Vísir - 03.07.1916, Blaðsíða 3

VISIR
heiður Guðmundsdóttir, búandi
hjón hér í bygð, ættuð úr Skafta-
fellssýslu.
5. Ingimundur Ólafsson, ætt-
aður úr Strandasýslu, kom til
Ameríku, 1888, um all mörg ár
bóndi í Big Point bygð. Ingi-
mundur er ekkjumaður, kona
hans var Katrín (d. 4. jan. 1911),
Tómasdóttir Ingimundssonar frá
Efstadal í Laugardal í Árnessýslu.
6. Jón Sigurðsson Finnboga-
son. Foreldrar: Sigurður Finrn-
bogason, ættaður úr Norður-Múla-
sýslu, og kona hans þóra Sig-
urðardóttir, ættuð úr þingeyjar-
sýslu. þau bjuggu að Langruth.
7. Karl Sigfússon Bjarnason.
Foreldrar: Sigfús Björnsson og
kona hans Guðfinna Bjarnadóttir,
búandi hjón hér í bygð; ættuð
úr Suður-Múlasýslu.
8. Óli Sigurjónsson Lyngholt.
Foreldrar: Sigurjón Sigurðsson
Lyngholt og kona hans Anna
Pétursdóttir, (föðurnafn Önnu
skrifað eftir minni), búandi hjón
hér í bygð. Ættuð úr Norður-
þingeyjarsýslu.
9. Pétur þiðriksson Eyvindar-
son. Foreldrar: þiðrik Eyvindar-
son og kona hans Guðrún Pét-
ursdóttir, búandi hjón, eiga heima
skamt fyrir norðan Westbourne,
ættuð úr Árnessýslu.
10. SofFanías Jósefsson Helga-
son kaupmaður að Langruth.
Foreldrar: Jósef Helgason (d.
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
73 ----
Frh.
Eg hefi þurft að bíöa lengi með
að hefna mín. En nú er stundin
komin. Mannoröi þínu er nú stofn-
að í stórhættu. Að þessu kveldi
liðnu muntu komast að raun um
það. Sleptu nú höndunum á mér,
sagði Rósabella þurlega, þú meiðir
mig. Svona, þakka þér fyrir, sagði
hún þegar hún hnykti að sér
höndunum. Nú máttu stöðva vagn-
inn, ef þú vilt. Þú munt vita-
skuld gera alt sem í þínu valdi
stendur til þess að breiða yfir þetta,
en eg hefi gert mínar sakir vel.
Máske getur þú blindað almenn-
ing, en ekki konuna þína. Hún
hefir fengið fulla vitneskju um
hvað er aö gerast í kvöld. Og hún
veit um það að þú hefir haft með
mér stefnumót að undanförnu nú
hm nokkurn tíma.
— Hamingjan góða!
Filipp næstum því hrópaði þann-
'fi* Hann sá nú hvernig svikræöi
9 sept. 1912) og kona hans
GuÖr. Árnadóttir. Guðrún er bú-
andi hér í bygð. þau hjón eru ætt-
uð úr Norður-þingeyjarsýslu.
11. Valdimar Davíðsson Valdi-
marsson. Foreldrar: Davíð Valdi-
marsson og kona hans Guðbjörg
Jónsdóttir, búandi hjón hér í
bygð, ættuð úr Suður-þingeyjar-
sýslu.
12. Valdimar Erlendsson. For-
eldrar: Erlendur Guðm. Erlends-
son, ættaður úr Reykjavík, og
kona hans Margrét Finnboga-
dóttir, ættuð úr Rangárvallasýslu,
búandi hjón hér í bygð.
13. Valdimar ívarsson Björns-
son. Foreldrar: ívar Björnsson
ættaður úr Gullbringusýslu og
kona hans Anna Valtýrsdóttir,
ættuð úr Norður-Múlasýslu, bú-
andi hjón að Langruth.
14. Valdimar Sigfússon Bjarna-
son, bróðir Karls Sigfússonar
(nr. 7)
15. þórarinn Sigurðsson Finn-
son, bróðir Jóns Sigurðssonar,
(nr. 6)
Aths.: Allir þessir menn, að
undanskildum Pétri þiðrikssyni
(nr. 9), áttu heimilisfang í Big I
Point bygð og að Langruth kaup- |
túni, áður en þeir fóru í herinn. v
Pétur átti heima hjá foreldrum '
sínum, sem búa skamt fyrir
í
norðan Westbourne.
ÁÖur farnirhéðan í herinn þrír
menn: Júlíus Jónsson Alfred,
Tómas Jónsson Thordarson og
þorvarður Sveinbjörnsson. þeirra
allra getið í Lögbergi.
Lr
VAT»YGGINGAR
ZTÍ
aBtwamwJ
LOGMENN
I
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaöur,
Hverfisgötu 30.
Simi 533 — Hetma kl. 5—6
Oddur Gfsiason
yflrréttarmó!aflutning5maöur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
©ogi Brynjóifsson
yfirréttarmálaflutnlngsmaöur,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppi].
Srifstofutimi frá kl. 12— og 4— 6 e.
— Talsími 250 —
Brunatryggingar,
sæ- og stríðsvátryggingar.
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Det kgl. ocír.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28.
Austurstræti 1.
N. B. Nielseh.
LTJNDI
fæst nú og framvegis í
I s h ú s i n u.
Sími 517.
######í
Nýir
kaupendur
Vísis
fá
Sögu Kvennhetjunnar frá Loos
ókeypis fyrst um sinn.
###### l######
hennar höfðu umkringt hann á
allar hliðar. Og á þessu augna-
bliki hataði hann hana tneira en
honuro gat komiö ti! hugar að
hann nokkru sinni myndi hata
nokkra mannlega veru.
Hún sat þarna róleg og köld
eins og marmaralíkneski, og útlist-
aði svo nákvæmlega fyrir honum
hvert flón hann hefði verið að láta
narra sig í aöra eins gildru og
hann nú var kominn í.
— Vitaskuld hefir þú reynt að
vera mér snjallari í ráðum, Filipp,
hélt hún áfram. Þú hefir reynt til
að fá mig til að gera mér í hugar-
lund, að þú tryðir öllu, tryðir öllum
þessum uppspunnu sögum mínum,
Og mér varð það ekkert erfitt að
finna upp ráð til þess að draga
þig að mér. Það var nauðsynlegt
fyrir mig, til þess að koma mínu
fram, að stía þér frá Katrínu, henni
Katrínu þinni heimsku. Eg hélt
nú fyrst að það myndi verða erfitt.
En þú gleyptir við sögunni minni
í mesta sakleysi. Og þó þú værir
rnanninum mínum hálfreiður þá
varstu samt undir eins boðinn og
búinn til að hjálpa honum, þegar
þú hélzt að hann þyrfti þess við.
Þú lofaðir að koma til Lundúna í
hans þágu, eins og eg bar fyrir
og lofaðir að enginn skyldi vita
um það. Þú hittir m i g þar í
gamla bústaðnum mínum, en ekki
manninn, sem þú hafðir búist við
að hitta þar, manninn, sem hafði
skrifaö þér, og hótað að koma upp
um hann glæpnum, — sem vitan-
lega var alt tilbúningur minn, —
en mann þenna hittir þú, auðvitað,
aidrei. Eg held pú megir til að
játa, Filipp, að þetta var vel út-
hugsað hjá mér. Og svo veröuröu
líka að játa, aö þegar þig fór að
gruna hvernig í öllu lá, þá gerðir
þú þig fullkomlega ánægðan meö
alt saman, eins og eg hafði í garð-
inn búið.
— Það er ósatt, stundi hann
upp, þegar hún loks eitt augnablik
þagnaði. Það er hreint og beint
ósatt að öðru leyti en því að eg
trúði sögunni.
Hún hló dátt.
— Er það mögulegt, Filipp?
Trúðir þú virkilega .sögunni um
þenna mann, sem vildi finna þig,
en þú aldrei gazt hitt? Þaö er nokkuð
mikil trúgirni. En á meðan þessu
fór fraro fékk konan þín að vita
sannleikann.
— Konan mín! andvarpaði Ches-
termere.
— Já, konan þín. Eg skrifaði
henni hvert nafnlaust bréfið á fætur
öðru um alt þilt athæfi, og meira
til. Eg sá um að hitta hana í hjarta
stað. Eg hefi séð hana veslast upp,
verða veika og ófríða af sálarþján-
ingum, Hún er skriðdýr, sem eg
hata, hata, hata, því hún tók þig
frá mér. Eg hata hana ákveðið og
innilega!
Nú var eins og Chestermere
vaknaði af ónotalegum draumi.
Hann opnaði vagngluggann og
skipaði ökumanninum að stöðva
vagninn. Og hatursorðunum öllum,
sem Rósabella hafði viðhaft um
Katrínu, slengdi hann nú framan í
hana sjálfa, um Ieið og hann sté
út úr vagninum.
— Vertu nú sæll, Filipp minn.
Og dreymi þig nú vel, sagði Rósa-
bella hlægjandi, þegar hann fór.
Augu þeirra mættust í svip og
þar gat hún iesið hatrið og fyrir-
litninguna, sem hann nú bar til
hennar. Hún hagræddi sér í vagn-
inum og kallaði í höstum róm til
ökumannsins:
— Áfram, áfram nú, þangaö til
eg segi þér að stöðva vagninn.
Hún ók til herbergjanna sem
hún hafði búið í áður en hún
giftist. Hún hafði þau enn á leigu,
Hún hafði búist við að svo gæti
farið að hún þyrfti á þeim að haida.
Enda var nú Hka að því komið.