Vísir - 25.09.1912, Síða 3

H 1 S I A
uppá migsíðustu dagana, aðjeg hef
aldrei getað talað við þig, elsku
Jón«.
»Allir heita þeir Jónar, þessir bless-
aðir skrælingjar«, hugsaði Carl,
»það er rjett að jeg reyni enn þá
einu sinni að vekja liann Jón minn,
því þetta ætlar að verða besti ró-
man«, og aftur setti hann olnbogann
í vin sinn, en það kom fyrir ekki.
»Quð hjálpi mjer,« æpti stúlkan;
»líkið hreyfði sig«,
Carl hjelt að honum hefði mis-
heyrst. Maðurinn tók fastara utan
um stúlkuna og sagði glettnislega:
»t>ú ert ekkert betri en bölvaður
baunverjinn, sem jeg verð að drag-
ast með. Jeg hef aldrei þekkt karl-
mann jafn myrkfælinn og hann«.
»Já, en hvað mjerlíst illa á mann-
fýluna og hvað jeg var þjer þakk-
látur, að þú skyldir bjarga mjer,
þegar hann ætlaði að kyssa mig í
gær«.
»Hefði jeg ekki þá og þegar bú-
ist vlð Carli blindfullum heim, þá
hefði jeg auðvitað beðið þig um
að koma inn á herbergið mitt, en
nú hafði jeg engin önnur ráð en
að tiltaka þetta herbergi, þvi jeg
vissi, að Carl mundi aldrei hafa hug
í sjer til að elta mig inn í herbergi,
þar sem lík er í rúminu«.
Það fór að fara um Carl, hann
var orðinn algáður, hann sá að
maðurinn við gluggann hlaut að
vera vinur sinn, en hver var þá í
rúminu hjá honum? í ofboði þreif-
aði hann á handlegg og síðu fje-
laga síns, en þegar hann fann ís-
kaldan náinn, rak hann upp ógur-
legt öskur og stökk fram á gólfið
og beint í faðminn á karlmannin-
um, sem einnig hafði hröklastfram
á mitt gólf.
Það komst brátt upp, að Carl
hafði aldrei komist lengra er á 3.
loft; og að þeir fjelagar báðir höfðu
tekið sjer það bessaleyfi, að fara
inn í herbergi dauða mannsins, sem
beið þar komu ættingjanna. Þeir
stóðu þarna báðir á miðju gólfi,
þegar húsbóndinn kom að, en stúlk-
, an lá í yfirliði á gólfinu. Öskrið
hans Carls hafði vakið margt fólk
i húsinu, þar á meðal húsráðand-
ann, sem í ofsa reiði skipaði öllum
þremur sökudólgunum að hafa sig
á burtu undir eins og dagur væri
kominn. Þau gjörðu það.
Um Carl veit enginn neitt, en
hin tvö eru nú gift, og segist Jón
ekki sjá eftir öllu saman, því sjer
hefði aldrei líkað, að unnusta hans
yrði kyr hjá þessum bannsetta gamla
karli, sem hafði verið dauðskotinn
í henni. —
(jelymið eigi
að senda
afmælisdagana
— tveim — dögum fyrir birtingu
og
auglýsíngar
— fyrir kl. 3 — daginu fyrir birt-
ingu.
Östlunds-prentsm.
arnas kolinn
í Bergstaðasíræti 3., íekur enn á móti nokkrum börnum.
Brynleifur Tobiasson.
íþröttafjelag Rvíkur.
(i. s. i.)
Ennþá geta nokkrir menn fengið inntöku í íþróttafjelag Rvíkur.
Leikfimi er mánudaga og fimtudaga eldri deild, þriðjudaga og föstu-
daga yngri deild.
Kennari er hr. Björn Jakobson.
Gjald 50 aura á mánuði.
Æfingar í Leikfimishúsi mentaskólans.
Heitt og kalt bað.
Menn gefi sig fram við hr. Helga Jónasson f Edinborg fyrir 1. okt.
Stjórnin.
fynr stúlkur hefi jeg undirrituð í hyggju
1 n öl £ 11 Cf> cS iv. ^ S U að halda næstkomandi vetur.
Nánmsgreinar verða: íslenska. (stílagjörð, málfræði og upplestur),
danska, enska, (að lesa, tala ogskrifa bæði málin), reikningur, skrift, söngur,
handavinna og fleiri námsgreinar cflir óskum. Stúlkur verða tekuar í
einstakar námsgreinar.
Kenslan byrjar 15. október.
Iðnskólanum í Reykjavík.
Hólmfríður Árnadótfir.
Til viðtals kl. 11 —12 árd. og 7—8 síðd.
TIL HUSMÆÐRA.
Rúí>mjöl
Kæfukrydd,
fyrirtaksgott (hefur verið reynt).
besta tegund,
eftirspurða, 30 au., ásamt fleira, fæst í
Versl. Ásbyrgi,
Hverfisgötu 33.
Haust-útsaian
í Edinborg
heldur áfram þessa viku.
Óviðjafnanleg kaup gjörast þar.
Hvergi ódýrari fatfiaðír í bænum.
Hvergi betri kaup á skófatfiaöi.
Athugið verð og gæði.
CymMína
Mn fagra.
Eftír
Charles Garvice.
Frh.
»Æ, gerið það ekki«, sagði hann,
»Verið þjer kyrrar hjerna, ef jeg
má biðja yður. Úr því að við höfum
hitst svona undarlega eða æfintýra-
lega, — þá verð jeg að leyfa mjer
að kynna mig yður og vin minn
líka, ef jeg má? Þetta er herra
Brandon! Godfrey, viltu gjöra mjer
þann sóma að kynna mig þessari
ungfrú?«
Godfrey Brandon brá dálítið.
Honum fanst byrjunin á leiknum
hefði verið hyggilegri á aðra leið.
En nú gat hann ekki að því gert.
Hann stóð upp, tók ofan og mælti
lágt en skírt:
»Þetta er Bellmaire lávarður!*
Cymbelína hrökk við.
Bellmaire lávarður! Jarlinn!
Snöggvast brá fyrir í huga hennar
einhverjum vonbrigðum, sem fóru
eins og hrollur um hana, þótt þau
væru óljós og óákveðin. En hann
var samt Iaglegur, prúður ogþýður
í viðmóti.
»Mig gleður mjög koma yðar,
lávarður minn,« sagði hún, »og
sama þori jeg að segja um Brad-
worthy lögmann. Jeg býst við að
þjer hafið sjeð auglýsinguna!«
»Jeg sá hana — já!« sagði Brandon
í ógáti.
Cymbelínu brá og hún starði á
hann forviða fallegu augunum.
Bellmaire lávarður — því þannig
verðum vjer framvegis að kalla
Arnold Ferrers — blóðroðnaði.
»Já,« sagði hann, »vinur minn
sá hana, og benti mjer á hana!«
Godfrey Brandon leit undan al-
varlegur á svipinn. Frh.
K E N S L A
5^
Allskonar hannyrðir
kennir
Inga Lára Lárusdóttir
Þingholtstræti 26.
Kensla í þýsku
ensku, dönsku o. fl. fæst hjá
cand. Halldóri Jónassyni. Við-
talstími kl. 3 og kl. 8. Vonarstræti
12. 11.
Kandídat veitir kenslu í íslensku.
dönsku þýsku o. fl. R. v. á.
Kenslu í
þýsku,
frönsku,
dönsku og
latínu
veitir Guðbrandur Jónsson, ritstj.
Laugaveg 56. II. lofti.
Heima eftir kl. 8. hvern virkan dag.