Tíminn - 11.09.1959, Síða 9

TÍMINN, föstudaginn 11. septcmber 1959.
9
ALYSE LITTKENS
SyndafaEB
12
— Þjóðfélag okkar er ekki
væri þessu ekki fullnægt
breytti hún í huga sínum öll-
um mögulegum atvikum í
hugulsemi af hans hálfu.
Þannig fékk hún einnig tæki-
færi til þess að þakka Curt
fyrir sig. Og hún hafði ekkert
á móti því, að þakka honum
jeins vel fyrir, og henni fram
ast var unnt.
Ef til vill lá sá hugsun ein-
hvers staðar að baki hjá henni
að hann hefði keypt þessa að-
. göngumiða eingöngu af sjálfs
ur hið heillandi . . . Sá er ekki elsku.. Þá var ekkert að því
aðlaðandi, sem er þungt inn- , að safna glóðum elds að höfði
anbrjósts. Karin andvarpaði. hans með þakklæti. Þetta
Hún gekk aftur inn í stof- hefur þó ekki verið meðvituð
miðað við kvenfólk .Konan nna og kveikti í annarri síga- 1 hugsun, því eins og áður er
er sköpuð til að fæða af sér rettu- Henni fannst skyndi- j sagt; eiskaði hún og dáði
barn. Öll hennar líffæri eru te8'a að hún væri svo hjálpar curt. En hins vegar komst hún
til þess stillt. Mánuð eftir vana, svo lítil, svo umkomu-jekki hjá því að veita því at-
mánuð býr hún sig undir að taus- Hún reyndi að halda hygli, að hann spurði hana
uppfylla þær kröfur líkama fast í eitthvað, sem var að aidrei, hvaða leikrit hana
síns. Nú hefur þjóðfélagsþró- renna út úr höndum hennar. llangaði að sjá. Hann gekk út
unin rænt þær þessu hlut- Eitthvað, sem var henni meira ' fra þvf VÍSU) að það sem hann
verki sínu, og lætur þær ekki virði en sjálft lífið. Hvers hefði gaman af, hlyti einnig
hafa annað fullnægjandi í vegna? Það vissi hún ekki. En að fana konu hans í geð.
staðinn. Ef nokkurn tíma á an vafa og umhugsunar hefði I nu- varð hún glaðari en
að verða lag á hlutunum hér hún valið hcinn, jafnvel úr nokkru sinni fyrr vfir leikhús
í veröld, verður að gerbreyta þúsund manna hóp. Hún gat j miðunum. Nú fann hún til
öllu skipulagi. látið hvað sem var yfir sig j fulls> hve hrædd hún haföi
Karin fann til öryggis í Sanga, bara fyrir að fá að
návist hans. Hún ímyndaði vera hlá Curt> lifa með' hon-
sér að hann myndi gera sitt um’ iaeyra hann koma inn,
til að gera þjóðfélagið svo sia hann borða, sjá hnakka
heilbrigt og öruggt, að kon- hans við skrifborðið, hlusta
ur og börn gætu fengið sinn a rðcld hans. Hún gat afborið
verðuga sess. hvað sem vera skyldi fyrir
Henni hafði oft flogið í hug, hann- Hun skyldl veita hon-jer mun auðveldara að nálg-
að hún ætti að vera virkarl um hvað sem hann hæðl um' ‘ ' ^ ---------
Hvernig sem hann færi með
hana gæti hún fyrirgefio hon
um. Hún bar alltaf umhyggju
fyrir honum, elskaði hann,
kenndi í brjósti um hann.
— En þetta er þrældómur?
— Kallið það hvað sem þið
viljið. Eg kalla það ást.
Hún reis á fætur, svo grát-
ur og örvinglan næði ekki tök
um á henni. Hún opnaði svala
dyrnar tif þess að lofta út,
'AW.W.V.V.W/AW.V.VV.V.V.V.V.V.V.V.V.V/.V.VV
*i.n > -
Starf Þjóðgarðsvarðar
á Þingvöílum
er hér mtð auglýst laust til umsóknar. — Um-
sóknir skulu hafa borizt fyrir 10. október n k. á
skrifstofu Húsameistara ríkisins. sem gefur nán-
ari uppiýsingar um starfið.
Laun samkvæmt launalögum.
Reykjavík, 10. sept 1959.
Þingvallanefndin
i n ■ ■ ■ ■ i
meðlimur í kvenréttindahreyf
ingunni. Hún hélt, að Curt
vildi það. Það hlaut að koma
heim við skoðanir hans. Elísa
bet hafði líka stöðug áhrif á
hana. Curt setti á engan hátt
stólinn fyrir dyrnar, en virt-
ist ekkert sérlega hrifinn af
uppástungu hennar. Þess
vegna frestaði hún „þátt-
töku“ sinni frá degi til dags.
Þegar Elísabet spurði hvers
vegna það væri, skaut hún
sér bak við það, að hún hefði
ekki tíma til þess. Það var
satt svo langt sem það náði.
En hefði viljinn verið fyrir
hendi, hefði hún getað það.
Eða réttara sagt: Hefði Curt
viljað það, hefði hún sem bezt
getað rifið' sig lausa.
Þegar hún hafði drukkið
teið tók hún bollann og fór i
fram í eldhús með hann. í
bakaleið stanzaði hún fyrir
framan spegilinn í forstof-
unni og virti útlínur líkama
síns vandlega fyrir sér. Svo
hélt hún áfram þankagangi
sínum:
— Jahá, svo þetta er þessi
fína dama, sem hefur daðrað
sér út stöðuhækkun, sagði
hún hæðnislega.
Hún vatt sig og sneri sér
4 ýmsa lund framan við speg
ilinn og rannsakaði vöxtinn
og allt útlitiö nákvæmlega: —
verið. Henni var um meg.i að
þola fleiri daga eins og dag-
inn i gær. Sameiginlegur á-
hugi þeirra fyrir leiklist átti
að verða þeim brú til að mæt-
ast á aftur. Hvort um sig átti
að ganga hálfa leiðina. Það
|er. i
um hvað sem hann bæði um.; ast aftur við hlutlaust efni,
en yfir brennandi eldi.
Þegar þau sátu sitt hvoru
megin við borðið í forstof-
unni, rannsakaði Karin hann
í laumi. Það var sem hún
vildi soga andlit hans i sig
með augnaráðinu. Hann hafði
áhyggjuhrukku milli augn-
anna, augnalokin voru dökk
og þreytuleg. Það var auð-
séð, að hann lagði hart að sér
við vinnuna. Karinu langaði
svo Curt yrði ekki fyrir óþæg öumræðilega til þess að vefja
hann örmum og strjúka yfir
mjúkt hár hans. Augun voru
siður en svo eini líkamshluti
hennar, sem vildi sjúga hann
í sig. Innst í sál hennar var
eitthvað, sem teygði sig móti
honum, laukst upp fyrir hon-
um, þráði yl hans. Hún hafði
indum af tóbaksreiknum, þeg
ar hann kæmi heim. Svo gekk
hún fram í baöherbergið og
burstaði tennur sínar. Curt
fyrirleit kvenfólk, sem ang-
aöi af tóbaksreykingum.
Hún fór fram í eldhúsið.
Meðan hún nostraði þar
komst hún í skárra skap. Hún tekið eftir þvi> að honum
fengi Curt aftur. Bara að fannst hún óþarflega fíkin í
sumarið kæri nú svolítið atlot> En hún hafði ótæmandi
fljótt svo þau gætu farið íjþörf fyrir að gefa 0g þiggja
Þakpappi
íyrirliggjandi. ]
EVSars Trading Company,
Klapparstíg 20 — Sími 1-73-73.
'.■.■.■.■.■.■.■.".■.".■.■.■.V.V.V.V.'.'.V.’.'.V.V.V.V.V.V.’.V.VA'.'.1
Lfíus staða
Staða aðalbókara landssímans er laus til um-
sóknar. — Laun samkvæmt launalögum.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um menntun eg
fyrri störf skulu hafa borizt póst- og símamála-
stjórninni eigi síðar en 5. okt. 1959
Póst- og símamálastjórnin, 3. sept. 1959.
W.'.V.V.W.VV.V.V.V.'.V.V.V.V.V.’.V.V.V.V.'.'.V.V.’.V
Hugmyndasamkeppni
um vatnsgeyma á Litlu-Hlíð
Frestur til að skila tillögum um gerð vatnsgevma
á Litlu-Hlíð framlengist hér með til kl. 16 mið-
vikudaginn 7. okt. 1959.
Vatnsveitustjóri
'IVWVAVAV.WVW.V.V.V.V.'.VW.V.SVV.VAVVW.VÍ
ferðalag. Þá ætlaði hún að
segja honum, að hún vildi
eignast barn. Ef hún eignað-
ist barn uppgötvaði Curt, eitt
hvað nýtt hjá henni. Þá yrði
hún fyrst kona fyrir alvöru,
hkari konuhugsjón Curts frá
löngu horfnum tímum.
í vor lyki Lars námi, og þá
væru þær áhyggj ur út úr heim
inum.
Nei, sva sannarlega skyldi
hún ekki missa kjarkinn
vegna andstreymis, sem var
Kvenmannskindin ma sa.mi- j sv0 óVerulegt, a,ð húii ga,t ekki
arlega gæta þess, að hin heill isltilgreint það. Curt var mjög
andi þrýstni hennai veröi einfaldlega þreyttur. En enn-
ekki lafandi skvap. Hvað . þa elskuðUst þa,U gagnkyæmri
myndi herra Curt segja við,^st_ yrðu þau bara að
toreyta sva(lítið til og gera
styttri vinkil stofunnar að
því?
Þó var engin yfirvofandi
hætta á offitu. Karin var há barnaherbergi.
og grönn, þótt hún væri þétt-
vaxin.
Hún rannsakaði andlitið Þegar Curt kom heim var
líka vandlega. Dökkt hárið var , hann með leikhúsmiða. Karin
slétt upp frá gagnaugunum, varð alltaf himinlifandi yfir
húðin var hraustleg og leit út því, sem þannig kom á óvart.
fyrir að vera sólbrún, meira .Þótt hún vissi með sjálfri sér
að segj a yfir háveturinn. Hið aö hann keypti leikhúsmiðana
umtalaða aðdráttarafl henn- 'af því að hann hafði sjálfur
ar lá, eins og Curt hafði bent svo gaman af að fara í leik-
á — í lífsfjöri hennar. Þeg-jhús, rejmdi hún alltaf aö
ar hún hló, kom glampi í brún ímynda sér, að hann keypti
augu hennar og skein í hvít- 1 þá hennar vegna. Kvenlegt
ar, fallegar tennur. ieðli hennar naut þess alltaf
En sá sem er dapur getur j i ríkum mæli, að henni væri
ekki verið fjörlegur. Þá hverf ísýnd þannig hugulsemi, og
ástúð. Átti hann að verða
henni framandi, ókunnur
maður, sem hún þyrði ekki að
láta vel a'ð og umfaðma ....
Hann spurði vingjarnlega:
— Hvers vegna starir þú á
mig?
— Eg stari ekki, svaraði hún
og leit undan.
__ Ef ég fengi skilið hvers
vegna þú glápir eins og sjálf-
ur . . . og það að nauðsynja-
lausu, bætti hann við, vin-
gjarnlegur sem fyrr, en leti-
legur. — Eða tókstu ekki eftir
að þú starðir á mig?
__ Nei, ég var allt annað
að hugsa. En mér fellur ekki,
að þú skulir telja mig segja
ósatt.
— O, þú skrökvar aldrei til
muna, sagði hann föðurlega.
— Eg man ekki eftir, að ég
þekki hreinskilnari og heið-
arlegri manneskju en þig. En
þú segir oft svona smávegis
Framboðslisíar
við Alþingiskosningar í Reykjavík, sem fram eiga
að fara sunnudaginn 25. október 1959, skulu af-
hentir í skrifstofu borgarfógeta, Tjarnargötu 4,
eigi síðar en miðvikudaginn 23. september 1959.
Yfirkjörstjórnin 1 Reykjavík, 7. september 1953.
Einar Arnaids Kr. Kristjársson
Jónas Jósteinsson Sveinbj Dagfinnsson
Þorvaldur Þórarinsson
y.VAV.V.V.V.VAV.V.V.V.V.VAV.V.V.V.V.V.V.V.V.V
újnhnuhJínnjhnjhjutamjntnjjnnnjnnjnnujjínnuKtnhnjjjnjjíjíjjsjí:}
Innilega þökkum við öllum, sem glöddu okkur
hjónin á gullbrúðkaupi okkar, og áttræðisafmæli mínu,
þann 1. ágúst með heimsóknum, gjöfum og skeytum.
Guðmundur Eiríksson,
Skólavöllum 14, Selfossi.
njjjjjjjjjjjjjnj:njjnjjjjjj:jjjjj:jtnjí:{jntj::::tj:jjjtjjj:tjjjnjjnjjjjjjtjjjjjjj:::::ji
Hnappagöt gerð
og tölur festar á.
Framnesvrgí 20A
Þökkum hjartanlegafyrir auðsýnda samúð og vináttu við fráhll
og útför
Jóhónns Sigurðssonar
Bakkakoti, Meðaiiandi.
Fyrlr hönd aðstandenda. )
Margrét Stefánsdóttir. i