Vísir - 20.10.1912, Blaðsíða 2

V 1 S 1 K
Ealdir
abnenningsi
Hundarsilr
í bænum.
Nú um und&nfarna daga og jafn-
vel fyr í sumar liafa komið kvart-
anir frá fjáreigendum hjer í bæn-
um um að liundar hafi skemt og
drepið fje þeirra. Hafa Iömb og
ær fundist annaðhvort dauð eða
rifin eftir þá. svo að skepnurnar
hafa dregið i e dr sjer inníflin.
Nýlega hefur þettað verið rann-
sakað af lögreglunni og komst þá
upp, að suma af hundum þessum
eiga hreppsóma. ar hjer í bænum,
og þar þeir munu ekki eiga mikinn
fjenað, teljast þettað óþarfa hundar
og liggur á þeim talsvert gjald lög-
um samkvæmt. Væri þvi fróðlegt
að vita, hvort fáiæki astjórn bæarins
hafi látið þurfalinga þessa fásveitar-
styrk með sjerstöku tilliti til þess,
að þeir gætu ahð hunda þessa og
goldið af þeim. Þar sem margur
fátækur hjer, sem reynir að lifa án
sveitarstyrks, ve:ður að taka fje
það, er hann þyrfti til fata og mat-
ar, til þess að gjalda aukaútsvar
sitt, væri það íit, et sveitarstjórn
bæarins tæki vísvitandi brauðið frá
munni barna þeirra og kastaði því
í ginið á hundum sveitarómaga.
Fyndist mjer rjett, að slíkir stjórn-
endur væru látnir borga úr sínum
eigia vasa skaða þanv, er óþarfa-
hundar þurfalinga gera á fjenaði
manna, þar sem eigendurnir sjálfir
mundu ekki geta borgaö hann nerna
með nýusn sveitarstyrk.
Væri gaman að vita hvaö okkar
rjettlátu dómarar og lögfræðingar
segðu um þessa tillögu.
Gestur.
Hvítir skrælingjar.
----• Frh.
Þrettán nýar kynslóðir.
Á ferðum sínum urn heimskauts-
löndin fann Stefánsson þrettán nýar
kynslóðir. Tíu þeirra kynslóða höfðu
aldrei sjeð hvítan tnann; forfeður
tveggja höfðu sjeð suma samferða-
manna Franklíns, en menn af einni
kynkvíshnni höföu komið út í hvala-
veiðaskip.
Hvítu Skrælingjarnir, sem Stefáns-
son telur af norrænu bergi brotna,
höfðu aldrei sjeð fólk, er annan
hörundslit bar heldur en þeir. Þeir
eru lijer um bil 2000 talsins. FuJl-
ur helmingur þeirra eru rauðjarpir
á hár, bláeygðir, ljósir á hörund og
bleikir á skegg og augabrúnir. Þeir
hafa aðsetur beggja megin viö Co-
ronation-flóa á meginlandi Norður-
Ameríku og Victoria Island, sem fyrr-
um var kallað Edward Island.
Mælt er, að Roald Amundsen hafi
haft von um að finna einhvern
slíkan kynflokk, er bæri þess merki
að hann væri kominn af hvítum
mönnum. Hafði Amundsen haft
sagnir af Skrælingjum um það, að
slíkur kynþáltur væri til norður i
heimskautslöndum, Sendi hann menn
að leita hvítu Skrælingjanna, en þe r
komu aftur svo búnir. Ýmsir fleii i
heitftekautsfarar liafa heyrt getið ui i
hvítan kynflokk þar nyrðra, en hing-
að til hafa menn haldið það ýkjur
einar og ósannindi, að hann væ i
til.
Ólíkir Eskimóum.
Þessi hvíti kynflokkur er algei-
lega ólíkur Eskimóum að sköpu-
lagi. Höfuðlagið er ekki aðeins c-
kræklótt kjarr hjer og hvar. Þeir
lifa eingöngu' á kjöti og fiski. Á
eynni er gnægð hreindýra, en með
ströndum fram bestu veiðistaðir
sela og annars sjávarafia, Þessir
hvítu menn fara með boga og örvar.
Bogana gera þeir úr pílviðarteinum,
bundnurn saman með seymi, en á
örvum þeirra er tinnuoddur eða
kopár; koparinn er sprengdur úr
klettum, eða tekinn úr árfarvegum,
efíir því sem fyrir kemur. Hnífa
norrænna manna hafi flust þangað
af íslanri og Noregi og sest að í
tveim bygðarlögum. Sagnir eru
um það að önnur bygðin hafi eyðst
af áhlaupum og ófriði hinna inn-
fæddu; en spurn höfðu menn þó
af íslenslui bygðinni hinni á Græn-
landi fram að 1400, eða frani áð
Svaría-dauða. Þá tókust af sigling-
ar um hríð milli Grænlands og ís-
lands og Norðurlanda, en þegar
þær hóíust aftur eftir pláguna, var

Ýdbtateateá ;^te^ábte±^^^dbteibte^i^Jfca(bte tateateateate^
Hafið þjer heyrt það fyr?
Handofnar,
mjög lirntugir fyrir handkalt fólk, fást í versluninni á
Bankasiræti 12.
Cfc—
S-H
^--I
XO
cö
S-H
œ
r*=l
É-H
CD
o
q=l
cö
w
>*
e<*
9
g
o
't
$ £
>*
S* 8
S '5
mg W
«5 J£
C
0 «
m
•‘Ctí
ctí
2 "i
«5
9 O fc
P >
6»
et
&

o
‘i?' .
CÖ
&
& n
*
£
<0°
4f
£
£
£ $
•Ar í*
<0 ^

A
Qr

* o§> JíK
*
/ ^
^ /?•*
* / vr

Zl jjæJ»SB)|UBa B ;sbí
‘jBjXpo BSaiuXaqo
BJ
8)
3- 3
£ o«
| ra
S g>
Q-
v;
["HT1
CD
o<
o
‘raraq'Bm jtl
jjXj pi:c| M'Cail Jafcl 0!IBH

líkt, heldur og alt andlitsfall, augna
litur og háralitur. Hvítu Skrælingj-
arnir eru hrokkinhærðir, ljósskeggj-
aðir og bjartir á hörund. Enginr,
minsti svipur er með þeim ogMon-
gólum.
Þó að þeim bregði í sumu ti
norrænna manna og íslendinga, sem
hurfu norður í óbygðir Grænlands;
á 12. öld, þá eru lifnaðarhættir nú
ólíkir. Þeir lifa algerðu villimanna
lífi. Enginn jurtagróður vex þar,
er þessir menn búa, nema mosi og
hafa þeir og gert úr kopar og á
hornsköft; er gerðin á verkfærum
þeírra nokkuð svipuð og var á verk-
færum hinna norrænu manna, er
settust að á Grænlandi fyrrum.
Uppruni hvítra Skrælingia.
Prófessor Stefánsson hefur getíð
sjer þess til, að hvítu Skrælingjarn-
ir sjeu leifar íslendinga þeirra, er
settust að á Grænlandi, eftir að
Eiríkur rauði fann það 982, og eru
getgátur um það, að um 5000
hin síðari íslenska bygð á Græn-
landi horfin. Menjar ýmsar fund-
ust eftir bygðarbúa, grafreitir og
fleira, og gátu menn sjer til að
þeir hefðu flust búferlum yfir hin
mjóu sund, er í milli bygða þeirra
lágu og íshafsins; þar hafi jiþeir
sest að meðal Eskimóa, blandast
saman við þá, ogafkomendur beggja
mætti ætla, að hvítu Skrælingjarnir
væru, sem hjer liefur verið sagt frá.«
Frh.