Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 31.07.1938, Page 5

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5

Ameríski flugmaðurinn og milljónamæringurinn Howard Hug-
hes flaug nýlega umhverfis hnöttinn á tæpum 4 sólarhringum.
Á myndinni sést hann vera að tala í útvarp.,
siem við ekki naðUim í, en því
riæst köstuðu þeir út stórri .köHu,
siem færi vair brmdið við, og
heppnaðist okíkiuír alð irná í Iköirfiu'na
og fikria' lokkuir svo áfrajm á fær-
iiniu, þar tii aið náði’St í kiaiðiail-
triossu nógu sterka til að liakda
sikipi okkar við seglskipið, er þá
viair liátið horfal upp í viinldiinin.
Skip þettia valr fraikkineskt fiski-
sikip, er hét „Genitille”, og tskip-
stjórinin Butez.
Af ástæðum, semi hér á uindain
eru nefindair, varð öll aðstaða
við björgún okkar mifciu meiri'
erfiðleikum háð en vierið hiejfði,
ef við hefðuim gatað háWiiið okk-
ur nærri miðri síðiu ínrkkneska-
sikipisms, en viið gátum ekki kom-
ist friaimiaír með þvi en fraim uindiir
aftúr'sigju., og oft ailveg laíftuir fyr-
ir það, þegár gefa þurfti eftir á
kaðaitrossunni, tii þesis áð verjast
stónsjóum. Þrátt fyrir þaö gekk
þó eftir ö.ll u:m vonum að komast
upp; stundum varð þó að bíðia
nokkuð eftir lögum, en aftur
komust stundum tveir upp, svo
áð ’siegjat siamitímis, á milli stór-
sjóannja. Þegiair eiftir voru aöeins
tveir af okkur, voru réttalr niðuir
tvær bjiörgmiaT'sitroffíur, oig máði
:.an'niair straix i aðiria þeinr|a, en
hinum mi'siheppniaðiist að iná
þeim, er hawn átti aö takia/, og
Uim leið reið stór kvika unidir
skipið, og miisti hanin þá hakls á
kaðl'inum, er 'sikiilpi okkar var
hál'dið á viið 'Sikútuna', og rak
því skip okkar aiftur fyrir hatmai.
En isvo haföi altvitoa'Sit, að karfan,
er við fynsrt náðum í, hafði iskorö-
aisit updir þóftu, og hékk því
slkipið á línu: þeirri, er við hanai
var. En’ Frakkair snéru þá skipi’
siínui í /skyndi, með miklu snar-
ræði, svo að sfcip okkair vairð ajl-
Minnlst merkis-
daoa í lífi yðai
með pví að láta
taká af yður
nýja Ijðsmpd
á ljósmyndastofu
Sigorðar Guðraafldssooar
Lækjargötiu 2. Sími 1980
Heimaishni 4980.
ýteg í iskjó.li við istoútuna, er raik
sv'O nœrri, að með aðisitoð eirus
hinma' frönsfcu skipverja heppm-
aðiisit þesisum síða'sta miainmi að
ná í kaðaiinn aiftur, og síðian
var hanui dreginn upp, er lag
kom tíl þess, og þótti vfet öll-
urn hanin úr heJju heimtur, því
um sfund var lítíð' útlit fyriS’
að hainini næðiisí.
Eftir því sem frafcfcneski skip-
sitjóriinu Bfcýrði firá í skýrsju istnni,
er hanin sendi með' okkur í J atnd í
Vestma'ninaieyjum', og éig isíðar
rauin máma'r geta, voru þaið náj'eg'a
tve'ir fcluk.k'utimar frá því björg-
úln'iin byrj.aöi og þair til við allir,
14 að tölui, vorum k'Oiinindr upp
heilu og hölduu, og þá var að-
éitns að byrja' að brie,gðia biitu.
Ég gizka á, eft’ir þessiu og þeim
tíma, sem ég tel- að við værum
að f’iisifcidrættd og á róðri ti'I laindtS',
að hrafcniingu'riin.ni, sem vair vestur
og út tii hafsi, — í isitað þesS' að
víð álftum að hialnin væri vesitur
meði iandi, — hiaifi lftiið eða. efck-
ert 'sitaðið yfir lengur etn 2
kluklkutíma; og um þesisa'r á-
gizkaniir erum við víst sr.mmála
hrafcningsféialgiair, siem enn erum
á iífi.
Frakfcnies'ki skipstjóiriun sagði
í .slkýrBÍU sinni áðnméfnidri, að
hainin héfði hftt okfcur 6 sjómílur
út .af Sélvogi; og hiefir það að
líki'nidum orðið okfcur tíl lífsi, að
al’itið var, að' vindur hefð.'i, urn
leið Og biindhríðin byi'iaði, gieng-
ið nieira till austurs.; því vafiasamit
er, hvort sú s'tefna hiefði verið
tefcfti, sjem tekin vair, ef vitað
hefð’i verið, að vinidstaðain vair
óbreytt, af hánorðri, heldjur ef
tii). vill reyrat aö baida sér við
lanjdiið, en þiað hefði vaifiailítið
orðið tftl þess, að diagiar okkar,
’liklega .alllra, hefð|u verið taldir.
Á meðan. niokkurn veginn bjart
var lum dajgiinin, sést aiðeiins eitt
skip .langt ves'BUr og út af Þor-
liáksh.afnainniðiuíin, isem viaffiailiaiust
var þeiftai samia, er bj.argjajði okk-
uir, því Frakka'r skýriðu svo frá,
að um ffleiri skip hefði ekfci veráið
að ræða, á þessUrn S'lóðumj og
þeir uýkomnir undir landiilð úr
hafi. Það var því fyrir laiugum
þéirra, sem trúai á giu’ðlliegia for-
sjón, sýnileg ráðstöfún æðra
máttarvailds, að1 við skylduimi
hitta á þetta' eiina. skip, svo iajð
segja; á síðusfu stun'du, ojg í því
afskaiplega hrlðia’rmyrkri og stór-
sijó, sem þá var, og það var
hélidur engin m'anraleg fyrxrsijón
eðai dugnuður, sem gerði þessa
frönsku fiiskimenjn að vérikfæri, till
þess að hrífa' okkur úr grieipum
dauðiaus. Um leið og .síðiastii
maiður'inn var dreg'iun upp, festu
Fralkka'r skip okkar aftan í sitt,
en það sl'itnað'i frá eftiir stuttp
stund og rafc á tend inokfcru síðar
í Gri'ndavíik og bnotnaði þar !
lend'ingunni, pn haffði va'Miaust
’aMrei aff kjölnum farið.
Frafckar sýndu okkur hina
mestu allúð og mærgiætni, létu
okkur affkilæðaist í ,Jfcojur“ síniar í
háset ak Iieffanum, færðiu okkur
heitan mat og heita konáaks-
biöndu, en formaðuriinn fékk
saims konar viðurgjöming í hier-
bergi skipstjórans. — Síðar um
nóttina, höfðu þeir búið um 'Okkur
aflila; í Jestinni; höfðum við þar
segi undir okfcur og lofain á og
iájgum alilir í röð þveirt yfiir skip-
ið. Þegar ég var — leftidur af
tveimur Frökkum — fluttUjr á.
miUÍ hásetafcliefans og lesit'ariin'niar
í sótsvör'tu m yrkri aff nótitu og
hrið, yajr ekfci laiust við lað hálff-
gerður geigur 'kæmi 1 mig, !svo að
ég varð að tafca á öllu, sem ég
átfi til a;f þreki, aið látHi efck'i' á
þéim geig berav en þietta skifft'i1
engum togum, þgr ifú ég var
kominn í hóp íélajga mjniraa í
lestinni.
D.ajg'inn eftir vair sama veður,
hríð, ofsajrok og stórsjör, en síö-
a|ri hluta liaugiardagsinis biuitil upp
og ýindur gekk tft aiustu'ris um
kvöM'ið; þá fcom skipstjórinn
niður í lest, og kajliaiði Þiorfcel.
form,ainn okkair upp, eftir að hafa:
aifhent honum oliuföt og stigvél,.
því að' taJisverðuír sjór var, þriátt
fyr'ir veðurbreytinlgiuna(. Var h.ann
þá .að' benida' homum á, hviernig
umhorffs væri. Við fóruim' þá.
fléiri' að iíta,1 upp og sáiuim að
sklpið var staitt Lamgt úti í haifi,
en sást .aiðieinis tft fja'lfa’, siem
éngimn okfea'r var viss um hver
voru.
Aðf.aranótt S'U'njniuida|gs:inis vökn-
luðurn víð' swiiM'3 og heyrðum
að Frafcbair vo.ru miarjgir upp, og
sjuugu, að' því er ofckur iskildi|s,t,
andliegal söngvai. Þegar birti af
degf, sáum við' að sfeipið isiigldli
fulluim seglum' stefnu til landis,
og þektum við von bráðar að
þeír stefndu á Dyrhólaey, en
breyttu svo stefnunni. vesitur með
landinu og ætluðiu þá árei'ðain.lega
með ofekur beina' leið til Þo.r-
lákshafnair. Þainin diag var gott
veður og lífill sjóif, svo að við
gátum verið taJsvert uppi á
dekki. Fr.afckair buðu oklkur niður
til síú í há’setafelefainjn og vildu
veita okkur ýmsair góögerðir. Umi
kvöldið, er við vorum fcomnir
vestur um Vestmannaeyjar, gerði
óðan laindsynning (suðaiustiain) og
litlu síðar vár lagt tiJ d rifs, vest-
u,r og út af Dröngum. — Alla
næstu dag,a tii fimtudagis 5. april
var ýmisf' suðaU'Stain eðia suðvest-
an stóirviðiri, og vair oftaist látið
drifa', ien þeninain miorgun vair
siiglt austur fyrir Eyjar og flagg-
ajð þair í Ihiálfa sttöng. Von bráðiaír
kom báfur úr Eyjum, og vajr Sig-
lurður Sigurfinnsfeon formaðiur.
Þegar frakfcneski skipistjórinn >og
hanin höfðu talast við og Sigurð-
•ur visisi um allar ástæður, að
Frafcfcar gátu ekki haft ofckur
lengjur innanborðs, en litlar lífcur
fyrir að geta komið okkur til
ÞorIáks!hafnair í bráð, fé'r halnin
í laind eftir stærra skipi, er við
fórum allir með í liaind, eftir að
hafa kvatt Frafcka með þaikfclát-
Um hluga. — Frafckar láu kyrrir
þalr til við vorum komnir inni úr
,;Leið‘inni“, ög kvöddu þá með
fánal síniUm »g sigldu til hiaife.
(Úr: „Þorte'fcslhöfn").