Vísir - 04.11.1912, Blaðsíða 2

Vísir - 04.11.1912, Blaðsíða 2
V I S I R jeg honum pottskál af messuvíni og hann var vanur að renna hana út í einum teig, því honum þótti góður sopinn, og sagði svo á eftir um leið og hann strauk af efrivarar- skegginu og saug upp í sig: »góð er blessuð mjólkin.* Hann hafði margsinnis boðið mjer heim og nú var jeg kominn að þiggja boðið, enda tók hann á móti okkur tveim höndum. ^Við átum og drukkum og ræddum saman fram á nótt. Oddur var ekkjumaður, en- dóttir hans gjafvaxta, ljómandi lag- Ieg, gekk fyrir beina. Það lá við að jeg væri skotinn í henni Stínu, Guðrún mín var gift fyrir nokkr- um árum og það hafði þau áhrifá mig, að jeg varð skotinn í hverri laglegri stúlku, sem jeg sá, en áð- ur hafði jeg enga stúlku viljað sjá eða heyra, nema Gunnu, og þó einsetti jeg mjer að kvongast aldrei. — Karl var orðinn svo hreifur af víninu, að hann rjeði sjer ekki, hann eirði ekki í stólnum og var altaf skellihlæandi. Hann sagði okkur óspart sögur bæði af sjer og öðr um og það voru nokkurs konar Miinchausens-sögur, helst var hann að sneiða okkur. — Gísli, fjelagi minn, var nokkuð hár. Oddursagð- ist einu sinni hafa átt frænda og hefði hann verið svo langur, að fólk hjelt að hann væri lang-langafi sinn. Einu sinni var Oddur álek- um bát og var austurtrogslaus, hann sá að báturinn ætlaði að sökkva, en bjargaði sjer með því að leggjast niður og drekka alt vatnið úrbátn- um. — Einu sinHÍ þurfti hann á sjó, en vantaði árar í bátinn og logn var; hann setti samt uppsegl, tók smiðjubelginn og bljes með honum í seglin og hafði hann aldrei farið betri ferð en þá. Frh. Cymbelína Mn fagra. Eftir ^ Charles Garvice. ---- Frh. Meðan hann talaöi við hana, hefði hún heldur fölnaö, ef unt hefði verið, að hún yrði fölari en hún var. Hún leit ekki upp en svar- aði seint og eftir umhugsun, að því er virtist: »Jarlssetrið? já, — það getur skeð að jeg fari þangað einhverntíma og skoði þaö.« Svo hneigði hún sig og fór út. Godfrey geröi sjer gott af matn- um og teinu,— hraustir menn jeta, þótt ástfangnir sjeu! — kveikti svo í pípu sinni og fór yfir teikningar sínar. En hann var að hugsa um Cymbelínu og mynd hennar og málrómur glapti fyrir honum. Hann sneri sjer nú að málaragrindinni, setti á hana nýan dúk og fór að teikna lauslega með viðarkoli mynd- ina hennar, eins og hún bjó í huga hans. Vonum bráðar kom mynd hennar á dúkinn, í aðaldráttunum, dökku, skæru augun, bogavarirnar með brosinu og mjúka silkihárið. Hann sökti sjer svo niöur í þettað, aO hann vissi ekbi hvernig tíminn leið. Maddama Slade hafði kveikt fyrir stundu og blf ikfölur máni'in skein inn um opi'in gluggarm í kapp við lampaljós.n. Loks haíði hann lokið verkinu, en ekki svo að hann væri ánægðu •. Hann gekk aftur á bak og sta ði á myndina hugfanginn í heitri þrá. »YndisIegi engilli ín minn!« sagði hann í hljóði. »H rer gæti málað þig eins og þú ert? — Enginn, ekki sjálfur Rafael, þótí hann eiskaði þig eins heitt og jeg.« Honum fanst einhver hugfró í því að segja myndinni, hvaðhonum bjó í brjósti og hann sagði það aftur og aftur, þangað til loks aö hann stundi við, fal ii vel og vand- lega andlitsmyndina og fór út í litla garðinn til þess að hugsa um hana í næði. Það var inndæl nótt. Loftið var ; þrungið blómyl úr garðinum. Sjer til mikillar undrunar sá hann mann læðast að húsinu heim stíginn. Hann nam staðar við og við og fórauð- sjáanlega með mestu varkárni. Hann hafði ekki gefið þessu samt neinn frekari gaum, ef mað- urinn hefði ekki alt í einu staðið grafkyr eins og hann væri að hlusta, lagt höndina á lokuna á garðshliá- inu og drcgið hana frá. Hann sá Godfrey ekki, því hann stóð í skugga. Maðurinn lauk upp hliðinu oglædd- ist á tánum að glugganum. Godfrey ýtti sjer upp að veggn- um, hafði nákvæmar gætur á mann- inum, sem gekk svo nærri honum, að hann hefði hæglega getað náð til hans með hendinni. Þessi skepna var engan veginn aðlaðandi á að sjá, þar sem hann var að læðast í þessari næturheim- sókn. Hann var á að giska miðaldra og auðsær svallarabragur á andliti hans og limaburði. Godfrey sá, að andlit hans, horað og refslegt, haðfi svip þann, er jafnan sjest á göml- um glæpamönnum, Fötin voru óhrein og rykblettir í þeim af veg- inum; á höfði hafði hann meljetna loðhúfu, sem ílla átti við að hafa á þeim tíma árs, og þrýst eins langt niður að framan og auðið var. Frh. Sökum burtflutnings byrjaði stór útsala 1, nóvember í vefnaðarvöruversluninni 5. Laugaveg 5. Þar verða allar vörur seldar með innkaupsverði, þvf allt á að seljast. Notið nú tækifærið. ENSKAR HÚFUR á unglinga og fullorðna, mikið úrval nýkomið. Reinh. Andersson, » Horninu á Hótel ,Island‘, ^TAPAD-FUNDIÐ gg Mansjettur meðhnöppum fundn- ar; vitjist á Lindargötu 15. Tóbaksbaukur nýsilfurbúinn með nafni hefur glatast. Skilist á Lindargötu 15. V I N N A Þjónustu geta nokkrir piltar fetigið á Njálsgötu 25. Vetrarstúlka óskast. Uppl. á Vitastíg 14. Stúlka, sem er vön húsverkum, óskast í vist nú þegar. R.v.á. Ungur maður reglusamur óskar eftir atvinnu, helst við búðarstörf. R.v.á. Á Hverfisgötu 2 B. fæst háls- tau stífað, hreinsuð og afpressuð föt. L E I G A HLAÐNAR PATRONUR — smáar og stórar — í verslun EINARS ÁRNASONAR. KLÆÐAVERKSMÐJA CHR. JUNCHERS RANDERS. Sparsemin er Ieið til láns og velgengni, Þessvegna ættu allir sem vilja fá gott og ódýrt fataefni (einnig færeyisk húfu- klæði) og vilja fá að gera ull sína og gamlar ullartuskur verðmætar, að skrifa Klæðaverksmiðju Chr. Junkers í Randers og biðja um fjölbreyttu sýnishomin er send eru ókeypis. — Getið VísiS. Nærföt hvergi betri en hjá Reinh. Andersson. Útgefandi : Einar Gunnarsson, cand. phil. Östlunds-prentsmiðja. Píanó óskast til leigu. R.v.á. K E N S L A Kensla í þýsku ensku, dönsku o, fl. fæst hjá cand. Halldóri Jónassyni, Vonarstræti 12.11. Sími 278. KAUPSKAPUR 4 hænur og 1 hani fást fyrir kr. 5,00 á Hofi. H Ú S N Æ Ð I Ágætt herbergi mót sól er ti leigu á Spítalastíg 9. Gott herbergi ertilleguá kóla vörðustíg 12.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.