Vísir - 24.05.1914, Síða 3

VI S 1 R
Undirritaður selur
Valdiviu Æ \ á 1,65 pundið.
Ávallt nægar birgðir fyrirliggjandi.
Reykjavík 23/b ’14.
Austurstrieti 10.—Talsími 408.
li
Fellflur harflstjdri
Sönn saga.
Eftir
B. Þ. Gröndal.
----- Nl.
þá dundi við ógurlegur hvell-
t:r, 8vo kvað við í hömrum stap-
ans og allar nálægar klettaeyjar
tóku undir — og þá annar hvell-
ur, rjett á eftir engu minni, en
hinn fyrri var, og hvítir reykjar-
bólstrar þyrluðust upp af hátindi
stapans. —
Annar örninn datt þegar þráð-
beint niður í sjóinn og bærðist
ekki. Hinn — sem var orðinn
ekkjudrotning — veltist við í
loftinu, kom fyrir sig vængjun-
um aftur, flögraði þunglamalega
til austurs og hvarf sjónum okk-
ar undir austurhorn bjargsins. —
En Ólafur hratt ungunum fram
af stallinum með stjaka sínum.
Duttu þeir allir í sjóinn og drukkn-
uðu von bráðar.
þegar kaupmaðurinn og þeir
Ólafur og Jón voru komniraftur
út í bátinn til okkar, var róið að
erninum og ungum hans, sem
flutu á sjónum. Voru klærnar
skornar af þeim öllum og hirtar,
en að öðru leyti var sjávarguð-
jnum falið að annast útför þeirra.
því næst var haldið heimleiðis.
4 móíora
hefur uh.dirritaður til söiu.
Óvenju lágt verð. Hentugir fyrir landbrúkun.
Finnið
Jón Brynjólfssori
Pósthússtræti 14.
úr vörubirgðum fyrverandi verslunargVíkingur er nú tekið
frá og á að seljast allt í útsölu með 20—30% afslætti
Meðal þessa má nefna':
Karlmannafataefni, regnkápur, sjöl, kjólaefni og niargt fleira.
Nú skyldu allir nota tækifærið og koma rakleiðis í
vefnaðarvöruversl.unina
„Heyrðu, Helga!“, sagði jeg
við Helgu um kvöldið, þegar jeg
var háttaður og hún varaðhirða
fötin mín — „heldurðu ekki, að
Htlu arnarungarnir hafi verið ótta-
lega hræddir i dag ?“
„Jú, |það hafa þeir auðvitað
Verið", sagði Helga, „en allur
æðarfuglinn og yfirleitt allir fugl-
ár í eyjunum voru í voða stadd-
ir, ef ernirnir hefðu lifað, og
þessvegna varð að gera það sem
gert var“.
Jeg fann að þetta var satt, og
þá þegar varð mjer það ljóst, að
það yrði að hrinda harðstjórun-
Urn af stóli, ef smælingjarnir ættu
geta um frjálst höfuð strokið.
Endir,
þeir sem vilja selja Heilsuhælinu
c. Vowtv aj bestu ^wJusVvpa^otum
Og
c. Votvtv aj ^occs
sendi ráðsmanninum á Vífilsstöðum tilboð um lægsta
verð fyrir 31. þ. m. (Tilboðið) sje þannig; lægsta verð þar á staðnum,
og lægsta verð á fluttu í hús hælisins.
^.a^tva vau&sM&Ja.
Eftir
Rider Haggard.
---- Frh.
þar var allt á tjá og tundri.
Hafði auðsjáanlega staðið á mál-
tíð, en eitthvað komið fyrir sem
orsakaði skyndilega brottför eða
flótta allra heimamanna. Stóðu
matartlátin hálf-tæmd á borðinu.
Stór eikarkista stóð opin í einu
horninu, var hún hálf af vopnum
og herklæðum. Afarstór silfur-
kross hafði verið rifin 'níður af
veggnum, og lá a ' gólfiiiu. {
jarðskjálftanum höfðu gleíkðhníii’
og postulínsgripir hrunið hiður
af hyllum og borðum, sVbfð,
skildir og myndir dottið niður'af
veggjunum, lá þetta hvað innan
um annað um gólfið, þar á með-
al myndir af forfeðrum Kattrínar.
Var eins og her manns hafði far-
ið um salinn og spilt öllu er unt
var að eyðileggja.
þeir Hugi sáu að stigi lá upp
á loft úr öðrum enda salsins.
Hröðuðu þeir sjer þangað og
rannsökuðu herbergin uppi, var
þar allt brotið og eyðilagt eins
og niðri. Enn gengu þeir upp
stiga, og urðu þar fyrir þeim
svefnherbergi heimamanna. Opn-
uðu þeir eitt þeirra og litu inn.
Sáu þeir þá flugna-ger mikið í
eina horninu og þóttust því vita,
að þar væri sá hlutur er þeir
hirtu eigi að sjá nákvæmar, og
skeltu hurðinni í lás aftur hið
fljótasta.
„Við skulum fara hjeðan hið
fljótasta“ sagði Hugi, „hjer er
með öllu ólíft“.
„þei“, sagði Rikki, semheyrði1
allra manna best, „jeg heyrði
málróm“.
Gekk hann á hljóðið, og þeir
Hugi og Davíð eltu hann. Kom-
ust þeir loks t' kapellu eina, og
lá þar hempuklæddur maður
frammi fyrir altarinu. Var kápan
öll rifin. Sáu þeir þegar, að mað-
urinn var deyjandi, kveinaði hann
og hljóðaði á hjálp. Var hann
varla nema skinnið og beinin.
Sáu þeir þegar að það var Svarti
Dauðinn sem gekk að honum,