Vísir - 22.12.1913, Qupperneq 3

V f S I R
(8
5»
'3
£
* £
íJ W"—
«- .^1 09
» S Öl (8
jc $5
i o»
Cv
c
'E
v*-<
2 ■*■>
O </)
CÍ K
5*-
k
'tS
v.
o
z
öö
o
s
D
Oí
o
>
u :© ■ cö C c CÖ u cö J* X o o 1—4
e. E O U)
cö ^cö u
JX X
z
«5
QC
<=>
>
Það voru tveir Svíar írá vestur-
ströndinni, sem höfðu orðið fastir
ísíidveiðinnihjerogíþoskveiðinni.
Það voru tveir hraustir drengir,
ljósir yfirlitum og sterklegir að
sj^- Jeg g3^ m'g samstundis á
tal við þá og þeir sögðu mjer
iífsæfintýri sín. Þeim fjell vel
hjer »uppi« og höfðu gott upp
úr sjer. Jeg vildi bjóða þeim
eitthvað, en þeir vildu ekki fylgj-
ast með mjer upp í bæinn. Jeg
tók upp neftóbaksdósir mínar og
annar þeirra mælti hugfanginn:
Javvlar!*) og fór með þrjá fingur
niður í dósirnar, því mitt tóbak
var Ljunglöf — að vísu númer
eitt, sem er ekki eins gott að
tyggj3 eins og númer tvö, en
samt sem áður betra en «skraa«,
eða það neftóbak sem skorið er
á íslandi.
Jeg hefi sjaldan heyrt svo
fagran guðhræðsluhljóm og ætt-
jarðartilfinning sem á þessu >javv-
lar«. í þessu óbrotna orði var
meiri föðurlandsást en í öllu
samskota-herskipinn og gjörvöll
tilfinningin fyrir stórveldistíma
vorum og norðurljósakyndlunum
yfir fjöllum vorum, sem raunar
fáir af oss ættjarðarvinum höf-
um sjeð. Þar var hin trausta,
óbrey tanlega, arfgenga föðurlands-
ást. Skorna tóbakið var nafla-
strengurinu, sem tengdi þá við
ættjörðina, áttavitinn sem vísaði
í suð-austur. Svíþjóð var í mín-
um óbrotnu pappadósum.
Jeg varð verulega hrærðuríhjarta
og þeir fengu að Ijúka úr dós-
unum. En svo sem Smálend-
ing, sæmdi hafði jeg auðvitað
nokkrar dósir til vara.
Það er undarlegt með fóstur-
landsástina. Jeg reyni að útlista
hana, kryfja hana til mergjar, eftir
öllum þeim heimspekisgreinum
sem jeg þekki til. Jeg tek »með-
alverð allra meðalverða« og verð-
ur þá útkoman sú, að við höfum
öll þessa litlu baun fyrir ættjörð
og ættum því að reyna að sam-
eina áhugamál vor, sem í raun
og veru eru mjögsvipuðog sfefna
nokkumveginn að sama takmark-
inu — því, að láta sjer líða eins
vel og hægt er. Frh.
*) »Djáflar«(rjett skrifað »djavlar«),
algengasta blótsyrði í Svíþjóð.
»Ljunglöf«er þektasta'; ’neftóbak í
Svíþjóð. Svíar nota það mikið til
að tyggjá, þótt skorið sje, taka drjúg-
mikið með þrem fingrum, hnoða
dálítið saman og stinga svo upp í
sig, utanvið tanngarðinn öðru hvoru
megin. Þýð.
D
O
2
<
CL
D
<
2
2
D
on
&
IU
>
VERSLUNIN
KAUPANGUR,
Lindargötu 41 „
selur góðar vörur ódýrara, en aðrir, t. d.:
Kaffi, óbrennt,...... . pd. 78 au.
Melís í kössum..........— 23 —
Kandís í kössum ........— 25 —
Rúsínur..................— 25 —
Jólahveitið góða........- 12-13 -
Haframjöl...............— 15 —
Hrísgrjón . . .... — 15 —
Malaðan maís í sekkjum (126 pd.) kr. 9,50
Heilan maís í sekkjum (126 pd.) kr. 9,25
Sykursaltað sauðakjöt . . au. . . pd. 32
Stumpar allskonar.......kr. 1,40
Skófatnað allskonar, einkum handa
börnum sterkari en annarsstaðar. Til-
búinn fatnaður seldur með 25% af-
slætti. Alnavara seld með 20% afslætti.
Ýmsar jólagjafir ódýrar og fallegar. AIIs-
konar barnaleikföng o. m. fl.
69
P
5*
Ol
't6
*8
g
e$
$5
lO
Ci
tr\
d
<5
P*
rs
sO
&
o
sO
«9
fSt
cs
oP
'ð
§
(/)
®
00
cö
c
£=
cö
E
u
03
03
I
ce cn
,03
C
u—
<D
3
z
co
oc
:o
>
*o
■+■=
CQ
CD
*o
f-H
-—i'
<x>
eo
•o
oc
:0
j É u 3 O, KCÖ X 2 cö z co - =
1 (U > u 2 E I > u '3 □c =5 QC
O :o
CO
fcsO
*o
'i—i
*o
t—
ca
tx
o
z
co
QC
:0
Ágætur
harðfiskur
á 35 aura pundið til sölu í
pakkhúsinu hjá
Guðm. Grímssyni.
u
cö
cö
<{=
£=
O)
©
cc
03
C
C
cö
E
c3
c
E
o
'>>
c
co
-ro
x
ZD
cc
:o
JO
3 —
3
g rs S
i- >

E
•3 •>>
Z «=
03 E
C 3
5 =
M %
c3
- Q
C/5
o
E
3
0í
O
>
*o
B
o
•>»
c
Reynslan hefur konum kennt:
kaffið ódýrt, rnalað, brennt,
best í jólabollann er,
bara’ ef Nýhðfn selur þjer!
00
QC
:0
>
(/) ’’S u
£= £= CÖ u WD CÖ C '03 ‘52 5o t_ a) E
E £= HM bJD biD u
u 03 <2 ýU 'u bjo o <v
■ i-«
eö a
* C 1 Q,
E C
E D
Q
j= cÖ
c o
c =
o Q
Qí
'c o
>
S Fallegustu líkkisturnar fást
hjá mjer—altaf nægar birgð-
íí ir fyrirliggjandi — ennfr. lík-
1 klæði (einnig úr silki) og lik-
[| kistuskraut.
<á Eyvindur Árnason.
i-
s
t! "C
2 5» *o
Uí o;
o <0 p
c c
Cð
5
E
3
-2C
:Q
E
3
o5 ^
r~* m
O
c
cö
E
co
z
o
QC
:0
>
l/AFFI Jlf 1, brennt og rnalað, ekki blaiulad, VINDLAR,
“ REYKTÓBAK, er selt með tækifærisverði í
Verslun Jóus Árnasonar,
Vesturgötu 39. Sími 112
Eftir
H. Rider Haggard.
----- Frh.
»Lát mig um þaðL sagði sjera
Nikulás og brosti slægðarlega. »Gef
mjer pyngju með gulli í, ekki færri
en tíu gullpeningum, því nokkuð
af því þarf jeg að bræða í meðala-
blöndu þessa og nokkuð nota jeg
til mútugjafa. En hvað sem öðru
! líður, — vertu albúinn til þess að
■ kvongast fyrir sólsetur á morgun.
j Far þú til Jóns lávarðs og seg hon-
i um að ungfrúin sje að blíðkast.
Send þú menn til strandar og seg
þeim að hafa skip vort albúið til
að sigla jafnskjótt sem við komum á
skipsfjöl, sem jeg vona að verði
innan fjörutíu og átta stunda hjer
frá, ef allt fer að óskum. En fram-
ar öllu bið jeg þig að líta á það,
herra, að jeg stofna lífi mínu og
sál í voða mikinn þín vegna, og
muna eftir því, að ýms ábótadæmi
eru laus í Norðmandíi. Og vertu
nú sæli! Nú verð jeg að snúa að
verki mínu, því mikla athygli, þekk-
ingu og varkárni þarf til þess að
búa til meðal þetta og er það eng-
um lækni fært nema mjer, þótt skottu-
læknir sje. — Já, og bið þú þess
heitt, að ekkert megi ónýta voldug
og blessunarrík áhrif þess!«
»Ætli það sje þá ekki best að
snúa þeim bænum til djöfulsins?
Jeg svona ítnynda mjerþað!« sagði
greifinn og yppti kuldalega öxlum.
»Já, þvílíkt og annað eins! Hver
hefði trúað því fyiir þrem rnánuð-
um, að greifinn af Noyónu myndi
lifa það að þurfa á klerkum og
kynjalyfjum að halda til þess að koma
sjer í mjúkinn hjá stúlkunum? Jeg
hefði lýst hvern þann lygara sem
hefði látið sjer slíkt um munn fara.
Mjer þætti gáman að heyra hvað
þær segðn um þetta, sem jeg hef
áður átt ástamök við!«
Greifinn hló beiskan kuldahlátur
sneri sjer á hæli og hjelt af stað
til að koma því af, en það var fyrst
og fremst að Ijúga að föður stúlk-
unnar eins og hann rjett áður hafði
logið að henni sjálfri. En sá var
munurinn, að karl var fúsari á að
taka sögu hans trúanlegri og auð-
veldara að blekkja hann en hana.
i Frh.