Vísir - 31.07.1912, Side 2

V I S I R
£\6sas>&\JU
Guðm. Guðmundsson skáld
í K. F. U. M. (salnum nppi)
laugardagskvöld 3. ágúst kl. 9.
seldir á 50 au. í bókv. ísaf. og í K. F. U. M. við innganginn.
Frá 1. ágúst næstkomandi hefi jegtekiðað mjer
innheimtu á iðgjöldum fyrir lífsábyrgðarfjelagið »Dan«.
Iðgjöldunum veiti jeg móttöku í Hafnarstræti no.
22 frá kl. 1 — 2 e. h., en brjef til mín óskast send
heim til mín í Miðstræti no. 6.
A. V. TULINIUS
aðalumboðsmaður »Dan« á Islandi.
Vín og öl
verslun
Zh. ÍS^\OYsU\WSSQt\, ^W^Ó^S^VoU
er að vanda vel birg af allskonar vínum og öli,
selur aðeins vandaðar vörur frá bestu vínhúsum í útlöndum.
Þar fást um 50 teg. af
Wisky. Cognac, Rommi,
þar á meðal margar hjer annars óþektar tegundir af Whisky,
sem taka þeim eldri langt fram.
20 tegundir af
Portvíni, Sherry, Madeira.
20 tegundir
Rauðvín og Hvítvín.
Likörer og Champagne
margar tegundir.
10 tegundir af brennivíni
hver annari betri.
Það eru landsins bestu brennivín.
Alls konar öltegundir,
með og án áfengis, og margar tegundir af
gosdrykkjum.
Talsími 167. Talsími 167.
Tímaritið
Tilmæli.
Þar sem jeg hef í hyggju að
ferðast vestur í Staðarsveit undir
Jökli með fyrsta strandferðaskipi
þangað, í þeim tilgangi, fyrst, að
sjá náttúrfegurð þar, sem jeg hef
heyrt svo mikið látið af, og svo
um leið að ná tali af bændum,
og tala um kynbætur á skepnum,
einkum nautgripum og sauðfje.
Jee hef á fyrri árum leitast við
að afla mjer þekkingar á þeirri
grein, eftir mætti, en aldrei fengið
tilsögn hjá öðrum og notið að-
eins þess, sem reynsla mín og
viðleitni hafa hjálpað mjer áfram
án nokkurs styrks af almanna
fje.
En þar sem jeg er þessari ferð
alveg óviðbúinn, og er nú orðinn
fátækur maður, en býst við, að
þessi ferð kosti mig talsverða
peninga, þar sem jeg er öllum
þar vestra alveg ókunnugur, kem-
ur mjer til hugar að fara þess á
leit við kunningja mína hjer í
Reykjavík, hvort þeir vildu ekki
hjálpa mjer um nokkrar krónur til
þessarar ferðar. Mig langar til
að dvelja um nokkurn tíma þar
vestra, og ferðast um sveitina,
því skeð gæti, að jeg gæti sagt
bændum eitthvað það til framfara,
er þeir hafi ekki heyrt áður og
að þeir hafi eitthvert gagn af
komu minni þangað. Það er ekki
svo að skilja að jeg sje neinn
búfræðingur; jeg hef ekkert lært
í þeirri grein, en jeg hef farið
víða og tekið eftir því, sem fyrir
augun hefur borið og get því
sagt frá mörgu. Styrk af lands-
fje sæki jeg ekki um, en kært
væri mjer, ef einhverjir menn, sem
jeg þekki, viidu rjetta mjer hjálp-
arhönd nú, og ef svo væri, þá
að koma því tii l.þm. Húnvetn-
inga, Þórarins JónssonarfráHjalta-
bakka, eða til mín, sem bý í Þing-
holtsstræti nr. 1 — húsi Jóns
sál. Þórðarsonar, hjá Þórði L. Jóns-
syni kaupmanni. Nafn mitt er
Jón Jónsson Hjaltstað frá Sauð-
árkrók í Skagafirði. Mjer þætti
vænt að fá á lista nöfn þeirra, ef
nokkrir yrðu, sem vildu hjálpa
upp á mig í þessu efni.
Jeg hef líka í huga að sýna
bændum þar vestra verkfæri það,
sem jeg hef látið gera hjer eftir
minni fyrirsögn, sem jeg kalla:
»Hjálp við heyskap*, og sem jeg
vona, að verði til mikils ljettis
við heyskapinn, sjerstaklega á
blautu engi.
Reykjavík 28. júlí 1912.
Jón Jónsson Hjalistað.
---- Frh.
Það er sjálfsagðr hlutr, þó skjal-
ið sé ekki birt, að fjármála-ráðherra
hefir tilkynt ráðherra fslands ráð-
stöfun þessa um leið og hann til-
kynti hana yfirpóststjóranum. Enn
að líkurn lætr að ráðherra íslands
hafi aftr komið nýmælinu áleiðis til
vitundar landshöfðingja — kann-
ske rökstuddu eins og bréfið ber
með sér(?).
Eitt er kynlegt við ráðstöfunina
er bréf landsh. lýsir, að yfirvaldið
sem á hana, hefir ekki birt hana
enn!
Því að bréf landhöfðingja, sem
er að eins hálfembættislegt (semi-
officielt) skjal, nær ekki lengra enn
að segja, hvað »póstmeistaranum í
Reykjavík« sé »skylt« að gera við
seðlana; enn lætr þess alveg óget-
ið hver hafi »skyldað« hann til
þess.
Hér er í engar grafgötur að fara.
Sá eini, sem formlega rétt gat
»skyldað« póstafgrciðslumann yfir-
póststjórnar ríkisins til þess, að taka
við seðlum landssjóðs, einsogbréf-
ið hermir, var — yfirpóststjóri rík-
isins sjálfr, náttúrlega eftir heimild
æðra yfirvalds, eins og þegar er
bent á hér að ofan.
íslenzkt umboðsvald kom
má1i þessu hvergi nærri.
Ráðstöfun sú er hér ræðir
um er eingöngu dönsk, stjórn-
arathöfn.
Þegar stjórn íslands, ráðherra
Nellemann, var búin að fá alþingi
til þess, að gera málmverndarlausa
seðla að þjóðgangeyri á Islandi,
varð það brátt málefni er stóð ljóst
fyrir stjórn Danmerkr*) að, ef að
íslendingar gætu ekki notað þá, á
einhvern hátt, fyrir borgunareyri i
útlendum verzlunarmarkaði, þá gátu
kaupmenn á íslandi ekki tekið þá
í borgun fyrir vörur er þeir urðu
að borga í þeim markaði. Þá hlutu
seðlarnir að falla í verði — strá-
falla. Reyndar gátu íslendingar
sjálfir varnað þessu með því, að
gera viðlagasjóð að trygðarsjóði
seðlanna og ákveða þá undantekn-
ingu, um leið, frá bankalögunum,
að bankinn tœki eigi seðlana í
Breiðablik
samstætt frá upphafi: I—VI fyrir
24 kr.
Ritstj. vísar á.
borgun fyrir skuldir. **) Enn nú þótti
stjórn Danmerkr það liggja nær,
að leysa inn í ríkis-póstsjóð (o: rík-
issjóð) þá seðla, er íslendingar þurfíu
að borga með skuldir í útlendum
markaði. í þeirri greiðvikni Iá fal-
inn dauði hinnar íslenzku þjóðar.
Nú komu menn, hrönnum sam-
an, með seðla sína til »póstmeist-
arans í Reykjavík* í borgun fyrir
ipóstávísanir til Danmerkr og út-
landa.« »Póstmeistari« hirti blöðin.
Viðskiftendr hans fengu ávísanirnar,
og fengu þær útborgaðar (o: inn-
leystar) í ríkiseyri á yfirpósthúsi Dan-
merkr. í óleyfi landssjóðs, enn eftir
beinu boði Danastjórnar höfðu ávís-
ana-eigendr greitt yfirpóststjórninni
gjaldeyri sem henni var einskisvirði;
þann gjaldeyri átti landssjóðr. Sjálf-
sagt því að láta landssjóð borga
ríkissjóði hverja slíka ávísunar upp-
hæð í ríkiseyri, svo að ríkissjóðr
yrði skaðlaus. Má lesa skuldareg-
istr landssjóðs fyrir ávísanir síðan
1. júlí 1886 á póststofu prótokol-
um yfirpóststjórnar ríkisins bæði í
Reykjavík og í Höfn.
Enn nú sendi »póstrneistarinn í
Reykjavík« landssjóði aftr seðlana
sem honum voru borgaðir fyrir ávís-
anirnar.
»Þá er landssjóðr alskaðlaus af
viðskiftunum«, segja íslenzkir hag-
fræðingar — sumir, — »því að
seðlarnir eru landssjóði eíns góðir
og gull í allar innanlands þarfir
hans.« Aðalatriðinu og eiginlega
umtalsefninu: útlendu þörfunum,
sleppa menn þessir af þeirri gildu
ástæðu, að í þær þarfir vita þeir
vel, að seðlarnir eru einskis nýtir.
Þessu játar svar þeirra þegjandi.
__________ Frh.
*) Eða hafði það staðið í því Ijósi
fyrir stjórninni frá því er hún fyrst fór
að bollaleggja bankalögin i ríkisráði?
**) Eins og ákveðið er nieð seðla
Englands-banka: — »Bank of England
notes are a legal tender, except at the
bank itself«: „seðlar banka Englands
eru Iöglegr borgunareyrir, nema til bank-
ans sjálfs.“ Lloyd’s Encyclopædic Dic-
tionary (tender), sbr. Grants Law of
Banking, bls. 407 og víðar.