Vísir - 22.03.1917, Blaðsíða 2

VISIR
VISXH.
* Afgreiðsla'blaðsimi&Hðtal
J Isiand er opin fr& kl. 8—8 6
1í hvsrjnm degi.
^ Inngaagur frá Vallaratræti.
\ Skrifatofa & »a«a stað, inng.
sí frft Aðalstr. — Ritstjórinn til
* Tiðtaln frá kl. 3—4.
| Simi 400. P.O. Box 867.
ft Prentsmiðian 6 Lmnga-
A
fveg 4. Simi 188.
Anglýsingnm vaitt móttaks *
i i Landsstjörnanni eftir kl. 8 V
3 ft kvöldin. |
* U Liuuu^utu
Auður Ameriku.
Amerika hefir safnað fádæma
aiði síðan ófriðurinn hófst, og var
áður eitthvert auðug&sta land
heimsins.
Wilson forseti sagði nýlega frá
því, að eignir Bandaríkjabankanna
hefðu vaxið á eíðasta ári um meiri
upphæð en allar eignir þýska
ríkisbankans. En ailar eignir
Bandaríkjabankanna værn þremnr
miljörðum meiri en samanlagðar
eignir Englandsbanka, Frakk-
landsbanka, Rúsalandsbanka, rík-
isbankans þýska, Hollandsbanka,
Svisslandsbanka og Japansbanka.
Fjárhagslega eru Bandaríkin
ótæmandi og ósigrandi. — Þau
framleiða miklu meira af korn-
vörum og kjöti en til mála getur
komið að þau nokkru sinni þurfi
að nota heima. Hveiti uppskera
þeirra var 111 milj. Bquarters“
1914, en í Þýskalandi 18 milj.;
hygguppskeran 23 milj., en í
Þýskalandi 17; hafrar 121 milj.,
í Þýakalandi 66 milj. Af stáli
framleiða þau í venjulegu árferði
(miðað við 1911) 23,700,000 smál.
Þýskaland 14,800,000; af kolum
443,025,000 smál., en Þýskaland
158,164,000, (England um 268
milj.); járn ýmiskonar 64,650,000
smál., Þýskaland 44,775,000. —
Af ýmsum öðrum efnum, sem
nauðsynleg eru til hernaðar, svo
sem olíu, kopar, aluminium o. s.
frv. framleiða Bandaríkin helming
allrar framleiðslu heimsins og þar
yfir.
Verslunarfloti Bandarikjanna er
annar í röðinni, næstur þeim
breska.
Hvernig auðurinn hefir hrúgast
upp i Bandaríkjunum síðan ófrið-
urinn hófst, má sjá á eftirfarandi
samanburði á útflatningi og að-
flutningi þeirra síðustu fjögur ár-
in, eftir verðmæti varanna í þús-
undum dollara:
1913 innfl. 1813008 Útfl. 2465884
1914 — 1893926 — 2364597
1915 — 1674169 — 2768589
1916 — 2197985 — 4535699
Stúlkur
þær, er ætla sér að ráðast í síldarvinnu til Ásgeirs Péturs-
sonar eða Ole Tynæs á Siglufirði næsta sumar, gefi sig fram
við mig, sem fyrst.
Eg ræð einnig karlmenn fyrir þann fyrnefnda.
Felix Guðmundsson.
Njálsgötu 13 B.
Venjulega til viðtals 5—7 e. m. bími 639.
fæst með mjög vægu verði hjá
Bröttugötu 3 b. Owðjóni Olaissyni seglasaumara gími 6g7
lokkrir góðir fískimenn
óskast; góð kjör í boði. Upplýsingar Njálsgötu 80
B. J. Blöndal.
Heima kl. 12—1 og kl. 8 Bíðdegis.
ca. 600 pund,
fæst með tækifærisverði.
Afgr. vísar á.
Maðkinnolía, lagerolía og cylinderolia.
Sími 214
Hið íslenska Steinolíuhlutafélag.
Mismunurinn á þessnm fjórum
árum nemur samtals 4353663000
dollara. Útflutningurinn hefir nær
því tvöfaldast, en innflutningurinn
sem næst staðið i stað, eðamink-
að, ef gullinnflutningurínn er dreg-
inn frá. Mismnnurinn á ínn- og
útfluttu gulli hefir verið lítill þessi
ár, nema það síðasta. 1913 og
1914 var útflutningurinn meiri;
1915 innfl. meiri (25 milj.); en
1916 var innflutt gull 494,009,-
000, en útflutt *ð eins 90.248,000..
(Reikningsárin eru talin frá 30.
júni til jafnlengdar ár hvert).
En þrátt fyrir það, að evo mikið
gull hefír verið flutt til Banda-
ríkjanna árið 1916, þá hafabanda-
menn (Bretar og Frakkar) fengið
föst lán hjá þeim er nema um
400 miljónum sterlingspunda.
Af þeseum tölum má sjá hve
voldug Bandaríkin éru fjárhags-
lega. Því þó að mikið af útfluttu
vörunum séu vitanlega hergögn,
aem Norðurálfan hefir ekki þörf
fyrir eftir ófriðinn, þá eru ýmsar
aðrar vörur, svo sem matvörur,
hráefni, málmar, olía o. s. frv.,
sem Norðurálfan verður alt af að
sækja til þeirra. Það er þvl ekki
sjáanlegt annað en að Bandarikin
haldi þeim fjárhagslegu yfírtökum
á Norðurálfunui, um aldur og æfi,
sem þau þegar hafa náð.
Til raíanii.
Baðhóaift opió Kl. 8—8, IdJkv. til 10V,-
SoL-gavsijóíaakriíatofan kl. 10—19 og
1—8i
Bæjarfógetaikrifstofankl.10— 12ogl~ 8
Bsajargjiiidkaraa.Uiifat^ ^ji kl. 10—19 og
1—8.
íilandsbasU kL 10—4.
K. 7. U. M. Alm, lisk sonnud. 8l/,
slll.
LandakotssplL'HeimiAknarliHi k!. 11—1.
Landsbaiikmffi kl. 10—I.
Landsbók&s&fm 12—8 og 5—8. Ptlta
1—8.
Landujdíur, afgr. 10—9 o$ 5—6.
Laudsilæinn, v.d. 8—10. Helga dags
10—12 og 4—7.
N&ttáiugripaMÍn !»/,-—81/,.
Pósthftsií 8—7, sunnud. 9—1.
SamibyrgdlB 1—5.
StjórnwrriilisBkrifatofnniar opnar 10—4
Vi&lMtsfohsiUð: heimsðknir 12—1.
Djóðraesjisafsil, id., þd., fimtd. 12—9.
Baráttan
um
Konstaatíntpel.
í október 1916 gerði enski þing-
maðurinn Trevelyanþá fyrir-
epnrn til stjórnarinnar, hvort það
væri rétt, að bandamenn hefðu
orðið ásáttir um að Rúsnland
skjldi fá Konstantínópel að ófriðn-
um loknum. Robert Cecil
lávarðar svaraði í nafni stjórnar-
innar á þessa leið:
„Án vitundar og samþykkis
bandamanna vorra get eg ekki
gert væntanlega friðarskilmála að
nmræðuefni. Eg efast ekki um,
að bandaþjóðirnar muni gefa upp-
lýsingar þegar þeim þykir tími
til kominn".
Hálfum öðram mánuði seinna
— 2. des. — hélt þáverandi for-
sætisráðherra Rússa, T r e p o f f,
hina frægu ófriðarræðu sína, þar
sem hann meðal annars skýrði frá
að bandaþjóðirn&r hefðu 1915 gert
samning með sér, sem trygði
Rúsalandi að hinn eldgamli draum-
ur þess um yfirráð i Konstantínópel
myndi rætast. Og hann sagði
ennfremur:
„Með samþykki bandamanna
vorra skýri eg í dag frá samn-
ingi þessum. Og eg endurtek
það: Um þetta atriði eru banda-
þjóðirnar fullkomlega einhuga".
Síðan þessi ræfta var haldin
hefir jafnan verið talað um Kon-
stantinópel sem fyrsta takmark
Rússa í ófriðnum. Bæði Zarinn,
ráðuneytið og dúman hafa hátfð-
Iega slegið því föstu. Og í nðt-
unni til Wilsons forseta nefna
bandamenn það meðal friðarskil-
mála sinna, að Tyrkir verði reknir
burt úr Evrópu.
Þegar Trevelyan gerði fyrir-
spurnina, sem áður er gotið, var
henni tekið með hæðnisbrðpnm.
Og áður en Trepoff gaf sína opin-
beru skýrslu vora margir sem ef-
uðust um að slikur samningur
væri til, þó að bæði Miljukoff
og LeTemps hefðu þegar vikið
aðhonumogBethmann-Ho II-