Tíminn - 31.01.1964, Page 3

ISPEG
KA'NADISKUM hjónum var
fyrir stuttu bjargað úr hrakn-
ihgum á eyðimörkinni í Norð-
vestur-Kanada, eftir að hafa
háð þar 30 daga bardaga við
sult, kulda, snjóstorm og með
vitundarleysi. Siðustu dagana
fyrir björgunina lifðu hjónin,
en þau eru hinn 43 ára gamli
veiðienaður Alexander McDim-
armid og 25 ára gömul kona
hans, á mosa og snjó. Undir
lókin gat konan ekki gengið
lengur vegna kals á báðum fót-
um. Það er mánuður síðan
hjónin fóru til að huga að gildr
um, sem voru þarna í nágrenn-
inu. Eftir að hafa verið á ferð
í nokkra daga skullu á miklir
og tíðir snjóstormar, sem or-
sökuðu það að hjónin villtust.
Það hefur líklega orðið þeim
'lil lífs, að ílitlum eyðibofa
fundu þau birðir af hundamat
og bjargaði það þeim yfir
versta sultartímabilið. Það var
leitarflugvél, secn fann hjónin,
en þau liggja nú á sjúkrahúsi í
Watson Lake og er líðan þeirra
sæmileg.
NORSKA kvikmyndin, Herr-
aim og þjónn hans, var alveg
nýlega fnunsýnd í Danmörku í
Metropol-leikhúsinu, og fékk
mjög slæmar viðtökur. Mynd-
iti fjallar um Helander-málið
i Svíþjóð og fékk góða dóma í
blöðunum, en eftir tvær sýning
ar varð að hætta við hana
vegna slæmrar aðsóknar- —
Metropol-leikhúsið segir, að
aldrei hafi það tapað eins
miklu á nokkurri kvikmynd.
NÝLEGA var gert úti um
nokkuð sérstætt utnferðarvanda
roál við réttinn í New York.
Verzlunarcnaður nokkur að
nafni William Martin var á-
kærður fyrir að hafa með sér
þi.iggja metra langa slöngu, þeg
ar hann ferðaðist með neðan-
jarðarjárnbrautarlestinni. —
Ákærandinn hélt því fram, að
þetta væri bæði hættulegt og
cþægilegt, en sá ákærði færði
sér það fram til varnar, að
þetta væri húsdýr hans og
siangan væri algjörlega tamin
og ekki eitruð. — Dómarinn
dæmdi beim ákærða í vil á
þeim forsendum, að ekki væri
hægt að þvinga nelnn til að
láta frá sér húsdýr, sem ekki
væri öðrum hættulegt.
AMERÍSKI blaðakóngurinn
Henry Luce, hann á m. a-
bæði Time og Life, heyrði ný-
lega um það, að blað nokkurt
í Manitoba í Kanada væri til
sölu. Hann hafði áhuga á þessu
og sendi eftirfarandi skeyti til
blaðsins: Scndið mér strax
vt-rðið á blaði yðar í símskeyti.
Ilénry Luce. Svarið kom strax
aftur og var á þessa leið: 25
cent eintakið, eins og alltaf
áður.
KABARETTSONGKONAN,
Sophie Tucker, sem nýlega átti
áttræðisafmæli, var m. a. spurð
að því í afmælisvcizlunni,
hvernig hún hefði farið að því
að verða svona gömul. Því
svaraði Sophia, það kemur af
sjálfu sér, bara ef maður gleym
ir aldrei að draga andann. —
Sophie þessi er m. a. heims-
fræg fyrir að syngja lagið, Red
hot momma.
JEAN GABIN þykir einna
beztur leikara í Frakklandi og
þótt víðar væri leitað, o,g sjálf-
ur segist hann vera bezti leik-
ari í heimi. Þó að hann sé svo
mjög í sviðsljósinu, þá hefur
fjölskylda hans sig lítið í
frammi. Einum ljósmyndara í
París tókst samt að ná þessari
mynd af eiginkonu hans og
tveimur dætrum, þar sem þær
FRAM að þessu hefur sér-
stakur skóli verið í Hvíta hús-
inu með tilliti til Carolinu litlu
Kennedy. Nú hefur skólinn
verið lagður niður, eða réttara
sagt, Jacqueline Kennedy hef-
ur gert samning um það við
vin sinn, Sir Davld Ormsby-
Gore, brezka sendiherrann í
Bandaríkjunum, að skólinn
verði fluttur á heimili hans, en
þar er fyrir skóli fyrir börn
enskra sendiráðsstarfsmanna í
Bandaríkjunum. Englendingar
eru mjög hrevknir af þessu fyr-
jrkomulagi og telja það bera
vott um þáð, að Caroline eigi
að læra'að tala „rétta“ ensku.
bíða eftir fjölskylduföðurnum
við eitt stærsta kvikmyndaverið
þar í borg.
MANDY Rice-Davies byrjaði
fyrir skömmu, að starfa sem
næturklúbbasöngkona. Staður-
inn, sem hún vinnur á heitir
Eva og er næturklúbbur i
Munchen. Hún sagði frétta-
mönnum, að hún hefði aldrei
verið eins taugaóstyrk og þeg-
ar hún átti fyrst að koma fram
og hún heitaði því, að nokkur
nektardans væri á skemmti-
skránni. Hún var mjög hneyksl
uð, þegar fréttamennirnir
spurðu hana um nektardansinn
og sagðist bara ætla að láta þá
vita það, að hún væri leikkona,
en ekki nektardansmær.
UNG STULKA var nýlega
mætt í réttinum í Utrecht í
Hollandi, þar sem hún varð að
sverja eið. Það var samt ekki
um neitt alvarlegt glæpamál að
ræða, því að stúlkan var að
sverja eið sinn sem konung-
legur skjalaþýðandi í spönsk'u.
Iíún varð að sverja konungleg-
an eið, þó hún væri konungbor
ni sjálf, en nafn stúlkunnar er
Irene og er hún Hollandsprins-
essa.
LUCY BAINES JOHNSON,
hin sextán ára gamla dóttir
Jchnsons Bandaríkjaforseta er
þarna ásamt vini sinum Jack
Olsen, hann cr átján ára gam-
all, fyrir utan bústað ríkis-
stjórans í Madison. Frá Madi-
son ætluðu ungu hjúin til Ro-
chester í Minnesota, þar sem
þau ætla að dvelja hjá James
Kain-hjónunum, en þau eru
miklir vinir forsetafjölskyld-
unnar. Ekki eru þau Lucy og
Jack trúlofuð, en samband
þeirra er það náið, að forsetinn
Ieyfir dóttur sinni að ferðast
einni með Jack um Bandaríkin
Það skal tekið fram, að þafi
var Lynda Bird Johnson, sem
kom hingað í fylgd nieð foreld’
um sínum og er hún eldri en
Lucy.
SAMKVÆMT gömlum mú-
hammeðskum lögum getur mað
ur fengið skilnað frá konu
sinni með því að gansa þrisvar
sjnnum í kringum hana og
segja í hvert skinti, ég vil ekki
vera giftur þér lengur. En þess
um lögum má líka framfylgja á
nýtízkulegri hátt. Sagt hefur
vc-rið frá þvi í dagblöðum í
Cairo, að Múhammeðstrúar-
maður nokkur, sem dvaldist í
Englandi sendi arabiskri konu
sinni í Aden grammófónplötu
með skilnaðarformúlunni á. —
Þannig sparaði hann sér langt
ferðalag og hjónin voru skilin
um leið og konan hafði hlustað
á plötuna.
24 ÁRA gamall piltur kom
nýiega fyrir rétt í Brescia á N.-
Ítalíu og var hann ákærður fyr
ir að hafa varpað sprengju i
áttina að fæðingarheimili Páls
páfa. Maðurinn heldur því
fram, sér til varnar, að hann
, hafi ekki ætlað að móðga páf-
ann, heldur að leiða athy.glina
að sjálfum sér.
í TILEFNI af síðasta blaða-
mannafundi de Gaulles, skrif-
aði fréttaritari New York Tim-
es í París, Cvrus L. Sulzberger,
eftirfarandi í grein sina: Blaða
mannafundir eru það sama fyr-
ir de Gaulle og Scalaóperan er
fyrir Mariu Callas.
SAMKVÆMT opinberum
skýrslum í Tékkóslóvakíu, þá
eiga tékkneskar eldspýtur fram
vcgis að vera fimm mm. styttri
en þær hafa áður verið. Tékkó-
slóvakía keppir nefnilega að
bví marki að þurfa ekki að
f.ytja inn neitt timbur og þessi
útli bútiir framan af eldspýtún
um mun spara hálfan hektara
af skógi á ári.
„Söluskattsleikurinn"
Ríkisstjórnin gaf efnahags-
ráðstöfunum sínum nafnið „við
ireisn“ þegar í uppliafi lífdaga
sinna og kallaði sjálfa sig „við-
reisnarstjórn“. Þessi nafngift
reyndist, þegar missirin liðu,
svo mikið öfugmæli, að þjóðin
hcfur síðan notað hana með
háðsmerki og gæsalöppum.
Fyrir síðustu kosningar var
viðreisnin fairin svo gersam-
lega úr böndum, að Bjarni
Benediktsson gekk fram fyrir
flokksmenn sína og játaði hrak-
föllin og sagði: „VIÐ VERÐUM
að hætta gengislækk-
UNARLEIKNUM". Kjarninn í
ráðstöfunum stjórnarinnar
hafði sem kunnugt er, verið
tvær miklar gengislækkanir.
Al'Ilir sáu og skildu, að hér
hafði Bjarni aðeins tekið upp
nýtt nafn á „ví,ðreisninni“. f
hreinleika syndajátningarinnar
hét hún réttu nafni á vörum
Bjarna, og þessum Ieik hét
hann að hætta.
Út á þetta loforð marði
stjórnin meirihluta á Alþingi
áfram. Bjarni þykist í orði
kveðnu standa við heitið um að
hætta „gengisfellingarleikn-
um“, en hefur nú tekið upp
nýjan leik. Það er „söluskatts-
leikurinn". Það er nýjasta nafn-
ið á „viðreisninni“. Sá leikur
er þó aðeins nýtt tilbrigði af
„gengíslækkunarleiknum“, og
hefur afar svipuð áhrif fyrir
almenning — hækkar allt verð-
'lag og rýrir lífskjörin. Reynsl-
an af þeim leik mun verða svip-
uð og af hinum fyrri, og Bjarna
er óhætt að fara að setja si.g í
stellingar og koma fram fyirir
fólkið fyrir næstu kosningar og
gefa nýtt heit: „Við verðum að
hætta söluskattsleiknum“.
BráðabirgSalyfiS
En söluskattur „viðreisnar-
stjórnarinnar'* á sér annars
merkilega sögu. Stjóirnin sagð-
ist ætla að lækna sjúkt efna-
hagslif og sagði ráðstafanir sín-
ar alveg einhlítar og öruggar
ti'l þess að hinn sjúki næði
fullri og góðri heilsu. Etl bati
tekur aúðvitað ætíð nokkurn
tíma, og á meðan er sjúklingn-
um stundum gefið bráðabirgða.
lyf, sem talið er honum gott til
styrktar á bataveginum, en auð-
vi.tað alveg óþarft og jafnvel
skaðlegt, cftir að fullri heilsu
er náð. Slíkt Ivf var „bráða-
birgðasö'iuskatturinn", sem
stjórnin setti á, og sagði, að
auðvitað þyrfti ekki að nota
það lyf nema svo sein missiri.
Þá yrði sjúklingurinn oirðinn
fílhraustur. En batinn dróst.
Lyfseðillinn um söluskattinn
var framlengdur aftur og aftur,
og í stað þess að draga úr þessu,
hefur skamturinn nú verið stór-
aukinn Nú er ekki talað um
bata lengur. Þetta er einna lík-
ast því, sem meðalatakan hafi
snúizt ' króníska eiturlyfja-
neyzlu, enda Iýsti ei,nn núver-
andi þingmaður Sjálfstæðis-
flokksins „viðreisninni“ á sín-
ub tíma við eitur.
Uppbótarkerfið átti líka að
afnema. Það tókst aldrei, og nú
er siglt fyrir fullum seglum
aftur inn á þá braut.
Þjóðin skal skila
— en ríkissjóður?
Þegar Morgunblaðið ræðir í
forústugrein um „söluskattinn"
í gær, segir blaðið:
„Allir hugsandi menn hljóta
að sjá, að til þess að létta
Framhalr á 13. stSu.
TÍMINN, föstudaqinn 31. janúar 1964 —