Vísir - 17.09.1914, Qupperneq 2

VISIR
Horínr oyslra.
Iliðtal viO sjera ðlai ðlaisson.
Fríkirkjupresturinn síra Ólafur
Ólafsson kom heim 14. þ. m. úr
frekri hálfsmánaöardvöl austur í
Árnes og Rangárvalla sýslum.
Hann segir tíðina þar eystra
mjög erfiöa aö undanförnu og
horfurnar slæmar hjá bændum al-
ment, er hann fór aö austan. Flest-
ir byrjuöu slátt viku til hálfsmán-
aöar seinna en vant er . Svo kom
rosinn fram úr miöjum ágústmán-
uöi.
Heyfengur manna er því iítið
meira en tööurnar; meginið af öll-
um útheyskap var úti, er hann fór
af stað suður.
En svo kom nú um síðustu helgi
ofan á alt annað fádæma rigning
og vatnskoma á fimtudaginn, og
sökk því víða þaö alt í vatn, sem
áður stóð upp úr; og svo kom á
laugardaginn aftakaveður, svo við
ekkert varð ráðið; urðu því viða,
svo sem í Ölfusi, mjög miklir hey-
skaðar. Þaö, sem var á þuru, sóp-
aðist sumstaðar að mestu leyti í
burtu, ýmist í Ölfusá eða út í veð-
ur og vind.
Hann kvaðst ekki minnast að
hafa sjeð jafnmikið vatn i Ölfusi
um þetta leyti árs.
Ofan frá Bæjaþorpi (Kröggólfs-
stöðum, Vötnum, Þúfu o. s. frv.)
mátti heita einn hafsjór fram í
Nauteyrar; sá viða á kollinn á
sætum upp úr vatninu. Á þessu
svæði eru allar aöalengjar sveit-
arinnar.
Honum var sagt, er hann fór úr
Holtunum (8. þ. m.), að bændur
kringum Safarmýri í Bjóluhverfi
og Vetleifsholtshverfi á Sandhóla-
ferju og víðar, væru hættir þá um
stund öllum tökum við heyskap,
því þar væri alt komið í vatn, bæði
slegið og óslegið ; og mun það ekki
hafa batnað síðan.
Mætti því geta nærri, hvernig
ástæður manna yrðu, er slíkt sum-
ar kemur eftir vorið, sem leið, með
tjóni því og hörmungum, sem því
fylgdu, að minsta kosti sumstaðar.
Hann sagði alla jörð orðna á-
kaflega vel sprotna, hefði valla sjeð
jafnmikið gras í Holtum og Flóa.
Bændur sagt, að jörð væri að
spretta alt fram á síðustu helgi.
Mjög víða kvað hann hafa hitn-
að í heyjum hjá bændum, en hon-
um vitanlega ekki orðið að tjóni
neinstaöar.
Rjómabúin sagöi hann aö hefðu
starfað alstaðar eystra i sumar —
þó ekki á Landinu; en miklu
minna smjör væri þó framleitt en
hin fyrri sumurin; valda því mest
vorharðindin, sem sálguðu lömb-
unum.
Heilsufar manna sagöi hann yf-
irleitt gott; en þó væri lungna-
bólga að stinga sjer niður til og
frá. Tveir bændur i ölfusinu höfðu
legið í henni, ljetst annar þeirra
10. þ. m. (Magnús Magnússon
bóndi í Ósgerði), en hinn var á
batavegi, Halldór Magnússon í
Litlalandi, ungur og efnilegur
bóndi.
Þrátt fyrir alt þetta kvað hann
bændur hafa verið rólega og von-
góða, að úr mundi rætast að lok-
um; mikið gæti lagast, ef haustið
jnði gott.
Væri betur, að sún von rættist.
fást nú
flesiar
nauDsynjavörur
svo sem:
HVEITI, 4 teg., þar á meðal ger-
hveiti og Diamanthveiti,
RÚGMJÖL,
BANKABYGGSMJÖL,
KARTÖFLUMJÖL,
SAGOMJÖL,
HRÍSMJÖL,
PANERMJÖL,
SAGOGRJÓN,
BYGGGRJÓN, stór og smá,
HAFRAGRJÓN,
SEMOULEGRJÓN,
MANNAGRJÓN,
BAUNIR,
BANKABYGG.
Kaíli. [xport. Sykur.
Tíðræddast hafði mönnum verið
um það, að meiri sparnaðar mundi
þurfa að gæta í mörgum greinum
heldur en títt hefði verið að und-
anförnu.
Allmikill bylur var á Kolviðar-
hóli allan fyrri hluta mánudags-
ins. Hellisheiði alsnjóa austur á
mitt fjall; úrkomulaust þó í öl-
fusi fram yfir hádegi, og líklega
allan daginn. Sumir báru þar heim
bæði sunnudag og mánudag.
Á tveim bæjum í Rangárvalla-
sýslu sá hann töðu á túnum,
er hann fór útum sýsluna, Kvaðst
hann ekki muna eftir, að hann
hefði sjeð töðu úti þar eystra á
þeim tíma árs í síðastliðin 30 ár.
sælt 00 ösætt, allskonar
fæst í
NÝHOPN.
yíir stærstu orustur í ueraldarsöpunni.
Niðurl.
í orustunni við Pompeius hafði
Julius Cæsar 22 þús.; Pompeius
haföi 45 þús.
A11 i 1 a Húnakonungur rjeðist
inn í Gallíu með 500 þús. hermenn
og í Katalónsorustu (Chalons zur
Marne) 451 e. Kr. tóku þátt um
1 miljón manna. 200 þús. fjellu.
í hina fyrstu krossferð fóru 300
þús.
Gústaf Adolf fór með 40
þús. hermenn til Þýskalands árið
1630 til að hjálpa trúbræðrum sín-
um í 30 ára stríðinu. í orustunni
við Lytsen (þar sem Gústaf Adolf
fjell) voru um xoo þús.
N a p ó 1 e o n keisari hafði í her-
för sinni til Rússlands áriö 1812
600 þús. hermanna.
í fólkorustunni við Leipzig voru
376 þús., og við Waterloo um 440
þúsund.
í þýsk-franska stríðinu 1870—71
höfðu þjóðverjar um 1,100 þús.
hermanna.
í orustunni við Mukden, voru
Rússar um 300 þús. og Japanar á-
líka liðmargir. Þar fjellu og særð-
ust 130 þús. Er það ein hin ógur-
legasta orusta, er sögur fara af.
En allar þessar tölur eru hverf-
andi, þegar við sjáum nú (að Jap-
önum frátöldum) 19,965 þúsundir
hermanna vaða frarn á vígvöllinn.
Þorkell Klemenz kom með Bot-
níu frá útlöndum. Hann hefur ver-
ið ytra eitt ár og kynt sjer fisk-
þurkun víðsvegar um Norðurlönd.
Ferðar hans verður nánar minst í
Vísi síðar.
Heiðarleg gjöf. Einn velmetinn
kaupmaður hjer í bænum, sem ekki
vill láta nafns síns getið, hefur
gefið ekkju Þorvaldar Sigurös-
sonar (þess er druknaöi á Skúla
fógeta) 210 kr.
„Jón forseti“ kom í gær frá
Englandi, hefur verið þar til við-
gerðar um nokkurn tíma.
Með honum kom skipshöfnin af
Skúla fógeta; enn fremur Hall-
dór skipstjóri Þorsteinsson og frú
hans.
Vísir fjekk nýjnstu erlend blöð
með þessari ferð.
Ný vín óáfeng sendi vínverslun
Th. Th. ritstjóra Vísis í gær. Vín-
in eru bragðgóð og ekki ósvipuð
þeim vínum, sem þau eru gerð
eftir (Caloric og Sherry), en
drykkjumönnum mundi þykja vín-
in áhrifalítil. Vísir ræður mönnum
til að reyna vin þessi.
Kaupafólk er sem óðast að
streyma til bæjarins úr sveitum.
Svo rosasamt var orðið, aö marg-
ir bændur ljetu kaupafólkið fara,
"H nú hefur það komið sjer illa
hjá þeirn þegar þerririnn kom, að
vera búnir að senda það frá sjer.
NÝIR DRYKKIR.
CAGAO COLORIC STELLA
FRIAND CURACAO
ALVEG ÁFENGISLAUSIR, EN
SMEKKUR OG ILMUR SEM
ÁFENG VÍN.............
Fást aðeins í ölkjallaranum
í INGÓLFSHVOLI.

Jón rithöfundur ólafsson er nú
alfluttur i nýja húsið sitt á Bald-
ursgötu 7. Húsið er úr steini, ram-
lega gert, en þó snoturt. Her-
bergjaskipun er góð og hentug.
Ýms ný búsáhöld hefur Jón feng-
ið sjer, t. d, pott á gassuöuvjel,
sem má elda í margar matarteg-
undir í einu. Öll herbergjanöfnin
eru annaðhvort ramíslensk eða ný-
yrði, svo sem ritskáli, málstofa,
eldaskáli og búr. Iiúsið nefnir
hann „Garðshorn“.
FósturjörÖin (9. tbl.) er nýlega
komin út. Aðalefni blaðsins er:
Þjóðræði og þingræði (framh.),
Fósturjörðin og fólkið og Hátt-
prýði og fagfir siðir.
Sr. ólafur ólafsson fríkirkju-
prestur kom fyrir tveim dögum
austan úr Rangárvallasýslu.
nibýlifrðlleikir.
FJARSÝNI.
Maður sjer tvívegis glaðvakandi
svip Bismarks.
Maður nokkur hjer i bænum,
sem er kunnur að fjarsýni, skýrir
svo frá:
Klukkan 7ý4 að kvöldi þess 13.
þ. m. lá jeg útaf í sófa og horfði
út í bláinn; þá sje jeg alt í einu
óskýra rnynd fyrir framan mig;
myndin skýrist þó smátt og smátt,
og sje jeg brátt að það er rikis-
kanslari Bismark. Hann var mjög
líkur þvi sem jeg hafði sjeð hann
r. mynd, nerna andlitið var lítið
eitt blárra og skeggið grárra. Svip-
urinn á andlitinu lýsti sárri sorg
og gremju. Sýn þessa sá jeg í á að
giska 2 sekúndur.
Daginn eftir á sarna tíma bar
fyrir mig sömu sýn, og þá sá jeg