu hyggðar-
laga í öilum fjórðungum landsins.
Þar sem hafnarmál almennt
snerta fáa fremur en sjómenn,
vekur það nok-kra furðu, hve sjó-
menn hafa iítið lagt til þeirra
mála.
Engum eru kunnari allir stað-
hættir og þörf einstafera byggðar-
laga fyrir hafnarbætur en þeim
sjómöimum, sem sækja sjó frá við-
komandi byggðarlagi, og væri því
mj'Qg æskile.gt, að þeir létu í ijós
Sko’ffánir sínar á þörfum sinna
heimahaga fyrir hvefs konar hafn-
arbætur.
Kæmu þeir tillögum sínum um
endurbætur og nýsmíði hafnar-
mannvirkja á framfæri við vita-
málastjórnina, annaðhvort beint,
eða með aðstoð blaða, feng-
ist glöggt yfirlit yfir þau verkefni
þeim á framfæri, því þeir, ásamt
hinum fjölmörgu fiskimönnum,
sem sjóinn sækja við strendur
landsins, eða á fjarlæg mið, eru
einmitt mennirnir, sem flestum
öðrum fremur, vita, hvar skórinn
kreppir mest að.
Þjóðarhagur krefst þess, að
hægt sé að veita skipum fljóta og
góða fyrirgreiðslu, svo að þau tefj-
ist sem minnst frá nauðsyn-Iegum
siglingum, er þau eru í höfn, en
það er því aðeins mögulegt, að
sem víðast séu fyrir hendi góð
hafnarmannvirki. Það varðar þjóð-
ina því miklu, að vel sé unnið í
hafnarmálum, og að þeir menn,
sem til þeirra starfa veljast, séu
þeim vanda vaxnir, að geta byggt
traust varanlega mannvirki, með
sem minnstum tilkostnaði.
Frá náttúrunnar hendi eru víða
góð skilyrði til hafnargerða með-
fram- ströndum landsins,, en þau
Halldór Sigurþórsson
ig og í hvaða röð væri unnið á
hinum ýmsu stöðum, og yrði þá
ef til vill, tekið sérstakt tillit tii
mikilvægi staðarins, sem fram-
leiðslu- eða útflutningshafnar.
Ég tel mikilvægt, að allir stað-
að nýju, sums staðar eru þær háíf-
faldar inni 'á milli húsa, og í eina
kauptúni 'hefur verið byggt mynri-
arlegt hús, framan við aðra bak-
vörðu staðarins.
Leiðarljós þarfnast góðs efti:-
lits, og verður nytsemi þeirra seint
of mctin, það er því nauðsynlegt,
að samvizkusamir menn annist
vörzlu þeirra.
Ég tel, að góðar toaujur verði að
koma við ÖM hættuleg grunn, sem.
liggja nálægt innsiglingum tii
hafna. Víða hagar svo til, að íar •
verður mjög nálægt grunnuir;
þcgar farið er að og frá bryggjuiv.
Á nokkrum stöðum hafa verið lá •
in lítil dufl við þessi grunn, se.v.
að vísu eru til bóta, en þyrftu að
vera mikið stærri, svo að þsu
kæmu að sem beztum notum.
Ég tel, að gera verði sem fyr-v
náfevæmar sjómælingar af öilu .i
höfnum landsins og næsta ní-
grenni þeirra. Sjókort, sem géfi.v
hafa verið út, yfir einstakar haf •
ir, ná flest of skammt, þar se::
þau í flestum tilfellum, sína a-5-
eins bryggjur og önnur h afna
mannvinki ásamt dýpi við þau, ep
grunn, sem kunna að vera nálæv
bryggjunum vantar. Nýjustu korto
in yfir Vopnafj. og Breiðdalsvikv ■;••
hafnir, fullnægja þeim feröfura,
sem cg tel að gera verði til hafnav-
korta.
Ég tel, að gæta toeri þess vancl-
lega við hafnargerðir, að ekki
hafa engan veginn verið nýtt sem
skyldi, enn þá. Víða 'hafa risið upp hættir séu vandlega athugaðir,
hafnir, svo til fyrir opnu hafi, þar þegar hefja skal hafnargerðir, svo unnið við að koma fyrir stei
sem mest kalla að hverju sinni í sem úður voru verstöðvar áratoáta, tryggt sé, að allir möguleifear, sem steypukerum eða stálskúffuþiljur
hafnarmálum landsins. söfeum þess, að þaðan var og er fyrir hendi kunna að vera, séu þegar.komið er langt fram á hansi.
Sanngjarnar athugasemdir og! stutt á fengsæl fiskimið. Á þessum „ýttir til fullnustu, þannig, að Það getur að vísu tekizt vel, e.i
leiðbeiningar reyndra sjómanna, stöðum verður erfitt að gera góðar býrjunarframkvæmdir verði ekki
sem teknar væru til velviljaðrar hafnir, en inni á fjörðum ætti að til þess, að torvelda væntanlega
-yfirvegunar af verkfræðingum vera hægt að gera svo traust og gtækkun síðar.
þeim, sem fara meg framkvæmdir V«1 staðsett hafnarmannvirki, að Ég tel, að leggja beri áhcrzlu á,
í hafnarmálum, yrði öllum máls- þar væri afgreiðslufært öllum að öll hafnannannvirki, sem skip-
BRIGITTE
•— stóra bom'ban.
nítján ára gamla. Þegar þet'ta
vitnaðist, var haldið í hasti
heim til litilu systur — Mijanou
h'eitir hún — og hún ráðin í kvik
myridirnar án umsvifá, vafa-
lauíít í þeirri von, að hún ætti
eftir að fylla út í tjaldið með
kynþokka, eins og stóra systir
hefir gert. Sú litla Var þó ekki
á því, — ég er engin kynbomba
ein's og Brigi'tte systir, ég hefi
bara venjulegan kynþokka til
að bera. Aumingja hún!
úm er ætlað að athafna sig við,
séu svo vel valin, að útiiokað sé,
Það ætti að vera kappsmál hinna
ýmsu hafnaryfirvalda, að búa sem
bezt að þeim skipum, sem til þeirra
sigla. Tryggingafé'lögin mættu og
gjarna sýna meiri áhuga á við-
skipunum frá skemmdum og sjálf-
um sér frá mifelum útgjöidum.
. Ég tel nauðsynlegt, að leiðar-
merkjum og leiðarljósum sé vel
haustveðrin skella stundum snögg-
le.ga á, og á einni óveðursnótta
geta milfjóna verðmæti eyðilagzt,
ef illa tekst til, og slífear skémmdir
verða aldrei bættar að fullu.
Ég tel, að þar sem siglingar meS
s.lröndum fram, verða alltaf meira
eða minna háðar vitakerfi latídsins
heri að stefna að því, að auka verú-
lega Ijósmagn íslenzkra vita, þrátt
fyrir þann kostnað, sem af þýV:
hlyti að leiða, þar sem Ijósmagii
flestra vita hér á ‘landi er yfirlcic.;
of lítið. Góðir vitar eru auk þess
góð landkynning, og aukið örygéi
sjófarenda verður ekki metið t:i
fjár.
Um leið og ég slæ botninn í
þessar sundurlausu hugleiðingái-
um hafnarmál, vil ég taka fram, ao
hér hefur mcð vilja verið stikláu
á stóru, þar sem af miklu er aí
takas og þessi mól verða seintiuli
rædd. En 'háfi mér þrátt íyr.h:
| M I J A N O U
. [ — litla bomban.
Enn í æfingu
Fyrrum heimsmeistara í
‘ þungávigt í hnefaleik, Joe Wal-
eott, bar þar að s-em fimm ungh
inigspiltar höfðu ráðizt á fög-
regluþjón og voru í þann veg-
inn að afvopna hann. Walcott
geystist eins og þruma inn í
hópinn, og þegar reykskýið,
sem myn’daðist við aðförina,
h.iaðnaði aftur, sást Joe rétta
lögregtl.umannmum byssuna aft-
ur, og aihenti yfirvaldinu einn-
ig ungu mennina fimm, dálítið
ruglaða í kollinum, cn þæga
eins og lömb. ..Auðvitað gat ég
ekki horfl á þá misþyrma mann
inúm", sagði Joe. Siífet hefir
iíkfega aldrei gerzt „í hringn-
um“, þegar hann var upp á sitt
bezta.
aðifjum til góðs, því góð samvinna sfeipum í verstu veðrum.
þeirra, sem standa fyrir fram- Fiskis'kip, bæði bátar og botn-
kvæmdum, og hinna, sem eiga að vörpungar verða að geta sett afia áð s-kip geti orðið þar fyrir
njóta mannvirkjánna, er nauðsyn- sinn á land, án- verut'egra tafa af gkemmdum. Árfega er varið stór-
■ leg. Ákvarðanir verfcfræðinga, völdum veðra, svo er og um voru- um fj'árhæðum til viðgerða á skip-
þurfa ekki ailtaf að vera það eina flutninga og farþegaskip, að þau um> sem clæidast hafa vig illa
rétta, þó sérþekking þeirra sé auð- verður að vera- hægt að afgreiða á varða-r bryggjur.
vitað mjög mifeilvæg, við allar höfnum úti um land, að mestu ó-
hafnarframkvæmdir. liáð duttlungum veðursins.
Það eru sjómennirnir, sem fj'rst Ti'l þess að svo geti orðið, verð-
og fremst eiga að nota þau Haénar- ur enn að verja miklu fe til hafn-
mannvirki, sem reist eru, og því. arbóta, því mikið þarf að byggja
væri eðlilegt, að eftir tillögum og endurbæta til viðbótar við það haldi og góðum útbúnaði hafnar-
þeirra væri farið, reyndust þær til sem nú er, áður en þeim áfanga er | mannvirkja en þau virðast Æera
bó>ta. náð, að skip geti legið áhættulaust nú, og reyna á þann hátt, að forða
Farmenn koma og mjög við sögu við bryggjUr og bólvirki, í flestum
þegar ræt-t er um hafnarmál. Þeir höfnum landsins.
sigla skipum sínum á hin.ar fjöl- Margvísleg mistök og óhöpp
rnörgu hafnir landsins, svo til hafa átt sér stað við byggingu hafn-
hvernig sem viðrar. Þeim er ætlað armannvirkja víðs vegar á landinu,
að hraða för sinni sem mest, án til- og hafa þau vafalaust kostað þjóð-
Ixts til veðurs og verður þá sttxnd- ina mikið fé, á undangengnum ár-
um að tefla nokfeuð djarft, enda um,- timfram það, sem þurft hefði
kemur það fram á skipunum, hve að vefa, ef allir útreikningar og
lélega er víða að þeim búið. áætlanir hefðu staðizt, og engin
Af'greiðslusfeilyrði eru víða svo óhöpp orðið þar þrándur í götu.
slæm, að segja má, að það sé frek-- Okkúr verður á að spyrja. Hvað
ar tilviljun en nokkuð annað, sem véldur þessurn margendurteknu ó-
ræður því, hvort sfeip sleppa við höppurn? Eru sérfræðingar þjóðar-
skemmdir eða ekki, þegar illa innar í gerð hafnarmannvirkja,
viðrar. ekfei þeim vanda vaxnir, að reisa
Furðufáir farmenn hafa kvatt varanleg mannvirki við íslenzka
sér hljóðs í hafnarfnálum, svo ná- stáðhætti? Við vonum, að svo sé
tengd sem þau þó eru starfi þeirra.' ekki, én márgvíslega snúin og
Þó hafa nofekrir kunnir skipstjórar skæld hafnarmannvirki tala sínu
skrifað góðar greinar urn þessi mál þögla máli um óhöpp liðinna ára,
og hafa þær upplýsingar, sem þar og gott 'væri ef þau yrðu til þess,
hafa komið fram, vissulega verið að betur yrði unnið að þessum
tímatoærar og valcið marga til um- málum í framtíðinni, og að við , . . . , .. * „ . „
hugsunar um þau margvíslegu gætum með því sýnt í verki, að lann rniui semua þar.n 4. en aætlað var vegna slæmra flug~
vandamál, sem bíða úrlausnar í við 'hefðum’ eitthvað lært af dýr- skilyrða, Og af SÖmu ástæðum gátu ekki allil’ fulltrúarnir mætt
hafnarmálum okkar. keyptri reynslu. á fundinn. Valtýr Stefánsson setti fundinn. Tilnefndi hann
En betur má ef duga skal. Far- Ég hefi hér að framan, leyft mer jjákon Cuðmundsson. hæstaréttarritara, sem fundarstjóra, éu
menn verða að gera ser grem fyr-. að hvetja sjómenn almennt til
ir því, að tali þéir ekki máli sínu
við haldið, þar sem þau auðvelda tekizt að vekja athygli á íaálef>:
vérulega að- og frásiglingu við um, sem sjómenn telja m> iivafc’,
mörg kauptún. Sem stendur, vant- ér tilgangi mínum meff i ersi'úi
ar mikið á, að þessari sjálfsögðu hugleiðingum náð.
þjónustu sé fullnægt. Vörður ha-fa |
hrnnið og ekki verið reistar við Reyfejavík, 8. jú' :ð#8:
Ræktun barrskóga hér getur
orðið ábatasöm atvirsiiugrein
Frá atSalíundi Skógræktariélags Islands
Fundurirm var haldinn á ísafirSi dagana 4.—6. júlí. Hóist
sjálfir, verða varla aðrir til þess.
Þegar illa tekst til og skip verða
fyrir skemmdum, virðist það eng-
an varða nema þann, sem fyr'ir
óhappinu verður hverju sinni.
virkrar þátttöku varðandi tillögur Htarar voi a þeir Haukur Jörundsson, Jón Helgason og Ani<
í hafnarbótamálum, þar sem ég tel grmiur Jonsson.
það styrkja gott málefni, að skoð- . _ , T .. ,, , ,,.
Aðalmal fundarms var 5 ara i Þe-ssari malalaitan. var mjoí
verði alþjóð kunnar skoggræðsluaætlun su, sem gerð vel tekið og syndi gloggt, Iws
É» hefi þegar °ért að nokkru var r fyrra >og gerði Hákon Bjarna skógrækt á íslandi á miklu flcki
Þetta er slæmur misski'lniugur, grein fyrir skoðunum mínuin í son’ skórækíarstjóri, nánari grein unnendur og liðsmenn en nokkuic
sem verður að hverfa. Allir, sem hafnarmálum, en hér skulu til við- íyrir henni’ v?r.l>á búizt við, að gat órað fyrir. Fyrir þessi sauv
einn geta 'hvenær sem er orðið fyr- bótar talin nokfeur atriði, sem mér * ar 1 milljón plantna, sem skot hafa verið settar 400 þúsuitó
ir óh.appi, eins og reynslan hefur þykja máli skipta. kæmi írá gróðrarstöðvunum, en plöntur auk þeirrar 1 milljónat
þráfaldlega sýnt. Þvi ber öllum, Ég tel ckki heppilegt, að dreifa framleiðslan smáykist á næstu 5 plantna, sem Skógrækt ríkisins é:,
sem vil'ja fækka óhöppunum, að 0f mikið þv'í fjármagni, scin ætlað 'árum í 2 milljónir. Vegna góðs skógræktarfélögin hafa sett. 150
leggjast á eitt, og vinna saman að er til hafnarbóta. Margar smáar árferðis var sýnt á síðastliðnu þúsund plöntur urðu að biða i:;~
haldgóðum endurbótum í hafnar- upþhæðir, sem dreift er víða, gera hausti, að stöðvaraar hefðu 1,5 plöntunar til næsta árs.
málum yfirleitt, með því að gera hvergi téljandi gagn. Séu’ hins miii.iún plantna til úlplöntunar Ag sjálfsögðu er þetta cugin
rökstuddar kröfur til vitamála- vegar dregnar saman nokkrar litl- vorið 1958. Ógerningur reyndist lausn til frambúðar. Hér , ntac
stjórnarinnar um 'hvers konar end- af fjárveitingar, getur orðið úr að fá hækkaða fjárveitingu frá fastan, árlegan tckjustofn, sera
urbætur og lagfæringar á hafnar- þeim stór fjárhæð, sem gcra myndi AJþingi að þessu sinni, þrátt fyrir nemur nú útplöntunarkosÍL.aði
mannvirfejum, þar sem þe'ss er tal- verulegt gágn, þar sem hcnni væri aukið plöntumagn og aukinn til- milljónar plantna. Vonar.úi fæst
in mest þörf hverju sinni, þannig, varið til framkvæmda. kostnað. lausn á þessu máli nú á íimmtíu
að sem fyrst sjáist þess merki, að Okkur ber, að hverfa frá óveru-
íslenzkum farmönmim standi ekki legum hafnarbótum, dreifö'um á Margir liðsmenn.
alveg á sama um, hvernig að þeim mörg byggðarlög, til verulegra Félagsstjórn sneri sér til ým-
er' búið í hafnarmálum. framkvæmda, sem aðeins væru issa stofnana um fjárframlög, svo Gróska í skógræktinni.
Farrnenn þurfa ekki að bera bundnar við fáar hafnir árlega. að þeim miklu fjármunum, sem Ilinu má ekki gleyma, hve mikil
kinnroða fyrir skoðanir s.ftfar, Hugsanlegt er, að fyigt væri fyrir í úfplöntunarhæfum plöntum gróska hefur verið í skógræktir .ú
eða vera feimnir við, að koma fram gerðri áætlun um það, hvern- felst, yrði ekki- á glæ kastað. I (Framhald á 8. ei8n> .
ára tímamótum skógræktar á :í»
landi.