Vísir - 19.01.1916, Blaðsíða 2
VfSIR
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
AOalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
U. 1-3.
Sími 400.— P. O. Box 367.
3 eða
hannyrðum.
og ódýr —
A s t ú I k u r geta
^ fengið tilsögn í
Kenslan fjölbreytt
Afgr. v. á.
Nýir menn.
Margir menn deyja á vígvellin-
inum og æði margir skaddast svo
mjög, að þeir hljóta að verða mann-
félaginu að eins til byrði, ef ekkert
væri að gert.
Það var siður áður, að menn sem
mistu handleggi eða fætur í ófriði,
væru settir á hækjur eða tréfætur
og þeim fenginn »Iírukassi« til að
aka með um götur borganna og
»Ieika« á mönnum til skemtunar.
Upp úr því áttu þeir aö hafa nægi-
legt fé sér til viðurværis — og ann-
aö gerði föðurlandið ekki fyrir þá,
það var eina meinabótin sem þeir
fcngu.
En í þeirri ógurlegu styrjöld sem
nú geysar í heiminum, limiestast
fleiri menn en svo, að nokkur björg
geti orðiö að þessum ráðstöfunum.
Það mundi því horfa til stórvand-
ræða fyrir þjóðfélögin, aö eiga að
ala önn fyrir ölJum þeim mann-
fjölda, sem ófriðurinn gerir ófæra
til allrar vinnu, þó að sárin grói,
Læknarnir verða því að gera
meira en að græða sárin, þeir verða
aö búa til nýja limi, svo að segja
nýja menn.
Læknir einn í Wien, dr. Moszko-
wics, var fyrir ófriðinn orðinn fræg-
ur fyrir það, að hann breytti allra
ljótuslu^kartöflunefum í fínustu
kónganef, með því að spýta para-
fini inn undir húðina, og hafði
hann grætt offjár á mönnum sem
streymdu til hans úr öllum áttum,
bæði úr Norðuráifunni og frá Ame-
ríku til þess að fá sér ný nef. Nú
hefir hann nóg að gera að búa til
ný andlit á menn, sem mist hafa
meiri eða minni hluta af þeim á
vígvellinum.
Danskur maður, Anker Kirkeby
að nafni hefir hitt Moszkowics og
séð sjúklinga hans. Kveðst hann
t d. hafa mætt manni á spítalanum,
sem mist hefði alt niðurandlitið, en
ómögulegt hefði veriö að sjá það.
En er M. bað hann að hrækja út
úr sér, tók hann neðri skoltinn af
hjörunum og sýndi þeim hann,
Nýkomið
tn
— V. B. K.
Fionel. Léreft. Gl
HandklœðadregUI.
Rekkjuvoðir.
Alklæði. Kjólatau.
Tvistau. Sirz.
Tvinni. Lakaléreft.
Sjöl .
Segldúkur.
Vandaðar vörur. Ódýrar vörur.
2>Vóvn ^Cmtjánsson.
mmmm
hann var á stærð eins og hálf haus-
kúpa og í honum fullkominn tann-
garður; en eftir af andliti manns-
ins voru að eins tvö augu og nef.
Eu einkum er til þess tekið, hve
læknunum hafi tekist að búa til full
komna útlimi, handleggi og fætur,
handleggirnir eru með Iiðamótum í
olnboga og úlfliði, en höndin er
skorin út úr tré, neglurnar laglega
útskornar og þumalfingurinn hreyf-
anlegur. Með tveim þráðum, sem
festir eru við hina öxlina, getur
maðurinn lyft upp handleggnum eða
beygt þumalfingurinn. Á samahátt
er fóturinn útbúinn með liðamótum
í hné og ökla og framleisturinn
haglega gerður og vegur allur fót-
ur 3 kíló. Fóturinn »gengur« sjálf-
ur á þann hátt, að um leið og hon-
um er lyft upp, þá bregður þar til
gerö fjööur honum áfram um eitt
skref.
Menn með tilbúna fætur verða
að byrja á því, að læra að ganga
eins og lítil börn, í göngustól eða
böndum; svo ganga þeir við tvær
hækjur, þá við eina og af þeim er
ekki slept hendinni fyr en þeir hafa
tekið próf og sýnt að þeir geta
hoppað 60 centimetra í loftuppán
þess að detta.
Þegar þessir limlestu menn koma
fyrst at vígvellinum, eru þeir lagð-
ir á spítalann, síðan þegar sár þeirra
eru gróin, eru settir á þá nýju lim-
irnir og farið að kenna þeim. Þeim
sem hafa mist fæturna verður að
kenna að ganga, en þeir sem hafa
mist hendur verða að læra að vinna
með nýju höndunum. Margir þeirra
þurfa líka að læra að lesa, skrifa og
reikna. Þeim er kendur ýmislegur
iðnaður og önnur verk og kostað
kapps um að þeir fái allir tækifæri
til þess að vinna fyrir sér. Iðnað-
armennirnir þeirra á meða! hafa oft
margar bendur, sína hendina fyrir
hvert verkfæri, sem þeir þurfa að
nota, og geta þeir sjálfir sett þær
á sig og tekið þær af sér. Eru
þær sumar ekki annað en krókar
eða skrúfur. En mennirnir eru
einkar ánægðir með þær og full-
yrða að þær séu miklu hentugri
vínnuhendur en þær sem þeir mistu,
og þann ómetanlega kost hafi þær,
að maður skeri sig aldrei í fing-
urinn.
Sérstakir sxólar hafa verið settir
á stofn til að kenna þessum fötl-
uðu mönnum alskonar fræði, bæði
verkleg og andleg, eftir því sem
helst á viö þá. Þeir eru gerðir að
iðnaðarmönnum, verslunarmönnum,
málfræðingum o. fl. o. fl.
Bæjarstjórnar-
kosningin.
Vísi fanst það athugavert við grein
Hjalta, sem birtist í blaöinu 17, þ.
m., að- hann virtist hallast að þeirri
skoðun, að stjórnmálaflokkarnir ættu
aö láta bæjarstjórnarkosningarnar af-
skiftalausar. — Þó að það mál, sem
aðallega hefir skift flokkum í land-
inu, sambandsmálið, komi stjórn
bæjarmála lítiö við, þá gefur að
skilja, aö á fundum stjórnmálafélag-
anna koma fleiri mál til umræðu
en sambandsmáíið eitt. Félagsmönn-
um gefst tækifæri á að kynnast stefnu
hvers annars í landsmálum, og því
er eðlilegt að þeir kjósi fremur
bæjarfulltrúa úr sínum hópi en sér
óþekta menn úr öðrum félögum,
eða félagsleysingja, sem þeirþekkja
ekkert, þvi að stefnur manna í al-
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. tíl 11
Borgarst.skrifjt. í brunastöð opíri v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið U/,-21/, siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
l Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
| Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
| Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
\ Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
i Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyma-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
...11' --------------*
Blómsvetga
fallega og ódýra
selur
Verslunin
Gullfoss.
mennum Iandsmálum og bæjarmál-
um eru auðvitað líkar.
Það er auðvitað rétt og sjálfsagt,
að verkamenn kjósi bæjarfulltrúana
úr sínum hópi, en ekki aðallega
vegna þess að þeir séu líklegir til
að toga skækilinn fyrir stéttarbræður
sína, heldur verður kosningin að
byggjast á hollri stefnu í bæjarmál-
um yfirleitt.
Það væri rangt af stjórnmálafé-
lögunum að setja þá menn á lista,
sem meiri hlutinn teldi fylgja óhollri
stefnu, að eins vegna þess að þeir
væru einbeittir flokksmenn. Eins
væri rangt af verkamönnum að velja
menn á lista eingöngu með tilliti
til þess, hversu ákafir þeir eru í því
að fylgja fram stéttarmálum þeirra.
Stjórnmálafélögin og verkamanna-
félögin hafa nákvæmlega sama rétt-
inn til að hafa samtök um kosn-
inguna, þann, að félagsmenn hafa
átt kost á því að kynnast skoðunum
og stefnu þeirra manna, sem þeir
vilja fylgja til kosninga.
Það er auðvitað rangt af þessum
félögum öllum, að hinda kosningu
á listana við félagsmenn eina. Því
vel getur veriö völ á mönnum utan
félaga, sem hæfari væri og líklégri
til að gera gagn í bæjarstjórninni
en þeir menn, sem í félögunum eru.
— En þetta á auðvitað ekki fremur
við um stjórnmálafélögin en verk-
mannafélögin.