Tíminn - 23.07.1958, Qupperneq 9

TÍMINN, miðvikudagisn 23. júlí 3 958.
9
sex
grunaðir
saga eftir
agafhe christie
hefði varla þurft. Þetta var
fyrsta heimsókn Amtoeriotis
til Morleys. Hann hafði aldrei
séð yð'ur. Og myndir af yð'ur
koma sjaldan í blöðum. Því
skyldi* hann líka vera tor-
ti*yg'ginn? Pjárkúgari hræðist
ekki tannlækni sinn. Ungfrú
Sainstoury Seale fer niður
og Alfreð fylgir henni niður
í lyftunni. Bjallan hringir og
Amberotis er vísað inn. Tann-
læknirinn er að þvo sér um-
hendurnar. Þér segið honum
að setjast í stólinn, skoðið
hann og byrjið að spóla. Hann
kennir mikið til, svo að þér
segið að bezt sé að deyfa. Þér
•hafið procain og addrenalin
við hendina og setjið nægi-
lega mikið til að drepa hann
með. Og af einhverjum furðu
legum orsökum verður hann
ekki vankunnáttu yðar var.
Amberiotis fer — algerlega
grunlaus. Þér berið lík Mor-
leys fram aftur og komið hon
um fyrir á gólfinu. Þér þurrk
ið byssuna og setjið hana í
hönd hans, þurrkið af hurð-
arhúninum. Tækin, sem þér
notuðuð eruð þér búinn að
hreinsa. Þér farið út úr her-
berginu, gangið niður stig-
ann og komizt óséður út um
útidyrnar. Það er eina hættu
lega augnablikið.
Og allt hefir heppnazfhjá
yð'ur, þær tvær manneskjur,
sem ógnuðu öryggi yðar —
báð'ar látnar. Þriðji aðilinn
— þ.e. Morley, er einnig dá-
inn, en það var óhjákvæmi-
legt ef hitt átti aö heppnast.
Og ekkert grunsamlegt við
þetta — skýringar á öllu. En
því niiður fyrir yður — er ég
á sviðinu. Eg: er i vafa. Eg geri
athuganir. Allt hefur gengi'ö
eftir áætlun. Þér hafið' mynd
að yður skoðun um heimilis-
hagi Morleys. Og þér vitið
um Frank Carter. Hann á að
saka um þetta. Því hjálpar
eiginkona yðar til við að ráða
Prank Carter sem garðyrkju
mann. Ef hann segði frá því
síð'ar myndi engin.n tróa hon-
um. Þið ákveöiö' að iíkið skuli
verð'a úrskuröað' af Chap-
mann. Þá verður hæy; leit
að henni og ungfrú Sains-
bury Seale finnst aldrei. Og
þér látið banna frekari rann
sókn málsins á þeim forsend-
um aö eiginmaður frú Chap-
mann starfi í leyniþjónust-
únni og ekkert megi skrifa
um míállið opiuberlega. Þér
vissuð' að ég var að rannsaka
málið, en vildivð villa mér
sýn. Þér kvödduð mig á yöar
fund og báðuð mig eindregiö,
um aö finna ungfrú Seale. I
Og alltaf reynið þér aö troöa 1
upp á mig — rieyöa mig til að'
trúa að máliö' sé eins og það
virðist. Eiginkona yðar hring
ir til mín — mjög áhrifamik-
ið, ha — til aö vara mig við.
Hún er góð leikkona, konan
yöar, en þegar fólk breytir
rödd sinni líkir það venju-
lega eftir rödd annarar mann
eskju. Kona yðar líkti eftir
rödd frú Julia Olivera. Þaö
ruglaði mig talsvert, játa ég.
Eg fór til Exham í boði
yðar. Það er ekkert auðveld-
ara en koma skamm-
byssu fyrir í felustað, svo að
maöur, sem er aö klippa trén
komi við hana, svo að skotið
hlaupi af án þess hann viti.
Byssan dettur niður við' fætur
hans. Purðu lostinn tekur
hann byssuna upp. Hvað vilj-
ið þér frekar? Hann er grip-
inn glóðvolgur — segir furð'u
lega sögu og — í ljós kemur,
að byssan er nákvæmlega
eins og sú er Morley var skot-
inn með.
Og allt var það gert til að
flækja Hercule Poirot í snör-
unni.
Alistair Blunt sat grafkyrr.
Andlit hans var alvarlegt og
dálítið dapurt.
Hann sagði: — Misskiljiö
mig ekki, M. Poirot. Hvað vit-
ið’ þér mikið'? Og hvaö eru
tilgátur?
Poirot sagði: — Eg hef vott
orö um giftinguna — í skjala
safni i þorpi í nánd við Ox-
ford. Martin Alistair Blunt og
Gerda Grant. Frank Carter
sá tvo menn fara út úr her-
bergi Morl'eys r*étt eftir klukk
an hálf eitt. Sá fyrri var feit
ur maður — Amberiotis. Hinn
seinni voruð þér. Frank þekkti
yður ekki. Hann sá aðeins of
an á höfuðið á yöur.
-— Fallegt af yöur aö nefna
það.
— Hann fór inn í herbergi'ö
og fann Morley dáinn. Hend-
ur hans voru kaldar og stork-
i /alóö kjribgum sáýið. Það1
sýndi að Morley haföi verið
dáinn góöa stund. Þess vegna
var tannlæknirinn, sem gerði
við tennurnar í Amberiotis,
ekki Morley heldur moröingi
Morleys.
— Nokkuð' fleira?
— Jiá(. Helen Moritfcssor
var handtekin seinni partinn
í dag.
Aiistair Blunt bölvaöi. Síöair
sagði hann rólega: — Þá er
útlitið orðið svart.
Hercule Poirot sagði: J Já,
hin rétta Helen Montressor,
fjarskyld frænka yðar, lézt i
Kanada fyrir sjö árum. Rétt?
Alistair Blunt brosti glaö-
lega: — Gerda hafði gaman
af þessu öllu. Mig langar aö
útskýra þetta fyrir yöur. Þér
eruð' greindur maöur, Poirot.
Eg kvæntist henni án þess aö'
fjölskylda mín hefði hug-
mynd um það. Gerda var þá
nýbyrjuð að leika og Mabelle
var í sama hópi og hún. Viö
Gerda ákváðum aö halda
hjónabandi okkar leyndu. En
Mabelle vissi um það. Síðan
fór hún af landi burt og til
Indlands. Þar giftist hún ein
hverjum Indverja. Hún var
alltaf hálf skrýtin og dæma-
laust heimsk. Hún skrifaöi
Gerdu nokkrum sinnum, en
svo lognuð'nst bréfaskriftirnar
út af.
Eg vildi aö ég gæti fengiö
yður til að skilja fund okkar
Rebeccu og giftingu okkar.
Gerda skildi mig. Eg elskaði
Gerdu og ég vildi ekki missa
hana. Og allt gekk ljómandi
vel. Hún var framúrskarandi
gáfuð' og vel að sér, skemmti-
lég og dugleg. Við vorum góð
ir félagar og ég held ég hafi
gert hana hamingjusama. Eg
siaknalði hennar í raun og
veru, þegar hún dó. En þaö
skrýtna er að við Gerda nut-
um leynifurida okkar meira
og meira, fannst það spenn-
andi. Viö vorum ekki ráða-
laus. Hún var fædd leikkona.
Hún hefur verið' að minnsta
kostj 8 eða 9 manneskjur
siðan Rebecca dó. Frú Albert
| Chapmann var ein þeirra.
Hún var amerísk ekkja í
París, þegar ég var á ferðalög
um. Hún fór venjulega til
Noregs á sumrin, þóttist vera
málari. Eg fór þangað til a'ö
veiða. Og svo var hún frænka
mín, Helen Montressor. Vi'ö
höfðum bæöi gaman af þessu
I — þetta var rómantískt og
hélt ástinni lifandi. Við’ hefð'-
1 um getaö gift okkur þegar
Rebecca dó — en við kærðum
okkur ekki um það. Gerdu
hefði fundizt erfitt að taka
þátt í opinberu lífi með mér
og ahövitað hefði það kannske
vakið einhverjar grunsemdir
— fólk hefði kannske fariö
að grufla.
Blunt þagnaði. Hann hélt
þó áfram, en rödd hans var
hörkulegri: — Og þá kemur
þetta bölvað fífl til sögunnar
í og eyðileggur allt — þessi
nautheimska kerlingaskrukka
! og þekkti mig — eftir öll þessi
ár. Og hún sagði Amberiotis
frá því. Þér hljótið að sjá
aö eitthvaö varð að gera. Eg
var ekki aðeins að hugsa um
sjálfan mig — ef upp kæmist
um mig og ég rekinn úr stöö-
unni, myndi England ramba
á barmi glötunar. Því að ég
hef gert mikið fyrir England.
Eg hugsa ekki aöallega um
auðæfi — en völd — völd vil
ég hafa. Það er kannski gert
grín aö stjórnmálamönnum,
þaö gerir ekkert. En allt starf
mitt var í þágu lands míns.
England þarfnaðist mín, Poi
rot. Og þessi bölvaöur Grikki
__ þessi fjárkúgari — ætlaði
að eyðileggja allt, allt sem
ég hef byggt upp — barizt
fyrir. Eitthvað varð að gera.
Gerda sá þaö líka. Okkur
þótti leitt aö drepa Mabelle
— en viö urðum að þagga
niöur í henrii. Gerda fór og
hitti hana, bauð henni i te,
sagöi henni að spyrja eftir
frú Chapmann, — sagöist
vera stödd hjá frú Chapmann.
Mabelle kom — alveg grun-
laus. Hún vissi aldrei neitt.
Við settum svefnlyf i teiö —
hún kvaldist ekkert — sofn-
aði bara og við lukum verk-
inu. Mér fannst ekki gaman
að þvi, en þetta varð aö gera.
i Frú dhapmann * varið að
hverfa fyrir fullt og allt. Við
ákváðum að giftast. En ekki
fyrr en við höfðum losnað
viö Amberiotis. Það gekk bæri
lega. Hann grunaði mig
aldrei um græsku.
Poirot sagði: — byssurnar?
__ Eg hafði einu sinni rit-
ara, sem átt þær, keypti þær
erlendis og gleymdi þeim, þeg
ar hann fór.
Þögn um stund.
- Áskríítarsími TÍMANS er 1-23-23 -
wiiiiiimiiMiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiipiMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiMiiiiiiuiiiiiMiiiiiHiiiiimiiiiiimiiiiiiiui
| Skemmtlbækur
1 fiS hvíldar og ánægju
I Af neöantöldum skemmtibókum eru yfirleitt til fá
I eintök, enda hafa þær ekki verið fáanlegar í bókabúö-
I um árum saman. Bækurnar eru allar óbundnar.
NafnSausi samsærisforinginn. Hrikaleg saga um
| leynifélagsskap undir forustu hins dularfulla X. 290 bls.
| Kr. 16.00.
| Reynt að gleyma. Hugstæð skáldsaga um ást og erfið-
| leika. 186 bls. Kr. 12.00.
Sjö leynilögreglusögur, e. A. C. Doyle. 300 bls., kr.
| 14.00.
Farós egypzki. Óvenjuleg saga um múmíu og dular-
I full fyrirbrigði. 382 bls. Kr. 15.00.
Jesú Barrabas. Skáldsaga e. Hjalmar Söderberg. 110
| bls., kr. 6.00.
| Dularfulla vítisvélin. Æsandi leynilögreglusaga. 56
| bls., kr. 6.00.
Í Hann misskildi mágkonuna. Ástar- og sakamálasaga.
1 44 bls., kr. 6.00.
Í Leyndardómur skcgarins. Spennandi ástarsaga. 48
| bls., kr. 6.00.
Telcið í hönd dauðans. Viðburðarík sakamálasaga. 48
| bls., kr. 6.00.
Í Morð í kvennahópi. Spennandi saga með óvæntum
1 endi. 42 bls., kr. 6.00.
| Smvglaravegurinn. Leynilögreglusaga, 72 bls., kr.
| 5.00.
Óþekkti aðalsmaðurinn. Leynilögreglusaga. 48 bls.
| Kr. 5.00.
Græna mamban. Leynilögreglusaga. 56 bls., kr. 5.00.
Hnefaleikameistarinn. Leynilögreglusaga. 68 bls.,
| kr. 5.00.
Huldi fjársjóðurinn. Leynilögreglusaga. 86 bls., kr.
| 5.00.
Alúmíníumrýtingurinn. Leynilögreglusaga. 64 bls.,
1 kr. 5.00,
Morð Óskars Brotkins. Sakamálasaga. 64 bls., kr.
| 5.00.
Maðurinn í ganginum. Leynilögreglusaga. 60 bls.,
| kr. 5.00.
Loginn helgi e. Selmu Lagerlöf. 64 bls., kr. 5 00.
E miinmiiiiiiuittiiiiiiiiiiiimiimiiuiiiiiiiiiuimiiiiiiiiiimmiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiimimiiiiiniiiiiiiuiiMur
j| Undirrit.... óskar að fá þær bækur, sem merkt er vi8
§j í auglýsingu þessari sendar gegn póstkröfu.
s Nafn................................................
Heimili ....... ...................................
E ■mniwimiimammaiuimiiiiiiuiimmiuuiiiimiiiiiumiimniinmmmnmmmmmimimmmmmf
Ödýra bóksalan, Box 196, Reykjavík.
illMlMMIMIlMllillMllMIIlllMllMMMIIMMMIMiminminr IIIIMMMIIMIIMMMIMMMIIMMMMIIMIIIMIIMMMIMIIM (IIIIMIIIIIIIIIIIMIMMlllllMIMIIIIIIIIilllillMMIMIIMIIIIIIMMlllilllliMIIIIIMMIIIIMMMMMMlMIMMIMIHilllllllIlllinillIMMIIlllMH