Vísir - 18.03.1913, Blaðsíða 1

562
2
*
Ostar
bestir ug ódýrastir
i verslun
Einars Árnasonar.

PHT ;
símtalsliljóðaukinn — er nauðsyn- I
legur hverjum símanotanda. Fæst að- ;
eins hjá 01.0. Eyjólfssyni, Austurstr.3. j
Kemur venjul.út alla daga nema laugard.
Afgr.í Hafnarstræti 20. kl. ll-3og4-8.
Þriðjud. 18. mars 1913.
HáflóðkI.l,53‘árd.og kl.2,30‘síðd.
Háfjara hjerumbil ó st. 12‘síðar.
Aftnœli:
Sveinn Hallgrímsson, banka-
gjaldkeri.
A morgun:
Póstáætlun:
Ingólfur fer til Garðs.
Veðrátta í dag.
Loftvog X -4-1 < Vindhraði Veðurlag
Vestme. 746,8 0,3 A 7 Hálfsk.
Rvík. 746,3 4,3 A 5 Skýað
ísaf. 750,3 2,3 A 5 Alsk.
Akureyri 750,0 9,5 0 Hálfsk.
Grímsst. 713,0 10,5 SA 2 Skýað
Seyðisf. 752,0 8,5 0 Heiðsk.
Þórshöfn 749,3 2 4 NV 4 Snjór
8l/2. Meðlimir fjölmenni.
Líkkisturnar
oötu 6,—Sími 93.—HELQI og EINAR.
Ur bænum
Botnía. Auk þeirra farþega, er
Vísir nefndi, komu með henni: Pjet-
ur Brynjólfsson ljósmyndari, Ólafur
Davíðsson úr Hafnarfirði, Isebarn
ketkaupmaður frá Þýskalandi, erhjer
var í haust. N. C. Nilsen, fiski-
kaupmaður danskur, er lijer hefur
áður verið, svo og 3 Bretar og 2
Frakkar. Tofte, bankastjóri sá hinn
danski, er hjer var, og sagt er,
að verði hjer framvegis.
Fiskiskipin. Þilskipin úr Reykja-
vík eru nú sem óðast að koma inn
eftir 3—4 vikna útivist. Hafa þau
hrept veður mikil og ógæftir; feng-
ið Því lítinn afla, sum nær engan.
í fyrradag kornu inn:
Ása, eign Duusverslunar, með
2500 fiskjar. '
Esther, eign p. j. Thorst. með
2500.
Milly, eign Duusverslunar, hafði
aflað lítið, ca. 600—700.
Mannskaði: Á föstudagsmorg-
uninn, um kl. 4, tók út tvo menn
af fiskiskipinu Milly. Skipið hafði
nýbeitt fyrir annað skip, kom þá
stórsjór á skipið flatt, og tók út 2
menn, sem voru að hagræða segli.
Ofsaveður var af útsuðri.
Mennirnir voru: Jóhannes Kristj-
ánsson frá Sölfhól, kvæntur maður
og Ijet eftir 4 börn, en hitt var
unglingspiltur 17 ára, að nafni Jón
P. Sigurðsson hjer úr bæ.
Á Dagsbrúnar-fundi síðastlið-
inn sunnudag var tekin til umræðu
samþykt kaupmanna, sem auglýst
var í »Vísi«, og þar tekin sú
ákvörðun, að leita samkomulags við
vinnuveitendur; vildi fjelagið ganga
að kjörum þeirra að öðru en því,
að lengja vinnutímann, vildi telja
eftirvinnu eftir kl. 6 síðd.
25§blöð frál7. mars kosta áafgr,50 aura. Skrifstoía í Hafnarstræti 20. Venju- I Langbesti augl.staður í bænum. Augl.
Send út iim land 60 au,—Einst. blöð 3 au. lega opin kl. 2—4. Sími 400. ! sje skilað fyrir kl.3 daginn fytir birtingu.
Thorvaldsensfjelagið.
Af því að leikið verður í kveld, 18. mars, er síðasta vetrarfundi
frestað til þriðjudags I. apríl,
Stjórnin.
Póstafgreiðslan í Hafnarfirði er
veitt Friðrik Klemenzsyni kennara
þar frá 1. apr, nk.
Fjalla-Eyvindur í
Amerfku.
Það leikrit hefur nú verið leikið
í Winnipeg, hvað eftir annað seint
í febrúar. Er látið allvel yfir leikn-
um og leikendum yfir höfuð og
lokið miklu lofsorði á leik Guðrún-
ar Indriðadóttur, sem blaðið Lögb.
telur að haldi leiknum uppi.
• eru undrandi yfir því, hve
ótrúlega ódýr öll nauð-
synjavara er í Versl.Hermes,Njálsg.26.
Jrí úUöndum.
Franska herskipið Justice rakst
6. þ. m. á hræ orustuskipssins
Liberté\ er fórst í fyrra á höfninni í
Toulon. Skemdist skipið mjög
neðansjávar, og varð þegarað setj-
ast upp tii aðgerðar.
Af stríðinu
er lítið að segja, gengur þar mjög
í þófi.
Þó er það víst, að Grikkir
hafa tekið Janina, eftir mikla orustu.
Var skotið einn daginn á borgina
30,000 skotum, er eyðilögðu 6
tyrknesk virki. Skömmu síðar var
borgin tekin. Grikkir bjeldu áfram
og settust um virkin við St. Niku-
las og tóku á þeirri leið allmarga
fanga.
Adríanópel er nú með öllu um-
kringd af stórskotaliði. En þar hef-
ur gengið hin ógurlegasta ótíð og
stórhríðar, og er sagt að snjórinn
hafi víða verið 2 metra djúpur,
og hefur sú ótíð valdíð miklu
manntjóni í borginni og enn meira
í umsátursliðinu. Tyrkir hafa dálítið
náð sjer niðri. Hafði tyrkneska her-
skipinu »Hamidije« heppnast að
sökkva 3 grískum flutningsskipum,
af 24, er urðu á leið þess og
fluttu her frá Serbíu.
300 ára afrr.æli Roma-
nov-settarinnar. 6. þ. m.
voru 300 ár liðin síðan Romanov-
ættin tók við völdum á Rússlandi.
Árið 1598 dó hinn síðasti maður
af ættlegg Ruriks, er kom Rússa-
veldi á fót. Þá var nokkru seinna
kosinn til keisara 17 ára unglingur,
Micliail Feodorovitsch Romanov, er
skyldur var ætt Ruriks, og varð
ættfaðir hinnar núverandi keisara-
ættar. Óhætt er að segja að iitla
gæfu hafi ætt þessi fært Rúslandi
til þessa dags, en feykileg hátíða-
höld voru um alt ríkið þennan
| óag, og fjöldi sökudólga náðaður
til hátíðabrigðis.
í Danmörk var einnig hátíð
haldin, guðsþjónusta í Rússnesku
kirkjunni og veisla mikil hjá sendi-
herra Russa og hjá kongi Dana önn-
ur. |
Nýtasti maður þessarar ættar var ,
Pjetur hinn mikli, þó harðstjóri væri.
Stér s!ys. í bænum Gijons
á Spáni varð hrottalegt slys fyrir
skemstu og fórust þar 200 manna.
Þessi ófarnaður vildi þannig til,
að sprenging á kletti fór fram áð-
ur en skyldi. Var þar feikn af
púðri fyrir — 3500 kílógröm, sem
kvikuaði í — svo alt fór í loft
upp. Björgum miklum og smærra
grjóti rigndi yfir höfnina.
Eaddir
almennings.
Ekki er alt gull, sem
gióiir.
Verkmannafjelagið »Dagsbrún«
hjer í bænum hefur verið að bis-
ast við verkfall nú að undanförnu.
Heimtar að vinnuveitendur hækki
kaupið um 5 aura á tímann í dag-
launavinnu, en 10 aura í eftirvinnu.
Allmargir vinnuveitendur vilja nú
slaka nokkuð til og mætast þar með
á miðri leið. Vilja borga 5 aurá
hækkun á dagkaupinu og 5 aura
hækkun í eftirvinnu og 50 aura á
'ímann á helgum dögum. »Dags-
brúnarmenn« hjeldu með sjer fund
í gærkveldi, og hefi jeg heyrt að
þeir muni ekki vilja ganga að þess-
um kjörum; sjefstaklega þareð
vinnuveitendur vilja lengja vinnu-
tímann til kl. 8 á kveldin, það er:
ekki borga eftirvinnukaup fyr en
eftir þann tíma. Út á þetta hefi jeg
ekkert að setja, en það virðist sem
karlmennirnir ætli einungis að hugsa
um kaup sjálfra sín, en skifta sjer
ekkert af því, þótt kvennfólkið með
sín afar-ósanngjör.:u daglaun verði
alveg útundan með alla launahækk-
un. Þetta virðist mjer alveg rangt
hjá »Dagsbrún«, því þótt þeir segi
að kvennfólkið sje ekki í fjelaginu,
þá eiga þó »Dagsbrúnarmenn«
dætur og máske lconur líka, er
þræla fyrir þessu afarlága kaupi.
Og ef vjer karlmennirnir viljum
teljast sterkari þáttur mannkynsins,
þá er það hreint og beint siðferðis-
skylda okkar, að Ieitast við að
vernda rjett kvennfólksins í einu
og öllu, og þá jafnframt og ekki
síst í því, að hjálpa þeim til að
ná rjetti sínum hjá vinnuveitend-
um, sem allshugar fegnir vilja
halda þeim í helgreipum eymdar
og áþjánar um ókominn tíma að
því er vinnukjör og verkkaup þeirra
snertir.
Ritað 13. mars 1913.
G. Jónsson.
Ekki er alt gull,
sem glóir.
Skáldsaga
eftir Charles Garvice. ■
----- Irh.
»Nei ekki á morgun, það er
ómögulegt. Jeg veit heldur ekki hvert
fólkið kærír sig nokkuð um að
fara hjeðan strax, hjer er nóg að
vinna og peningar í aðra hönd.«
»Jæja, ef til vill getum við þá
dvalið lijer dálítið lengur, það er
að segja, ef þjer er það ekki á móti
skapi.
»Mjer líður alstaðar jafn vel«,
svaraði Maya rólega, »en nú ert þú
búinn að tala alt of Iengi, þú verð-
ur að hvíla þig og reyna að sofa,
á morgun — á morgun kemur
ungfrú Veronika að heimsækja þig.«
Tazoni varð fyrst fölur, sem nár,
en síðan rauður, sem blóð. Hann
henti ofan af sjer ábreiðunni, stökk
á fætur og út í tjalddyrnar, þar stað-
næmdist hann og horfði út í kveld-
kyrðina.
Maya sat áhyggjufull og horfði
Á hann og tárin runnu niður kinnar
hennar.
Smátt og smátt varð henni hug-
hægra. Afbrýðissemin rikti ekki leng-
ur í huga hennar, en hún var gagn-
tekin af meðaumkvun með vesa-
lings Tazoni, því hún var nú geng-
in úr skugga um, að sorg hans var
ólæknandi, og að hanu mundi aldrei
líta glaðan dag framar.
15. kapítuli.
Sama kveld, sem þessu fór fram,
læddist Raymond lávarður út um
bakdyr á höllinni, til þess að finna
hinn ókunna mann, eins og fyrir
hann var lagt.
Þó ekki væri kalt í veðri, var
hann í skósíðum, þykkum yfirfrakka,
með trefil um hálsinn, sem huldi
alt niðurandlit hans og hattinn nið-
ur í augitm.
Þannig klæddur laumaðist hann
gegn unt aldingarðinn og inn í
skóginn og fann von bráðar hinn
tiltekna stað.
Klukkan sló tólf. Raymond sá
engan mann og settisi á trjábol,
sem lá þar og beið átekta, og var
hvergi nærri laust við, að hann
væri dálítið skelkaður.
Hálf klukkustund leið án þess
að hann yrði nokkurs vísari. Hann