Vísir - 03.03.1913, Blaðsíða 2

V I S I R
hefur vilt herra bæarfulltrúann, svo
hann hefur komist að þeirri vísinda-
legu niðurstöðu, að hjer vanti nafn
einhvers manns, og allar upplýsing-
ar um hann nema stöduna !!
Þá hefur konsúll Svía, Kr. Ó.
Þorgrímsson, sem — eins og kunn-
ugt er — á einnig sæti í bæarstjórn-
inni, verið að skemta henni með
lýsingu á manntalinu og ýmsum
villum, sem hann þykist hafa fund-
ið þar einhvern tíma (»er í skýrsl-
um þessum þ: manntalsskýrslunum]
hafi sjest«, segir í Vísi). Það er
fallega gert af konsúlnum, að skemta
bæarstjórninni og láta þess einhvern
vott sjást, að hann hefur enn eigi
mist alla leikarahæfileika sína.
»Barnaskap«, segir í Vísi, að Kr.
Ó. hafi kallað það, að leiðrjetta
ekki »auðsæar villur«. Það getur
stundum verið allörðugt, að skera
úr því, í hverju villan liggur. Tök-
um dæmi : Kona er talið að hafa
átt barn, 10 ára gömul, og sje nú
t. d. barnið talið 10 ára g malt, þá
er ómögulegt að sjá, hvort það er
aldur konunnar eða barnsins, sem
er rangur. Þó er þeíta »auðsæ
villa «.
Þegar tillit er tekið til þess, hvað
naumur tími erhafðurtil manntals-
tökunnar, þá er ekki unt að koma
í veg fyrir, að villur verði, enda oft
ómögulegt að fá að vita luð rjetta, því
sje fólkinu eigi sjálfu trúandi, þá er
engin leiö að fá upplýsingar, nema
með því að fá skirnarvottorð frá
prestum utan af landinu, sem er
nærri því ókleyft. Þegar manni
eins og konsúl Svía, hr. Kr. Ó.
bæarfulltrúa, er ekki trúandi til að út-
fylla rjett um sjálfan sig, þá er von
til, að almúgamönnutn geti skjátlast.
— í síðasta manntali (1912) segist
hann vera fæddur á Staðarbakka
(bæarnafniðj, Reykjavík (hrepps-
nafnið). Þetta er ekki auðsæ villa,
því vel getur einhver kofi í Reykja-
vík um 1860 heitið »Staðarbakki«.
En kunnugir menn vita, að Kr Ó.
er ekki fæddur í Reykjavík. Nú eru
til tveir bæir á þessu landi með
þessu nafni, annar í Helgafellssveit
og hinn í Torfastaðahreppi, svo ekki
væri hægt fyrir ókunnugan mann
að vita hið rjetta. Þegar svo stend-
ur á, verður bæði að skrifa prestin-
um í Stykkishólmi og prestinnm á
Melstað og spyrja að því, hvort
þessi maður sje fæddur þar í presta-
köllunum.
Með allri virðingu fyrir þessum
háttvirtu herrum, P. G. og Kr.
Ó., þá er jeg viss um, að þeim
mundi ekki takast að gera mann-
talið svo úr garði, að villur verði
ekki í því, Og að leiðrjetta »auð-
sæar vil|ur« út í loftið, er blátt
áfram »barnaskapur«. Það verður
ekki rjettara fyrir því, þó að Kr. Ó.
og P. G. sjái ekki villurnar.
Það er eins og aldrei hafi verið
villur í bæarmanntalinu fyr en eftir
að jeg tók að mjer umsjón þess,
því mjer er ekki kunnugt, að þessir
herrar hafi sýnt áður eins mikinn
áhuga, og þeir virðast nú hafa í
þessu starfi. — Manni dettur ósjálf-
rátt í hug, að þetta sje gert í ein-
hverjum ákveðnum tilgangi. Enda
hefi jeg lítilsháttar orðíð þess var,
þar sem sama nefndin, sem fól
mjer í fyrra, að semja skrána yfir i
Ejpter nutrimeiI
CHII IUQ IH
FOR
INFANTS
NESTLE
S
FÆÐA
töáéáéteiáL&iJÁiijú.'f jl 3 'í&ííiÉÍ&fti&Á
er ágæt fyrir ungbörn og sjúklinga. Ef þjer viljið að börnin ykkar
verði stór, sterk og hraust, þá gefið þeim NESTLE’S FÆÐU, '(■[.
er óskilin, sæt og algerlega ómenguð niðursoðin
mjólk. Selst 1 öllum helstu matvöruverslunum.

gjaldendur til Ellistyrkfarsjóðs, fól
nú P. G. bæarfulltrúa að gera það,
enda áttí hann sjálfur og Kr.Ó. sæti
í þeirri nefnd. Og ekki var þá
verið að hugsa um sparnað á fje
bæarins, þar sem hann seiti f/4
— einum fjórða — hærra kaup
fyrir, en mjer var greitt fyrir skrána
í fyrra. En auðvitað hefur hann
sjálfur og Kr. Ó. talið skrána þeim
mun miklu betur gerða.
Það getur verið þægi.legt, að eiga
sæh í bæarstjórninni, þegar um ein-
hver bein er að ræða.
Reykjavík 26. febr. 1912.
Jóhann Krisíjátisson.
CymMína
liin fagra'
Skáldsaga
eftir
C/tarles Garvice.
----- Frh.
XII.
Þegar yfirforinginn ók heim
um kveldið, var hann í sjöunda
himni af ánægju yfir því, hve
mikla athygli jarlinn hefði veitt
dóttur hans.
»Pað veit trúa mín, Cymbelína«
sagði hann og hallaði sjer aft-
ur á bak í vagninum, »að því
oftar, sem jeg sje jarlinn, því
betur fellur mjer hann í geð.
Hef aldrei hitt svo algert prúð-
menni, aldrei á æfi minni. Pað
var auðsjeð að hann tók eftir
þjer, já, þvílfk sæmd. Sumar
stúlkur hefðu ekki þurft meira
með, — það veit sá heilagi Oe —
En þú ert of varfærin, Cymbe-
lína. Pað er auðvitað sjálfsagt,
að taka ástleitni hans með fullri
sjálfsvirðingu og vera ekki of fljót
á sjer. En« — hann fór svona
í kringum það og leit á hana
drýgindalega, — »heldurðu ekki
að þú hafir verið of köld og
stutt í spuna við hann? Hvað
sem því nú líður, þá er það mik- j
ils vert að láta slíkan mann ganga j
eftir sjer með grasið í skónum,
— er ekki svo?«
»Bellmaire jarl var mjög kurt-
eis«, svaraði Cymbelína.
»Kurteis ? já, jeg hefði nú hald-
ið það! Nei, hann blátt áfram
leit ekki við ungfrú Marion. Jeg
lield liann hafi ekki einu sinni
tekið ettir því að hún var ti!.
Herini virðist heldur en ekki iít-
ast á þennan málara. Mjer þætti
gair.an að vita, hvernig hertoga-
frúnni geðjast að því. Jeg er
hræddur um að henni hafi,
þótt nóg um. Jeg veit urn mig,
að mjer hefði runnið í skap, ef
hann hefði hangið utan í þjer,
eins og hann hjekk utan í ung-
frú Marion.«
»Æ, pabbb, stamaði hún.
Frh.
Ekki er a!t guil,
sem glóir.
Skáldsaga
eftir Charles Garvice.
----- Frh.
»Nei! Nei! það er ekki of mikið*
svaraði Veronika hikandi, »jeg —
jeg —«.
»Afsakið þjer ungfrú’« sagði hann
einarðlega, »það er engin skömm
að taka sæmilega borgun fyrir unnið
verk, það gjöra háir jafnt’ sem lagir
daglega, en hver sem þiggur óþarfa
ölmusu niðurlægir sjálfan sig og
misbýður sómatilfinningu sinni. Tak-
ið þjer aftur gullpeningana yðar
ungfrú og fyrirgefið mjer að jeg
tala þannig við yður.«
Veronika tók þegjandi við pen-
ingunum, hún var hálfreiö yfir að
hann skildi ekki vilja þiggja þá,»
en þó varð hún að kannast við að
hún hefði metið hann tninna, ef hann
hefði farið öðruvísi að.
Meðan hún var að hugsa um
þetta, sá hún að hann horfði á hönd
hennar, og datt í hug að hann mundi
langa til að lesa í lófa sjer. Henni
skjátlaðist heldur ekki,þvíhann spurði
hvort hún hefði gaman af að fá að
heyra eitthvað uni framtíð sína.
Hún rjetti honum höndina hlægj-
andi og hann hcrfði nákvæmlega
á lófa hennar dálitla stund með
alvörusvip, en Veronika fjekk ákafan
hjartslátt og hún fann einnig að
hönd hans titraði dálítið.
Eftir litla þögn mælti hún: »Ætlið
er mjög forvitin, þótt jeg trúi nú
reyndar ekki mjög mikið á spádóma
yðar,«
»Háttvirta ungfrú« mælti hann
hátíðlega »jeg v:ldi óska að fram-
tíðin færði yður aðeins það besta í
skauti sinu og að þjer fenguð aldrei
færi á að kynnast skuggahliðum
lífsins. En því miður sje jeg, að
nú dregur ský fyrir hamingju yðar
— sorg og ógæfu — — — á jeg
að halda áfram?* Frh
Agæti I/ fæst f
Kaffi «jsr
Sími 316. Ausiursiræti 18-
322
heitir tauið, sem klæðaverksmiðjan
Iðunn hefur sjerstaklega búið til
handa sjómönnum í síitbuxur og
ferðamönnum í reiðjakka.
Næstum óslítandi, hlýtt og billegt,
Skoðið það — og reynið svo,
hvort ekki er satt.
V I N N A
Stúlka hraust, þrifin og geð-
góð, óskast 14. rnaí á fáment heim-
ili í miðbænum. Gottkaup. Afgr.
v. á.
Drengur, 18 ára, seni hefur
venð í búð á 3. ár. óskar eftir
innanbúðarstöðu nú þegar. Afgr.
v. á.
F Æ Ð I
Fæðí, dýrt eða ódýrt eftir þvf
sem menn óska, fæst nú þegar í
Doktorshúsinu við Vesturg.
Ingveldur Gestsdóttir.
KAUPSKAPUR
Orgel fæst ti! kaups eða leigu
á Frakkastíg 9.
{Q H Ú S Itl Æ Ð I
Herbergi litið er til leigu á
Vesturgötu 56.
2 herbergi og eldhús eru til
leigu. Afgr. v. á.
^TAPAD-FUNDIÐ Q
Penir.gabudtía töpuð, með fullu
nafni á og dagsetningu, ásamt gler-
augnahúsi merktu, Skilist á afgr.
Vísis gegn fundarl.
Artnband fundið. Afgr. v. á.
5-króna seði:ll tapaður, Stýri-
mannast. — Thomsensbryggju —
Hverfisg. — Stýrimannast. Skilist á
Stýrimannast. 10., gegn fundarl.
Útgefandi:
Einar Gunnarsson, cand. phi!.
ÖtUondi-fíentsmiöJ*,