Tíminn - 08.04.1960, Blaðsíða 8

8
TÍMINN, föstudaginn 8. aprfl 1960.
INGÓLFUR DAVÍÐSSON:
GRÓÐUR og GARÐAR
¥eE hirtur grasblettur er
mikiE prýði í hverjum garði

^ Í5>’
i> • ” j* * . 1 |

Iðgrænu túni er löngum við
brugðið fyrir fegurð. Vel hirt-
ur grasb'ettur er prýði í hverj
um garði. Bylgjandi kornakur
er ljómandi fallegur, en það
er snarrótarpunturinn al-
kunni líka, einkum þegar hæg
ur blær vaggar honum. Hið
hvitrákótta randagras er stór
vaxið og mjög sérkennilegt.
Það er góð tilbreyting og get
ur farið vel i röðum þar sem
rými er nóg, eða í toppum,
einn hnaus í stað. Ýms grös
eru líka falleg mjög í vendi,
afskorin. Hefur t.d. snarrótar
vuntur lengi verið notaður
þannig hér á landi, enda er
hann bæði fallegur og end-
ingargóður. Melgras er líka
^aft 1 vendi Það er stundum
itað á ýmsa vegu og selt í
blómabúðum; stundum undir
hinu latneska nafni sínu, Ely-
mus, því að sumum þykir það
fínna! Bygg og hafrar með
b'ómöxum fara líka vel í
b' ómavasá. Og ekki má gleyma
blessaðri fifunni; hvitir vend
ir hennar eru einkum snotrir.
Pífan á líka sina sögu. „Ljós
ið kemur langt og mjótt, log

Fréttabréf frá Vopnafirði:
Hér lifir enginn í
neinum múnaði

Hjartapuntvöndur (Briza)
ar á fífustöngum“ segir í gam
alli visu. Blöð hennar brokið,
þykja mjög kjarngóð til beit
ar. — Nokkur einær erlend
skrautgrös, góð til afskurðar
í vendi, þrífast hér vel og eiga
skilið að þau séu meira rækt
uð en gert er hér ennþá. Þau
geta einnig farið prýðilega í
steinhæð og hrauni. Þeim er
auðvelt að fjölga með sán-
ingu. Fræið þarf að panta i
t!ma.
Skulu nokkur nefnd, sem
auðvelí er að rækta Silkibygg
eða íkomabygg (Hordeum
osa) er um 30 cm. há, einær,
erlend língresistegund fögur
og sérkennileg. (Sjá mynd).
— Skrauthafrar (Avena ster-
ilis) líkjast venjulegum höfr
Silklbygg
Gullkista íslands
nefnist nýútkominn bæklingur
um möguleika á fiskrækt hér á
landi.
Höfundur bæklingsins er Gísli
Indriöason. sem undanfarin fjög-
ur ár hefur barizt fyrir þessu ynáli,
en hann mun vera fyrsti maður
hérlendis, sem kom með hugmynd
ina um sjóeldi laxfiska í sambandi
við fiskeldisstöðvar.
Það er nú loks viðurkennt, að
hér sé um mjög merkilegt mál
að ræða og hefur bæklingur þessi
mikinn fróðleik að geyma fyrir
alla þá, sem eiga hlutdeild að
vatnasvæðum og sjávarlónum, svo
og stangveiðímenn og aðra, sem
áhuga hafa á laxfiskategundum
okkar. bæði til skemmtunar og
sem útflutningsverðmætis I stórum
stíl. Þarna er sýnilega á ferðinni
bjóðnytjamál, sem alla varðar.
jubatum) er um 30 cm. hátt
gras, mjög fallegt og einkenni
legt. Við þroskunina vaxa út
úr axinu langar týtur, svo það
líkist mjúkum pensilskúf eða
íkornaskotti, oft með gulleit
um eða ljósrauðleitum blæ.
Finnzt hér stundum sem slæð
ingur-----------Hjartapuntur,
(Briza maxima og B. minor).
Tvær fallegar einærar gras-
tegundir hentugar í vendi.
Öxin hjartalaga eða nærri
þríhyrnulaga á grönnum stilk
um. Hið stærra hjartaax 30—
50 cm. á hæð, hitt nokkru
minna. Blómgast í ágúst —
september —-------Héraskott
(Lagurus ovatus) er einnig
lagleg og harðger einær gras-
tegund 25—40 cm. há. axið
hvítgulleitt eins og nafnið
bendir til. Ágætt f blómvendi.
— Slæðugras (Agrostis nebul
Héraskott
um, en öxin eru stærri og
brúnhærð. Þegar smáöxin
blótna og þorna hreyfast þau
greinilega. Fræi þessarra ein
æru skrautgrasa má sá beint
í garðinn, en auðvitað er
hægt að flýta vextinum tals
vert með þvj að sá fyrst und-
ir gleri og gróðursetja siðan
jurtirnar úti með 15—20 cm.
millibili. Puntana má hengja
upp til þurrkunar, líkt og
eilífðarblóm. Stráin af öxun
um skal skera af til þurrkun
ar, meðam þau eru ennþá
græn. Puntvendir eru fallegir
bæði einir og með öðrum blóm
um.
Veðráttan síðastliðið ár var
góð, _ veturinn snjóléttur og
óvenju mildur, vorið var gott,
gróður kom snemma eða fyr
ir miðjan maí, sauðburður
gekk vel, og var margt tví-
1 lembt. Um miðjan júnj brá
til norð-austan áttar og gekk
! í krapahríðar en snjóaði til
fjalla, ekki munu þó hafa
orðið nein teljandi vanhöld
á lömbum af þessum sökum.
Sláttur hófst fyrir júnílok, og
var grasspretta góð, og nýting
heyja ágæt, heyskap lauk
fyrri hluta september. Fé var
með vænna móti þrátt fyrir
margt af tvílembingum. Haust
i(5 var þurrviðrasamt og hlítt,
var fé ekki tekið almennt á
hús fyrr en í nóvemberlok,
oftast beitt til jóla.
Byggingar og ræktun
Skurðgrafa vann hér í sveit
inni á vegum ræktunarsam-
bandsins s.l. sumar. Ekki er
mér kunhugt um hvað hún
gróf marga rúmm., en hún
mun hafa unnið hér í um 4
mánuði. Beltisdráttarvél Rækt
unarsambandsins vann mikið
hér að nýrækt, og einnig mun
önnur vél í einkaeign hafa
unnið eitthvað í haust, vegna
þess að vél Ræktunarsam-
bai^dsins gat ekki annað
allri vinnu hjá bændum.
Unnið var að byggingum
nýrra íbúðarhúsa á þremur
bæjum, þar af eru tvö tvíýlis
hús. Útihúsabyggingar voru
með minna móti s.l. ár og
mun þar bæði valda, að víðast
eru húsakostur orðinn góð-
ur, og svo er byggingarefni
orðið það dýrt, að mönnum
hrýs hugur við að leggja I
byggingar nema brýna nauð
syn beri til.
Maður kemur í manns stað
Á s.l. ári hættu og fluttu
burtu, læknirinn okkar, Árni
Vilhjálmsson, presturinn á
Hofi, sr. Jakob Einarsson og
kaupfélagsstjóri K.V. Hall-
dór Ásgrímsson alþm. Þessir
menn voru allir mjög vinsælir
hver á sínu sviði, og munu
sæti þeirra vandfyllt. Nú hef
ur ræzt það úr, að við erum
búnir að fá kaupfélagsstjóra
og lækni, en prestinn vantar
enn, vonandi kemur hann
líka áður en varir. .
Afkoma raanna hér í sveit
(Framhald á 15 síðu).
Leiðrétting frá isl. tónum
Slæðugras
f sambandi við viðtal við
Ragnar Bjarnson er birtist í
Tímnum síðst liðinn þriðjudag
viljum við taka eftirfarandi
fram:
Ragnar Bjarnason fer ekki
utan á vegum fslenzkra tóna
heldur íer hann í einkaerind-
um, en mun syngja inn fyr}r
íslenzka tóna meðan hann dvel-
ur erlendis.
Ummæli hans um Rikisút-
varpið og upptökumenn þess
eru að okkar áliti fráleit og ó-
sanngjörn í hæsta máta. ís-
lenzkir tónar hafa nú um nær
10 ára rkeið tekið flestar af
plötum sínum upp hjá Ríkis-
útvarpinu og hafa upptökurnar
yfirleitt fengið ágæta dóma og
margar af plötunum verið gefn
ar út ertendis, sem ekki hefði
komið i r! ef um óhæfar upp-
tökur htdð vtrið að ræða.
Til dæmis um hve upptökur
Ríkisútvarpsins hafa líkað vel
má nefn: að nýjasta hljómplata
Óðins valclimarssonar í kjall-
aranum'Saga farmannsins kem-
ur út í Noregi um leið og hún
kemur á markað hér og hefur
upptaka þeirrar plötu þótt tak-
ast með eindæmum vel Einnig
má nefna upptökuna á Kardem
orrimubænum sem hefur fengið
einróma lof allra er til heyrðu.
Um magnaraverði Ríkisút-
varpsins má segja, að þeir hafa
ávallt reynt að gera upptökurn-
ar sem bezt úr garði, og lagt
sig fram um að vanda tóngæði
sem bezt má vera og hefur sam
vinnan við þá verið í alla staði
hin bezta, enda hljóta hags-
munir íslenzkrar hljómplötu-
útgáfu og Ríkisútvarpsins ætíð
að fara saman, og sameiginlegt
áhugamál beggja aðila að sem
flestar og sem beztar íslenzkar
hljómplótur verði gefnar út, til
að vega á móti þeim flaum áf
erlendri tónlist sem leikin er.
Við b’.ðjum yður hr. ritstjóri
,að birta þetta i blaði yðar.
F.h. fslenzkra tóna
Tage Ammendrup