Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 13.10.1935, Blaðsíða 6

6
A.LÞ'S'ÐUBLAÐIÐ
BRAUTRYÐJENDUR.
(Frh. af 2. síðu.)
Sem betur fór 'lom brátt dálítil
austang:)la :>kkur til bjargar. Hún
hrakti mývarginn aftur út yfir
vatnið, þar sem mikið af honum
hefir eflaust orðið soltnum sil-
ungum að bráð.
Nú var unnið af kappi til há-
4egis. Rétt eftir hádegið fcom
Grímur geitskór enn einu sinni,
hlaðinn um 20 ungmesnnum og
iaraangri þeirra.
Þegar hinir nýkomnu voru bún-
ír að fá silung og kaffi í svang-
inn, hófst aðalaðdráttuiinn á rúm-
stæðum, tjaldsúlum >og tjaldbotn-
>.um 'O. fl. sljfcu, sem nauðsynlegt
er, og þægindi eykur í vega-
vinnutjaldbúðum. útbúnaður
|>essi lá í smáhrúgum hingað og
þangað um hraunið, >og var allur
fluttur heimj í Reyðarvílk á hest-
vögnum og bátum. Flutningurinn
yfir hraunið gekk hálf stirðlega
sökum þess, hvað það er þýft.
Allir voru sanit feomnir í tjald
ttm kvöldið og flestir höfðu rúm-
stæði. Tjöldin voru alls 12.
Á þriðjudagsmorguninn fór all-
;ur hópurinn út í veg. Honum var
lakaft í þrjá vinnuflokka.
Við, sem fyrstir komum, héld-
«im hópinn, >og einn fyrirtaks fé-
-lági bættist við. Flokkarnir voru
kallaðir ýmsum nöfnum til að-
greiningar.
Okkar var t, d. kallaður ýmist
„Fyrsti f lokkurinn" eða „Vals-
flokkur"; líklega vegna þess, að
;„Valur“ heitir sá, er mönnum i
hinurn flokkunum hefir þótt mest
bera á. Annar hinna flokkanna
var oftast nefndur „Oddsflokk-
lur“, því „Oddur“ er nafn þess, er
|þar rfkti með magt og miklu
veldi. Fleirí nöfn hafði flokkur-
inn, sem ég ekki vil nefna.
H1III!I1II8II1I!I!IIII1III!I!IB!III!BIII!IIIII1
Bétta, mjúka gljáann
fáið þér að eins með
Mána-bóni.
Þriðji flokkurinn var annað-
hvort Ikallaður „Gæsaflokkur“ eða
„Miðflokkurinn“. Kom seinna
nafnið af því, að í upphafi var
hann í milli hinna fldkkanna við
veginn. Nafnið breyttist lekkert þó
hann vseri annaðhvort syðstur
eða nyrstur.
Einn flokkurinn, ef flokk skyldi
ikalla, því í honum voru ekki
nema. 2 menn, er ienn ótalinn;
„mallararnir" eða „brasararnir".
Allmidð fór samt fyrir flokki
þessum, þótt fáliðaður væri, og
mikið var um hann rætt og rifist.
Á þriðjudagskvöldið, (mgar við
komum heim frá vinnu, voru
smiðirnir að ljúka við að slá uppi
borðsalnum, en þeh höfðu feomið;
tíl Reyðarvílcur um morguninn.
Dagarnir liðu hver öðrum líík-
ir. Klukkan 61/2 f. h. vorum við
vaktir upp af blíðum blundi með
hornblæstri, sem Richard þeytti
yfir okkur úr litla horninu sínu.
Kl. 7 var okkur svo hóað út úr
tjöldunum með flautuýskri. Var
það Oddur sá, er fyr er getið,
sem ikallaði okkur til vinnunnar.
Kl. 9 var kaffihlé. Kl. 12 til 1
matartími. Kl. 3 aftur kaffihlé.
Vinnu var hætt kl. 6, nema á
laugardögum hættu þeir, sem í
bæirrn ætluðu, kl. 91/2, en hinir
kl. 12.
Eftir kvöldverðinn fóru nxenn
oft í knattspyrnu, glímu eða aðr-
ar íþróttir og leiki.
Vinnuflokkarnir háðu loiatt-
spyrnulkappleikí sín á milli og
veitti ýmsum betur.
Einn flokkurimi kallaði sig
Knattspyrnufélag Reyðarvíkur
(K. R.), en var þó aldrei ánægður
með skammstöfunina, því flestir
f lionum voru í iknattspyrnufélag-
inu „Valur“ í Reýkjavík.
Nú er fátt orðilð í frásögur fær-
andi. Eftir fyrstu vifcuna bætt-
ust 2 félagar í hópinn. Annar
þeirra gekk alment undir nafn-
inu „Listamaðurinn“, en hinn heit-
íir í höfuðið á gamla manninum I
„Örkinni". Við vorum nú 'Orðnir
36 að tölu í alt.
í annari vikunni fengum við
útvarpstæki, sem viðtækjavierzl-
unin lánaði okkur, og kunnurn við
henni þakkir fyrir. Gegnum út-
varpið stóðuin við í stöðugu sam-
bandi við umheiminn og fengum
fregnir af hænuhönum, hrossa-
marköðum, vansköpuðum kálfum
og veðurútliti.
Sökum óánægju yfir matreiðsl-
unni fengum við, er við vorum
búnir að vera 3 vifcur í ,Reyðar-
vilk, ráðskonu, blómarós á sjö-
tugsaldrinum.
Þrátt fyrir aldur sinn reyndist
hún okkur prýðilega, og er óhætt
að segja, að öllum þótti mjög
leitt, 'Og horfðu á eítir henni með
söknuði og þakklæti í huga, er
hún var borin veik út í Grím
geitskó til ' sjúkraflutnings til
Reýkjavíkur. Því miður fékk hún
ekki svo góða heimferð sem
skyldi, því vélin í bátnum bilaði
og var hann á reki í 5 stundir
fyrir hvössum norðaustanstormi,
áður en hjálp kom.
Út í þetta vatnshrakningsæfin-
týri ætla ég ekki að fara hér,
því þar var ég ekki með, enda
mun það vera nóg efni í sjálf-
stæða ferðasögu.
Vikuna eftir að ráðskonan fór
frá dkkur, en það var síðasta
vifcan, sem við dvöldum í Reyð-
arvík, urðum við að notast við
„mallaraflokk“, og gekk það stór-
slysalítið, þótt viðbrigðin væru
mifeil.
Um hádegi föstudaginn 20. sept.
tófc helmingur okkar saman
pjönkur sínar og fór til Reykja-
víikur, og hinn helmingurinn fór
sömu leiðina laugardaginn 21. s.
m.
Heimferðin ghkk vel.
Þótt allir væru hressir og reifir
á yfirborðinu, þá held ég að ó-
hætt sé aö segja, að öllum hafi
verið frefcar þungt niðri fyrir, því
jatvinnuleysið { „Víkinni“ gein við
lofckur í allri sinni hræðilegu nekt.
Og ]>essar spurningar voru efst
í huga okkar:
Hvíii) á a.7> gera við okkurP
Fleygja okkur út á gaddinn?
Að lokum ætla ég að nota tæki-
færið til að þakka Jóni. Jóns-
syni frá Flatey fyrir samveruna í
sumar og hina gððu stjórn iog
prúðmannlegu framkomn, sem
hann sýndi okkur í hvívetna.
Binnig þakka ég Haruldi Guð-
ntundssyni atvinnumálaráðherra
og ölium þeim, er með honum
stóðu, fyrir að hrinda Joessu þarfa
máli' í franikvæmd. Það var nýj-
ung, að láta æskulýðinn vinna
út af fyrir sig. Nýjung, sem að
mínum dómi reyndist ágætlega.
Ég vona fastlega, að hér eftir
Iíði ekkert sumar þannig, að vald-
hafarnir láti ekki slíka vinnu-
flokka æ'skumanna sem þennan
vinna að einhverjum frámkvæmd-
'Um, sem að gagni eru landi og
])jóð. Islarnl er stórt, en lands-
menn eru færri en svo, að þeir
megi forsmá krafta hinnar upp-
rennandi kynslóðar.
Tilhögunin á útborgun vinnu-
launanna líkaði okkur ágætlega.
Hún var í stuttu máli' þessi: 1
livert sinn, sem menn fóru til
Reýkjavíkur, en það var !um aðra-
hvora helgi, fengu þeir útborg-
aðar 20 til 30 krónur, Það, sem
eftir stóð, var gert upp þegar
vinnunini var lokið. Reikningamir
hafa litið út aö meðaltali eitthvað
líikt þessu:
Úttekt yfiir sumarið kr. 140,00
Fyrif fæði — 80,00
Eftirstöðvar við upp-
gjör — 260,00
Alls kr. 480,00
Menn voru yfÍTleitt ánægðir
með útkomuna, en flestum fanst
samt, að vinnan hefði mátt vera
dálítið lengur en 9 vifcur.
Að endingu leyfi ég mér fyrir
hönd vinnuflókksins, að þakka
fólkinu á Miðfelli fyrir alla þá
gestrisni og lipurð, sem það
sýndi okkur.
Svo þakka ég öllum félögam
mínum fyrir samvinnuna og öll
góðu kynnin, sem ég hafðí af
þeim.
Skrifað í Reyðarvík og Reykja-
vijk: í sept.mánuði 1935.
Jóhannes Kr. Steinsson.
Heyrnarleysi
af reykingum.
Eyrnasérfræðingur nokkur í
Englandi hefir nýlega haldið há-
skólafyrirlestra þess f efnis, áð
þriðji hver maður á Englandi hafi
bilaða heyrn. Því er alment bald-
ið fram, að þetta heyrraarleysi
stafi af reýkingum, en sérfræð-
ingurinn er ekki þeirrar sk oðunar.
Hann segist að eins hafa fundið
eltt slfikt tilfffilli; það var öldung-
ur nokkur, sem um margra ára
sfceið hafði reykt 12 Havaraavindla
á dag.
Luigi Pirandello.
Luigi Pirandello er um þessar
mtundfr í Hollywoood og síkiifl*r
textana við myndir þær, sem
teknar eru eftir sögum hans. í
haust og fram á næstá ár veröur
hann á ferðalagi um Evrój)u til
þess að vera viðstaddur frumsýri-
ingar á fimtándu kvikmyndinsá,
sem teltin er eftir ritum hans.
enn þá eina! Þú hefir
ekki kynst kreppunni en*
þá. Nei, ág nota Mána og
kemst hjá öllum huglei#-
ingum um kreppuna.