Tíminn - 11.09.1959, Side 7

STÍMINN, föstudagicn 11. scptcmber 1959.
Flokkar kjördæmabyltingarinnar á eftir A víðavangi
F ramsóknarflokknum að ákveða framhoð
' SíSast liðinn miðvikudag birti blaðið framboðslista Fram-
sóknarflokksins í tveimur síðustu kjördæmunum. Á sama
tíma höfðu flokkar kjördæmabyltingarinnar birt lítið eitt af
væntanlegum framboðslistum sínum og sumir engan lista.
Virðast fæðingarhríðir þessara flokka vera harðar og strang-
ar, þegar kemur til þeirra kasta að ákveða framboð eftir
hinni nýju skipan „réttlætisins“. Andstæðingar Framsókn-
arflokksins hlökkuðu mikið yfir því fyrir sumarkosningarn-
ar, að hin nýja kjördæmaskipunin yrði flokknum þungur
steinn um háls, enda mála sannast, að „réttlætismál“ þrí-
flokkanna var til þess stílað fyrst og fremst, að hnekkja
Framsóknarflokknum og draga úr áhrifum dreifbýlisins á
stjórnmál landsins. Það hefur hins vegar komið á dag-
inn, að andstöðuflokkum Framsóknarflokksins í kjördæma-
málinu gengur sýnu erfiðlegar en honum að ákveða fram-
boð sín, og mun annað fara eftir í hinm nýju skipan. Biaðið
birtir hér öll framboð flokksins samkvæmt hinum nýju
kjördæmum.
Vesturlandskjördæmi:
1. Ásgeir Bjarnason, bóndi, Ásgarði.
2. Halldór Sigurðsson, sveitarstjóri, Borgarnesi.
Daníel Ágústínusson, bæjarstjóri, Akranesi.
Gunnar Guðbjartsson, bóndi, Hjarðarfelli.
5. Alexandes Stefánsson, kaupfélagsstjóri, Ólafsvík.
6. Ingimundur Ásgeissson, bóndi, Hæli.
7. Kristinn B. Gíslason, formaður Verkalýðsfélags
Stykkishólms.
8. Geir Sigurðsson, bóndi, Skerðingsstöðum.
Guðmundur Sverrisson, bóndi, Hvammi.
Guðmundur Brynjólfsson, bónd~, Hrafnabjörgum.
3.
4.
9
10
Vestf jamSakjördæmi:
1. Hermann Jónasson, hrl., Reykjavík.
2. Sigurvin Einarsson, framkvæmdastjóri, Reykjavík
3. Bjarni Guðbjörnsson, bankastjóri, ísafirði.
4. Halldór Kristjánsson, bóndi, Kirkjubóli.
5. Þórður Hjaltason, sveitarstjóri, Bolungarvík.
6. Hafliði Ólafsson, bóndi, Ögri.
7. Gunnlaugur Finnsson, bóndi, Hvilft.
8. Ólafur Ólafsson, kaupfélagsstjóri. Króksf jarðarnesi
9. Jónas Jónsson, bóndi, Melum.
10. Ragnar Ásgeirsson, héraðslæknir, ísafirði.
Norfóurlandskjördæmi vestra:
1. Skúli Guðmundsson, alþingismaður, Laugarbakka.
2. Ólafur Jóhannesson, prófessor, Reykjavík.
3. Björn Pálsson, bóndi, Löngumýri.
4. Jón Kjartansson, forstjóri, Reykjavík.
5. Kristján Karlsson, skólastjóri, Hólum.
6. Guðmundur Jónasson, bóndi, Ási.
7. Magnús H. Gíslason, bóndi, Frostastöðum.
8. Sigurður J. Líndal, bóndi, Lækjamóti.
9. Jóhann Salberg Guðmundsson, sýslum., Sauðárkr.
10. Bjarni M. Þorsteinsson, varaformaður Þróttar,
Siglufirði.
Nor^urlandskjördæmi eystra:
1. Karl Kristjánsson sparisjóðsstjóri, Húsavík.
2. Gísli Guðmundsson, alþingismaður, Reykjavík.
3. Garðar Halldórsson, bóndi, Rifkelsstöðum.
4. Ingvar Gíslason, lögfræðingur, Akureyri.
5. Jakob Frímannsson, kaupfélagsstjéri, Akureyri.
6. Björn Stefánsson, kennari, Ólafsvík.
7. Valtýr Kristjánsson, bóndi, Nesi.
8. Þórhallur Björnsson, kaupfélagsstjóri, Kópaskeri.
9. Edda Eiríksdóttir, frú, Stokkahlöðum.
10. Teitur Björnsson. bóndi, Brún.
11. Eggert Ólafsson bóndi, Laxárdal.
12. Bernharð Stefánsson, alþingismaður, Akureyri.
Austurlandskjördæmi:
1. Eysteinn Jónsson, alþingismaður Reykjavík.
2. Halldór Ásgrímsson, alþingismaður, Vopnafírði.
3. Páll Þorsteinsson, bóndi, Hnappavöllum.
4. Björgvin Jónsson, kaupfélagsstjóri, Seyðisfirði.
5. Vlhjálmur Hjálmarsson, bóndi, Brekku.
6. Páll Metúsalemsson, bóndi, Refstað.
7. Stefán Einarsson, fíugafgrmaður, Egilsstöðum.
8. Ásgrímur Halldórsson, kaupfél.stj., Höfn í Hornaf.
9. Guðmundur Björnsson, verkamaður, Stöðvarfirði.
10. Ásgrímur Ingi Jónsson, sjómaður, Borgarfirði.
Sufturlandskjördæmi:
1. Ágúst Þorvaldsson, bóndi, Brúnastöðum.
2. Björn Björnsson, sýslumaður, Hvolsvelli.
3. Helgi Bergs, verkfræðingur, Reykjávík.
4. Óskar Jónsson, bókari, Vík í Mýrdal.
5. Sigurður I. Sigurðsson, oddviti, Selfossi.
6. Sigurður Tómasson, bóndi, Barkarstöðum.
7. Jón Gíslason, bóndi, Norðurhjáleigu.
8. Sigurgeir Kristjánsson, lögregluþj., Vestmevjum,
9. Þórarinn Sigurjónsson, bústjórl, Laugardælum.
10. Erlendur Árnason, bóndi, Skíðbakka.
11. Guðmundur Guðmundsson, bóndi, Efri-Brú.
12. Stefán Runólfsson, bóndi, Berustöðum.
Reykjaneskjördæmi:
1. Jón Skaftason, héraðsdómslögmaður, Kópavogi.
2. Valtýr Guðjónsson, forstjóri Keflavík.
3. Guðmundur Þorláksson, loftskeytam., Hafnarfirði.
4. Guðmundur Magnússon, bóndi, Leirvogstungu,
Mosfellssveit.
5. Óli S. Jónsson, skipstjóri, Sandgerði.
6. Jón Pálmason, skrifstofumaður, Hafnarfirði.
7. Hilmar Pétursson, skattstjóri, Keflavík.
8. Jóhanna Jónasdóttir, frú, Kópavogi.
9. Sigurður Jónsson. kaupmaðjr, Seltjarnarnesi.
10. Guðsteinn Einarsson, útgerðarmaður, Grindavík.
Reykjavík:
1. Þórarinn Þórarinsson, ritstjóri, Hofsvallagötu 57.
2. Einar Ágústsson, lögfræðingur, Bergstaðastræti 77
3. Unnur Kolbeinsdóttir, frú, Lönguhlíð 11.
4. Kristján Thoriacíus, deildarstjóri, Bólstaðarhlíð 16
5. Kristinn Sveinsson, trésmiður, Bogahlíð 12.
6. Jónas Guðmundsson, stýrimaður, Bugðulæk 15.
7. Dóra Guðbjartsdóttir, frú, Aragötu 13.
8. Kristján Friðriksson, iðnrek., Bergstaðastr. 28A
9. Eysteinn Þórðarson, skrifstofumaður, Kleppsv. 16.
10. Jón D. Guðmundsson, verkamaður, Hofteig 28.
11. Kristján Benediktsson, kennari, Bogahlíð 12.
12. Elín Gísladóttir, frú, Sundlaugavtgi 28.
13. Sverrir Jónsson, flugstjóri, Dyngjuvegi 5.
14. Einar Eysteinsson, iðnverkamaður, Mosgerði 8.
15. Bergljót Guttormsdóttir, frú, Lynghaga 8.
16. Hannes Pálsson, bankaritari, Karfavogi 56.
17. Sigurður Sigurjónsson, rafvirki, Teigagerði 12.
18. Kristján Þorsteinsson, stórkaupm., Skógargerði 6.
19. Björn R. Einarsson, hljómsveitarstjóri, Stigahl. 6.
20. Guðni Ólafsson, flugumferðarstj., Laugarnesv. 102
21. Jón ívarsson, forstjóri, Víðime! 42.
22. Guðlaug Narfadóttir, frú, Sörlaskjóli 46.
23. Sigurjón Guðmundsson, skrifstofustj., Grenim. 10.
24. Séra Sveinn Víkingur, Fjölnisvegi 13.
Krúnur hreindýra
þykja stofuprýði
Fengizt hafa fjöfrur hundniS krónur
fyrir stykkið meí hvítsköfnum hornum
Senn fer í hönd sá tími,
sem hreindýr eru friðuð hér
lendis. Eins og kunnugt. er,
hefur reynst nauðsynlegt. að
hafa hemil á tölu þeirra, því
þótt sumarhagar séu nægir
fyrir mikinn fjölda þeirra,
verður oft ærið þröngt j búi
hjá þeim, þegar vetrar og
snjóar taka að falla.
Fréttaritari blaðsins á Egils-
'Stöðum, fór í sl. viku ásamt fleiri
á hreindýraslóðir inni í ó-
byggðum. Þeir sáu þar vænan
flokk dýra, á að gizka um 200,
fallega hjörð með mörgum kálf-
um. Þeir lögðu þrjá tarfa að velli,
feit og falleg dýr. Fleiri skyttur
voru á sömu slóðum, og munu
a.m.k. 5 önnur dýr hafa fallið
um líkt leyti.
Bragð eins og af rjúpum.
Hreindýrakjöt er talið mjög
gott, einna líkast rjúpnakjöti á
bra’gð Mun það stafa af því, hve
fæðuval hreindýra og rjúpna er
svipað, smálauf, mosi og skófir.
Eftirtektarvert er, hversu lítið
hreindýr spilla högum sínum,
þar sem þessi tvö hundruð
dýr breiddu úr sér á lyngfláka
og mosaþembu, var ekkert krafs-
að né ‘Spillt, en dýrin virtust ró-
leg og ánægð. Tarfarnir þrír,
sem féllu, voru vel kviðfylltir og
í góðu ásigkomulagi. Þetta breyt-
ist', þegar tekur að snjóa og
hreindýrin leita nær byggðum.
Þegar þau krafsa sér til beitar
í snjó, rífa þau svörðinn upp og
þykja því ekki góðir gestir til
byggða.
Ekki er mikið um sölu á af-
(Framhald á 8. síðu).
Verður íhaldið að vera með
Morgunblaðið kemst nýlega að
þeirri vísdómslegu niðurstöðu að
það sé tómt mál að tala um að
landinu verði stjórnað án þess
að íhaldinu sé sýnd nægileg til
litssemi í stjórnarráðinu. Kunn-
ugir telja hins vegar að þessi
skoðun sé engan veginn ný af
nálinni í íhaldshcrbúðunum.
Nú má að vísu skilja þetta
skraf Mbl. á ýmsa vegu. Enginn
efast um, að íhaldið telji að það
eigi að vera í ríkisstjórn. Hins
vegar má því vel vera kunn sú
staðreynd, að það er í minni
hluta með þjóðinni. Á ef til vill
að skilja orð þess þannig, að það
muni reyna að gera hverri þeirri
ríkisstjórn, sem það tekur ekki
sjálft þátt í, ómögulegt að
stjórna? Sú framkoma væri svo
sem í fullu samræmi við fyrri
há.ttsemi þess flokks.
Öðru vísi mér áður brá
Verkalýðsfélögin hafa nú í
undirbúningi að segja upp kaup
samningum sínum. Er það raunar
ekki nema framhald af því, sem
byrjað var á í vor. íhaldsblöðin
setja upp mikinn alvörusvip yfir
þessari ákvörðun og þykjast nú
allt í einu vera orðin þrungin
mikilli á.byrgðartilfinningu. Öðru
vísi mér áður brá, iná segja um
þá afstöðu. Ekki er liðið nema
rúmt ár síðan íhaldið vann sér
það til frægðar, að gerast mesti
kaupkröfuflokkur landsins. Þá
var það í stjórnarandstöðu. Þá var
ekki spurt um þjóðhollustu. Þá
var farið eftir hinni frægu for-
skrift Ingólfs á Ilellu, um að til
annarra ráða yrði að grípa í því
skyni að fella rikisstjórnina en
þeirra, að sjá svo um að hún
fengi hvergi lán. Þá. greip íhald
ið til þess ráðs, sem annars mun
næsta sjaldgæft í sögunni, að fá
atvinnurekendur þá, sem það gat
sagt fyrir verkum, til þess að
bjóða kauphækkun. Mun það
framferði allt holl lexía fyrir þá
menn, sem fram til þessa höfðu
trúað því, að íhaldið hefði öðrum
flokkum meiri ábyrgðartilfinn-
ingu á fjármálasviðinu. En nú
verður landinu ekki stjórnað án
Sjálfstæðisflokksins, segir MbL
Og þá eiga kaupkröfur ekki leng
ur við.
„Einnverjir" bændur
Hannes á horninu talar um að
„einhverjir“ bændur sitji „ein-
hvers staðar“ á fundi og krefjist
hækkunar á verði landbúnaðar-
afurða. Ef Hannes þessi fylgist
ekki betur með því sem er að
gerast en orð hans benda til, þá
er rétt að upplýsa hann um það,
að þessir „einhverjir“ bændur
eru fulltrúar Stéttarsambands
bænda, sem undanfarið hafa set
ið sinn árlega aðalfund, að þessu
sinni vestur í Bjarkarlundi.
Hér verða ekki að þessu
sinni ræddar væntanlegar á-
lyktanir fundarins. En að
sjálfsögðu mun fundurinn fjalla
um verðlagsmál landbúnaðarins.
Hitt má Hannes vita, ef hann
þekkir nokkuð til bænda, sem
vafasamt verður að teljast, að
þeir eru allra manna ólíklegastir
til þess að gera nokkrar þær
kröfur, sem ekki eru fullkomlega
réttmætar. Hins vegar munu þeir
að sjálfsögðu standa á sínum
rétti. Það er vitað, að með niður
færslunni í vetur var hallað á
bændur, borið saman við aðrar
stéttir. Réttmætar kröfur þeirra
voru þá ekki teknar til greina og
var það afsakað með því, að þeir
fengju leiðréttingu sinna mála
nú í Iiaust. Að óreyndu verður
heldur ekki öðru trúað.
Ástandið í verðlagsmálum okk
ar er sannarlega engum síður
um að kenna en bændum. Þeir
lækkuðu á sínum tíma kaup sitt
um 9,4%. Það var í því trausti
gert, að aðrar stéttir sýndu sama
þegnskap. Það brást, m.a. fyrir
tilstilli manna, sem Hannesi eru
ekki með öllu óviðkomandi. —
Myndi öðru vísi líta út á íslandi
í dag, ef aðrar þjóðfélagsstéttir
hefðu fylgt fordæini bænda.