Tíminn - 09.07.1958, Page 8

8
TÍMINN, mi'ðvikudaginn 9. júlí 195?
UMFERÐAMÁL
Hveraig á að aka
gatnamót Banka-
strætis, Lækjarg.
og Austurstrætis?
Eitt nýyrðanna í umferðarlög- skal ökutæki, þegar það er komið
gjöfinni nýju er orðið „akreinar. yfir gatnamótin, vera vinstra meg-
Þær má skilgreina sem samhliða in á akbraut þeirri, sem ekið er
rætnur, sem skipta má akþraut í inn á.
áð endilöngu, hæfilega breiðar, Þetta eru í stuttu máli helztu
hver um sig, fyrir eina röð öku- reglurnar, sem hafa ber í huga á
fcæSíja (sjá skýringamynd). þessum vandasömu gatnamótum.
Afcbrautum Bankastræxis, Lækj- Þó ber einnig að gæta þess, að
argötu og Austurstrætis hefur nú ökutæki önnur en strætisvagnar
vérið skiþt í akreinar við mót þess- Reykjavíkur, mega ekki beygja til
ára gátna, og er það gert með hægri norðan úr Lækjargötu og
hvítum línum, heilum og brotnum. inn i Austurstræti. Knn fremur
Þegar ökutæki nálgast gatnamót, mega ökutæki ekki snúa við á
skal því vifcið í rétta akrein, strax gatnamótunum, iþegar þau koma
óg brotna Iínan byrjar. Þurfi bif- t. d. sunnar úr Lækjargötu. Þá er
reiðarstjóri að breyta um aksturs- brýnt fyrir ökumönnum að aka
stefnu til þess, þá á hann að gefa ekki af stað á gulu ljósi, heldur
stéfnuljósmerki, en hjólreiða- og einungis, þegar græna ijósið kvikn-
Rætt vicJ Guíjón Jónsson
og mikilhæfa mannkostamann, klæði, garidreiðir og að sjá í gégn
kemur mér í hug stofnun spari- um holt og hæðir, eru torðin að
Framhald af 7. síðu). sjóðs Holta- og Ásahrepps 1915, veruleika.
j , , .., . hafa byggingar í því ósigkomuiagi, serú hann var st'arfsmaður við og Fn gaman er líka hvað það þót'ti
bifhjólamenn eiga að retta ut ar. Okumenn skyldu og minnast ag þær fullnægðu gHum kröfum í stjórn hans til siðustu ára. ótrúlegt. Já, fjarst'æðukennt, þeg-
...... £®ss’ taki þeir beygju ínn í næs.u um þrifnað og rétta meðhöndlun Bjarna voru falin mörg félags- ar fyrst var verið að skrifa um
™rU’ ^ t° ^an^en Ai mn * afurðanna. Var það látið sitja fyrir störf sem hann leysti öll af hendi röntgengeislana; að það vaeri hægt
•?' 61U a r, ”'.C öðru, sem þá þótti ónauðsynlegra, meg sérstakri reglu- og samvizku- gegnumlýsa mann og sjá Bvort
breiðum strikum og ber fot„ang- m dæmis skrifstofuplássi. Ég semi. Hann er prýöilega vel gef- llalln væri sjúkur innvortis eða
feunf? «Whranfr’ minlllst þess, að fyrsta árið var in ög hefur afkastað miklu og beinbrotinn, eða svæfing, að hægt
vfir o-Ht,, á mÁti HAcf notast við eitt skrifstofuherbergi farsælu dagsverki, þó harin hafi væn að skera mann og taka mein
lkiptlngf akbrautarinnafffkre nar fyrir forstíórann’ bókarann og ekki borizt mikið á eða viljað láta úr manni án þess að hann vissi
bvðhsfórauknahættu fvrirbáfób skrifstöfumann. Það var vægast mikið á sér bera. Að vinna með af- Að værl 30 tala bæja
°y y Þ sagt ónæðissamt í því herbergi. Bjarna var bæði ánægjulegf og °S byggða a milli með vírstreng,
Margir áttu erindi við forstjór- lærdómsríkt. Éins er að.ræða við sencia skeyti heimsálfanna á milli
hægri eða vinstri hönd eflir því
sem við á. Ökutæki á að vera á
réttri akrein, áður en heila línan
tekur við. Aldrei má aka yfir heilu
Iínuna.
Ökutæki, sem heygja á til vinstri
á gatnamótunum, skal ekið út að
virrstri akbrautarbrún strax og
brotna línan byrjar, og eins og
máluðu örvarnar í akbrautinni
gefa vísbendingu um. Ætli Öku-
máður að halda beint áfram, eða
beygja til hægri úr Bankastræti,
ekur hann í tæka tíð yfir á hægri
he-iming götunnar, eða eins og
örvarnar sýna.
Þegar ckumaður beygir til
vinstri, ber honum að aka eins
náíægt vinstri akhrautarbrún og
unnt er. Þegar beygt er til hægri,
gengendur, sem hætta á að ganga
á móti rauðu Ijósi.
Merkingar þær, sem hér hefur fnn’ ogsÞyrfíÍ hann a3Jfla eins: hann núna- 93 úra gamlan.
verið frá greint, svo og allt fyrir- l6ga við möhvern varð hann að Um stofmm sparisjóðsins var
komulag aksturs, miðar að því, fara ™eð.hann ut’, ef,,ve®Ur var rætt a fundi 1 fjómabúi Rauða-
að örva umferð gatnamótanna. foit' VAærí liivlð.ri’ hurftl hann að lækjar. Ekki vildu nema 17 bænd-
Hver sá vegfarandi, sem fer eftir !eita,Jað .el_nhverlu „shyl1 eða skuta ur verða ábyrgðarmenn iians, og
til að Ijúka sínu viðta'li.
borga 100 kr. hver, ef hann yrði
í loftinu og að framleiða mætti
orku meg fallandi vatni, til þess
að sjóða matinn við og hita hý-
býlin, og margt og margt'.
Eg minnist þess líka þegar verið
var að tala um að brúa Ölfusá.
vogarskáíS^Í þSsUrað minnka . JZ virðist ,að felagið hafi tU; gjafdþrota. "tíi" þéss^hefur* ekkl Um Það voru. m-iög skiPtar skoð'
tafir og forða slysum. ernkað ser tvo einkunnaroið iia hann hefur vaxið hægum j anir’ sem ekkl var að undra- jatn
byrjun, og þau eru þrifnaður og slirefum og aul<lð umsetnin^u stort og mikið nýmæli sem það
reglusemi. Þau hafa skapað félag- sin3i tn mikilla ^inda‘ fyrir! var á þeim tima. Sumir töidu það
Ásgeir Þór Ásgeirsson.
Ræktun barrskóga
(Framhald af 5. síðu).
á öndanförnum árum, enda nú
feagin vissa fyrir, að hér geta
gróið gagnviðir.
1938 var framl. 15 þús. pl.
1948 — — 150 — —
1958 — — 1,5 milj.pl.
Þessi 1,5 millj. pl. nema að verð-
mæti til ca. 2 milljónum króna.
Það eru 6000 dagsverk að gróður-
setja þessa 1,5 milljón plantna,
og undir þær þarf 250 ha.
Brátt þarf að girða fleiri skóga-
girðingar. Ræktun barrskóga á ís-
landi verður snar þáttur í að gera
laridið byggilegra.
Hér á landi er nýreist sements-
verksmiðja fyrir á annað hundrað
milljónir króna. Þetta sýnir stór-
hug og framtak. Hitt gera fáir
sér Ijóst, að timburinnflutningur
ér að verði til tvisvar sinnum
meiri en sementsinnflutningur, og
að við getum minnkað þennan
innflútnig stórlega með skipu-
lagðri skógrækt, og rækt'un barr-
skóga hlýtur að verða ábatasöm
atvinnugrein, þegar fram líða
stundir.
Brýna nauðsyn ber því til að
fá samþykkta framtíðaráæt'lun,
svb að unnt sé að vinna skipulega
að þéssuiri málum.
Snorri Sigurðsson, erindreki
Skógræktarfélags íslands, gerði
inu álit og traust. Hefði það eitt-
óframkvæmanlegt, og hvar átti að
. ,, . marga, í umsjón hiris gætna og
b) Skattfrelsi framlaga til skóg- hvað farlð ur reiÞunum- Þa hefði reglusama féhirðis^sírisí Gunnars taka 80'000 kr' sem brúln atti að
ræktar. Slaturfélagið ekki nað þeim vm- Rlinólfssonar — ““----------- —
c) Fjárveiting til skógræktartil- sæ'ldum og vexti’ sem reynslan
rauna og þátttaka í greiðslu Sy“^ ið hefur verið svo he ig'mál, haff tvö störf á hendi frá 1907
1 1 ll 1 n nlmvMTin T-r „ “3C /\m .. v!f
Eg hef fengizt við allmörg félags
á launum erindreka eftir sömu
kosla? Það þótti mörgum fskyggi-
legt og gálauslega haldið á al-
mannaí'é. Þá var ekki lítið talað
um

reglum og gilda um greiðslu . , .. . , ,
! fram-a-monnum og framkvæmda-
launa heraðsraðunauta o.fl. .
1 stjorum a að skipa. Þeir fta'fa
reynzt þeim vanda vaxnir að
stjórna stóru fyrirlæki af lipurð,
fyrirhyggju og fórnfúsri skyldu-
rækni.
— Hvað fleira um afurðasölu-
niáliri?
tína þau upp. Eg^.ftcf ekki verið
sá maður að ég^ftafi miklu af-
kastað. Síst þvi á(Tí frásögur sé
færandi.
kr. 1.100.000. Þá var sagt, hvar
endar þessi eyðsla og fjtáraústur
þingsins og álögur á þjóðfélags-
þegnana. Þá má mmna á lögin mn
ritsímann og talsímann fiú 1905
og úlfaþytinn sem varð út af þeim.
En í sambandi við þessi fé- uögin um vátryggingu sveitabæja
Með góðum mönnum
lagsmál minnisttég.margra mætra fra sama ári, sem ekki komu að
Það mætti minna a stofnun manna, nær og „i'jær, sem mer fullu i framkvæmd fyrr en
30
Margt fróðlegt kom fram í
skýrslum fulltrúa skógræktarfélag
anna, sem yfirleitt lýsti auknum
þrótt'i í starfi félaganna, T.d. höfðu
rúmlega 700 manns tekið þátt í
útplöntun sem sjálfboðaliðar. —-
Skagfirðingar eru að koma sér upp
Hjaltfda^&ta? ger^f^m1 5«ólkurbus Flóamanna' Við hefur verig ánáfjá og uppbygg- árum ‘síðar,“ vegnTtregðu sumra
st r vS bændaskólann a» llól- 1°™- *eirl™ú Vrirum fuli- ing af að kynnast og vinna með. hreppsnefnda og sveitarfélaga, og
an- —ukt-
Ettl var á betri Æ %£$££ ”” *“ *
héraðsskóg í Skagafirði, því að stóðu að Flóaíbúinu, vildi ná í um allar bær brevl'in^ar ^agan hefui ætið endurtekið sig.
allir vilja Skagfirðingar veg Hóla- okkur Holta- og Áshreppinga. Við bfóðfélaa'bvltineu sem 0rSi« >10? ^0011 sem ilafa b31”1 yit og við-
staðar sem mesían. Bjarrii mættum þar á nrikkrum ír /rf í man fvrs 11 leítni U! að leiðbeina og hvet-ia
Kaupfélag Borgfirðinga hefur fundum, en vorum svo lánsamir flAcr~ °^A pirki o* ^ u-ni'bóta og nýmæla til hvatn-
þegar setf niður um 200 þúsund að velja Flóabúið. ’hff & ð ° i * ingar framfara °g uppbyggingar
barrtré í Norðtunguskóg, og svo Margir töldu mjólkurbúið hrein- „ m :ðr netur verJ a fsv° flð a ýmsum sviðum, til hagsbóta
mætti lengi telja. Stuðningur til ustu fjarstæðu. Áhverju ætti fólk- a , 9ni° nn“ ° 3 mer Iær' fyrlr smærn og stærri beildir í
héraðsskógræktarfélaga hafði yfir ið að iifa, þegar búið væri að þjóðfélagið allt og menn sem hafa
leitt verið mjög aukinn af sýslum selja mjólkina? En það fiðú ekki _ . , . verið svo varfærnir, bægfara og
og mörgum öðrum aðilum og marg mörg ár þangað til þeir geng-u £ >ttvln Hn ............. trúlaus-ir á flest nýmæli- ög breyt
ar gjafir gefnar. búið og fundu þá, hvað þeir höfðu kfer finns^ Þaö ævintýri, á sínu ingar, að þeir hafa setið ftjá og
Jón Jónsson frá Kvíum gaf sinn verið seinir að átta sig. Það hefur sv!ði’ að kafa aiist UPÞ við þau ekki viljað styðja að framgangi
hluta af jörðinni Kvíum eða hálfa víst verið um alla tíð og verður kí°r °» aðstæður sem voru á upp- þeirrr mála.
jörðina. Ónefnd hjón í Reykjavík víst álltaf, að á'hugamenn ög kyrr- vaxtarárum minum, og svo öll þau Lífið er svona, skoðanamunur,
afhentu 50 þúsund kr. íil skóg- stöðumenn togast á um þessi fé- breyttu og bættu lífsskiiyrði sem deilur og st'ríð. Það ftefur fylgt
i ræktar. 4 systkin eystra munu íagsrriál. Eins og mönnum lærist almenningur á nú við að búa. þcssari breysku mannveru frá ó-
i afhenda afbragðs jörð t'il skóg- aldrei að sameinast og styðja hver Þegar æVintýrin sem maður las rofi aida, og langt sýnist í land,
grein fyrir störífum sínum, en ræktar. Séra Harald Hope, Noregi, annan, þrátt fyrir sýnilega reynslu. um í æsku, braut fteilann um og að hún vaxi upp úr því.
funtííarmenn lýstu yfir ánægju VesturTslendingar og fleiri, hafa Það eru eintrjáningarnir, sem eru óskaði sér að geta notað, fljúgandi B.Ó.
sinni yfir gagnsemi starfa erind- afhent ágætar gjafir. Sunnudag- svo sjálfbyrgingsfullir, að þeir
rekans. Snorri hafði heimsótf 22 inn 6. júH var haldið til Dýra- vilja ekki vera með. En þeim þykir yAWAV.VAV.V/A'.V.V.VJ'MV/AV/W/AVW/AV.
skógræktarfélög í 19 sýslum,, fjarðar allt til Haukadals. Var náttúrlega gott að njóta ávaxtanna «’ ’*
sfcoðað og leiðbeint um störf í 100 komið við að Kirkjubóli, Bjarnar- af starfi jsamyinnunnar. Það íak-
skógargirðingum. Áberandi taldi1 dal
Snorri, hve gróðursetningarstörfin M
færu batnandi, sem kæmi gleggst
fram í minnkandi afföllum
plantna.
Ýmsar tillögur voru samþykktar.
Þessar skulu nefndar:
a> TOmæli um aukna fjárveit-
úigu.
... ............. Hjartanleffipakka ég Hinu islénzka prentarafétagi
il, Þingeyri og Núpi. Einnig var asta er;,að Þeir spilla ekki einasta 0g samninysaðíljúm þess, stéttarsystkinum, samstarfs
■ Simson, Ijósmyndari, heimsótt- yrn sjai um ser, íe c ui og yrir «. vinUm og vandamönnum mxkla sœmd og htýjt
ur í Tungudal og gróðrarstöð fs- samborgurum sínum.
firðinga þar, en Simson hefur ver-
ið forgöngumaður skógræktar Lífið er skóli
Aö lokum var setið boð bæjar- — Hvað ftefurðu annars gegnt
stjórnar ísafjarðar. Kunna fundar- mörgitm opiniberum störfum? .«
menn Vestfirðingum beztu þakkir —- Þegar ég nefni Bjarna Jóns- £
fyrir gestrisni og höfðingsskap. son í Meiri-Tungu, okkar merka ^V.V.V.V.V.V.NVV.^^V.V.V.V.'.V.V.V.V.VW.'.VAV.'.V
í
hlýja
vináttu, tjáöa mér í lieimsóknum, bJómum, heillaóskum
og dýrmœtum gjöfmn á sjötugsafmœli viínu, og óska
jafnframt öllum alls góðs.
Hallbjöm Halldórsson.