Vísir - 22.08.1916, Blaðsíða 3

V I S!l R
Þetta er dáiítill útdráttur úr
»Current History*, og sýnir það
skoðanir Heackels 'gamla og er
það fljóðséð, að þeir Vilhjálmur
hafa legið á hinu sama brjósti
og drukkið af hinum sama spena
Hkr.
Vörugeymslu-
hús
nálægt höfninni, þurt, —
bjart og rúmgott, er til
leigu frá 1. okt.
R. P6 Leví.
Barnaskólinn.
Þeir sem vilja koma börnum, yngri en 10 ára, í barnaskóla
Reykjavíkur á momandi vetri, sendi umsóknir til skólanefndar fyrir
10. seftember.
Skólagjaldið er kr. 20,oo fyrir hvert barn, en þeir sem óska að
fá ókeyis kenslu fyrir börn sín, taki það fram í umsóknum sínum.
Eyðublöð undir umsóknir fást á skrifstofu borgarstjóra og
hjá skólastjóra.
Reykjavík 21. ágúst 1916.
F. h. skólanefndar
K« Z i m s e n.
Tilboð t Hafragras
í landi Framfarafélags Seltirninga sem liggur austanvert við Mýrar-
húsaskólann, óskast fyrir 28. þ. m.
Tilboðin sendist í
SANITAS-AFGREIÐSLUNA, Lækjargötu.
Nýir kaupendur
Pretsmiöja Þ. Þ. Clemenlz. 1916.
fá
iflir blaðið ókeypis
tii mánaðamóta.
[=
wwiroiriíWffiiCTwpFs
LÖGMENM
æoKesjf
Oddur Gísiason
yfirréttarmálaflutnlngsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4 5
Sirol 26
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Hvcrfisgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6
Bogl Brynjóifsson
yfirréttarmélaflutnlngsmaður,
Skrifstofa i Aðalstræti 6 [u pi].
Skrifstofutími frá kl. 12— og4—6 e.
— Talsítni 250 —
Brunatryggingar,
sæ- og stríesvátiyggingar
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Hiö öfiuga og velþekta brunabótafél.
mr wolga
(Stofnað 1871)
tekur að sér alskonar
brunatryggingar
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Halldór Eirfksson
(Bókari Eimskipafélagsins)
Det kgl. odri
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. SkrifstofutímiS-12 og 2-8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Gluggagler,
tvöíalt
nýkomið, ódýrara en annarsfaðar.
Versl. Von.
Dóttir snælandsins.
Eftir
Jack London.
45 ----
Frh.
Corliss hóf upp hendurnar og
lézt vera mjög undrandi, en nú fór
að síga í námamanninn.
— Já, þér megið svo gjarnan
hlæja, En eg byggi nú mína skoð-
un einmitt á yöar uppáhaldskenn-
ingu um vatnagang og árfarvegi
sem breyzt hafa. Og eg hefi ekki
heldur til einskis flækst um í tvö
ár meö mönuum frá Mexikó og
leitað. Hvaöan haldið þér aö EI-
dorado-gulliö komi ? Það er þó
ósmíðað að öllu leytt. Er ekki rétt?
Þer þurfið, svei mér á gleraugum
að halda! Bækurnar hafa gert yður
nærsýnan, og eg veit hvaö eg er aö
tala um. Eg hefi ekki verið að ráfa
um til að leita að þessum einkenn-
um mér til heilsubótar. Eg get á
einu augnabliki sagt ykkur öllum,
þessum sprenglæröu náma-verk
fræöingum, meira um það hvernig
Eldorado Creek liggur en þið getið
reiknaö út á heilum mánuði. En
það er nú það sama. Við getum
verið góðir vinir fyrir því. Bíðið
þér nú hérna meö mér þangað til
á morgun — svo getið þér keypt
aldingarö við hliðina á mínum, það
getið þér sótbölvaö yflui upp á.
— Nú, jæja þá, eg get þá hvílt
mig og lesið yfir það sem eg hefi
skrifaö upp um rannsóknir mfnar
á meðan þér farið á veiðar eftir
þessum gömlu árfarvegum.
— Skiljið þér þá ekki að eg vil
hafa yöur meö mér? spuröi Bishop
nokkuð önugur.
— Og hefi eg ekki lofað aö
bíða hér kyr? Hvers óskið þér
fremur?
— Að gefa yður alditigarð, —
það er það, sem eg vil. Þér eigið
bara að koma og snuðra dálítið
hér í kiing með mér, það eraltog
sumt.
— Já, en eg vil ekki heyra neitt
um þessa aldingarða-vitleysu. Eg er
þreyttur og í slætnu skapi — getið
þér ekki séö mig í friði? Mér sýn-
ist að eg geri all sem heimtað
verður af mér þegar eg geng inn
á að bíða. Þér getið eytt tímanum
til ónýtis með því að snuðra hér í
kring, en eg verð kyr í Ijaldinu,
skiljið þér það?
— Já, svei mér ef þér eruð ekki
vanþakklátt kvikindi! Hér hefi eg
nú legið vakandi, nótt eftir nótt, og
hugsað um þetta og reiknað það
út, og á meðan hafið þér legið og
hrotið og hugsað og dreymt um
Fronu.
— Svona, þegið þér nú..
— Eg held nú síður. Ef eg
hefði ekki meiri þekkingu á gull-
námum en þér á því að biöla til
stúlku, —
Corliss flaug á hann og ætlaði
að berja hann, en hann kom fyrir
sig höudunum og snéri sér fram
og affur þangaö til hann komst í
það færi, sem honum líkaði.
— Bíðið þér svolítiö, — bara
eitt augnablik. Ef eg hefi betur
viljið þér þá koma með mér upp
á hæðina?
~ Já-
— Og ef eg verð undir þá get-
ið þér rekið mig úr vistinni. Það
er alveg réttmætt! Komið þér nú!
Það voru ekki hinar minstu Iík-
ur til að Coiliss ynni, og það vissi
Bishop ósköp vel. En hann lék sér
aðeins að honum, þóttist ráðast á
hann, dró sig svo í hié, og sveim-
aði í kringum hann. Corliss varð
þess fljótt var að hér var við of-
urefli að etja, enda áttaði hann sig
ekki fyr en hann fann að hann lá
endilangur í fþnninni og var að
ranka viö.
— Hvernig — hvernig fóruð
þér að þessu, stamaði hann, þar
sem hann lá með höfuðið áhnénu
á Bishop, er var að nudda enniö á
honum úr snjó.
— Þér verðið ágætur, sagði Bis-
hop hlæjandi, um leið og haun
hjálpaði Corliss að standa upp.
Þér eruð einn af þeim, sem ernð
nothæfur. Eg skal sýna yður að-
feröina seinna. Þér þurfið að læra
ósköpin öll, sem ekki stendur í
neinum bókum. En ekki núna. Nú
skulum viö halda áfram og reisa
tjaldið. Og svo komið þér upp á
hæðina með mér.
— Hí-hí, krymti í honum seinna
þegar þeir voru að festa reykpíp-
una á Yukonofninn. Þér eruð of
nærsýnn og ekki nógu fljótur að
koma auga á hlutina. Þér voruð
ekki eins fljótur til og eg! Er ekki
satt? En eg skal sýna yöur þetta
í annað sinn, já, svei mér, ef eg
ekki skal kenna yður handtökin!
Takið þéf nú öxina þarna og kom-
ið með mér, skipaði hann fyrir, er
þeir voru búnir að reisa tjaldið.
Hann gekk á undan upp til El-
dorado. Hann fékk lánaðan haka,
skóflu og pönnu í kofa þar ná-
lægt, og hélt svo áfram.