Tíminn - 05.12.1958, Page 8

8
T í M I N N , föstudaginn 5. desember 1958.
Ræða Eysteins
i'
y:
(Framhald af 7. síðu).
sókharflokksmönnum1 í ríkissíj.,
seut hægt væri að leggja fyrir Al-
þýSusambandsþing.
En það voru aðrir, sem vissu
jrvað þeir vildu, og það vbru stjórn-
arandstæðingarnir í stjórnarflokk-
finum. Þeir voru búnir að sitja viku
eftir viku og undirbúa lið fyrir lið
hvað þeir vildu fá samþykkt á Al-
þýðusambandsþingi, og hafa sam-
band við íhaldið.
f»essir aðilar mynduðu vegg á
Alþýðusambandsþingi og róðu sam-
iþykktum þar, svo von var á að vel
færi.
tÞeir réðu því að ósk forsætisráð-
heroa um samstarf og vinnufrest
var neitað, og eftir fylgdu svo sam-
þykktimar, sem kommúnistar sýn-
ást ætla að nota til þess að loka
öllum leiðum.
Stjórnarandstaðan var búin að
ná tökum á gangi málanna. Og
ástæðan til samtakanna var ýmist
ótti við íhaldið eða fjandskapur
við uppbyggingarpólitík Framsókn
arfiokksins. En nú vissu þessir að-
ilar auðvitað, að hugmyndin um
vinstra samstarf er mjög vinsæl
•með þjóðinni, og stjórnin vinsæl.
Jónssonar
Þess vegna ér nú leikinn gamii
leikurinn. Þeir, sem hafa undan-
farið gr.afið undan stjórninni og
reynt, að þyí er séð verður, með
góðum áratigri, að útiloka fram-
hald samstarfsins, þykjast nú mest-
ir stuðningsmenn. Flærðin ríður
ekki við einteyming.
Hvað sem verður um þetta
stjórnarsamstarf, þá er það víst, að
hugmyndin um vinstri stjórn mun
lifa áfram, og hugmyndin um nauð
synlegt samstarf stjórnarvaldanna
við alþýðusamtökin, hún deyr ekki,
hún lifir.
Nauðsynin á slíku samstarfi er
jafn rík og áður, þó að það verði
nú eyðilagt, og þótt því verði
sundrað með blekkingum. Alþýða
manna í landinu skilur þetta og
veit það vel, og það voru margir
á Alþýðusambandsþinginu, sem
skildu sjónarmið Framsóknarm.
og sátu hjá eða greiddu atkvæði á
móti. Þeir voru ófáir. Þessir menn
vildu ekki hafna samstarfi við ríkis-
stj. um ábyrgar leiðir. Þannig
munu þúsundir og aftur þúsundir
manna í landinu hugsa. Sá fjöldi
mun skilja, að svo bezt mun vinstra
samstarf þrífast hér framvegis, að
Rætt vií Jón Helgason
(Framhald af ■6. slðuj.
held enginn geti neitað því, að
hann var skemmtilega lýginn. Aft-
ur á móti hef ég verið dálítið
feiminn við Sigríði Pálsdóttur.
— Nei, heyrðu nú Jón.
— Sérstaklega eftir að hún
þeir fái makleg málagjöld, sem
setið hafa á svikráðum við vinstra-
samstarfið frá byrjun og út í gegn.
Og nú gera þeir allt, sem þeir geta
til þess að gera þessari stjórn
■ ómögulegt að starfa áfram. Þeir
| mun líka fá það. — Framsóknar-
flokkurinn mun verða efldúr til
forystu og samstarfs við alþýðusam-
tök landsins tfl sjávar og sveita.
Það getur kostað baráttu, en
hana munum við glaðir heyja fyrir
góðum málstað, og það kostar líka
uppgjör innan Alþýðusamtakanna
við pólitíska loddara, sem nú hafa
ennþá einu sinni ráðið þar of
miklu. En það uppgjör kemur.
Framssóknarflokkurinn getur
aldrei átt þátt í því, að stýra mál-
efnum landsins í óefni vísvitandi.
Ef hann gerði það, ætti hann ekki
rétt á því trausti, sem honum hefirl
verið og er sýnt í vaxandi mæli.
varð prestsmaddama í Reykholti
— það sópar svo að henni, og ég
finn að henni er ekki gefið um
neinn spjátrungsskap í kringum
sig. Kannske eru þær Sigríður
Pálsdóttir og Elená gamla í Svarf
aðardal mestu hetjur bókarinnar,
svo ólíkar sem þær voru og öll
þeirra ævikjör.
— Og hvar vinnurðu svo að
þessu?
— Ja, ég hangi mest við þetta
hérna inni í kompunni mjnni.
Konan mín segir, að hún vildi
helzt, að þið blaðamennirnir
skömmuðu mig fyrir þennan sam-
setning, svo að ég hætti þessu
grúski; ég dútii við þetta fram á
nælur og komi ekki að hátta eins
og siðuðum manni samir, fyrr en
seint og um síðir.
-r— Ég væri nú til með að
skamma þig.
— Þá verður að hafa það, þótt
því sé ekki að leyna, að sjálfum
þætti mér viðkunnanlegra að fá
ekki mjög ómildilega meðferð, þó
að ég vilji gjarnan að sem flestar
óskir konunnar minnar rætist.
Heyrðu, heldurðu að það gæti
ekki jafnað skoðanamuninn, ef ég
lofaði henni kápu fyrir ritlaunin?
— Og kjól.
— Já, kannske kjól..
— Segðu mér, hvað meinarðu
með að vera að skrifa svona frá-
sagnir?
— Ja, ég veit ekki — líklega
ekki neitt. En það ætti engu að
spilla, þótt menn kunni einhver
skil á iífi og háttum og atvikum
á fyrri tíð.
— Nei, það ætti engu að spilla.
Indriði G. Þorsteinsson.
Frá Rangæinga-
útgáfunni
Eins og kunnugt er, gefur Rangæ
ingaútgáfan út ljóðabækur Sig-
urðar Einarssonar skálds í Holti.
Vegna margra fyrirspurna, sem
útgáfunni hafa borizt, síðan toók-
mejintakynningin á vekum Sigurð
ar Einarssonar var haldin í hátíða
sal faáskólans 2. nóv. s.l., vill út-
gáfan lála þess getið, að síðasta
ljóðabók Sigurðar „Yfir blifcamli
höf“, er ennþá fáanleg hjá bóksöl-
um, en nokkur eintök af toókinni
„Undir stjörnum og sól“, kynni
enn að vera 'hægt að útvega, e£
menn snúa sér beint til Ranæinga
útgáfunnar, pr. Vallnatún, Itang-
árvallasýslu, eða bókaútgáfunnar
Nýkomið
fjölbreytt
úrvai
Kvenskór
Karimannaskór
Barnaskór
Kaupið JÓLASKÓNA, meðan
úrvalið er mest
SÍIVIAR: 13041 - 1125«