Vísir - 24.07.1914, Blaðsíða 2

V í SIR
V S S I R.
Stœrsta blað á íslenska tungu.
Argangurinn (400—500 blöö) kostar
erlendis kr. 9,00 eða 21/,, dollars, innan-
landsl r.7 00. Ársfj.kr. 1,75, mán.kr. 0,60. 3
Skrifstofa og afgreiðslustofa i Austur- >
s*ræti 14 opin kl, 8 árd. til kl. 9 síðd.
Sími 400. Pósthólf A, 26.
Ritstjóri Einar Gunnarsson
venjulega til viðtals 'kl. 5—7.
GrEELA-
EAmSÓOTA-
STOFA
Gísla Guðmundssonar
Lækjargötu 14B (uppi) lofti, er
venjulega opin 11-3 virka daga.
Auður
Þýskaíands keisara.
---- Nl.
Konungshallirnir gefa auðvitað
ekkert af sjer heldur þvert á
móti. Margar þeirra á keisarinn
ekki sjálfur heldur ríkið, en hann
hefur þær til umráða. Hann
geldur enga leigu af þeim en
verður aðeins að halda þeim vel
við. Meðal halla þeirra sem keis-
arinn á ekki sjálfur má nefna
hallirnar í Wiesbaden, Hannover
Celle, Osnabruck, Glticksborg og
Kassel. Aftur á móti á hann sjálf-
ur 3 hallir í Berlín, 13 í Potz-
dam og grend og als yfir 4 0
h a 11 i r. Aðalhöllin í Berlín með
öllum hinum dýru málverkum og
öðrum dýrindum er eftir mati kunn-
ugra að minsta kosti 20 milj.virði.
Hinar smærri hallirnar eru til
samans minsthelmingi meira virði.
Áhangandi húseignum keisara í
Berlín eru 25 stórar byggingar
og búa þar um 400 hirðmenn með
fjölskyldur sínar, alls um 2000
manns í rúmgóðum íbúðum. þess-
ar byggingar eru alls að minsta
kosti 25. milj. marka virði.
Landeignir keisara eru sam-
tals 74,420 hektarar af skóglendi
og 47,439 h. af akurlendi. Akur-
lendin eða þær landeignir sem telj-
ast til erfðaóðala konungsættar-
innar eða eru einkaeign keisara,
eru nærri allar seldar á leigu
En skógunum ræður krúnan eða
keisarinn sjálfur. Af landeignum
sínum mun keisarinn ekki hafa
minni tekjur en ríkið af sínum,
því að hann og ríkið hafa sömu
menn í ráðum við leigusamninga
alla. Ríkisskógarnir gefa af sjer
rúml. 24 mörk og akurlendið 36
mörk á hektar hvern, svo að
keisari ætti eftir því að hafá 2V2
milj. marka tekjur af skógum
sínum og ökrum. Gjöldin af lóð-
um keisarans eru áætluð um 7
hundr. þús. mörk, og ef margfald-
aður er lóðarskatturinn með 100
til þess að finna verðmæti lóð-
anna, þá verða lóðir Vilhjálms II.
70 milj. marka virði: En auðvit-
að eru allar eignir keisarans skatt-
frjálsar.
þýskalandskeisarinn fær þá frá
ríkinu 17,7 milj. hann fær 9
hundr. þús. í rentu af lausafje
og jarðartekjur hans eru 372 mil-
jón, verður það samtals 22,1
milj. marka (um 20 milj. króna).
Auður hans og krúnunnar að
er nú komin og tæst hiá bóksölunum í Reykjavík.
Bókaverstun Sigfúsar Eynríundssonar.
Smjörlíkið FEETJA
í öskjunum er aftur komið í
NÝHÖFN,
meðtöldum erfðaeignunum nema
rúinum 175 milj. marka. Mest-
ur hluti auðs þessa telst til ætt-
aróðals konungsættarinnar og er
handhafi þess einlægt sá af ætt-
inni er að ríkjum situr.
Fyrir utan jarðeignir keisara á
Heinrekur prins og krónprinsinn
miklar eignir. Verðmæti eigna
krónprinsins í Schlesíu er áætlað
15 miljónir. það er erfðagóss
frá hinum forríka hertoga af
Brúnsvík hinum svonefnda de-
mantshertoga.
DAS IST DÁNISCH.
Svo bar til er þýska skemtiferða-
skipið Victoria Louise var
hjer á dögunum, að þýskum prófes-
sor nokkrum varð starsýnt á lög-
regluþjóninn okkar einn er stóð
á steinbryggjunni. Prófessorinn
hefur eflaust haft það í Iiuga aö
kynnast sem best háttum vorum í
öllu, og eitt sem hann athugaði
grandgæfilega var búningur iög-
regluþjónsins.
Hanh leit á hjálminn og varsem
hann gæti þar ekki fundið það sem
hann Ieitaði að. Þá sá hann and-
litið og var auðsjeð að það Iíkaði
honum vel, þá var honum litið á
beltið, brýrnar sigu og svipur hans
vottaði djúpa fyrirlitningu.
»Das ist dánischí (það er
danskt) sagði hann um leið og hann
vatt sjer við og hjeh burtu.
Ailir íslendingar, sem nokkra virð-
ingu bera fyrir þjóðerni sínu, eru
sárgramir yfir lítilsvirðingu þeirri,
sem lögregluþjónanir hjer eru látnir
sýna oss með því að ganga með
dönsk Iögregluinerki, og er raunar
einstakt til þess að vita, að þessu
hefur ekki verið mótmælt opinber-
lega enn og það svo kröftuglega,
að undan yrði að láta.
Þess skal getið til verðugs hróss
bæjarfógetanum í Hafnarfirði, að
hann hefur fyrirskipaö íslenskan lög-
reglubúning í bæ sínum.
Jeg vil ekki viðhafa þau orð,
sem mjer þykja maklegust um þetta
framferði, en jeg veit að lesarinn
finnur eitthvað viðeigandi í huga
sínum. L.
A. V. Tulinius
Miðstr. 6. Tals. 254.
Brunabótafjel. norræna.
Sæábyrgðarfjel. Kgl. oktr.
Skrifstofutími 9—3.
SENDIÐ AUGLÝSINGAR í VÍSI
timanlega.
Fyrsía ástin.
---- Nl.
Stúlkan kom rjett í þessu til að
kalla á mig: »Frúna og yfirforingj-
ann langar til að tala við yður*.
jeg stóð undir eins upp og fór
inn í stofu.
Þegar jeg gekk fram hjá forstofu-
speglinum sá jeg að jeg var alveg
náföl.
Þegar jeg kom inn, sat mamma
í hægindastól við borðiö, hann gekk
fram og aftur um gólfið.
Mamma var svo glaðleg og hún
var dálítið rjóð í kinnum.
»Við þurfum að segja þjer nokk-
uð Elísa*, sagði hún og snjeri sjer
að mjer.
»Arndahl og jeg erum trúlofuð*
— sagði mamma ósköp rólega, »og
við ætlum að gifta okkur nijög bráð-
lega«.
Mjer fanst alt hringsnúast í kring
um mig — svo rann alt út í þoku
fyrir mjer — jeg varð að þrífa í
borðið til þess að detta ekki.
»Hvað er að þjer barn —« sagði
mamma og þaut upp af stólnum.
»Holger, hjálpaðu mjer, hún er
að detta.«
Jeg fann handleggi hans á öxl-
um mjer og brjósti, þegar hann
hjálpaði mjer að setjast í hæginda-
stólinn, — hárið hans ilmaði, —
hrokkna skeggið hans kom við
ennið á mjer------það var mömmu
sem hann elskaði.
»Elísa mín«, sagði hann, »við
sem erum altaf svo góðir vinir —
hvernig getur yður þótt svona Ieiðin-
legt að jeg skuli nú ælla að verða
faðir yðar?«
»Holger — lofaðu mjer að tala
við iiana —,« mamma tók í hend-
ina á mjer en jeg ýtti henni frá
mjer.
»EIísa — vertu nú góð stúlka,
mjer mun auðvitað altaf þykja jafn
vænt um þig, þó jeg elski Arndahl.
Þú getur þó ekki krafist þess að jeg
þín vegna afneiti þeim manni, sem
jeg elska, Þegar þú verður full-
orðin og giftist, yrði jeg alein ef
jeg ekki heföi hann.
Hugsaöu um það, Elísa mín, að
jeg er nú bráðum orðin öidruö
kona — og jeg hefi aldrei áður
elskað nokkurn mann. — Jeg hefi
aldrei verið algjörlega hamingjusöm.
Annt þú mjer þess ekki að verða
hamingjusöm?
Jeg var svo ung þegar jeg gift-
ist föður þínum — hann var 30
árum eldri en jeg, Elísa — mjer
þókti mjög vænt um hann — en
jeg eiskaði hann aldrei.
SKEIFSTOFA
Umsjónarmanns áfengiskaupa
Grundarstíg 7, opin kl. 11—1.
Sími 287.
ÍÓ-CAFÉ ER BEST.
SÍMI 349.
HARTVIG NIELSEN.:
Vertu nú góð Elísa mín« — og
hún strauk hendinni yfir hárið á
mjer. — Jeg hrinti hendinni burtu
og stóð upp.
»Giftu þig bara,« sagði jeg, »þú
skalt bara gifta þig, þar sem þjer
hefur aldrei þókt vænt um hann
föður minn — og það sá jeg vel
daginn sem hann dó •— þú grjest
ekki, — þú horfðir rólega á að
hann gaf upp öndina, — þú kyst-
ir hann ekki einu sinni, þegar hann
dó.
Jeg var eina manneskjan sem
þókti verulega vænt um hann.
Þið hafið ugglaust farið á bak
við hann, meðan hann var á lífi.«
Mamma starði á mig — hún var
náföl — hann var sótrauður — og
æðarnar þrútnuðu á enni hans-------
mjer fanst jeg hala hann.
Jeg Ieit á myndina af blessuninni
honum föður mínum sáluga, með
þessi alvarlegu góðu augu og hvíta
mikla skeggið sitt.
Jeg fór að gráta — táriti streymdu
niður kinnarnar á mjer — og jeg
fór út úr stofunni.
Jeg hef setið hjerna lengi og grát-
ið — hjeðan af hef jeg ekkert nema
hann föður minn sáluga. —
Myndin af honum má ekki hanga
Iengur og horfa á þau — á morgun
tek jeg hana inn til mín.
Nú sitja þau víst og eru að
kyssast.
Holger — sem jeg elskaði —
hann sagðist ætla að verða — faðir
minn.
Endir.
Drengur
U(n fermingu, röskur og vel aö sjer
óskast á skrifstofu
G. Gfslason & Hay.