Tíminn - 11.03.1964, Blaðsíða 3

í SPEGLI

FJÓRTÁN ára skóladreng í
Hróarskeldu í Danmörku lang-
a3i skyndilega til að bregða
sér til Spánar, tók 1500 dansk-
ar krónur í leyfisleysí heima
hjá sér, labbaði sig út á flug-
völl og keypti farmiða til Spán-
ar. Félagi drengsins slóst í för
með honum og sneru foreldr-
amir sér ekki til lögreglunnar,
fyrr en þeir voru komnir lang-
leiðina tjl Madrid. Danskalög-
reglan gat gert spönsku lög-
reglunni viðvart u. þ. b- þremur
stundarfjórðungum áður en
vélin lenti í Madrid. Þar biðu
því spánskir lögregluþjónar á
flugvellinum, sem liirtu dreng-
ina og sáu um að koma þcim
heim.
MACHARRY er einn bezti
blaðamaður stærsta dagblaðs
í Bandaríkjunum, morgunblaðs
ins Daily News. Hann hal'ði
sterkan grun um það, að kvöld-
blöðin stælu miklu af fréttum
hans. Til þess að fullvissa sig
setti hann cftirfarandi klausu
í dálk sinn: Ali Rounj Cudlip,
mriiarajahaen í Estarh, kemur
í næstu viku til New York, til
,að leita læknishjálpar. f fylgd
með lionuni verða 15 af yngstu
konum hans. Sama daginn birf-
ist þessi stórkostlega frétt næst
um orðrétt i kvöldblaði Hearsts
— New York Journal Ameri-
can. — Sigri hrósandi skrifaði
Macharry í blað sitt daginn eft-
ir: í raun og veru er enginn
MURIEL BELMONDO, syst-
ir hins fræga Jean-Pauls, er
farin að leika í frönskum kvik-
mynd'um og þykir allefnileg. —
Faðir þeirra systkina er þekkt-
ur myndhöggvari í París, og
★
á myndinni er hann að leggja
síðustu hönd á brjóstmynd af
dóttur sinni, en hún fylgist á-
hugasöm með verkinu. Eftir
myndum að dæma er Muriel
alls ólík bróðir sínum og er
laglegasta stúlka.
Ali Rounj Cudlip til, og það er
heldur ekki til furstadæmi,
sem nefnist Estarh, en ef þið
lesið fréttina betur, sjáið þið,
að Estarh er misritun fyrir
Hearst, en hann hafði ég lengi
grunaðan. Nú vonast Macharry
framvegis til þcss að fá að
hafa fréttir sínar í friði.
SKÖMMU eftir brúðkaup
Grace og Rainers í Monaco var
skrifuð saga um líf þeirra
beggja fram að þeim degi. En
nú er Grace að leita sér að
öðrum ævisöguskrifara, því að
henni finnst gamla sagan vera
orðin úrelt. Það vanti ekki ein-
ungis allt um börnin, heldur
líka allt um þá erfiðleika, sera
de Gaulle hafi bakað þeim og
þeirra litla ríki. Nú er bara að
finna nógu kjarkmikinn rithöf-
Und.
¥
í DANMÖRKU hefur nú ver
ið bannað með lögum, að
reykja í strætisvögnum og á-
ætlunarbílum. Það hefur verið
leyfilegt fram að þessu, og
varð því mörgum illa við þessa
lögboðun. Það má segja ís-
lendingum. til hróss, að þeir
hafa lengi vel bannað reyking-
ar í strætisvögnum sínum, og
nú eru þær bannaðar í sumum
langferðabílanna. Það er auð-
vitað sumt fólk, sem kvart-
ar mikið undan þessu, en á það
ætti ekki að hlusta.
☆
ÞÝZKÆTTAÐA kvikmynda-
stjarnan Maria Schell leikur nú
aðalhlutverkið í leikriti Somer-
set Maughams, Caroline, sem
nú er sýnt í París í tilefni af
níræðisafmæli skáldsins. Það
var ekki áætlað að sýna leikinn
nema í örfá skipti, en hann
reyndist svrf vinsæll, að halda
verður áfram með hann í ná-
inni framtíð. Þetta veldur Mar-
iu miklum áhyggjum, því að
hún á vanda til að fitna, ef hún
gáir ekki vel að sér. Þannig er
mál með vexti, að Maria verður
á hverri leiksýningu að borca
fjórar ristaðar brauðsneiðar
og eitt súkkulaðistykki. Það
er nú allt í lagi með súkku-
laðistykkið, segir Maria, ég
get alltaf fengið ósætt súkku-
laði, en það er verra með rist-
aða brauðið. Ef leikritið geng-
ur eitthvað lengur verð ég að
skrifa Maugham og biðja hann
að breyta leikritinu
☆
KRABBAMEINSsérfræðing-
ar frá fimm löndum komu ný-
lega saman í París, og stofn-
uðu með sér alþjóðasamband
gegn krabbameini- Hugmynd-
ina að þessu sambandi átti de
Gaulle Frakklandsforseti og
sjálfur gaf hann sambandinu
7,4 milljónir íslenzkra króna í
stofnfé. Það má líklega reikna
með því, að de Gaulle reyki
ekki, eða hafi hætt því, þegur
bandarískir sérfræðingar birtu
margumtalaða skýrslu sína.
★
EINN stærsti framleiðandi
Bandaríkjanna hefur nú tekið
upp á því að gera tannbursta,
sem eru með vanillu-, súkku-
laði- eða einhverju öðru bragði,
sem hægt er að kaupa með ís.
Þetta er gert til þess að for-
cldrum gangi betur að fá bless-
uð börnin sín til að hirða tenn-
urnar.
AMERÍSKA fyrirsætan, Mar-
ia Knopoka, er 22 ára gömui,
og þarna á myndinni er hún,
eins og sjá má, að borða spag-
hetti. Myndin er tekin af Mar
íu á ítölsku veitingastofunni,
Capital, í París, en þar kepptu
fjórar þekktar fyrirsætur um
það, hver gæti borðað spag-
hetti á þokkafyllstan máta. —
Maria vann með glæsilegum yí
irburðum, en þegar við litum
á myndina, gátum við ekki var
izt þeirri tilhugsun, að hinar
hefðu verið allklaufalegar, —
svona miðað við sigurvegarann.
TÍMINN, miðvikudaginn 11. marz 1964 —
ÞJÓÐARSORG ríkir nú i
Grikklandi eftir dauða Páls
Grikkjakonungs. „Evzone“-Líf-
vörðurinn við konungshöllina
í Aþenu sýnir sorg sína með-
al annars með því, að snúa
byssum sínum niður á við, —
þannig að byssustingirnir nema
við jörðu. Þetta tíðkast í Grikk
landi, þegar þjóðarsorg ríkir.
■>
TVÆR konur í borginni Ar-
ua í Uganda hafa verið dæmd-
ar í fimm ára fangelsi fyrir að
hafa rænt tveggja ára gömlum
dreng í því augnamiði að hafa
hann í jólamatinn. Eftir að
hafa rænt drengnum deyfðu
þær hann og hófust handa um
að fita hann, til þess að hann
væri orðinn mátulega meyr á
jólum- Konurnar voru dæmdar
fyrir mannrán með morð fyr-
ir augum. Þær rændu drengn-
um í byrjun desembermánuði
á s. I. ári, ristu húð hans með
hníf og fylltu sárin með safa úr
deyfandi jurtum. Þannig héldu
þær honum meðvitundarlaus-
um og fituðu hann til þess, að
hann yrði girnilegri um jóliu.
Eftir að konurnar höfðu verið
handteknar, urðu yfirvöldin að
biðja þær um að meðhöndla
barnið með móteitri, sem að-
eins þær þekktu, svo að það
rankaði við sér.
★
VIÐAVANGUR
Ef við hefðum verið
í haftinu
Vísir segir í gær, að sú rök-
semdafærsla sé fráleit og sorg-
legt að sjá slíka ósvinnu í víð-
lesnu blaði, að halda því íram,
að það sé haft á íslenzkum rétti
og réttarskerðing, að sam-
kvæmt Iandhelgissamningnum
við Breta er íslendingum skylt
að tilkynna Bretum það með
sex mánaða fyrirvara, ef beir
hyggjast færa fiskveiðilögsög-
una út fyrir tólf mílur, og Bret
um sé heimilt að skjóta mál-
inu til A'lþjóðadómstólsins í
Haag, og gildi vilji þeinra um
það sem samþykki fslendinga.
Þó að bezt hæfi á þessum
degi að vera ekki nneð ýfingar
um fortíð þessa máls, er rétt-
mætt af þessu tilefni, að Tím-
inn spyrji Vísi, hvort hann
treysti sér til þess að neita
þeirri augljósu staðreynd, að
allir áfangar íslands í land-
helgismá'linu náðust með því að
beita einhliða útfærslurétti
okkar haftalausum? heldur
Vísir, að sóknin hefði orðið
auðveldari, ef við hefðum
þurft að gegna tilkynningar-
skyldu við Breta og sæta mála
rekstri þeirra fyrir Haag-dómi
í hvert einasta sinn? Hverjum
hrýs ekki hugur við tilhugsun-
inni um það, hvar værum við
staddir nú, ef við hefðum ver-
ið í þessu brezka hafti síðan
1930?
„Óþjóðhollur gróða'
lýður."
„f öllum ríkjum er til óþjóð-
ho'llur gróðalýður, sem hefur
það æðsta mark sitt í lífinu að
skara eld að sinni köku og kær
ir sig kollóttan, hvernig það
gerist. Þessi gróðalýður hefur
hér á fslandi átt sitt sverð og
skjöld þar, sem er Sjálfstæðis-
flokkurinn.
.. .Og þeim mun rækilegar,
sem Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur brugðizt yfirlýstri stefnu
sinni, þeim mun betur hefur
hann fýlgt fram þeiirri duldu
fyrirætlun sinni að búa sem
bezt í haginn fyrir braskar-
ana.“
„Loppan á matborð-
inu"
„Gróðastéttin teygir loppu
sína upp á hvert matborð og
næJir sér í hluta af því, sem
fram er reitt. Hún leggur skatt
á hveirja flík sem þjóðin klæð-
ist. Hún treður vasana fulla
sambandi við hverja húsbygg-
ingu. Hún læðist að sjómannin
um og hrifsar til sín hluta af
afia hans hér innan 'lands og
af gjaldeyrinum fyrir fram-
leiðslu hans utan lands. Hún
hefur tög: og hagldir í bönkun-
um. Og sé þetta ekki nóg, þá á
hún umboðsmenn í ráðherra-
stólunum.
Það er þetta, sem er að ís-
lenzku þjóðlífi. Það er það,
sem þarf að breytast. fslenzkur
almenningur verður að skilja,
að áhrifum Sjálfstæðisflokks-
ins á íslenzk þjóðmál verður
að Ijúka. Hann er búinn að
sýna það. að hann getur ekki
stjórnað landinu. Það er kom-
inn tími til þess að slá úr hendi
gróðalýðsins sverð hans og
kljúfa skjöld hans.“
Hvaðan skyldi þessi lestur
vera? Menn nalda auðvitað
þetta sé dómur Framsóknar-
manna eða stjórnarandstæð-
inga um það, sem hefur verið
Framhald á 15. siðu.
i