Vísir - 01.07.1914, Side 3

V 1 S 1 R
eins mikið og í stærsta Pyra-
midann á Egyptalandi sem
enn er mesta steinsmíði heims-
ins. þessar lokur eins og Kyrra-
hafs megin, eru með tvöföldum
vængjahurðum. Hættan er því
minni.
Níutíu og fimm skip af hundr-
aði eru innan við 600 fet á lengd-
það er því sparnaður á vatni og
tíma að þurfa ekki að nota fulla
lengd hvers hólfs, sem þó er hægt
að nota eftir því sem hvert skip
um sig útheimtir. Alls eru 46
hurðir í skurðinum. þær eru úr
stál-plötum sem hnoðnegldar eru
á stálgrindum. Og svo rammbyggi-
lega gerðar, og nákvæmlega settar
að þær slúta minna en einn
áttunda úr þumlungi á ytri
brún, semer 65 fet frá hjör-
um. Sú stæsta vegur 1,483,700
pund. Allar til samans vigta þær
118,488,100 pund og kostuðu
5,374,474 dali eða meira en 4 cent
pundið. Skip semerað fara gegn
um lokurnar, hækkar eðalækkar
þrjú fet á mínútu. Að fara í
gegnum Gatun lokuna tekur
klukkutíma og hálfan. Ekki
mega skipin neyta sinna eigin
vjela í gegnum lokurnar, af því
gæti hlotist árekstur áhurðirrar,
heldur eru þau fest svo þau
ekki snúist, síðan eru fjórar
rafmagnsvjelar, tvær á hverja
hlið, ein að framan og önnur afc
aftan, sem draga skipið úr einu
vatnshólfi í annað. Vjelar þess-
ar renna á járnbraut, sem byggð
hefur verið á hliðar veggjunum
vlð lokurnar; svo jer um búið
að ómögulegt er að þær fari út-
af sporinu. 40 sh'kar vjeiar eru
í smtðum, sem hver um sig kost-
ar 13,217 d. Skildi svo vi’ja til
að stjórn á skipinu færi eitthvað
í handaskolum, að dragreipið
slitnaði eða eitthvað annað bilnði,
þá eru sverar keðjur sem liggja
í grópum þvers um í botninum
sem á svipstundu má vinda upp
með rafmagni, svo skipið stöðvist.
Ef það skyldi nokkurntíma koma
fyrir að stálhurðir þær sem halda
vatninu biluðu, þá eru til taks
vindu-brýr, sem má vinda yfir
lokuhólfin, síðan eru álmur frá
bryggjum þessum sem ganga til
botns. Eftir að komið er í gegn-
um Gatun lokurnar skipið í er
fersku vatni, sem vinnur það að
verkum að skipið hreinsast al-
gjörlega að utan, og eru það
mikil hlunnindi. Skip þau sem
ætla um skurðinn, mega tæplega
vera eins hlaðin og ella, fyrir
þá ásfæðu að þau rista heldur
dýpra í fresku vatni en
sjó. Á Gatun vatninu geta skip
skriðið með fullri ferð, 24 míl-
ur, þar til Culebra skurðurinn
tekur við. Nl.
Klæðaverksmiðjan
mm
kaupir fyrst um sinn allskonar
‘uskur fyrir peninga út í hönd.
|ar eð versSun J. P. T. Brydes hjer í bænum hættir 1. ág.
þ. á., er hjer með skorað á alla þá, sem skulda versluninni, að greiða
skuldir sínar að fullu fyrir lok júlí mánaðar.
íslenskar vörur eru teknar upp í skuldir eftir gangverði.
Jeg treysti því fastlega, að þeir; sem skulda versluninni, borgi eða geri
samning um greiðslu fyrir 1. ág., svo að jeg ekki þurfi að láta innheimta
skuldirnar með lögsókn.
Reykjavík 30. júní 1914
pr. J. P. T. Brydes verslun,
N. B. Nielsen.
IPÆRISKAUP
tveim húsum hjer í bænum geta menn
fengið með því snúa sjer nú þegar til
yfirrjettarmálaflutningsmanns
Odds Gríslasonar,
YSUOSTUR
20 au. pundið. í heilum stykkjum 15 au. pundið.
J P T. BRYDES VERSLUN.
\%hxx
Jæst da§le$a v J&ati&astoseU W
^atsvwv
LUX-LAMPAR
til sölu
eítir samkomulagi.
J P T BRYDES VERSLUN
Tvær kaupakonur
óskast norður í Iand. Hátt kaup í boði.
Báðar ferðir fríar.
Afgr. v. á.
Fallegi, hvíti
púkinn
Eftir Guy Boothby.
---- Frh.
»Af því að þá hefðuð þjer lík-
lega gert lögreglunni aðvart, og þá
hefðum við svift okkur ánægjunni
af samvistunum við yður og ómet-
anlegri aðstoð yðar.«
»Jæja. En mjer þykir lakast að
þjer hafið orðið svo óheppinn í
auðmamiavalinu! Jafnvel þessi 500
pund, sem þjer fenguð mjer, borga
foringja yðar tæplega ómakið. Þjer
getið ekki látið grjótinu blæða.«
Hann settist á stólinn er hún
hafði setið á og kveikti f nýjum
vindlingi. Að því búnu mælti hann;
»Jeg er ekki viss um að jeg
skilji yður til fullnustu!«
»So-o?~Jeg held jeg gæti varla
sagt það skýrar, riema þá að jeg
yrði nokkuð frekyrtur. í stuttu máli
sagt, herra Watworth, ef þið eruð
í fjárleit, — því hafið þjer þá ekki
veitt rjúpu sem betur borgar sig
að reita?«
»En við erum ails- ekki að seil -
ast í peninga, góði vinur! Haldið
þjer að við hefðum þá farið að
borga yður 500 pund? Nei, Nor-
manville læknir! Þjer þurfið ekki
að vera hræddur um peningana yðar
— í þessu efni er ekkert óheiðar-
legt. Við erum á leiðinni út í eyna
þar sem bóluveikin geisar. Og jeg
segi yður það dagsatt, að yður skal
verða fyigt heilum á húfi heim í
gistihúsið yðar aftur, þegar verki
yðar er lokið. Meira get jeg ekki
sagt yður. Sýnið oss drengskap og
vjer skulum gjalda yður í sömu
mynt. En allt skal gert sem í voru
valdi stendur til þess að gera yður
dvölina svo ánægjuiega sem unnt er.«
Nú varð mjer hughægra. Jeg
var þá eklci hernuminn. Mín var
þá leitað sem læknis eftir allt saman.
Nú, það var svei mjer bót í máli.
Staða míu var dæmaiaus, því ber-
sýnilegt var það, að jeg fekk ekki
aðeins tækifæri til að komast í lcynni
við fallega hvíta púkann, heldur
átti jeg að fá borgun fyrir að kynn-
ast honum! Þegar óttinn fór af mjer,
fór jeg að líta með meiri ánægju á
framtíðarhorfurnar.