Tíminn - 15.05.1959, Qupperneq 3

T í M IN N, föstudaginn 15. maí 1959.
3
Kanína drykkjubrúðir Errols Flynn á Kúbu
— Konan mín? Yndis-
leg manneskja Er
hún að leita að mér?
Errol Flynn dvelst um
þessar mundir á Kúbu, þar
sem hann bauð Castro lið-
veizíu sína gegn ráðherra-
stóli, en Castro hafnaði, eins
og 3. síðan skýrði frá á sín-
um tíma. Blaðamaður frá
Daily Express átti við hann
viðtal fyrir nokkrum dögum
síðan og birtist það hér í
lauslegri þýðingu.
— Þegar ég gekk inn í lúxus-
íbúð Errol Flynn, í hóteli hans
í Havana, var hann í hróka sam
ræðum við kanínuna sína. Þetta
var kúbönsk kanírua (það er ann
ars ástæðulaiust að taka það fram,
því aðeins önnur kanína mundi
geta séð muninn), sötrandi mjólk.
Flynn sjálfur sat við gluggann og
auk kaninunnar var hann um-
kringdur þessum venjulega hóp
lcvenna og tómeygðra herra-
manna, sem gæfan virðist hafa
brugðist.
McTavish
„Sæll góði“, sagði Flynn og
brosti þessu alkunna brosi sem
hefur afvopnað fokvondar mæð-
ur um alian heim. ,,Má ekki bjóða
þér upp á glas?“ Síðan kynnti
liann mig af staki'i kurteisi fyrir
þeim sem voru í herberginu, þar
á meðal kanínunni, sem hann
sagði að héti McTavish. Síðan hóf
hann að skýra mér frá vandamál-
um sínum, málaferlum og fram-
tíðaráætlunum. „Ég er nýlega
búinn að leika í kvikmynd um
uppreisnina á Kúbu, og þessi
mynd á eftir að koma öllum á
óvart -—• jafnvel mér sjálfum.
Myndin var öll tekin í hæðunum
þar sem bardagarnir áttu sér stáð
í raunveruleikanum og í mörgum
atriðunum má sjá okkur Castro
saman. Auðvitað er kvenmaður
líka með í spiiinu. Ég hugsa að
myndin eigi eftir að slá í gegn“.
„Skemmtilegasta kanína,
sem ég þekki"
Ilann horfði ástúðlega á kanín
una meðan hann talaði, og kanín-
an horfði á móti. „Þeta er skemmi
legasta kanina sem ég þekki“,
sagði Flynn.
„Hvernig væri að gleyma kanín
unnj um stund“, sagði ég. „Hvað
til dæmis um sjálfsævisögu þína?
Hvernig gengur með hana?“
„Henni er lokið“, .sagði Flynn.
„Ein milljón orða og bara dágóð
— þó ég segi sjálfur frá. Útgef-
endurnijf eru að fara yfir hana
núna með aðstoð 16 lögfræðinga!“'
„Hvað heitir bókm?“
„Ég er enginn sérfræðingur í
því að velja möfn á bækur,“ sagði
Flynn. „Kannske gæti hún 'heitið
Villtir hafrar, -eftir kvæðinu1'1.
„Hvaða kvæði?“
„Er það ekki kvæði?“ spurði
Flynn hissa. „Jæja, en ég vil bera
ekki iáta þetta líta út eins og
hverja aðra Kinseyskýrslu. Þetta
er nefnilega sjálfsævisaga mín,
skilurðu?“
Slæmar venjur
„Þessi kanina er að verða hrein
asta fyliibytta" sagði Flynn. „Ég
veit eiginlega ekki hvaðan hún
hefur þessa slæmu siði, né hvað
ég á að gera við hana! Annars er
það alls ekki það versta. Síðan
Sögur O’Casy og Jane Aus-
ten færðar upp á Broadway
Margar kunnar skáldsögur seitar á sviö
sem söngleikir fíkt og My Fair Lady
Það má með sanni segja,
að við lifum á tímum söng-
leikja og óperetta. í skugga
Shaw-óperettunnar My Fair
Lady þjóta söngleikir upp
sem gorkúlur og margir
þeirra eru bvggðir á klassísk
um bókmenntum. í New
York eru nú tveir slíkir í
uppsiglingu.
Fyrir skömmu var frumsýning
á söngleik, gerðum eftir „Júnó og
páfugimn", eftir O’Casey, á Broad
way. Textinn við lögin er eftir
Joshep St'ein, lögin eftir Marc
Blitzstein og um kóreografí sá
| Agnes de Mille.
jQ Hr ^ ** -*os® Ferrer setti á svið
.' Æ TTB u’:, José Ferrar setti Júnó og pá-
JBB B fiiglmn á svið. Shirley Booth fer
_ . ,, , r með hlutverk Júnó en Melvym
PATRICE WYMORE . . . „Logfiæðingai okkai hafa sam- D0U.gias meg hlutverk „páfugls-
band sín á segir Errol Flynn. ins“, Boyle kapteins. Söngleikur-
inn hefur fengið ágæta dóma hjá
gagnrýnendum, en þeim þykir þó
sem efni sögunnar hafi verið „lag
fært“ einum of mikið. Menn bú-
ast við að óperettan eigi eftir að
ná miklum vinsældum þrátt fyrir
það.
Jane Austen
Hinn söngleikurinn, sem um
ræðir, er gerður eftir hinni heims
kunnu sögu ensku skáldkonunnar
Jane Austen, „Pride and Preju-
dice“. Polly Bergen fer þar með
hlutverk Elísabetar Farrley Grang
er 'leikur Mr. Darcy, hinn þraut-
leiðinlega og um leið skoplega
biðil og James Mitchell leikur
George Wickham. í hlutverk hinn
ar mjög svo ákveðnu lady Cat-
herine valdist hin kunna enska
'leikkona Hermiene Gingold. Söng-
leikurinn „Pride And Prejudice"
var frumsýndur á Broadway fyrir
nokkrum dögum síðan, og gagn-
rýni um hann er ekki fyrir hendi
ennþá.
Fidel kom til valda, hefur hann
lokað öllum skemmtistöðum sem
eitthvað púður er í. Búið að loka
öllum spilavítum. Ég veit ekki til
hvers fjandans ég var að berjast
hér!“
„Hafðurðu nokkurn tíma hug-
mynd um það?“
„Ja, það er líklega dálítið til í
því 'sem þú segir. Þú mannst
•kannske eftir því þegar við John
Huston slóumst upp á líf og dauða
í Hollywood fyrir allmörgum ár-
um síðan, Þegar við vorum að
, vinna að myndinni The Roots of
j Heaven í Afríku í fyrra, þá spurði
ég hann: — Heyrðu John, út af
hverju slógumst við þarna um ár-
ið?“ Hann svaraði: „Hvert þó í heit
I asta Errol! Ég hélt að þú vissir
: það.“
I „Hvað fannst þér um þessa
mynd?“
i „Ég só hana aldrei. Ég sé aldrei
þær myndir, sem ég leik sjálfur
! í. Ég reyndi að horfa á Too Much,
Too Soon, en sofnaði í miðjum
klíðum."'
I Þá var það konan
I „Mér skiist að eiginkona þín,
Patrice Wymore, hafi verið að svip
ast um eftir þér í meira e,n ár“,
sagðj ég.
„Er það?“ svaraði Flynn, „Hún
er skemmtileg kona og sérstaklega
hrí'fandi1'1.
„Hvað er að ske í því máli?“
spurði ég.
„Lögfræðingar okkar síanda í
stöðugu sambandi hvor við annan,
þótt við gerum það ekki. Ég held
að hjónaband sé mér ekki að
^iskapi. Samt held ég mikið upp
(Framh. á 9. síðu)
Konan mín á skilið verðlaun í ár“
Allir tala nú um Simone
Signoret á kvikmyndahátíð-
inni í Cannes. Ástæðan til
þess er leikur hennar í brezk
ítölsku kvikmyndinni „Room
At The Top", sem sett hefir
Rivieruna á annan endann.
Meira að segia maður Sim-
one, Yves Montand. sagði
blátt áfram eftir sýninguna:
— Mér finnst kona mín sann
arlega hafa unnið til verð-
launanna í ár!
Kvikmyndafólk keppist nú við
að hæla Simome á hvert reipi og
sömu sögu er að segja um gagn-
rýnendur. „Hún hefir augu Laur-
een B'acall og hæfilerka Ingrid
Bergman", símaði bandarískur
blaðamaður i hrifiningu sinni til
bla'ðs síns í New York.
Sálfræðilegs eðlis
Myndin sjálf fjallar um sálræma
baráttu unigs m'anns, um hvort
hamln eigi að velja stúlkuna, sem
| hamn efckar í raun og veru, eða
iaðra, sem mundi tryggja honum
i „sæti á toppnum“ bæði peninga-
lega og með tililiti til frama á lífs-
leiðinni. Umgerðin er slúður og
smáborgaraháttur í þorpinu, þar
sem sagan skeður. Að sjálfsögðu
leikur Simone stúlkuna, sem ungi
maðurinn elskar.
Simone Signoret sló í gegn í Cannes — Myléne
daft útbyröis meS 4 viský innbyröis —
Neitað um aðgang
Það var ékki að undra, þótt
gleði ríkti í kampavíinsrveiizlumnli,
sem haldin var eftir frumsýning-
unia á mymdiinmi. Hún var haldLn
á Oarltoin hótelinu og dyraverðirn-
dr, sem þurftu að taka á honum
stóna sínum til þe.ss að vísa burt
fólki, sem vildi komast inn óboðið,
igengu svo langt, að þe'ir neituðu
að hleypa Si'mone sjálfri inn! Þeir
þekktu hama ekki, vegna þesis að
hún kl'æðist fremur hversdagsleg-
um faitnáði — öfugt við kjmsystur
•sín'ar í sitéttinni. Ennfremur máliar
hún si'g aldrei — notar ekki einu
simni' v'araldt. — Ég er ekki kvik-
myndiaistjariDa, heldur leikkona,
sagði hún í veizlunnii. Það má
ganga út frá því sem vísu að með
þessu vekur hún á sér enn meiri
athygli.
Nálega 3000 ma.nns eru mi sam ;
amlkoiminir í Oanmes vegma kvik-
miyindiaihátíð'arinnar. B'and'arískii'
flotinin, sem aldrei lætur happ úr
hendi sieppa með að vera á rétt-
um 'stöðum á réttum tíma, hefir
einnig látið sjá sig, og í Ganmes
eru nú flugmóðurskip, orrustu-
skip og tveir tundurspillar. Á
'kvöldin lýsa skipin himininn
upp með skrautlegum kastljósum.
V erðlag hefu- allt farið hækkandi
í bænum og á veitingahúsum
lieimta þjónarmir tvöfalt verð fyrir
máltíð án þess að skipta liitum.
Zsa Zsa og hárkollan
Zsa Zsa Gabor hin ijóshærðla
gengur um aliar götur með svarta
hárkolilu, sem hún hafði með sér
frá New York. Aðferðir hennar
við að vekja á sér athygli eru
einkum að skiptia' um eiginmeinin)
og hárgreiðslu, eiins og kuninugt
er. Myléne Demongéot drakk fjög-
ur 'glös' af óbiön'duðu viský á Mart
inez-bar eitt kvöldið og kann'ske
að það hafi verið þess vegna sem
hún diatt útbyrðis skömmu seinina,
•er Ijósmynda átti hama á báti á
hinu bláa Miðjarðarhafi! Meira en
200 ljósmyndarar voru viðsitaddir
atburðinn og þótti heldur slæg-
ur í.
Margt getur
skemmtilegt skeð
Eins og nærri rná geta, hefir
m'argt spaugilegt komið fyrir á
Ikvlkmyndahátíðininl. Forstjóri
F arísaróperumi'ar uppgötvaðíi í
oinini veizlunni, að emhver hafði
látið 'greipar sópa um vasia haixs
— en hvern var hægt að ákæna
ai 1200 veizluklæddum gestum. Á
Martinez hótelinu bar það til, að
ung, dökkhærð stúlka var í latumi
beðin að hypja siig, eftir að hafa
búið þar í tvo sótox-hringa, segj-
andi að hún værd mexíkönsk kvik-
myndas'tjarna!