Vísir - 11.09.1912, Blaðsíða 2

V í S 1 R
, S T Ó R UTSALA ■bímctto TjPXFEttt' iwtaPCTria s— VEFNAÐARVÖRUVERSLUN
iiTH. THORSTEINSSON. ingólfshvoli, er nú byrjuð og stendur til laugardagsins 14. september.

Samson
rorrar á rúmstokknum einsamali
seint um kvöld og kveður með
hásum rómi:
Versta árans ótæti,
er menn framið geta,
er að eiga embætti
og o’n í sig að jeta.
Valdsmennirnir vondu frekt
varðhaids gefa skipan,
þeim er meir en mátulegt
að merki ögn þá »Svipan.«
Brennuvargar bölvaðir,
borðalagðir þjófar,
alla daga ölvaðir,
illmenni og bófar.
Svona djöflum margan mann
munar í að sálga,
unun væri einhvern þann
upp að híva’ í gáiga.
Hjeðan burt jeg feginn fer
með fullan mæli synda,
andskotinn felur eflaust mjer
undir þeim að kynda!
Ingimundur.
1 KAUPANGI
fæst:
sW\x\5\tsv\fol\t\$ttt,
pundið 20 au.,
sfeoJa^uaSuv aWsfoowav
handa konum, körlum og böriium, þar á meðal sandalar,
verkmannastígvjel og inniskór( frá 75 ,au. til 3 kr.),
tilbúirsn fatnaður.
Kaffi og sykur með ágætu verði, og
ýmislegt fágætt,
sem upplýsingar verða gefnar um í búðinni,
Munið að góðar VÖrur eru seldar með iágu verði
í Kaupangi,
Lindargötu 41.
ev
að taka eftir
því, hversu
þau
fyrirtæki
blómgast,
sem fá Vísi
í lið með
sjer.
*y,a^s^x\u meuu
auglýsa
Yísi.
ri "WV'-
Tómar þriggja pela
flöskur kaupir hæsta
verði
J. P. T. Brydesverslun,
Tilsögn í frakknesku, ensku og dönsku
veitir Thóra Friðriksson, Yonarstr. 2.
OSTAR
eru bestir og ódýr-
astir ímatarverslun
Tómasarjónssonar,
Óskast keyþt
þessi tölublöð af »Vísi«: 37. 54
157. og 174. Hátt verð borgað.
D. Östlund.
Lystivagn fer frá R.vík Grettis-
götu 10, kl. 11 f. m.; frá Sjónarhól
í Hafnarf. kl. 4 e. m. Sunnud. þriðjud.
fimtud. og laugardaga.
Kehsla í þýsku
ensku og dönsku fæst hjá
cand. Halldóri Jónassyni
Vonarstræti 12 II.
Allir lesa
það sem augiýst er í Vísi.
Líkkistur og líkklæði |
er best að kaupa í verksm öjuntú
á Laufásveg 2, hjá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
YÍSIE
Afgreiðslan (Hotel ísland) opin
daglega kl. 11—3 og kl. 5—7.
Skrifstofan (Pósthússtræti 14A
uppi) opin í dag kl. 2—4 og 6—8.
Pappírspokar
v,—1-2-3—4—6—8— 10—20
pd.
Pappír í rulium
20—40 og 57 ctm.
Með verksmiðjuverði plus flutn-
ingsgjald,
meðan birgðirnar endast.
Carl Lárusson, Laugav.5.
Útgefandi
Einar Gunnarsson, cand. phil.
S'ívt\aslát\xv^\vis\5 \
^avs.
(Niðurlag.) En það erað segja
af fyrsta svíninu, að járnkeðjan,
sem hóf það á loft upp, heingdi það
upp á járnbita, sem liggur eftir loft-
inu, en þessi biti hallast lítið eitt,
svo svínið sígur eftir honum inn í
I næsta herdergi hægt og gætilega,
en þar endar bitinn, svo svínið dett-
ur þar niður — og heyrist dynkur
mikill — niður í stórt kerald með
sjóðandi vatni. Þar liggur svínið
nokkrar mínútur, hvertsvínið hlamm-
ast ofan í keraldið á fætur öðru,
eins og úr lausu lofti, fram af bit-
anum. En jafnóðum er hvert af öðru
dregið upp úr keraldinu og þau lögð
á borð, hvert við hliðina á öðru
en þar taka inargir menn við þeim
og skafa af þeim hárin með stórum
sköfum. Enn á ný eru þau hvert
af öðru hafin upp undir loft og
heingd á afturfótunum upp á nýan
járnbita. Nú eru skrokkarnir hvítir
sem mannabúkar og gljáandi af
ístrunni. Bitinn hallast, svo svína-
skrokkarnir líða hægt og hægt hver
á eftir öðrum fram eftir húsinu. Á
miðju gólfi stendur glóandi ofn.
Fremsta svínið færist na^r ofninum.
Ofninn klofnar alt í einu í tvo gló-
andi helminga, svínið kemst þar
inn á milli, ofninn smellur saman,
og hefur eins og gleypt svínið.
>Það vellur og síður, það vogar og gnýr.«
en aðeins Iitla stund. — Ofninn
opnast aftur — svínið heldur áfram
eftir bitanum og nýtt svín er kom-
ið í þess stað. En ekki er þar
með búið. Fyrsta svínið heldur
áfrani eftir eldbaðið, og kemst und-
ir vatnssteypibað ofan úr loftinu,
sem kælir það eftir logann, og nú
taka menn við og skafa það og
þerra svo það verður hvítara
og hreinlegra en nokkru sinni
áður. og nú taka við því nýir menn
sem rista það á hol og taka inn-
ýflin úr því. Dýralæknir stendur
þar og athugar jafnóðum öll inn-
ýflin og skoðar hvern skrokk. Bæði
hann og allir sem unnu í þessum
hluta hússins voru fremur ófrýnilegir
að sjá, útataðir í blóðslettum og
óþverra. LoftiÓ fult af vatnsgufu
og ógeðslegri brælu frá sviðaofn-
inum. Mjer datt í ’nug, að ef nokk-
ur svín hefðu hugmynd um þenn-
an hryllilega dauða, eins og honum
nú er lýst, fyndist mjer við eigandi
að þau syngju þetta sálmavers úr
Vísnabókinni:
Myrkur og svæla sífeldleg,
sorg og djöflamynd ófrýn mjög,
óp og ýlfranir eilífs veins
andstyggileg lykt brennisteins.
Það helvíti, sem prestar kendu
fólkinu á 17. og 18. öld, virðist í
raun og veru hafa verið mjög svip-
að þessu aldjefli, sem svínin í Aars
verða í að komast. Og þegar jeg sá
þar ofninn glóandi, sem opnaði sig
og gleypti svínin hvert á fætur öðru,